تاریخ پیدایش آئین بهائی همراه با آثار مبارکه

قسمت هایی از پیام ساحت جلیل معهد اعلی خطاب به احبای سرزمین مقدس ایران ( ۲۰ مارچ ۲۰۲۱ ) نوروز ۱۷۸ ای یاران و یاوران دیرین حضرت یزدان در سرزمین مقدّس ایران در آستانۀ سال نو و عید نوروز این جمع مشتاق در بقعۀ مقدّسۀ نورا به یاد و ذکر خیر آن دل‌دادگان جمال کبریا مشغولیم که چگونه شما عزیزان به مدد عشق و ایقان با ثبوت و استقامتی بی‌پایان از بدو طلوع شمس حقیقت چون ستاره‌های تابان در آسمان ایران درخشیده‌اید و در مقابل ظلم و ستم و عتاب و عذاب با صبر و صفا چنان عمل کرده‌اید که سبب فخر و مباهات اهل ایمان گشته‌اید و سرمشقی برای همۀ مردم جهان. حتّی در بحبوبۀ بحران‌ همه‌گیر کنونی و دشواری‌های عدیدۀ معیشتی و اجتماعی که عالم و عالمیان را درگیر بلایا و آلام متعدّده نموده و با آنکه تضییقات و تبعیضات شدیدۀ وارده بر آن جامعۀ مظلوم در سالی که گذشت لحظه‌ای آرام نگرفت و امان نداد، خدمات‌تان قطع نشد و زحمات‌تان برای کمک به نوع انسان بازنماند، شعلۀ امید گشتید و نماد ‌دوستی و محبّت برای همگان. خوشا به حال شما که بار دیگر برگی زرّین به تاریخ پرافتخار جامعۀ خویش افزودید و رضای پروردگار را نصیب خود کردید. امّا آنچه در این حین مدّ نظر است اقدامات عاشقانۀ جامعۀ غیور پیروان جمال قدم در مبارک‌زادگاه این امر جلیل است که سبب شد آنان نیز در امتداد همین مرحله با الهام از چارچوب عمل عالم بهائی تحوّل عظیمی را تجربه کنند و با وجود محدودیّت‌های بی‌شمار و شرایط ناهموار شرط وفا را بار دیگر ادا نمایند. پس علیرغم معضلات و مشکلات بی‌حساب که هر کدام می‌توانست کوه را کاه کند آن شیفتگان جمال ابهی پرچم ثبوت و رسوخ برافراختند، در میدان عبودیّت تاختند و قابلیّت‌های جدید برای خدمت به عالم انسانی ساختند. حسّ یادگیری که زادۀ عمل و تأمّل و مشورت است محور فعّالیّت‌ها گشت، نسل نورسیده با نظم و اهتمام تام مورد توجّه مخصوص جامعه قرار گرفت، اطفال درس اخلاق و روحانیّت آموختند، و نوجوانان خصایل معنوی و توان اخلاقی و اشتیاق به خدمت کسب نمودند. جوانان با حصول درکی عمیق از رسالت روحانی خویش و بینشی وسیع از مقتضیات تعالیم الهی برای این فصل نوین به میادین خدمت شتافتند و جایگاه راستین خویش را به عنوان پیش‌آهنگان جامعه‌ای پرتحرّک و هدفمند دریافتند. همبستگی و یک‌پارچگی همۀ اعضای جامعه به برکت قوای نبّاض عهد و میثاق فزونی یافت ...و زحمات مختلف آن عزیزان در مسیر خدمت بار و ثمر و میوه و بر بخشید. میراث معنوی آن نفس نفیس بی‌همتا که بیانش مقلّب قلوب و سلوکش مغناطیس نفوس بود البتّه متعلّق به همۀ جهانیان است ولی مفهوم و مقتضیاتی مخصوص برای ایرانیان در بر دارد. گرچه آن حضرت در طفولیّت به همراه اب بزرگوارش به تبعید رفت امّا دمی از وطن مقدّس و مألوفش غافل نشد و در طول حیات حتّی در هنگام سفر به مغرب‌زمین همواره به فکر و ذکر هم‌میهنانش مشغول بود تا بلکه به مدد تعالیم خداوندگار برای این روز جدید و با ترویج خصایل شایستۀ این عصر نوین روابط ضروریّۀ اجتماع در آن خطّه دگرگون گردد، عدل و انصاف جلوه نماید، خرد رخ بگشاید، تعلیم و تربیت محور اصلی امور قرار گیرد، و در ظلّ تحوّل بنیادین اخلاقیّات، همه گونه ترقّی و پیشرفت میسّر گردد و سبب اعتلای ایران شود. لذا حضرتش با تشریح تعالیم الهی و تشویق در جهت به کار بستن آموزه‌های مندرجه در شریعۀ ربّانیّه برای رفع معضلات و کاستی‌های اجتماع، مردمان آن سامان را عموماً مخاطب قرار داد و بهائیان ایران را خصوصاً پند و اندرز داد و ترغیب به هرگونه فداکاری و از خودگذشتگی برای خدمت به آن سرزمین مقدّس‌ فرمود و مکرّراً و مؤکّداً همگان را به آیندۀ درخشان ایران اطمینان بخشید....... شما در خدمات بایران و ایرانیان نهایت همّت و صداقت را مجری دارید دیگر حزنی نداشته باشید.“ برادران و خواهران عزیز روحانی، این روز فرخنده را به یکایک شما تهنیت می‌گوییم و از اعماق قلب از درگاه مقصود عالمیان صحّت و راحت، آزادگی و رخا، و نزول تأییدات بی‌انتها برای شما و جمیع هموطنان‌تان سائل و ملتمسیم. [امضا: بیت العدل اعظم] https://t.me/TAarikhll [email protected]

