☯ حقیقت متافیزیک 𝗠𝗘𝗧𝗔𝗣𝗛𝗬𝗦𝗜𝗖𝗦 𝗙𝗔𝗖𝗧 ☯️

تنفس ستون مهره‌ای تنفس ستون مهره‌ای برای آزاد سازی انرژی چاکراها چگونه است؟ دکتر جو دیسپنزا توضیح می‌دهد. ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

می‌خواهم نزد خدا دعا کنم. لطفاً راهش را به من آموزش دهید. ‌ خدا را زحمت نده، او مشکلات خودش را دارد. مشکلاتت را نزد خودت نگه دار. چرا انسان باید نزد خدا دعا کند؟ خدا نیازی به دعای شما ندارد. شاید تو به آن دعاها نیاز داشته باشی، ولی آنها چیزی جز به‌ زبان آوردن خواسته‌ها و طلبکاری‌ها و شکایت‌های تو نیستند. این کاری است که مردم به نام دعا انجام می‌دهند...شکایت و شکایت و شکایت و می‌گویند، “اوضاع نباید چنین باشد!” سعی دارند به خدا کمک کنند که قدری عاقل‌تر باشد! نه، نیازی به دعا نیست، آنچه نیاز هست، مراقبه است. مراقبه ربطی به خدا ندارد.(حتی یک انسان خدا ناباور هم میتواند وارد حیطه مراقبه شود) مراقبه تو را متحول می‌سازد و نامی از خدا به میان نمی‌آورد. و تو ابداً‌ خدا را نمی‌شناسی، چگونه نزد چیزی ناشناس دعا خواهی کرد؟  پیش‌فرض دعا این است که باید او را شناخته باشی، فقط آنوقت می‌توانی دعا کنی. باید خدا را بشناسی فقط آنوقت است که می‌توانی عاشق او باشی. چطور می‌توانی خدایی را که نمی‌شناسی دوست بداری؟ این دعای تو چیزی تشریفاتی نخواهد بود؛ چیزی جز یک کلام مبتذل و ارزان نخواهد بود. اما مراقبه بُعدی کاملاً‌ متفاوت است. کبیر(عارف صوفی هندی) مراقبه را توصیه خواهد کرد. بودا مراقبه را توصیه کرده، من مراقبه را پیشنهاد می‌دهم. مراقبه رویکردی متفاوت دارد، هیچ ربطی به خدا ندارد، بلکه ربط به تو و ذهن تو دارد. مراقبه باید در درون تو یک سکوت، سکوتی عمیق و تمام ایجاد کند. در آن سکوت است که شروع می‌کنی به احساس حضور خداوند. آنگاه در چنین سکوتی نیایش رخ میدهد، و آن پیامدی از مراقبه‌ی واقعی است. فقط یک مراقبه‌ کننده می‌تواند دعا کند، زیرا او می‌شناسد، احساس می‌کند، زیرا اکنون حضور خداوند فقط یک استدلال منطقی(یک باور و ایمان مورثی و کور ) نیست، بلکه یک تجربه است، چیزی که زندگی شده است. و آنوقت دعا دیگر یک شکایت نیست. (توصیه و سفارش به خدا نیست) آنگاه دعا یک تسلیم است، عشق خالص است، هیچ خواسته‌ای به آن آویزان نیست، هیچ شرطی ندارد. فقط یک سپاسگزاری محض است. اوشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

