اَسفَل 🇵🇸

در ناسخ التواریخ نکته ای را در باب شهادت حضرت قاسم علیه السلام آورده است که برای من تازگی داشت: عمرو بن سعد بن نفیل ازدی) به من گفت: به‌خدا به او حمله مى‌كنم! گفتم: سبحان الله، پناه بر خدا! از اين كار چه مى‌خواهى، انبوه لشكرى كه دور او را گرفته‌اند كارش را تمام خواهند كرد. گفت به خدا بر او حمله خواهم كرد؛ او حمله كرد و باشمشیر بر سر قاسم زد. قاسم بر روى افتاد و فرياد برآورد «عموجان» (به فریادم برس). به خدا سوگند حسين چون عقاب از جا جست و همانند شير خشمگين بر قاتل قاسم حمله‌ور گرديد و ضربتى سخت بر وى فرود آورد. او دست خود را سپر كرد ولى آن ضربت دستش را از آرنج قطع كرد. او فریادی زد و خود را کنار کشید. گروهی از کوفیان یورش بردند تا او را نجات دهند؛ ولی او را به زیر گرفتند و او زیر سم اسبان لگدمال کردند تا آنکه جان داد. (برخی در ترجمه متن، دچار اشتباه شده و این مطلب را دربارهٔ قاسم بن حسن گفته‌اند؛ ولی همان‌طور که گفتیم، قاتل او زیر سم اسبان لگدمال شد، نه قاسم.)

صلای مرتضایم، حسن در کربلایم طنین افکنده در عالم صدایم به دستم تیغِ مولا، به لبها ذکر زهرا اباالفضل و حسین و مجتبایم 🩸@Asfall

چون ذره به دامانت، هستیم در ایوانت هرکس به تماشایی جایی برود، ما هم رفتیم به قربانت یااباعبدالله 🩸@Asfall

من كه عبدالَّلهم از لعل اباعبدالله مثل قاسم به خدا جام عسل نوشیدم من تأسّی به عمو كردم و بی‌ غسل و كفن نیزه و تیر و سنان جای كفن پوشیدم

محمود ژولیده

سیزده شیشه اگر قاسم داشت یازده جام عسل دست من است

🩸@Asfall

[ من می‌آیم به جای اکبرِ تو، ای عمو ] - السلام علیک یا عبدالله‌بن‌الحسن

بسته پای طفلان تو بود، خدای گریان تو بود جهنمِ دشمنِ تو، سوز صوت قرآنِ تو بود 🩸@Asfall

سه سال طفلِ تو بودن، هزار سال گذشت...