Ўқинг...фақат йиғламанг!

Ассаламу Алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ!!! Умримизнинг яна бир беғубор тонги муборак бўлсин, қадрдон! Биласизки, кечиримли қалб хотиржам яшайди. Албатта доим «Алҳамдулиллаҳ» дейдиган руҳни табассум тарк этмайди. Ҳар лаҳзада «Астағфируллоҳ» дейдиган тил дунё ва ундаги бор нарсаларнинг қулфини очади. Эй Аллоҳим! Албатта биз: -мукаммал имонни, -қўрқувчи қалбни, -содиқ ишончни, -тўғри динни, -барча балоларга офиятни -насибига сабр-қаноатни ва -инсонлардан беҳожат бўлишни Сендан сўраймиз. Ҳайрли тонг, Азизлар! Бугунги кунимиз савобли амалларга тўла бўлсин! Ўқинг... Фақат йиғламанг! ㅤㅤㅤ

🧠 Бир бошни қотириб кўрамизми? Саволни жинниси чиқиб қолди 😁 3 та жонзотда ДУМБА бор! 1. Одамда 🧑🏻 2. Қўйда 🐏 Савол: Думбаси бор 3-жонзот нима? Жавобни билсангиз текшириб кўринг, билмасангиз билиб олинг 👈

Хайрли тун Қадрдонларим! Яхши дам олинглар. Аллохим барчамизни барча ёмонликлардан ўз панохида ўзи асрасин! Тунингиз осуда бўлсин, пок орзу-ниятларингиз албатта ушалсин! Барчани Аллох ўз панохида асрасин🤲 Эрта тонгда яхши кайфиятда уйғониш насиб қилсин! Ўқинг... Фақат йиғламанг!

САБР. Ҳижобни ечасан... нима керак рўмол танғиб? Аёлнинг кўнгли оғриди... - Ахир ваъда берувдингизку тўй ўтса ҳижоб ўрайсан деб? Эркакни юзи бурушди - нима керак латта-путтага ўраниб... модний бўлиб чиройли бўлиб юрсанг бўлмайдими? Нима рўмол ўрасанг диндор бўлиб қоласанми? Намозингни ўқи бўлдида... Аёл эрига гапиришдан фойда йўқлигини сезиб жим бўлди... рўмолидан воз кечмагани учун эри ҳам қайнонаси ҳам ундан воз кечди... - ечсангиз яшайсиз ўғлим билан! Аёл ортига қарамай у уйни тарк этди... - Мактабдан бўшайсиз! Аёл тушунмади - нега? - Рўмолда келиш мумкин эмас! Ечсангиз ишланг бўлмаса йўқ! Аёлни кўзлари намланди... - Йечсанг бўларди шу ҳижобингни! - деди онаси куюниб-эринг ташлаб кетди камига ишингдан айрилдинг! - Ойи... бу ҳаммаси синов... мен рўмолни бандаси учун эмас фарз бўлгани учун ўраганман! Она қизини рўмол ярашиб турган гулдек юзига ачиниб қаради... Келинойиси чиқиштирмагач алоҳида ижарага чиқиб кетган аёлга бир эркак совчи қўйди... - биласизми? - деди эркак тўйдан кейин аёлининг ўзига ярашган ҳижобига термуларкан... - очиғи сиздек иймони мустаҳкам аёлни анчадан бери орзулардим... мактабда ишда қолиш учун ечсангиз керак деб ўйлагандим... Энди аёл бахтли эди... эри уни еру кўкка ишонмас, уйда ибодатда,болалар тарбияси билан шуғулланиб бахтдан масрур эди... Эрининг икки боласини бошини силагач унга ҳам ширин ширин фарзандлар насиб этганди... Тамом. Нафиса Маликова. Ўқинг... Фақат йиғламанг!