نعمان را آمدن او موافق نیفتاد گفت ای جاهل احمق با وجود آنکه از پنجهٔ مرگ گریختی بار دیگر چرا درآویختی حنظله گفت وفای بعهد زهر هلاهل هلاکت را در مذاق من شیرین و گوارا نمود نعمان سؤال نمود باعث بر این حقّ‌گذاری و وفاپروری و مراعات عهد و پیمان چه امری بود حنظله گفت اقرارم بوحدانیّت الهیّه و ایمانم بکتب منزلهٔ سماویّه . نعمان گفت بچه دین متدیّنی جواب داد که بنفس مسیحائی زنده و در صراط مستقیم روح ‌الله پوینده‌ام نعمان گفت نفحات قدسیّهٴ روح ‌الله را بر مشامّ من عرضه کن حنظله ید بیضای هدایت را از جیب محبّة الله برآورد انوار انجیل بر بصر و بصیرت حاضرین اشراق نمود و چون حنظله چند آیات الهیّه از انجیل بالحان جلیل تلاوت نمود نعمان و جمیع وزرایش از بت و بت‌پرستی بیزار و در دین الهی ثابت و راسخ گشته بر زبان راندند که صدهزار افسوس که تا بحال از این رحمت بی‌پایان غافل و محجوب و از این غمام فضل رحمن ماٴیوس و محروم بودیم و فوراً غریّان را خراب نموده از ظلم و اعتساف نادم و اساس عدل و انصاف را استوار نمود حال ملاحظه نمائید که شخصی از اهل بادیه بحسب ظاهر گمنام و بیمقام چون بصفتی از صفات مخلصین ظاهر شد چنین پادشاه غیور را با جمّ غفیری از ظلمت شام ضلالت نجات داده بصبح هدایت دلالت نمود و از بادیهٴ هلاکت بت‌پرستی خلاص نموده بساحل بحر وحدانیّت الهیّه وارد کرد و سبب ابطال چنین عاداتی که فی‌الحقیقه آفت جمعیّت بشریّت و مخرّب بنیان مدنیّت است گردید تفکّر و تعمّق لازم و تعقّل و تدبّر واجب است خلاصه قلب در منتها درجهٴ احزان و تاٴسّف که از هیچ وجه توجّه عموم را متوجّه آنچه الیوم لایق و سزاوار است نمی‌بیند شمس حقیقت بر کلّ آفاق مشرق و ما در ظلمات هوای خود گرفتار و بحر اعظم از کلّ جهات متموّج و ما از تشنگی سوخته و افسرده و ناتوان موائد الهیّه از سماء احدیّت نازل و ما در مفازهٴ قحط سرگشته و حیران. " من میان گفت و گریه می‌تنم " رساله مدنیه ص ۳۶ الی ۴۱ https://reference.bahai.org/fa/ https://t.me/TAarikhll [email protected]

