همسایه من توتورو

براتون ارزو رسیدن یه اونی که قلبتون براش میتپه رو دارم. براتون ارزوی ارامش ابدی، در هر حال و حالتی و دارم . براتون ارزوی یه اغوش گرم و یه تکیه گاه محکم و دارم. براتون ارزوی رسیدن به تک به تک ارزوهاتون و دارم. براتون ارزوی خوشبختی روزافزون و دارم. براتون ارزوی یک خیال راحت و دارم. براتون خواستار استحکام درونی هستم. عمرتون به بلندی سرو. اغوشتون به گرمی خورشید. روزهاتون به زیبایی رنگین کمان مس از باران.

Can you hold me in your arms?

گاهی زندگی ، خنجری از درد را در قلبت فرو می برد ؛ حفره ای ایجاد می کند و وقتی دید که زخم التیام پیدا کرد دوباره خنجر را در قلبت فرو می برد! زندگی هر روز این خنجر را در قلب من فرو می برد ، چیز هایی هست که می دانی ؛ اما باز هم دنیایت را در هم می پیچد و قلبت را تکه ای گوشت می کند که جای زخم هایش خیال خوب شدن ندارد. گاهی ، انسان هرچقدر خود را به ندانستن و نشنیدن بزند ، زندگی بی رحم تر می شود ؛ واقعیت تلخ را جلوی چشمت میذارد و خنجرش را آماده می کند و تا جان در تن داری زخم بر روی روح و قلبت می گذارد. برخی از زخم های قلب آدم گویی خوب نمی شوند ، تا ابد زخمی تازه می ماند ؛ چرک می کند و چشم های آدم را پر می کند و از چشم می زند بیرون ، به طرزی خون دلت می شود که از چشمهایت می ریزد. بعضی از زخم ها ؛ خیال بسته شدن ندارند. گاهی ، هرچقدر خود را به ندیدن و نشنیدن بزنی ؛ زخم های زندگی بیشتر از هر زمان خیال درد گرفتن دارد گاهی باید گفت چیزهایی هست که میدانم ؛ اما باز هم زخم هایش جان را از تن می گیرد.

من تو رو دوستت ندارم ، درست شنیدی! تو برای من خونمی ؛ پر از امنیت و حس آرامش ، انگار که اگر کنارت باشم هیچ ترسی ندارم . تو به من قدرت دادی که هیچ وقت دیر نیست ، جرات بخشیدی که برم سمت هرچیزی که ازشون میترسیدم. انگار خیالم راحت بود خونم اونجا منتظر منه . تو خونه منی ، همون خونه ای که حتی اگر هزاران سال ازش دور باشم باز راهش یادم می مونه.

تو فلن از جلو چشام خفهههه شووووو

ااا مگ فردا نیس؟