Abdulla Oripov she'rlari

*** Sevgidan so'ylarding u kun entikib, So'ylarding visolning yaqin kelishin. Men bo'lsam ko'zimni qaygadir tikib, O'ylardim dunyoning savdoli ishin. Bugun-chi, bir o'zim, yuribman tanho, Sevgi ham visol ham bo'ldilar abas. Barchasi manguga tark etdi, ammo Faqat o'sha o'ylar tark etgan emas.      📝Abdulla Oripov              1968 @Abdulla_Oripov_sherlari

#Ижро

Агар алдамаса шу совуқ симлар, Гар шул эшитганим бўлмаса рўё. Сен бешик эмассан, дорсан, табиат, Сен она эмассан, жаллодсан, дунё! ✏️Абдулла Орипов 🎤Ислом Али

@Abdulla_Oripov_sherlari https://t.me/IslomAli_shoir

Mushoirada ishtirok etgan barchaga rahmat! Keyingi suhbatlarda sizdan yana-da faollik kutib qolamiz! Kanalimizga yaqinlaringizni ham taklif qiling! @Abdulla_Oripov_sherlari

Jonli efir boshlandi azizlar

Birozdan keyin ovozli chat boshlanadi! Ustozning she'rlaridan o‘qishni istaydiganlar bormi? Xabarni yaqinlaringizga ulashing! @Abdulla_Oripov_sherlari https://t.me/+CxjJAiJiPcM0NDk6

E'lon Abdulla Oripov she'riyatining muxlislari diqqatiga!!! 6-iyul (shanba) sanasi soat 22:00da Abdulla Oripov fan klubi ijodiy guruhida navbatdagi onlayn ovozli chatimiz bo‘lib o‘tishini e'lon qilamiz.  Ovozli chatda barcha qiziquvchilar ishtirok etishi va fikr mulohazalarini bildirishi mumkin. @Abdulla_Oripov_sherlari https://t.me/+CxjJAiJiPcM0NDk6

Абдулла ОРИПОВ Болам, умид билан яшагин, бироқ Ҳаёт баланд-пастин бўйнингга олгин. Ўзинг кабиларга яқин бўл кўпроқ, Қол, деса мардларнинг ёнида қолгин. Каттакон карвонга мансуб бўлса ҳам Гадонинг рутбаси гадодир доим. Омад билан имкон мангу бири кам, Фақат тенг яратган нафсни Худойим. Киборлар ичига адашиб кирган Қаландар у жойдан албатта безгай. Йўқсилнинг даврасин бир бора кўрган Бойлар ҳам ўзларин ортиқча сезгай. Инсон умид билан яшайди, аммо Руҳини эзгайдир хорлик, каму кўст. Аллоҳ айирмасин ризқидан асло, Йўқдир, қаноатдан ортиқ бирор дўст. Сира ростланмайди букри бу олам, Бизлар-чи, ўтамиз такбирлар айтиб. Шундоқ деган экан жўмард бир одам: – Фазоларга учсам келмасдим қайтиб! @Abdulla_Oripov_sherlari