ЗАМОНА ЗАЙЛИМИ. Қайнона ўғлига айтмасдан меҳмонга келди..ўғли ва невараларини ҳурсанд қилмоқ учун.Келин шошиб қолди..қайнона дастурхонга ўтираркан сочлар ёпишган гиламга қараб кўнгли ҳижил бўлди..бу плесос ўлгур тоза тортмасканда деб ўйлади..ёдида ўзи келин пайти супурги билан супуриб шоткалаганлари..ўша пайт ғайрат қуйилиб келаверган эканда.Ҳозир мазза ҳамма нарса бор..кўзи қимматбаҳо идишларга тушди..багема ўлгури шумикин палон сўм турадиган..ўзини даврида пахта гулли идишлар бўларди..мода дегани ҳам ўзгараверарканда.Ҳар бирига нақ 1 килодек чақ-чуқ кетганов..ўғли неча йилдан бери 1 сўм орттира олмаяпман деб нолийди бу **** ичиши бўлса..ҳа майли деб қўйди ичида.Неваралари билан ҳовлигига чиққач кўзи эски кийимлар тугилган тугунга тушди..ўтган сафар келганда ҳам бир тугун олиб кетганди..ҳузурини қишлоқдаги болалар кўряпти..яна ўзининг болаларига кийимларни кирсовунда ювиб тараб янгидек қилиб то кичрайгунча кийгизганлари ёдига тушди.Бу кир мошин деганлари кирни тоза ювмасканда..дорда хира тортган кийимлар осиғлиқ турарди..келини уйга киринг деб чиққанда унинг растушовка қилинган қошига,уланган кипригига сап-сариқ қилиб куйдирилган камига узун қилиб улаб олган сочларини кўриб қишлоқни табиий гўзал келинларини соғиниб кетди..қошида сурма,бошида рўмол темир хотиндек чаққон қишлоқ аёллари.. -сенлар ҳам уйга кир! Кўчада чанг бўлиб кетасан! -қўйинг келин..ўйнасин чиниқадида! Домга тиқилиб ўтираверса шуйтиб касалдан боши чиқмайдида.. -ойи мен дўконга бориб келай! Йўлни нариги бетига ҳам машинага ўтириб кетаётган ёш бўлса ҳам ҳалитдан қорин қўйган ўғлига ачиниб қараб қўйди -ҳа пиёда бориб кел..машинани овора қилмай! Келинини турилган пешонасини кўрмай қолди.. Уйга кирса асвижетелми баломи ҳиди тутиб уйни ҳавосидан нафаси қайтди.. -шу гўрни сепмасангиз бўларди!-деди деразани очиб.. Келин эса инстаграмда қўйилган расмига нечта лайк босилганини кўриш билан овора эди.. Қайнона шу куни эртасиёқ қишлоғига қайтиб кетди..замондан ортда қолган аёлга замонавий дунё ёқмади чоғи деб ўйлашди одамлар... Тамом. Нафиса Маликова. Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Ажойиб актёр, хозирги кунда ўзбек дубляжи етакчилардан бири Фахриддин Шамсематовнинг расмий телеграм каналига ташриф буюринг. У ерда турли жанрлардаги ибратли ва тарбиявий ҳикоялар аудио кўринишида жойланиб борилади. Аъзо бўлиб қўясизлар👇 @Faxriddin_Shamsematov

АЖАЛ ОСТОНАСИДАН ҚАЙТАРГАН ФАРИШТА... Бу воқеа анча йиллар илгари содир бўлган, уни менга таниш аёл гапириб берганди. Институтда ўқиб юрган кезларим курсдошим билан севишиб, аҳду-паймон қилдик. Бизнинг муҳаббатимизга ота-оналаримиз қаршилик қилмади ва талабалик пайтимиздаёқ, тўйимиз бўлиб ўтди. Иккаламиз ҳам бахтдан сармаст, еттинчи осмонда учиб юрардик. Эрим билан институтни битирмагунча фарзанд кўрмасликка келишгандик. Агар болалик бўлсак, ўқишимиз қолиб кетади, деб ўйлардик. Ёшлигимдан бақувват ва соғлом қиз бўлиб, касал бўлиб ётганимни эслай олмасдим. Тўйдан кейин шамоллаб, тумов бўлиб қолдим. Бунга эътибор бермай, касалликни оёқда ўтказдим. Аксига олиб, шу оддийгина тумов ҳам қайта-қайта безовта қилди. Ўзимни жуда ёмон ҳис қилгач, касалхонага