سنگ تمام

تحلیلی از شیخ فرهاد فتحی (با ویرایش و اختصار) سیداحمد خاتمی در خطبه‌های امروز نماز جمعه تهران گفتند: به خانم‌هایی که رعایت حجاب نمی‌کنند می‌گویم که یادشان باشد که با این صدها شهید طرف هستند؛ کاری نکنند که فردای قیامت گله آنها را داشته باشند و نفرین‌شان کنند چراکه نفرین شهدا زندگی‌شان را زیر و رو می‌کند. من‌ حقیقتا نقد اساسی دارم و نمی‌دانم چرا از اشخاصی دیگر برای نماز جمعه تهران استفاده نمی‌شود؟! خطیب تهران باید بتواند صدها دلیل جدید برای حجاب داشته باشد که جوان پرسش‌گر امروز تأمل کند نه این‌که بگوید شهدا نفرینتان می‌کنند و شهید را هم در چشم مردم ، منفور کند. جناب خاتمی شما علم غیب دارید که شهدا چیکار می‌کنند؟! کافی نیست این حرف‌ها که ۴۵ سال گفتید و خروجی‌اش این شد که جامعه بی‌حجاب‌تر شود؟! شهدا اگر قرار است نفرین کنند خیلی‌ها هستند که آن‌ها را نفرین کنند و بی حجاب‌ها آخرِ صف نفرین شهدا خواهند بود. لطفا کمی معلومات خودتان را بروزرسانی کنید یا از شغل‌های متعدد انصراف بدهید تا کسانی پشت تریبون قرار بگیرند که چند دلیل منطقی غیر از نفرین شهید و قسم به خدا و پیامبر در بساطشون پیدا شود. ما به این‌ها می‌گوییم شهدا شما رو‌ دوست دارند تا شاید با محبت شهید کم‌کم به سمت حجاب برگردند، شماها کاری می‌کنید که رابطه‌ این‌ها با شهید هم‌ قطع شود و بگویند به درک که نفرین می‌کند، بگذارید نفرین کنند. ظاهرا کسی از خودمان نیست به شما بگویند که عزیزم یکبار بنشینید و ببینید نتیجه‌ی حرفهای شما در جامعه چیست؟ نظر مردم تهران که خطیبش هستید درموردتان چیست؟ نظر حزب اللهی در موردتان چیست؟! و در آخر باید بگویم دیگر با نفرین شهید و قسم و آیه کسی باحجاب نخواهد شد، باید برگردید و روش‌های درست تبیین حجاب را یاد بگیرید... شما هم به جای آموختن‌ روش نو، همچنان از شهدا خرج می‌کنید و‌ مردم رو از شهید هم‌ دور می‌کنید. تا دیر نشده برگردیم، این روش‌ها دیگر جواب نمی‌دهد، من هم اگر مثل بقیه سکوت کنم، نسل بعد سکوت نخواهند کرد. یاعلی..‌. (پایان نوشتار با ویرایش و اختصار) ✅ این تحلیل درست است و نقدش به امثال سیداحمد خاتمی‌ها_ که تمام مناصب مهم نظام را اشغال کرده‌اند و خیال انعزال و کناره‌گیری را هم ندارند و جایشان را نمی‌خواهند به جوانان فاضل و خوش‌فکر بدهند_کاملا وارد است. نکته این‌جاست که چرا همیشه مداحان در صدر قرار می‌گیرند و قدر می‌بینند... و چرا هیچ‌وقت نقادان مشفق و کاردان در رأس امور و پست‌های مهم گماشته نمی‌شوند. بله، امام حسین قیام کرد برای امر به معروف و نهی از منکر. منظور امام از معروف و منکر چه بود؟ چرا حکومتی‌ها اهداف بلندِ بزرگْ‌مصلح تاریخ اسلامی یعنی امام حسین را تنزل می‌دهند به مواردی مثل حجاب؟! بزرگ‌ترین معروف، حاکمیت صالحان است و عظیم‌ترین منکر هم،حاکمیت ناصالحان! صالح به تمام معنا در تمام ابعاد. در روش و منش و دانش و بینش. در اقتصاد، فرهنگ، هنر، سیاست،گفت و گو، مردم‌داری، رواداری، سلوک درست و منطقی با دوست و دشمن. چرا حاکمان هنر جذب مخالف خود را ندارند و فقط قوه‌ی دفع دارند. جذب موافق و مداح که هنر نیست هنر در جذب مخالفان منتقد است، منتقدانی که مشفق‌اند و خیر‌خواه ملک و ملت‌... آری،امام حسین خواست معروف حاکم شود وقتی که چنین شد، حتما منکر منزوی و مضمحل خواهد شد باری،هرگاه حاکم صالح شد(صالح به همان معنایی جامع که بیان کردم) همه چیز رو به رشد و تعالی و پیشرفت خواهد بود چنان‌که امیر کلام، علی علیه السلام فرمود: « و لَیَسَتْ تَصلُحُ الرعیّةُ الّا بصلاح الْوُلاة و لاتَصلُحُ الْولاةُ الّا باستقامة الرعیّة»؛(درستیِ مردم در درستیِ حاکم است و درستیِ حاکم در درستیِ مردم است) یعنی هر دو باید درست باشند. درستیِ حاکم در عدل است و داد، و درستیِ مردم در راستی است و انتقاد. @Yousofzadehghilani @yosefzadehgilani1