مدّتی گذشت تا آنکه قحط و غلاء عظیمی در دیار طی روی نمود حنظله باحتیاج شدید مبتلا شد بدین سبب بحضور پادشاه شتافت از غرایب اتّفاقات یوم بؤس در پیشگاه حضور نعمان حاضر گشت پادشاه بغایت آزرده‌خاطر شده آغاز عتاب نمود که چرا چنین روزی بحضور رفیق خود شتافتی که روز بؤس یعنی سختی است اگر امروز نظرم بر یگانه فرزندم قابوس افتد بجان امان نیابد اکنون حاجتی که داری بخواه حنظله گفت از یوم بؤس بی‌خبر بودم و نعمت دنیا بجهت حیات و بقا است و چون مرا در این ساعت چشیدن کأس هلاک مقرّر از خزاین ارض چه فایده متصوّر نعمان گفت از این امر چاره‌ئی نیست پس حنظله بر زبان راند مرا چندان امان ده که بنزد عیال خود عودت نمایم و وصیّت اجرا نمایم و در سال آینده یوم بؤس حاضر گردم نعمان ضامنی خواست که اگر در وعده مخالفت نماید ضامن را بقتل رساند حنظله متحیّرانه بهر طرف نگریست تا آنکه نظرش بر شریک بن عمرو بن قیس شیبانی که یکی از خدّام نعمان بود افتاد و این ابیات را بخواند یا شریکا یا بن عمرو هل من الموت محاله یا اخا کلّ مصابیا اخا من لا اخا له یا اخا النّعمان فیک ال یوم عن شیخ کفاله ابن شیبان کریم انعم الرّحمن باله شریک گفت ای برادر بجان جوانمردی نتوان نمود بیچاره متحیّر ماند پس شخصی که موسوم به قراد بن اجدع کلبی بود برخاست و کفالت نمود مشروط باینکه اگر یوم بؤس سنهٔ آتیه حنظله را تسلیم ننماید هر حکم که پادشاه اراده فرماید در حقّ او جاری کند پس نعمان پانصد شتر به حنظله احسان نموده روانه ساخت در سنهٔ بعد روز بؤس چون صبح صادق از افق مشرق سر برآورد نعمان با حشمت بی‌پایان بر عادت مألوفه توجّه بمحلّ غریّان نمود و قراد را بهمراهی آورد تا معرض سخط پادشاهی گردد ارکان دولت بشفاعت زبان گشودند و تا غروب مهلت خواستند که بلکه حنظله عودت نماید و پادشاه را مقصد چنان بود که از جهت پاس محبّت حنظله را بقتل ضامن از هلاکت نجات دهد باری چون قریب بغروب شد قراد را برهنه ساخته تا گردن زنند ناگاه از دور سواری پدید شد که بسرعت تمام میتاخت نعمان بسیّاف گفت منتظر چه هستی وزرا گفتند شاید این سوار حنظله باشد چون نزدیک شد حنظلهٴ طائی بود رساله مدنیه ص ۳۶ الی ۴۱ https://reference.bahai.org/fa/ https://t.me/TAarikhll [email protected]

" اگر نفسی بصرافت فطرت اقبال الی الله نماید مقبول درگاه احدیّت بوده چه که این نفس از اغراض شخصیّه و طمع منافع ذاتیّه مبرّا و بصون حمایت حقّ التجا نموده بصفت امانت و صداقت و پرهیزکاری و حقوق‌پروری و همّت و وفا و دیانت و تقی بین خلق ظاهر گردد و مقصود اصلی از انزال شرایع مقدّسهٔ سمائیّه که سعادت اخروی و تمدّن دنیوی و تهذیب اخلاق باشد حاصل گردد والّا بضرب سیف بظاهر مقبل و در باطن مغلّ و مدبر گردند " . 🔻در این مقام حکایتی که سبب عبرت کل گردد ذکر نمائیم در تواریخ عربیّه مذکور که قبل از بعثت نبوی علیه السّلام نعمان ابن منذر لخمی که یکی از ملوک عرب جاهلیّه و مقرّ سریر سلطنتش مدینهٴ حیره بوده روزی از کثرت تجرّع اقداح مدام عقلش زائل و شعورش باطل گشت در عالم سکر و بیهوشی بقتل خالد بن مضلل و عمر بن مسعود کلده که دو ندیم و انیس و در محفل انس یار و جلیسش بودند فرمان داد و چون از عالم مستی و سکر بهوش آمد بپرسش حال دو ندیم پرداخت تفصیل واقعه را بیان نمودند بغایت محزون و دلخون شد از حبّ شدید و تعلّق خاطر عظیم که باین دو ندیم داشت بر مقابرشان دو بناء عالی مسمّی به غریّان ساخته و بیادگار این دو ندیم یوم بؤس و یوم نعیم در هر سالی قرار داد و در این دو روز معلوم بحشمت تمام آمده مابین غریّان نشسته در یوم بؤس نظرش بر هر که افتادی بجان امان نیافتی و در یوم نعیم هر وارد و وافدی را مظهر احسان و عنایت بی‌نهایت ساختی و این قاعده و قانون مستمرّ و بیمین شدید مستحکم بود تا آنکه روزی پادشاه اسبی محمود نام سوار و بقصد شکار عزم صحرا نمود ناگاه از دور گوری بنظرش درآمد در عقب آن گور پادشاه اسب برانگیخت و تاخت تا از خیل و جیش خود دور و وقت بیگاه شده مأیوس گشت ناگاه سواد خیمه‌ئی در بادیه پیدا شد عنان بدان جانب معطوف داشت تا بدر خیمه‌ رسید فرمود میهمان میطلبید خداوند خیمه حنظله ابن ابی‌عفراء طائی گفت بلی و استقبال نموده نعمان را فرود آورده و با زوجهٴ خود گفت در ناصیهٔ این شخص آثار بزرگی باهر تهیّأ ضیافتی کن و در مهمان‌نوازی همّتی و غیرتی نما زن گفت گوسفندی داریم ذبح نما و من بجهت احتیاط چنین روزی قدری آرد ذخیره نموده‌ام پس حنظله گوسفند را دوشیده قدحی شیر نزد نعمان برده آنگاه گوسفند را ذبح نموده مائده‌ئی ترتیب داد و آن شب را نعمان از محبّت و الفت حنظله بکمال خوشنودی و سرور بسر برد و چون فجر طالع شد نعمان عزم عزیمت فرمود به حنظله خطاب نمود که تو در ضیافت و مهمان‌نوازی منتهای جوانمردی را آشکار نمودی من نعمان ابن منذر و قدوم تو را بکمال اشتیاق منتظرم مدتی گذشت.... رساله مدنیه ص ۳۶ https://reference.bahai.org/fa/ https://t.me/TAarikhll [email protected]

