آبی

نسبت به اینکه پیش کسی باشم، باهم بخندیم‌و خوشحال باشیم و فکر کنم همه چیز خوبه، اما بعدش متوجه بشم که یه فکر دیگه‌ای اون موقع درباره‌ی من توی سرش داشته واقعا فوبیا گرفتم. یعنی دیگه نمی‌تونم به کسی اعتماد کنم حتی به افراد نزدیک زندگیم. هرلحظه دارم اورثینک می‌کنم و می‌گم نکنه این جمله‌ای که گفتی ناراحتش کرده و بهت نمی‌گه؟ و حتی همین فکر باعث می‌شه که یه جمله بگم و ناراحت بشه. از معاشرت کردن با آدم‌ها، تلاش کردن، فکر کردن زیادی، از همه‌ی این‌ها خسته‌م. به قول جول کاش زمان‌هایی بود که می‌تونستی از زندگی دی‌اکتیو کنی. اگر بود الان دلم‌ می‌خواست ازش استفاده کنم.

سلام انسان‌ها. کنسرت:

درحالی که فقط یه آهنگ بلدم، دارم می‌رم کنسرت. 🤡

وقتی این عکس‌رو توی پینترست دیدم، به خودم گفتم: عه، رومینا این تویی! میز چیدم، شمع روشن کردم و دوستام‌رو برای غذاخوردن دعوت کردم. توی پس زمینه صدای آهنگ میاد. اون بشقاب‌های آبی‌ از موردعلاقه‌هامن. گربه هم دارم. گربه‌م داره زیر میز می‌چرخه چون فضوله ببینه چیکار داریم می‌کنیم. نمی‌دونم انگار که من این عکس‌رو از آینده گرفتم و زودی برگشتم به الان. جدیدا از اینکه برای انسان‌هایی که دوستشون دارم غذا درست کنم، خوشم میاد. برام یه چیز بامعناست. مثل هدیه خریدن. از اونجایی که محل کارم توی انقلابه، کل لوازم تحریری و کتاب‌فروشی‌های انقلاب‌رو فتح کردم. هربار که وارد می‌شم دوست دارم یه چیزی برای کسی بخرم. از اهمیت دادن خوشم میاد. از مراقبت کردن هم. یا وقت‌هایی که توی خیابون راه می‌رم، به یکی که نگاهش بهم میوفته لبخند می‌زنم. قیافه‌هاشون بامزه می‌شه. یا انقدر تعجب می‌کنن که ابروهاشون می‌ره بالا، یا با لبخند جوابم‌رو می‌دن. اینجور کارهای کوچیک‌رو دوست دارم.

اسفند طولانی و بامزه بود. انگار کلی کار انجام دادم. از اسمش هم خوشم میاد. اسفند✨

اسفند ماه هزارو #چهارصدودو.

بهمن ماه هزارو #چهارصدودو رو یادم‌ نمیاد.

بهمن ماه هزار و #چهارصدودو.

آیا برای گذاشتن عکس‌های بهمن و اسفند دیر است؟

انسان‌ها نمی‌دونم چطور براتون توضیح بدم ولی افسرده و غمگین بودن باهم متفاوت‌ان. الان آدم غمگینی هستم.