بر فرس تندرو هر که تو را دید گفت برگ گل سرخ را باد کجا می‌برد... @Yousofzadehghilani

آیا عقبه فکری این شعبان بی‌مخ‌های عربده‌کش بی‌منطق افساربریده، به قدرت برسد، به صغیر و کبیر رحم می‌کنند؟ این‌ غوغائیان، نوچه‌های حسین الله کرم‌ هستند که در دولت محبوب و مردمی خاتمی، هر ماه، نُه بحران می‌آفریدند، چون پشتشان گرم بود به مافوقشان... @yosefzadehgilani1

🔸به پزشکیان رأی می‌دهیم که اهل برنامه‌ نیست می‌خواهم نکته‌ای بگویم اما سخت دست و دلم می‌لرزد که مبادا مخاطب دچار سوء تفاهم شود. از خدا پنهان نیست از شما نیز پنهان نباشد که بارها گرفتار مصائبی اینچنین شده‌ام. به قول خواجه: به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست زحمتی می‌کشم از مردمِ نادان که مپرس لذا ناچارم احتیاط لازم را در نظر گرفته، توضیحاتی را همین ابتدا عرض کنم. باری، بنده هیچ دشمنی و پدرکشتگیی با مشهدی‌ها ندارم. یا بهتر است صادقانه بگویم نسبت به ایشان به صرف مشهدی‌بودن نه عداوتی دارم نه ارادتی. رغم خواهران و برادرانم در مشهد متولد نشده‌ام اما سال‌های پایانی دهۀ پنجاه و کلّ دهۀ شصت را در مشهد سپری کرده‌ام و خاطرات بسیاری از آن شهر دارم. لابد خواهید گفت این‌ها دلیل نمی‌شود. کمتر کسی -ولو متنفر از قومی و منطقه‌ای باشد- به طور علنی عقیده‌اش را بازگو می‌کند. خصوصاً اگر آن قوم را در مصدر قدرت ببیند. امروزه نیز از رهبری بگیر که بیش از سی سال است بر مسند قدرت تکیه زده، تا رئیسی که همین چند هفته پیش در قید حیات بود و رئیس جمهور، تا رئیس مجلس ماضی و حال، تا فرمانده سپاه قدس، تا معاون صدا و سیما، تا علم الهدی و... خیلی‌های دیگر مشهدی‌اند. با این وضع خواهید گفت طبیعی است که تقیه کنم و عقیده‌ام را پنهان سازم. اما خدا شاهد است که بنده حتی در خلوت خود نیز با مشهدی‌جماعت حبّ و بغضی ندارم. تا جایی که وقتی در کتاب منتخب التواریخ می‌خواندم: الخراسانیة والانسانیة لا یجتمعان یا وقتی دیدم عبدالقادر بدایونی این بیت را با شوق و شعف نقل کرده که اهل مشهد! به جز امام شما لعنة الله بر تمام شما در حاشیۀ کتاب با مداد از خجالت مؤلف درآمدم. و امّا در این دوره از رقابت‌های انتخاباتی دو نفر مشهدی حضور داشتند؛ سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف. امیرحسین قاضی‌زادۀ هاشمی هم نیمه‌مشهدی بود. از حسن اتفاق نیز تنها همین سه نفر صحبت از برنامه می‌کردند و اتفاقاً کسی گفت در میان نامزدها دو نفر و نصفی برنامه دارند. گویی میان مشهدی‌بودن و