-یگانه-

«بشارة لک؛ ولك ليلة لن تنام فيها من شدّة الفرح.» - به تو قول می‌دهم؛ در زندگی‌ات شبی خواهد بود که از شدت خوشحالی خوابت نمی‌برد.

هوا یجوری خوبه که دارم توی دانشگاه پرسه میزنم:)))

حدود ۱۷۰۰ تا عکس از گالریم پاک کردم و حالم خوبه

اه اصلا نمیدونم چمه. من باید خوشحال باشم الان

حس غروب جمعه و غروب سیزده بدر رو دارم.

دیشب وسط کار یه لحظه به خودم اومدم و گفتم شت دختر حواست هست اولین قدمت رو برداشتی؟!

میخواستم بگم از موقع خیلی شل و سفت بازی در آوردم اما پاش موندم:))

موفق شدم ۷ بیدار شم

حقیقت اینه که سرم درد میکنه. پر از اشتیاقم و در عین حال مضطربم. دل نگرونم اما باز هم امروز بار بزرگی از روی شونه هام برداشته شده. این حجم از تناقض، حال و احوال اخیر من بوده و چیز زیادی نبوده که بخوام راجع بهش بنویسم راستش همیشه که اینطوری نیست ادم حرفی واسه زدن داشته باشه. گاهی همه چی تکراریه و اگر بخوای احوالت رو مکتوب کنی، خودت خسته میشی از چرخه ی تکراری و گاها معیوب زندگیت. پس دیگه دست میکشی و بیخیال میشی.

میخوام روزانه نویسی رو ادامه بدم:)