Midiavaseghii

تحقیر شدن نیروی محرکه است، باید باشد. اگر اینرا درک کنیم، بخشی از قدرت را از آن خود کرده‌ایم. @midiavaseghii

قطعن نهج‌البلاغه جز کتابهای محبوب منه. 👌

ما که کلمات را نجات می‌دیدیم، روا نبود که سطر‌سطر انشاهایمان به در و دیوار اصابت کند. کتاب و کلمات اسلحه‌‌ی سرد بی‌دفاع همیشه، زیر تازیانه‌ی گرم قدرت‌طلبی و جنگ. این داستان عبث و سیری‌ناپذیر. چه در کابل باشد چه در هیروشیما چه در حلبچه چه در شادگان. جغرافیا ناچیز است. به طرفة‌العینی خفتن رویا در خاک و خون، اگر بی‌عدالتی نیست، پس چه می‌تواند باشد؟ @midiavasehii

تظاهر کردن، باگ است. @midiavaseghii

چقدر چیز می‌نویسم من.😄

از نو آغازیدن: قطعن بارها ویا لااقل یکبار را شنیده‌اید که در مذمت بازگشتن دو فرد به هم گفته‌اند آدم آنچه را که بالا آورده، دوباره نمی‌خورد. یقین، اولین بار کسی که این مثال را در تسکین خود به ذهنش راه داده، همچنان نیوتن به وقت کشف جاذبه و افتادن سیب با خود گفته است یافتم!! من آن فرد را دیگر نمی‌پذیرم, چرا که او را بالا آورده‌ام! مثالی به شدت(از نظر من), نابخردانه و تسکین‌بخش برای نادانان. تقلیل سطح عاطفه و شعور و بودن آدمی، به غذایی هضم شده یا نشده در معده! احمقانه‌ترین چیزی می‌تواند باشد که یک فرد واقعیت از سر گذشته را ببیند. از آن دست مثالهایی که در خوابگاه دانشگاه و یا یک پُست احساسی با استقبال مواجه می‌شود. تصور نمی‌کنم رجعت دو فرد به یکدیگر آنقدر موضوع ترسناک و منزجر کننده‌ای باشد. بی‌انصافی در دیدن گذشته‌ی از سرگذرانده و باهم بودنها و خاطرات و همآغوشی‌های مشترک چیزی از اصل ماجرا کم نمی‌کند. شما می‌توانید از فرد سابق زندگیتان متنفر باشید، نبخشید، پذیرای حضور دوباره‌اش نباشید، حتی کین به دل بگیرید، اما اینکه برای آرامش قلبتان، او را به این مثال تشبیه کنید تنها نشان از بد طعامی خودتان است. @midiavaseghii