هر چیزی که منع میشود جذاب میشود. هر کجا اجازه نداشته باشی بروی، می‌خواهی آنجا بروی. اگر فیلمی در شهر نمایش داده می‌شود و تبلیغ آن می‌گوید “فقط برای بالغین،” تمام کودکان هجوم خواهند برد. پس باید چیزی برای آنان در این فیلم باشد! اگر فقط برای بالغین باشد، آنوقت انگیزه می‌دهد! به مردم بگو کاری را نکنند، و همان کار را خواهند کرد! می‌توانی در این مورد مطمئن باشی. و خداوند در این مورد بسیار یقین داشت. او می‌باید قدری در مورد آدم مشکوک بوده باشد، پس حوّا را آفرید. مرد یک ترسو است، مگر اینکه زنی او را وسوسه کند! مرد شاید تردید داشته باشد، ولی وقتی زنی باشد که او را وسوسه کند، مرد بسیار شجاع می‌شود! وقتی زن حضور داشته باشد، شوهر بسیار شجاع می‌شود. ولی خدا باز تردید داشت، شاید این زن هم کافی نباشد. پس یک مار (نماد شیطان) را آفرید: آن مار زن را فریفت و آن زن، آدم را فریفت. و البته این بسیار خوب نقشه‌ ریزی شده بود! یک نمایش زیبا با طراحی عالی بود. تمام شخصیت‌ها حاضر هستند. آدم همیشه می‌تواند بگوید، “من مسئول نیستم؛ حوّا مسئول است!” و زن هم همیشه می‌تواند بگوید، “من مسئول نیستم،  تقصیر از مار است!” و البته مار نمی‌تواند حرف بزند، پس داستان در اینجا پایان می‌یابد.  اگر مار می‌توانست حرف بزند، می‌گفت، “خدا مسئول است.” هیچکس از مار سوالی نکرد که چه کسی مسئول است. مار کاملاً ساکت است. و ما همیشه مسئولیت را روی دیگران پرتاب می‌کنیم. تو روزی فردی بادیانت خواهی شد که تشخیص دهی، “من مسئول هستم.” شجاع باش. مسئولیت را احساس کن، و وارد هرآنچه که تو را وسوسه می‌کند بشو؛ و کاملاً‌ هشیارانه برو، آگاهانه برو. عمداً وارد شو.... مایلم یک قانون دیگر زندگی را به شما بگویم: وقتی عمداً و از روی قصد وارد چیزی شوی، هرگز نمی‌تواند برایت یک قید و بند شود. طوری وارد نشو که چیزی تو را می‌کشاند؛ مانند یک برده و ناهشیارانه وارد نشو، مانند یک ارباب وارد شو. حتی اگر وارد چیزی می‌شوی که ممنوعه است، چیزی که توسط تمام مذاهب “گناه” اعلام شده، با شهامت و با مسئولیت واردش شو. بگو: “می‌خواهم بروم و می‌خواهم این بُعد از زندگی را کشف کنم.” احساس گناه نکن! زیرا اگر احساس گناه کنی، دو دِل وارد می‌شوی و آنوقت گیر خواهی کرد. هرگز قادر نخواهی بود که بازگردی. اما اگر با تمام قلب و کاملا بیدار وارد شوی، بی‌درنگ کذب آن را خواهی دید، حماقت آن را خواهی دید. با تمام قلب وارد شو! و آن را کاملاً‌ و تماماً کشف کن. تمام زوایای آن را کشف کن تا که تمام شود. وقتی که تمام این بازی را دیدی، از آن بیرون هستی و دیگر برایت وسوسه کنندگی و جذابیت نخواهد داشت. اوشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

