نویسندگی ‌و‌ نوشتن|معصومه‌ حامی‌دوست

من هرگز نویسنده‌ای را ندیده‌ام که در این دنیا احساس ناراحتی نکرده باشد. © آندریا بارت @Writing_lovers

قانون‌های نویسنده ادگار لارنس دکتروف ۱. هیچکدام از آثارم تا قبل از نسخه هفتم، هشتم به نتیجه نرسیده. معمولا چند سال طول می‌کشد تا کتابی بنویسم. ۲. هیچ چیز حساب‌شده نیست. یکی از چیزهایی که به عنوان نویسنده باید یاد بگیریم این است که به عمل نوشتن اعتماد پیدا کنم: خودم را در موقعیت نوشتن قرار دهم تا کشف کنم چه می‌نویسم. ۳. هرچیزی ممکن است ابتدا به ذهن بیاید. یک صدا، تصویر یا امری بسیار خصوصی. ۴. نوشتن مسئله رخنه در زبان است، زنده بودن در جمله. موقع نوشتن در ذهن شما خواننده‌ای وجود ندارد: ذهن شما زبان کتاب است. ۵. روزی شش ساعت کار می‌کنم، اما زمان نوشتن یک ربع تا یک ساعت طول می‌کشد یا شاید هم سه ساعت. ۶. ویرایش کردن به من یاد داد کتاب را تجزیه کنم و دوباره سرهم کنم. متوجه می‌شوی کجا خودشیفته شدی و به آن نیاز نداری. یاد می‌گیری چطور با راحتی چیزها را جابه‌جا کنی. @Writing_lovers

من به زندگی‌ام به‌عنوان ماده خام رمان‌ها نگاه می‌کنم: این چیزی است که من هستم و این مرا از هر گونه انسداد رها می‌کند. © ایمره کرتس @Writing_lovers

ارزشش را دارد که هر از گاهی، مکان خواب خود را تغییر دهید، رویاهای شما جالب‌تر می‌شوند. فریدریش نیچه 📕«چنین گفت زرتشت» @Writing_lovers

هیچ چیز در نوشتن مهمتر از وضوح هدف نیست. سردرگمی و لحظات خالی، علاقه هر خواننده‌ای را از بین می‌برد. به طور مرتب از خود سوالاتی بپرسید: ۱. در مورد چیست؟ ۲. چه چیزی را باید تجسم کنیم؟ ۳. چه احساسی باید داشته باشیم؟ © آلیس درموت @Writing_lovers

روند داستان‌نویسی من علی‌اشرف درویشیان قبلا درباره موضوعی که مرا به خود جلب کرده، فکر می کنم. شکل و فرم آن را تا حدودی مشخص می کنم و بعد شروع می کنم به نوشتن. این فکر کردن درباره موضوع ممکن است یک ماه ذهن مرا به خودش مشغول کند. بارها و بارها نوشته هایم را بازنویسی می کنم. رمان چهارجلدی " سال های ابری " را یازده بار بازنویسی کردم. پارگرافی که با آن رمان یا داستان شروع می شود کار مهمی است. آغاز داستان اغلب می تواند خواننده را جلب کند یا او را وادارد که کتاب را زمین بگذارد. رمان " سال های ابری" هم آغازش چنین است ( جیغ، جیغ، جیغ مادرم اتاق را پر کرده است. ) اغلب پس از پایان داستان یا در ضمن نوشتن یا هنگام فکر کردن درباره آن نامی هم برایش برمی گزینم. گاهی هم چند اسم به نظرم می رسد و بهترین آنها را انتخاب می کنم مثلا برای " سال های ابری" در حدود ده اسم انتخاب کرده بودم. درباره فن داستان نویسی، تقریبا کتابی نیست که نخوانده باشم اما وقتی می نویسم نوشته خودش راه و روش خود را پیدا می کند و در آن لحظه در فکر این نیستم که فلان فن را به کار ببرم. اما تو با موضوع درگیری و عکس العمل موضوع است که تو را وادار می کند که فلان فن را به او ببندی. من با لجاجت و از خود گذشتگی نشستم و خواندم و نوشتم. به طور وحشتناکی خواندم. نوشتم و یاد گرفتم. سامرست موآم می گوید: "نویسندگی یک درصد استعداداست و نود و نه درصد کار و کوشش." و من به این خیلی معتقدم. #علی‌اشرف_درویشیان @Writing_lovers