کُنج 📚🎧

«گیجی‌ام داشت بر خشمم چیره می‌شد. حرف‌هاش دردِ من هم بود، ولی نمی‌توانستم کلمه‌ای به تأیید بگویم. آدم‌ها این‌جور مواقع چه‌طور همدیگر را آرام می‌کنند؟ من چرا آدمِ تسلا دادن نبودم؟»

آهنگش باحال بود. • @ko_nj ✨

«مرگ خانه‌اش پشت پلک‌های ماست!»

— «سرانجام دریافتم این خودم هستم که تیشه به ریشه‌ام می‌زنم!»

«و حالِ این شکسته را دوباره رو به راه کن...» • @ko_nj ✨

‌ • شاید اگه نمی‌شکست، سبز نمی‌شد!

«‏من یه زخمم. عمیق تر از انزوا.»

«دلم برات تنگ میشه. تو حقیقی‌ترین خاطره‌ی من بودی. اما باید جایی تو رو به پایان می‌رسوندمت. پس دوستت دارم، و اجازه میدم بری.»