бордим. Таҳлил натижаларидан сариқ касалликка чалинганим маълум бўлди. Буни устига ҳомиладорлигим ҳам аниқ бўлгач, бира тўла даҳшатга тушдим. Бир тарафдан касаллик, иккинчи тарафдан бошқоронғилик қийнади, кўнглим айниб, оғзимга олган нарсани қайт қилардим. Даволовчи врач ҳомилани олиб ташлаш кераклигини, бу аҳволда уни дунёга келтиролмаслигимни айтди. Бундан аввалига қўрқиб кетдим, аммо бошқа йўл йўқлигини англагач, унинг гапларига кўнишдан бошқа иложим қолмади. Врачлар эртаси кунига ҳомиламни олиб ташлашни режалаштиришди. Ўша куни тунда туш кўрдим. Тушимда автомашиналар тезликда ҳаракат қилаётган баланд кўприк устида кетаётганмишман. Бехосдан йўл четида ёлғиз, совуқдан жунжикиб турган, жингалак сочли қизалоққа кўзим тушди. Шу пайт бирдан кучли шамол кўтарилди, қизчани хавфсиз жойга олиш учун ёрдамга шошилдим. У эса мендан қўрқиб ўзини кўприкдан пастга отди. Даҳшатдан қичқириб юбордим. Уйғонганимда қора терга ботиб, юрагим кўкрак қафасимни ёриб чиқай дерди. Эртаси куни наркоз олгандан кейин яна ўша қизча тушимга кирди. У ёнимда туриб, тинимсиз кўз ёш тўкар, ҳар замонда бошимни силаб қўярди. Тузалишимга жуда узоқ вақт кетди. Дардларим билан бўлиб, қизчани унутдим, энди уни тушларимда кўрмасдим. Бу ҳақда онамга гапириб берганимда, демак ҳомиланг қиз бола бўлган экан деди. Орадан йиллар ўтди, институтни битирдим, ёшим ҳам 30 га бориб қолди. Илгари фарзанд кўришни истамаган бўлсак, энди эрим билан фақат шу мавзуда гаплашардик. Кунларнинг бирида қилган илтижоларим туфайлими ёки Худонинг раҳми келдими ҳомиладорлигим аниқ бўлди. Бундан эрим ҳам мен ҳам жуда хурсанд бўлдик. Эрим мени еру кўкка ишонмас, оғзимдан чиққан нарсани муҳайё қиларди. Ёшим ўттизга бориб қолгани учунми, ой-куним яқинлашгани сари мени ваҳима босарди. Шундай қилиб, тўққиз ойни минг бир таҳликада ўтказдим, тўлғоқ бошланиши билан эрим мени туғруқхонага олиб борди. Туғруқ жуда оғир кечди, кўп қон йўқотганимдан ҳолсизланиб, ҳушимдан кетдим. Тушимми ё ўнгимми англолмай қолдим. Катта йўлнинг ёқасида турган эмишман, йўлнинг нариги бетида бир пайтлар тушимда кўрган қизалоқ турарди. Уни яна учратганимдан хурсанд бўлиб, йўлнинг нариги тарафига интилдим. Қалбимни ғалати шодлик чулғади. Қизалоққа етишга қанчалик интилмай, оёқларим ўзимга бўйсунмас, минг чиранганим билан жойимга михлангандай турардим. — Қайтинг, буёққа келманг! Орқага қайтинг, ҳали келишингизга вақт бор! — деб қичқирди қизча. Унинг овозини аниқ эшитдим. – Йўқ, олдингга боргим келяпти, тўхта, кетма! – деб бақирдим унга жавобан. Бирданига қизчанинг ёнида ўзига ўхшаб кетадиган ўғил бола пайдо бўлди. Негадир “ўлаяпман” шекилли деган ўйга бордим. – Йўқ, сиз ҳали узоқ яшайсиз... Танамни пармалаётган кучли оғриқдан қичқириб юбордим, шу пайт чақалоқ ингаси янгради. Кўзим ярқ этиб очилди, кўкрагимда дунёга келган ўғлим ётарди. Врачлар ҳам хурсандлигидан бақириб юборишди, аҳволим оғирлигидан улар мендан умидларини узишган экан. Аммо сўнгги дақиқаларда мўъжиза рўй берди. Ўғлим билан мен нариги дунёдан қайтиб келгандик. Шундан бери инсонларни ҳимоя қилувчи қандайдир ғайритабиий кучлар борлигига ишонаман.... Тамом. Ўқинг... Фақат йиғламанг!