هرگز از ممنوعه نترس. ممنوعه همان راه است. واردش شو! با شهامت برو. کاملاً وارد شو تا بتوانی این جاذبه را تمام کنی. و تو هیچ چیز در آن نخواهی یافت. از آن خالی بیرون خواهی آمد. این یک تجربه‌ی بزرگ خواهد بود، یک بلوغ بزرگ. گناه هرگز نمی‌تواند راضی‌ کننده باشد، پس چرا بترسی؟ اگر قرار بر این بود که گناه کسی را راضی کند، آنوقت خطر وجود خواهد داشت. ولی گناه هرگز هیچکس را راضی نکرده است. هر چه بیشتر واردش بشوی، بیشتر ناکام خواهی بود. هرچه بیشتر واردش بشوی، بیشتر می‌دانی که فقط کاری احمقانه است، عملی ناهوشمندانه است؛ فقط یک شیار کهنه و یک چرخه‌ی باطل است، به هیچ کجا راه نداری. هیچ رشدی در آن نیست. هرچه عمیق‌تر این را درک کنی، امکانش بیشتر است که سفر بازگشت را آغاز کنی. شروع می‌کنی به حرکت به سمت منبع اصلی. آنگاه  یک کودکی دوم پیش می‌آید. در هندوستان وقتی کسی به این کودکی دوم می‌رسد او را دوبار زاده "دویج Dwij" می‌خوانند. تولدی دوباره. او به یک زایش مجدد دست یافته. دوباره کودک و معصوم شده است. پس نترش. دنیا یک وسوسه است،  وسوسه‌ای که باید از میانش عبور کنی، وسوسه‌ای که باید رنج آن را ببری. و شیطان همدست و شریک خداست. یک دشمن نیست. او تو را وسوسه می‌کند و تو را به‌ محدوده‌ی ممنوعه می‌کشاند، به تو کمک می‌کند تا نا فرمانی کنی. او تو را ترغیب می‌کند و فریب می‌دهد. اگر با تمام قلب و چشمانی باز همراهش بروی، دیر یا زود درخواهی یافت که او یک فریبکار است. و بی‌درنگ ناپدید خواهد شد. مرگ او در همان ادراک تو است. ناگهان شروع می‌کنی به خندیدن. خنده‌ای شدید در تو ایجاد می‌شود. مانند شیر خواهی غرّید، یک غرّش بزرگ. حالا حقیقت را دیده‌ای که چرا خدا به تو گفت که از میوه آن درخت خاص نخوری (اشاره به داستان تمثیلی باغ عدن که خداوند آدم و حوا را از خوردن میوه آن درخت خاص منع کرده بود. در منابع اسلامی آن را خوشه گندم و در منابع یهود و مسیحیت آن را درخت سیب بیان کرده اند ) آری...او می‌خواست که تو بخوری.... البته خدا نمی‌تواند اینقدر نادان باشد! اگر او این را می‌خواست که نخوری ساکت می‌ماند، می‌توانست آن درخت را حذف کند. هر باغبان معمولی می‌تواند چنین کاری کند. ولی او درخت را حذف نکرد؛ فقط فرمان صادر کرد که نخوری. و این یک اصل بسیار روانشناسانه است. این تمثیل واقعاً یکی از زیبا ترین تمثیل‌های روانشناسی است. اوشو ادامه دارد.... ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

رقص تو و نشاط تو و آوازخوانی تو به کسی آسیبی نمی‌رساند. شاید کسی را شفا بدهد، ولی ضرری به کسی نخواهد رساند. این پرندگان آواز می‌خوانند ولی خودشان را سرزنش نمی‌کنند. آنان هر یکشنبه برای اعتراف نزد کشیش کاتولیک نمی‌روند که، "پدر، مرا ببخش. من این هفته باز هم آواز خواندم. نتوانستم مقاومت کنم، وقتی خورشید طلوع می کند و عطر گل‌ها پخش می‌شود. من سعی خودم را می‌کنم، ولی ناتوان هستم، من پرنده‌ی کوچکی هستم، نه خیلی توانمند.... بنابراین تمام هفته را آواز خواندم. حالا مرا ببخش و از خدا بخواه که مرا عفو کند!" درختان نزد کشیش نمی‌روند: آنان می‌رقصند و از خورشید لذت می‌برند. آنان از باد و باران لذت می‌برند، از شما هم لذت می برند. آنان می‌باید هر روز صبح و عصر منتظر شما باشند، زیرا ما همگی به هم متصل هستیم و وقتی شما می‌رقصید و پایکوبی می‌کنید، آیا فکر می‌کنی که این درختان ناراحت می‌شوند؟ آن‌ها لذت می‌برند. انسان تنها حیوان احمق در دنیا است، و کشیشان نقطه‌ی ضعف شما را یافته اند. نقطه ضعف شما این است که ذهن شما را می‌توان با هر آشغالی پر کرد، چه آن را بخواهید و چه نخواهید مردم پیوسته به ذهن‌های یکدیگر آشغال می‌ریزند ، مردم را نمی‌بینید که در سکوت بنشینند. مردم پیوسته وراجی می‌کنند و انواع زباله‌ها را به سر دیگران می‌ریزند و از شما دعوت می‌کنند تا زباله‌های خود را به سرشان بریزید. و آن زباله‌ها بخشی از ذهن شما می‌شوند. وگرنه، آیا نشاط تو به دیگری ضرری نمی‌زند؟ چرا باید احساس سرزنش کنی؟ این فقط زباله‌هایی است که والدین تو و کشیش‌ها بر تو تحمیل کرده اند. آواز خواندن تو، خنده ی تو و نشاط تو ، اگر کاری هم بکند، چیزی خوب خواهد بود. چرا باید به دنبال آن احساس سرزنش خود بکنی؟ این فقط کشیشان مرده‌ی تو هستند، قرن‌هایی از مردمان مرده که اینک در قبرهایشان لذت می‌برند و آسوده اند و چنین مفاهیمی را به شما داده اند. فقط قدری هشیاری، و در خواهی یافت که سرزنشگری خودت بی محتوا است. اگر به کسی آسیبی می رساندی قابل درک بود، اگر با کسی خشونت بورزی و عصبانی بشوی، سرزنش خود قابل درک است و معقول. ولی این در مورد شادمانی و نشاط و خنده و آواز و رقص صدق نمی‌کند اشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