برنامه‌داشتن ملازمتی است. در هرحال جلیلی به دور دوم راه یافت و بارها و بارها اعلام و تأکید کرد: "رئیس جمهور باید برنامه داشته باشد و نقطه‌زن باشد." همین شد که یکباره به خاطرم خطور کرد که لااقل در دهۀ شصت واژه یا اصطلاح "برنامه" در افواه مردم مشهد بسیار رایج و شایع بود. البته در معنایی دیگر. (تأکید می‌کنم که انگیزۀ من در نگارش این یادداشت تنها یادآوری یک نکتۀ ادبی-زبانی است) آری، همۀ اهل مشهد تصدیق خواهند کرد که در آن خطّۀ پاک، سال‌های سال به فسق و فجور و اعمال نامشروع "برنامه" می‌گفتند و لابد هنوز هم می‌گویند. مثلا در آن ایام و شاید در این روزها هم شما در کوچه و بازار این شهر فراوان بشنوید که فلانی اهل برنامه است، یا دیشب خانۀ فلانی برنامه بود، یا بیا برویم برنامه. در همین ایام تبلیغات چند بار تلاش کردم در فرهنگ لغات عامیانه و آثار مشابه این واژه را بیابم اما باید اذعان کرد که بسیار در این حوزه کم کار کرده‌ایم. خاطره‌ای هم بگویم و تمام کنم. ساکن ساری بودیم. یک روز برادرم به خانه آمد و تعریف کرد که سوار تاکسی شده بود که خانمی با سر و وضعی نامناسب کنارش نشست. وقت پیاده شدن با لهجۀ مشهدی گفت: بیا بِرِم. اخوی گفت: بله؟ آن بنده خدا گفت: بِرِم برنامه. اخوی که چند سالی می‌شد از مشهد دور افتاده بود و تا حدّی معنی این لفظ رایج و مصطلح را فراموش کرده بود دچار حیرت شده و گفت: متوجه نمی‌شوم. آن خانم گفت: برنامه نِمِدِنی چیه؟ این جملۀ آخر را سال‌هاست که ما و دوستانی که در جریان ماوقع قرار گرفته‌ایم تکرار می‌کنیم و می‌خندیم. غرض اینکه باید این اصطلاحات را تدوین و حفظ کرد. حتی اصطلاح نقطه‌زن هم در مشهد قدمت قابل توجهی دارد. این‌ها باید ثبت و ضبط شود. زمانی نقطه‌زنی کنایه از فال‌گیری و رمّالی بود. این اواخر نقطه‌زن و صفرزن در مشهد معانی خاصی داشت. چیزی مثل آزادکردنِ صفر که از حوزۀ مخابرات به حوزۀ مسائل جنسی وارد شده بود. امروز امّا به واسطۀ پدیده‌ای به نام موشکِ نقطه‌زن مفهوم آن دگرگون شده است. و اما اجازه بدهید در پایان این یادداشت و در واپسین ساعات مانده به انتخابات میان این همه فشار و نگرانی و اخبار جدّی، به مطایبه عرض کنم اکنون کار به دور دوم کشیده شده و دو گزینه پیش روست: یکی جلیلی که برنامه‌ها دارد و به قول خودش نقطه‌زن است دوم پزشکیان که هیچ برنامه‌ای ندارد و می‌گوید نقطه‌زن هم نیستم😄 https://t.me/rezamousavitabari

به نظر می‌آید که پزشکیان مسلط‌تر است و پخته‌تر در همه ابعاد... @yosefzadehgilani1