​​Албатта, домла! У қачон бўлади? Имом жилмайиб хуфтон намози вақтини унга айтиб, унинг қўлига “Намоз ўқишни ўрганамиз”,-номли китоб берди. Хуфтон вақти келганда Раҳимжон намозда ўзи ёшлигида ёдлаган бир-иккита сураларни айтиб, ҳамма қатори эгилса эгилди, турса турди. Масжиддан руҳан енгиллик ҳис қилиб чиққан Раҳимжоннинг аввалги аҳволи, қилган гуноҳлари кўз олдидан ўтар экан, “Инсоф берганингга шукур!”,-дея пичирлаб уйи томон йўл олди... Эртасига ишга борган Раҳимжонни бошлиқ йўқлатибди. Раҳбари тақводор одам, масжид имомининг синфдоши. Имом унга телефон қилиб, маҳалла посбони Каримнинг уйида ифторлик эканлигини, ходими Раҳимжонни ҳам айтиб қўйишини тайинлади. Бошлиқнинг ҳайратига имом Раҳимжондаги кечаги ижобий ўзгаришлар ҳақида қисқача айтиб ўтди. Раҳимжон минг битта ўйда бошлиқнинг хонасига кириб келди. Бошлиқ гапни узоқдан олди. Раҳимжон! Соғлигингиз, оилангиз яхшими? Рахмат ўртоқ бошлиқ! Мақсадга кўча қолай, имом сизни маҳалла посбони Каримникига ифторликка олиб боришимни қаттиқ тайинлади. Лекин, сизни йўқлатишимдан мақсад фақат бу эмас. Биласиз, қўшни бўлим раҳбари Собир акани эртага нафақага кузатамиз. Шу бўлимга сизни тайинламоқчиман. Собир аканинг ўзи ҳам сизнинг номзодингизни маъқуллади. Ҳужжатларингизни тайёрлайверинг. Раҳимжон ўзгача кайфиятда ишдан чиқди. Кўнглига тугиб қўйган ишини амалга ошириш учун бозорга йўл олди... Ҳалима турмуш ўртоғини ҳар доимгидан кўра кўтаринки кайфиятда кутиб олди. Раҳимжон унинг саломига алик олар экан, кўзларини юмишини буюрди. Ҳалима ҳайрон бўлганча кўзларини юмди. Раҳимжон унинг қулоғига ўзининг қадрдон сирғасини тақиб қўйди. Ҳалима қаршисидаги кўзгу орқали ўзининг қадрдон сирғасига қарар экан, кўзлари қувончдан порлаб кетди. Ёш болаларча беғуборлиги тутиб, раҳмат айтганча соҳибининг юзидан ўпиб қўйди. Ифторлик вақтига бир оз қолганда дарвоза ёнида машина сигнали чалинди. Чиқса, бошлиғи унга “Тезроқ бўлинг, жаноб бўлим бошлиғи! Тағин ифторликка кечга қолиб, имомдан гап эшитиб қолмайлик!”,-деганча кулиб қўйди... Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Бир киши Россияга кетмоқчи бўлиб йўлга отланибди-да, ўғлини ёнига чақириб дебди: — Мен ишлаш учун узоқларга кетяпман. Онангга қараб юр. Агар бегона эркак билан гаплашса, ҳовли этагига қурган янги иморатдан битта ғишт олиб қўясан. Қайтгач, шу иморатга қараб ўзим билиб оламан. Орадан бир йил ўтиб, ҳалиги киши уйига қайтса, ўғли йўқ эмиш. — Ўғлимиз қани? - деб сўрабди хотинидан. 👉 ДАВОМИ👇

.... Ҳалима сирғасини сотиб уйга бозорлик қилиб келди. Эртадан рамазон ойи бошланишини ўйлаб, навбатдаги рўзасини тутмоқликни ният қилди... Турмуш ўртоғи Раҳимжонга ҳеч инсоф кирмади. Деярли ҳар куни ичиб келади. Тўғри, жанжал қилмайди-ю, аммо рўзғорнинг баракасини учиради-да бу зорманда, - хаёлидан ўтказди Ҳалима. Боз устига бугун маош оладиган куни. Турмуш ўртоғининг бўкиб ароқ ичиб келишини кўз олдига келтирди. Беозоргина ухлаётган фарзандларига қараб, мўжазгина бахти бор эканлигини ҳис қилди. Саҳарликка туриши кераклигини ҳам унутган аёл эрини кута-кута, ахийри ухлаб қолди. Телефоннинг саҳарлик вақтига белгиланган мусиқа овозидан уйғониб кетди. Қараса, ёнида эри йўқ. Хавотир аралаш ўрнидан тураркан, ювиниш хонасидаги