• سکس روحی چیه و چطوری اتفاق میوفته؟ : رابطه جنسی یک تبادل انرژی قوی و قوی ترین مدیتیشن آگاهانه اس.شما با رابطه جنسی با جفت روحی خود حتی میتونید جسم و روحتون رو با تبادل انرژی شفا بدید.شریک جنسی تو خیلی مهمه؛آیا منفی گراست؟انرژی بد داره یا خوب؟واقعا شمارو دوست داره؟و ... رابطه جنسی باید برای هر قسمت از وجود شما از سلولوئید گرفته تا اندام ها،ذهن و روح شما شفا بخش ،قدرتمند و جوان کننده باشه.همون چیزی که اگه درست انجام بدید میتونه برای مدت طولانی به شما احساس رضایت و حال خوب و انرژی بده. در طول رابطه جنسی روحی به جای صرفا بر لذت جنسی جسمانی،بر روشنایی روح تمرکز میشه. چنین اتحاد روحی الهی ست.به این نوع رابطه جنسی سکس معنوی هم میگن؛که در اون فرد احساس خوشبختی،گرما و از دست دادن نفس بی حد و حصر میکنه‌. با هر شخص رابطه جنسی برقرار نکنید مخصوصا اگه انرژی منفی داره و همسرتون هست حتما اول انرژیشو عوض کنید. ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

۹۹ درصد بيماري های جسمانی محصول بيماري های روانی است، عامل اصلی‌ بيماری اينست‌ كه آدم از خودش راضی نيست و شب كه می‌خواهد بخوابد باطنش از‌ او می‌پرسد كه؛ امروز چه كار كردی؟ دل چه كسی را خوش كردی؟ چه كسی را امروز شاد كردی؟ خانم اميلی برونته می‌گويد: شب كه ميشود كارهايت را بگذار روی ميز، اگر ديدی در بين آن ها يك لبخندی هست كه مثل يك خورشيد تابيده و دل يكی گرم شده، آن روزت را باطل نكردی؛ دارايی انسان شادی هایی است كه توليد كرده و از آن شادی هاست كه به انسان شادی می‌دهند و لذت می‌دهند و بركت پشت بركت به انسان می‌رسد... الهی_قمشه‌ای ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

@oshoe جستجوگر راستين، حدس نمی‌زند و به نتيجه گیری هم نمی‌پردازد او فقط باز و پذيرا و آماده دريافت حقيقت است و صبر می کند. و می‌داند كه اگر باز و پذيرا بماند حقیقت خودش را نمایان می کند تمام مدیتیشن ها انتظارند، تمام نیایش ها صبری ابدی اند . کل مذهب شامل این است که، به ذهن اجازه نده دردسر بیشتری تولید کند. اگر به ذهن بگویی صبر کند ، مدیتیشن اتفاق می افتد. اگر بتوانی ذهن را متقاعد کنی که صبر کند ،در نيايش خواهی بود. یعنی فقط نشستن کنار ساحل نهر بدون انجام دادن کاری، با نهر چه می توانی بکنی؟ هرکاری بکنی نهر را آلوده تر می کند. همین وارد شدنت به نهر مشکلات بیشتری می آفریند. اشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

