HYPERNOOVA

تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای شبیه به مردمک چشم با اقیانوسی بزرگ از آب مایع که با دریایی از یخ احاطه شده است و در کمربند حیات ستاره‌اش قرار دارد، کشف کرد. سیاره LHS-1140b که پیشتر هم وجود آن کشف شده بود در فاصله‌ی ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارد، ۱.۷۳ برابر پهن‌تر از زمین است و ۵.۶ برابر سیاره ما جرم دارد. این سیاره دارای قفل کشندی نسبت به ستاره میزبان خود است؛ بنابراین همیشه با سرعت یکسانی به دور ستاره‌اش می‌چرخد و چشم چهار هزار کیلومتری خود را به‌صورت ثابت به‌سوی این آتش کیهانی دوخته است. با توجه به فاصله‌ی نزدیک سیاره به ستاره‌اش، یک سال آن با کمتر از ۲۵ روز زمینی برابری می‌کند. اگر ستاره‌ی LHS-1140b مانند خورشید از ستاره‌های رشته اصلی بود، مدار این دنیای دوردست باعث جوشاندن اقیانوس‌هایش می‌شد و این سیاره را به‌طور کامل سکونت‌ناپذیر می‌کرد؛ اما از آنجا که ستاره‌ی والد از نوع کوتوله سرخ سردتر است، این فاصله‌ی کوتاه سیاره‌اش را درست در مرکز «منطقه‌ی گلدی‌لاکس» یا کمربند حیات قرار می‌دهد. فاصله‌ی بی‌نقصی از ستاره که باعث جریان یافتن آب مایع روی سطح سیاره می‌شود. @HyperNoova

در حدود ۴/۶ میلیارد سال پیش، منظومه‌ی شمسی به شکل ابری متشکل از گاز و غبار، موسوم به سحابی خورشیدی بود. با چرخش این سحابی و فرو ریزش گرانشی مواد داخل آن، خورشید در مرکز ابر گازی شکل گرفت. با تشکیل خورشید، مواد باقیمانده در سحابی، رفته رفته بر روی هم انباشته شدند. ذرات کوچک تحت تاثیر نیروی گرانشی خورشید به یکدیگر چسبیدند و ذرات بزرگتری را ایجاد کردند. بادهای خورشیدی، ذرات سبک‌تر، مانند هیدروژن و هلیوم را از مرکز سحابی دور کرد و ذرات سنگین و سنگی در نزدیک خورشید باقی ماندند که بعدا سیارات سنگی و خاکی (تیر، ناهید، زمین، مریخ) از آنها تشکیل شد. اما از آنجا که قدرت بادهای خورشیدی در فواصل دور کمتر می‌شود، این ذرات فرصت این را یافتند که با درآمیختن با یکدیگر غول‌های گازی (مشتری، زحل، اورانوس، نپتون) را به وجود آورند. به این ترتیب، سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار، سیاره‌ها و ماه‌های آنها تشکیل شد. @HyperNoova

در حدود ۴/۶ میلیارد سال پیش، منظومه‌ی شمسی به شکل ابری متشکل از گاز و غبار، موسوم به سحابی خورشیدی بود. با چرخش این سحابی و فرو ریزش گرانشی مواد داخل آن، خورشید در مرکز ابر گازی شکل گرفت. با تشکیل خورشید، مواد باقیمانده در سحابی، رفته رفته بر روی هم انباشته شدند. ذرات کوچک تحت تاثیر نیروی گرانشی خورشید به یکدیگر چسبیدند و ذرات بزرگتری را ایجاد کردند. بادهای خورشیدی، ذرات سبک‌تر، مانند هیدروژن و هلیوم را از مرکز سحابی دور کرد و ذرات سنگین و سنگی در نزدیک خورشید باقی ماندند که بعدا سیارات سنگی و خاکی (تیر، ناهید، زمین، مریخ) از آنها تشکیل شد. اما از آنجا که قدرت بادهای خورشیدی در فواصل دور کمتر می‌شود، این ذرات فرصت این را یافتند که با درآمیختن با یکدیگر غول‌های گازی (مشتری، زحل، اورانوس، نپتون) را به وجود آورند. به این ترتیب، سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار، سیاره‌ها و ماه‌های آنها تشکیل شد. @HyperNoova

در حدود ۴/۶ میلیارد سال پیش، منظومه‌ی شمسی به شکل ابری متشکل از گاز و غبار، موسوم به سحابی خورشیدی بود. با چرخش این سحابی و فرو ریزش گرانشی مواد داخل آن، خورشید در مرکز ابر گازی شکل گرفت. با تشکیل خورشید، مواد باقیمانده در سحابی، رفته رفته بر روی هم انباشته شدند. ذرات کوچک تحت تاثیر نیروی گرانشی خورشید به یکدیگر چسبیدند، و ذرات بزرگتری را ایجاد کردند. بادهای خورشیدی، ذرات سبک‌تر، مانند هیدروژن و هلیوم را از مرکز سحابی دور کرد و ذرات سنگین و سنگی در نزدیک خورشید باقی مانند که بعدا سیارات سنگی و خاکی (تیر، ناهید، زمین، مریخ) از آنها تشکیل شد. اما از آنجا که قدرت بادهای خورشیدی در فواصل دور کمتر می‌شود، این ذرات فرصت این را یافتند که با درآمیختن با یکدیگر غول‌های گازی (مشتری، زحل، اورانوس، نپتون) را به وجود آورند. به این ترتیب، سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار، سیاره‌ها و ماه های آنها تشکیل شد. @HyperNoova

تصویر جدید کاوشگر استقامت ناسا از مریخ با کیفیت اصلی! 😊 Image Credit: NASA/JPL-Caltech/ASU @HyperNoova

تصویر جدید کاوشگر استقامت ناسا از مریخ! @HyperNoova

جدیدترین تصویر کاوشگر استقامت ناسا از مریخ! @HyperNoova

به دلیل آنکه در کره ماه هیچ جریان هوایی وجود ندارد، رد پای فضانوردان تا میلیون ها سال بدون تغییر روی ماه باقی میماند. @HyperNoova

وقتی سیاره‌ای در فاصله بسیار کمی از ستاره‌اش می‌چرخد، سمت نزدیک آن کشش گرانشی بیشتری را نسبت به سمت دورتر تجربه می‌کند. به‌مرور زمان این عدم تعادل که نیروی کشندی نامیده می‌شود، چرخش سیاره را تا زمانی که با مدارش هماهنگی کامل پیدا کند، کند می‌کند. به‌این ترتیب زمان صرف شده برای چرخش سیاره به دور خود با زمان مورد نیاز برای تکمیل مدارش به دور ستاره‌اش یکسان خواهد شد. به نظر می‌رسد ماه نیز تحت همین فرآیند قرار گرفته و به همین دلیل است که سمت دور آن هرگز به طرف زمین قرار نمی‌گیرد. @HyperNoova

فرا رسیدن سال نو و جشن باستانی نوروز بر همه ایرانیان فرخنده باد. با آرزوی بهترین ها و سالی خوب برای همه شما ادمین کانال علمی هایپرنوا ❤️ @HyperNoova