ECCE HOMO👤

این اقبال سیاه را می‌دانستم، از خیلی پیش می‌دانستم . سالها پیش شبی که اصلا احتمال نمی‌دادم یک حقیقت فلسفی توی سرم بخورد، دیدمش. با همین هزار چشم خودم دیدم . قطعه قطعه، عضو عضو، چشم شدم و موج موج دریایی همه هیچ. ریشه ها و گرداب هایش را دیدم که در من می‌رویند و می‌چرخند و پرم می‌کنند، همه از او که خود هویتی ندارد؛ جز نبودن! از آن شب همه انکار شدم و همه تلاش. همه پرده در پرده انداختم بر او که نباشد و بود. حالا انگار هزار سال گذشته، و دوباره در شبی که همه چیز عادی بود، به من بازگشت . باید اینبار در آغوشش کشم، دست بر پشت او کشم و در گوش او بگویم: خوش آمدی ای همه هیچ من، ای همه بی هویتِ مادرِ هویت ها. خوش آمدی ای سیاهی مرموز، ای اقبال از پیش مقدر شده، توسط خودت . ای ماهیت! تو آنقدر از من دوری و آنقدر در من فرو، که نمی‌توانمت باز شناخت، پیرمردی شده ام در انکارت، حالا کنارم بنشین و تعریف کن؛ از بی‌کرانگی‌ات. نامت هرچه هست - خلأ، پوچی، نوامیدی آگاهانه - یا هرچه، این بار ... من دست در دستت، به سمت تو می‌آیم ... به سمت هیچ.

پیج کافمه رفقا، فالو کنید و بیاید پیشم.

سجاد از دوستای قدیمی منه، که خب واقعا قلم خوبی داره. حتما بخونید و منتشرش کنید .

به کتاب جدیدم کیجا مجوز ندادن برای همین فایل کتاب رو منتشر کردم. خوشحال می‌شم کتابو بخونی و برای دوستات بفرستی🙂

فراموش می‌شوی، گویی که هرگز نبوده ای. فراموش می‌کنی، گویی که هرگز نبوده ای.

تسأل ما هو الفرق بينه وبين الآخرين؟ اختارك الآخرون، أرادك بمزهريه می‌پرسی مگر فرق او با دیگران چه بود؟ دیگران تو را چیدند؛ او تو را با گلدان می‌خواست... @darwish_fb

#به_وقت_آموختن پیش او دو «انا» نمی گنجد. تو «انا» می گویی و او «انا»، یا تو بمیر پیش او، یا او پیش تو بمیرد تا دویی نماند.. آنکه او بمیرد امکان ندارد، نه در خارج و نه در عالمِ ذهن، که: و هُوالحی الذی لایَموت.. او را آن لطف هست که اگر ممکن بودی برای تو بمردی تا دویی برخاستی، اکنون چون مردن او ممکن نیست، تو بمیر تا او بر تو تجلی کند و دویی برخیزد.. #فیه_ما_فیه #مولوی @Mani_Raad