یک چیز را به‌یاد بسپار: باید مراقب آنچه که به‌ درون می‌فرستی باشی؛ و همچنین مراقب چیزهایی که بیرون می‌فرستی.... فقط آنوقت است که می‌توانی یک زندگی متمرکز و هشیارانه داشته باشی. مردم بی‌دقت هستند، هرچه را که به‌ دستشان برسد فرو می‌دهند، هر چیزی(این سخن فقط به خوردن غذا اشاره نمیکند، بلکه به هر چیزی که میبینیم، میشنویم و حتی بو میکنیم هم مربوط میشود) آنان به‌ پر کردن بدن‌ها و ذهن‌هایشان ادامه می‌دهند. مراقب باش.... اوشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯

درست همانگونه که گل ها از زمین برمی خیزند و برای استراحت ابدی به زمین باز می گردند. شما نیز از جهان هستی آمده اید و به جهان هستی باز می گردید. اگر دل هایی آسوده داشته باشید. سپس دیگر به زندان بدن باز نخواهید گشت. فقط به همان منبعی باز خواهید گشت که از آنجا آمده بودید، به استراحت ابدی. آن استراحت ابدی همان نیروانا است. آن استراحت ابدی همان موکشا است. آن استراحت ابدی همان رهایی است. آن استراحت ابدی همان سامادی است. حقیقت ، اشراق نام های متفاوت برای تجربه ای واحد، این عالی ترین تجربه است زمانی که با دلی آسوده و بی تنش و در یک رها شدگی ساده و خالص در شرف ناپدید شدن هستید. نیچه در کتابش ضد مسیح می گوید: مردمانی که هنوز خود را باور دارند هنوز هم خدای خودشان را دارند. ولی او چیزی از مراقبه نمی داند و گرنه ما یک بودا بزرگتر از خود گوتام بودا می داشتیم ، زیرا او مطلقا انسانی معاصر بود. در مراقبه تو همچون یک نفس وارد می شوی ولی هر چه عمیق تر بروی آن نفس نیز بیشتر پژمرده میشود. زمانی که عاقبت به مرکز خودت برسی دیگر وجود نداری. موضوع خدا بودن بر نمی خیزد. تو به یقین خدا هستی زیرا که تمامی جهان هستی خدا گونه است. در مراقبه ی عمیق تو می دانی که حتی درختان نیز با تو برابر هستند که حتی حیوانات و پرندگان و صخره ها با تو برابر هستند. تمامی جهان هستی در یک برابری عظیم قرار دارند. این چیزی است که من بارها و بارها گفته ام: فقط یک انسان معنوی و مراقبه گون می تواند یک کمونیست و یک عصیانگر اصیل باشد و نه هیچ کس دیگر، زیرا هر چه عمیق تر وارد خودت بشوی بیشتر محو و نابود میشوی، دیگر وجود نداری. پس موضوع برتری طلبی نفسانی وجود ندارد و نفس اماره سر بر نمی آورد. ناگهان تمامی هستی درست مانند خودت میشود. نفس غایب است. " من " غایب است؛ تنها یک حضور نور، یک آگاهی و مشاهده گری وجود دارد. و به نظر می رسد که تمامی جهان هستی همچون تو ساکت است. همچون تو مسرور است. بالاتر و پایین تر وجود ندارد. فقط یک مراقبه کننده می داند که همه چیز برابر است زیرا ما همگی بخش هایی از یک گیتی زنده هستیم. شکل های متفاوت و ظواهر مختلف زیبایی آفرین هستند. زیرا تولید تنوع می کنند. ولی در ژرفای ریشه ها همان عصاره جاری است همان عصاره ی تغذیه کننده که در درختان جاری است آن چه که به یک گل تبدیل می شود همان هم در تو جاری است ابدا تفاوتی وجود ندارد . هیچکس برتر نیست هیچکس کهتر نیست. اشو ⚜ " کانال حقیقت متافیزیک " ╭─═ঊঈ👁ঊঈ═─╮ @metaphysics_fact ╰─═ঊঈ🦋ঊঈ═─╯