𝑪𝒂𝒇𝒆 𝒕𝒂𝒍𝒌𝒉🕇𖤍

حوصله ندارم. وقتی می خوابم حوصله ندارم بیدار شم، حوصله ندارم با کسی حرف بزنم، حوصله ندارم حرفای کسیو گوش بدم، حوصله ندارم چیزی بخورم، حوصله ی عوارض چیزی نخوردنم ندارم، حوصله ندارم برم بیرون، حوصله ی شنیدن صداهارو ندارم، حوصله ی دیدن دور و برو ندارم، حوصله خوندن ندارم، حوصله نوشتن ندارم، حوصله ندارم پی امایی که واسم اومده رو جواب بدم، حتی حوصله ندارم بازشون کنم، حوصله ی نفس کشیدن ندارم. حوصله ی ادامه دادن و ندارم. من به جز تختم، پتوم، بالشتم و اتاق تاریکم حوصله ی هیچ چیز و هیچ کسو ندارم. دوست دارم دست از سرم بردارید و بذارید همراه با گذر روزای مسخره منم به خداحافظی با این زندگی مزخرف و آدمای مزخرف ترش نزدیک شم.

خیلی سخته ادای محکم بودن رو در بیاری، وقتی تو خودت فرو ریختی. خیلی سخته به اجبار لبخند بزنی، وقتی تو قلبت گریه می کنی. خیلی سخته همه حسرت خوشبختیت و حال خوبت و بخورن، وقتی که فقط خودت می دونی خیلی وقته که کم آوردی.

می‌دونی هیچ‌کس‌ عالی شروع نکرده؛ هیچ قهرمان المپیکی، اولین مسابقه‌ش عالی نبوده! هیچ نویسنده‌ی مشهوری، اولین کتابش چاپ نشده! هیچ خواننده‌ی پرطرفداری اولین کنسرتش تو سالن‌های بزرگ نبوده! هیچ نقاش معروفی اولین تابلوهاش دیده نشده! هیچ کمدین معروفی اولین اجراهاش مجذوب کننده نبوده! موفقیت یعنی همین! یعنی هیچ‌کس عالی شروع نکرده ولی تا زمانی که قصه‌ش تموم نشده ادامه داده. تو هم ادامه بده همین!

اگ دوصت داشت ک‌ گم‌ نمی‌کرد یادگاریتو🪐

به قول صائب تبریزی: «آرامش است ، عاقبت اضطراب ها» خلاصه که اینقدر غصه نخورید بالاخره خوب میشه ، قشنگ میشه ، میرسیم ، میبینیم ، میخندیم :)

‏روزایی که تو توش نیستی و باید رید توش روزایی هم که هستی خودت میرینی توش .