сувнинг шовқини уни ажаблантирди. Бориб қараса, соҳиби катта хафсала билан таҳорат олаётган экан. Ҳалима унга салом берди. Турмуш ўртоғи Раҳимжон саломга алик олгач, унинг ҳайратини баттар ошириб, тезроқ саҳарлик тайёрлашни буюрди. Тун ҳали кунга ўз ўрнини бўшатиб беришга улгурмай, эр-хотин биргаликда тамадди қилиб бўлишиб, дастурхон устида дуога қўл очиб турган эди... Раҳимжон пластик карточкасига маоши тушганлиги ҳақидаги хабар телефонида пайдо бўлгач, ишдан қайтадиган вақти бўлишини интиқлик билан кутди. Бу орада у улфатларига сим қоқишга ҳам улгурди. “Эртага рўза киради, шунинг учун обдон бугун маишат қилиб олиш керак”, - хаёлидан ўтказди Раҳимжон. Иш вақти тугагач, келишилган чойхона томон йўл олди. Йўл-йўлакай бозор орқали спиртли ичимликларни улгуржи сотадиган магазинга кириб ўтишни мақсад қилди. Магазиндан икки дона ароқни қўлтиқлаб чиқар экан, қўшни заргарлик дўкони ёнидаги суҳбат қулоғига чалиниб қолди: Опажон! Илтимос, яна озроқ қўшинг, бисотимдаги биттаю-битта сирғамни сотаяпман. Уйимизда ейишга ҳеч вақомиз қолмаган. Синглим! Бозор нархидан баландроқ тўлаяпман вазиятингизни тушуниб. Нима эрингиз йўқми, ейишга ҳеч вақо йўқ деяпсиз? Раҳимжон таниш овозни эшитиб ўша томонга қараган эди, кутганидек аёли Ҳалиманинг овози ва бўлиб ўтган суҳбат уни жойида музлатиб қўйди. Бу орада Ҳалима заргарлик дўкони сотувчисининг кўнгли эриб, яна бир оз қўшиб берилган пулларини олиб, шоша-пиша бозор томон кириб кетди. Раҳимжон келишилган чойхонага етай деб қолганда, бозордаги бўлиб ўтган воқеа хаёлларини бутунлай банд қилиб улгурди. Чойхона ёнидаги чиқинди ташланадиган темир қути ёнига бориб, сотиб олган “зорманда”ларини темирга уриб синдирди. Бу ишни қилганидан афсусланмади, аксинча, руҳан енгил тортди. Ортига қайтар экан, ичкарида бўлган воқеани кўриб қолган улфатларидан бирининг чақириғи ҳам қулоғига кирмай, ўз йўлида кета бошлади. Йўлда кетар экан, маҳалла масжидида шом намозига айтилаётган азон овози унинг хаёлларини тўзғитиб юборди. Масжид имоми шом намозидан сўнг уни кимдир сўраётганини айтишди. Унинг “Кираверсин, чақиринг!” деган гапига чақираётган кишининг ичкарига киришга тортинаётганлигини эшитгач, имом масжид ҳовлисига чиқди. Э-э-э, келинг-келинг Раҳимжон! Хуш келибсиз! Қандай шамоллар учирди?! Марҳамат, ўтиринг,-дея масжид ҳовлисига ўрнатилган узун стулга ўтиришди. Ассалому алайкум домла! Узр сизни безовта қилдим. Ичкарига киришга тўғриси тортиндим домлажон. Ҳечқиси йўқ, Раҳимжон! Хижолат бўлманг! Биздан нима хизмат? Раҳимжон бозордаги ва ундан кейинги воқеалар ҳақида имомга гапирар экан, ўзидаги руҳий ўзгаришларнинг сабабини унчалик ҳам тушунмаётганлигини айтиб ўтди. Ажойиб иш қилибсиз Раҳимжон, - домла унга ҳайриҳохлик билдириб, - Аллоҳ қалбингизга иймон уруғларини сочган кўринади. Бу уруғларни парваришлаб, улкан тақво боғини яратиш эса ўз қўлингизда укажон. Бунинг учун қандай йўл тутсам тўғри бўлади домла? Шуниям сўраб ўтирасизми? Биринчи эртадан рўза тутишни бошланг иним. Қолаверса, бирданига беш вақт намоз демайман, жума намози, ишдан келиб кечга бизлар билан ифторликларга бориб, таровиҳ намозларини ўқиб бошланг. Секин-секин ҳаммасини ўрганиб оласиз. Иложи бўлса, хуфтон намозига қолинг...(давоми 14:04 да)