Абдулла Орипов ЎЙЛАМАЙ НЕТАЙИН Қайси кун ўғилчам сўради, Майлими, мен ҳам шеър битайин. Миямни хаёллар ўради, Мен уни ўйламай нетайин. Чирқираб келган чоғ дунёга Кўзларим тўлгандир зиёга. Шунданми, талпиндим самога, Мен уни ўйламай нетайин. Ҳарф таниб чиққанда саводим, Назмга айланди фарёдим, Шеър билан боғланди ёш ёдим, Мен уни ўйламай нетайин. Кимлардир кутдилар тош билан, Кимлардир хайрихоҳ бош билан, Боқдим мен кўзимда ёш билан, Мен уни ўйламай нетайин. Барчадан яхшилик кутдим мен, Турфа хил йўлларни ўтдим мен, Зўр имон йўлини тутдим мен, Мен уни ўйламай нетайин. Замондан жафо ҳам кўрмадим, Айни чоғ вафо ҳам кўрмадим, Бесабаб сафо ҳам кўрмадим, Мен уни ўйламай нетайин. Кўп узоқ элларда бўлдим мен, Дўст билан ўйнадим-кулдим мен, Юртим деб зардобга тўлдим мен, Мен уни ўйламай нетайин. Ахтардим самимий ҳамроҳни, Дуч келса рад этдим гумроҳни, Кураш деб билдим гоҳ оҳ-воҳни, Мен уни ўйламай нетайин. Ахир мен Машрабни изловдим, Метиндай мазҳабни изловдим. Ёвларга ғазабни изловдим, Мен уни ўйламай нетайин. Ношукур бўлмоқлик ёмондир. Энг аввал замонинг замондир. Қаҳр бир, меҳр бир томондир, Мен уни ўйламай нетайин. Сўзимни тинглади диёрим, Ўзбегим — тозаю ғуборим, Кичкинтой қизгинам — Рухсорим, Мен уни ўйламай нетайин. Йўқ менинг бағдодий халифам, Тахтим шу — байт тўла саҳифам. Сирдошим, ғамдошим Ҳанифам, Мен уни ўйламай нетайин. Англамоқ истадим оламни, Аждодни, авлодни, боламни, Тупроққа қўйдим-ку онамни, Мен уни ўйламай нетайин. Падар ҳам саксонга кирибди, Кимдир йўқ, кимлардир юрибди, Кўз юммай офтоб-ку турибди, Мен уни ўйламай нетайин. Гапимни тинглагин, эй, ўғлон Кўп кўҳна жаҳондир бу жаҳон, Пир экан Навоий то ҳамон, Мен уни ўйламай нетайин. ✍️1988 @Abdulla_Oripov_sherlari

Абдулла Орипов                   САРАТОН Саратон чоғи бу — зарра шамол йўқ, Тутлар кавагида мудрар ғурраклар. Ногаҳон фалакка урган каби дўқ, Сўзсиз қотиб турар бўйчан тераклар. Осмон лол-лов ёнар офтоб қўридан, Уфқда саробдан оташин балдоқ. Чинқириб юборар куннинг зўридан Қайгадир беркиниб олган чирилдоқ. Бирдан тиниб қолар шу бетинч дунё, Ҳатто шаршаракнинг ўчгандай саси. Борлиқ сув тагига чўккандай гўё Қанчалик термулма —чиқмас нафаси. Гўдак уҳича ҳам шамол топилмас, Бутанинг тагида бўзтўрғай ҳайрон. Деҳқон тол тагига чўзилди бирпас, Тинди шохчадаги қушча ҳам бийрон. Менинг деҳқон бобом, андак ором ол, Қуёш буровига олган палла бу. Саратон ўзи ҳам мудрайди беҳол, Оҳангсиз ялла бу, сўзсиз алла бу! Ҳали тонг ғунчаси очмасидан лаб, Наҳор фароғатин ўйламай тақир, Кимсасиз далага кўзни уқалаб, Чиқиб келганингни кўрдим-ку ахир. Кўрдим-ку манглайинг тер билан қотиб, Бераҳм оташга берганингни тоб. Кўрдим-ку тепангда ўзин йўқотиб, Ҳайратдан лол қотиб қолганин офтоб. Азму шижоатинг мен ахир кўрдим, Кўрдим кўзларингда чарчоқ бир кулгу. Майли, ором олгин, эй бобо юртим, Саратон жунбушга келган пайт-ку бу. Бутун олам гўё улкан дошқозон, Қайдадир — кўринмас унинг нарёғи. Бу қайноқ қозонни кузатмоқ осон, Ичига тушмоқлик осонмас чоғи. Чўнтакдан тўкилган тангалар мисол Шуълалар ўйнайди супа учида. Бировдан хижолат бўлган каби тол Ер чизиб туради — дами ичида. Офтоб қайта бошлар, кўланка майдон, Яна бош кўтарар номозшомгуллар. Секин мовийлашар қизарган осмон, Оқариб кўринар кумушранг йўллар. Яна елканини кўтарар шамол, Яна чуғурчуқлар уйғонар боғда. Бобо ёнидаги боладай хушҳол, Тўрғайлар чарх урар сўнгсиз самода. Яна ела бошлар оқшом нафаси, Шеър они, ишқ они, меҳнат они бу. Бу қуёш ўлкасин оташин саси, Ўзбек диёрининг саратони бу. ✍️1969 @Abdulla_Oripov_sherlari