هُو الأبهی ای بنده الهی، خطوط نقوش است و علائم و اشارات دالّه بر الفاظ و کلمات و این علامات در هر طائفه و اقلیم مختلف و متفاوت و هر یک را از خطوط اشاراتی مخصوص و حُسن خطّ عبارت از انتظام این اشارات و علامات لهذا اگر در خطّ دقّت نگردد و یا آنکه از اصل انتظام نداشته باشد گمان بی‌احترامی بشما نشود و سبب اعتراض نگردد حضرت رسول در اصل امّی بودند و اکثر از اولیاء رحمن و انبیای عظام یک حرف مرقوم نفرمودند و میر عماد و درویش و شفیعا در خطّ کرامت نموده‌اند و قدرت ظاهر کردند خطّ حضرت قدّوس خوانده نمی‌شد پس در رتبه اوّلیّه باید در تحصیل معانی الهیّه بکوشی و در طلب عرفان جهد نمائی و در رتبه ثانیه در تحصیل خطّ بکوشی چه که اگر در خطّ استاد عماد گردی و شفیع شفیعا شوی و پیش از درویش افتی و از عرفان الهی محروم [ جوی ] ثمر نبخشد ولی اگر امّی باشی و بعرفان فائز در درگاه احدیّت مقبولی و محرم اسرار حضرت مقصود امّا اگر بکمال و فضائل معنویّه آراسته و بکمالات ظاهره نیز پیراسته این اکمل است و البهآء علیک ع‌ع مکاتیب مبارک ج ۸ ص ٢٠. https://t.me/TAarikhll @TAarikhll

" ....از ابراز عواطف روحانیّه آن باسلان دلیر نسبت بمساعی نا‌چیز خود بی نهایت خجل و شرمسارم. فی الحقیقه شمائید که با همّت و قیامتان در راه خدمت به امر حضرت بهآءالله در ربع قرن اخیر بزرگترین ظهیر و مایه تسلّی من بوده و مرا در حمل بار سنگین وظائف و مسئولیّت‌های ولایت امر یاری و تقویت کرده‌اید" ..... . ولی محبوب امرالله ( ٣٠ ژانویه ١٩٤٧ )

نگاهی به مواد مورد مطالعه در کنفرانس‌های جوانان دوران جوانی مطالعه متون حمایت و مساعدت متقابل مطالعه متون سنین اولیۀ بلوغ مطالعه متون کمک به پیشرفت تمدن مطالعه متون صفحۀ اصلی Bahai.orgفهرست مطالب جستجو در صفحۀ اصلی Bahai.orgآنچه بهائیان انجام می‌دهندجوانان آنچه بهائیان انجام می‌دهند- صفحۀ اصلی پاسخ به ندای حضرت بهاءالله زندگی آمیخته به نیایش حیات خانواده و کودکان جوانان توان‌مندی مؤسّسات مشارکت در حیات اجتماع  جوامع ملّی بهائی سایر وب‌سایت‌های بهائی. @TAarikhll