فرزاد میراحمدی(تمام یک شعر)

مناسباتم وقتی پر رو می شود که کسری از پوستم به دف شدن دایره حساس است شک ندارم که نسبتم با آب شبیه نسبت آب است با من واین یعنی درجه ادراک قالی رنگ است و رنج ...قبل از اینکه سال از ماه بزرگتر باشد چیزِ خورشید را گم کردتد واین یعنی ماه خاک برسر شده یعنی زنان شفاهی تمام زبان را ایستاده انگشت می زنند یعنی اعتمادم ملایم شده و شفاهی همان خصوصی خودمانی است #فرزاد_میراحمدی #فراسپید @faraspidpoetic

بخشی از جواب که نباشی ژن هایت به فراموش می خندند پایان انگشتانت تمام می شود و نشانی شاید بخشی از جواب نباشد ، اینکه سخت می نویسم از ضخامتِ فکرم نیست پوست خیالم معرکه گرفته #فرزاد_میراحمدی #فراسپید @faraspidpoetic

کلمات بی پدر داشتم زمان را به تورق سطور کتابی که گلچینی از شاعران امروزین را بین کاغذ ، فشرده ساخته و البته جلدی برتن کلمات هم کشیده به کِشتن علاقه فرا می خواندم و شوربختانه کِشتن را انگار کلمات به کُشتن تبدیل ساخت اما چرا ؟ روایت یکدست و مشترک بین بیشترین نوشتار نویسان علاقمند به رقص کلمه ،بازی کاملا تجربه شده از صاحبان بازی در شعر هفتاد و پیشا هفتاد و پسا هفتاد به گونه ای که انگار نفهمیدن سفارش زبانیت در کلام پیشتازان این گونه نویسش ، توسط این شاعران عمدی بوده والبته با تردستی جاسازی های تکنیک شبه پست مدرن و پارودیک بازی و گول زدن های مخاطب که در شعر شاعران منتسب به شعر مثلا پست مدرن که به گمانم باز آغاز شده چون رند (شبه واقع یا سیمولاکروم یا وانموده ) در دنیای چتد روایتی حافظ پیشتر ازموده شده را هم البته کمرنگ تر دیدم ؛گویا ! این بازی کمی دشوار است و البته انچه درک نادرست از رفتار با کلمه در شعر است را تقریبا ندیدم گویا این گونه به نظر شان یا منسوخ گشته یا تکنیک بالایی می طلبد اساس اشتراک این گونه شعر نویسی که سبب روزمرگی محض زبان ،حس ، اندیشه و..می شود به چند مسیر ختم شده یا می شود الف شعر چریکی نخ نما ، شعربدون شاعرانگی ،مرگ کلمات امروزین شعری یا دستکم تلف کردن فرصت نژاد واقعی کلمه در شعر و درنهایت سایز توقع مخاطب از شعر به این بسنده کردن که گور کلمه و حس و شاعرانگی را بین ازدحام کامنت های اپورتونیست کندن ، به ب ) که رسیدم دیدم حدود ده هزار شاعر داریم که کتاب چاپ شده دارند و گفتم هوشنگ ایرانی نرسید مجموعه ای چاپ کند شعر ما با نیما و ایرانی و رویایی و الهی وشاملو حرمت مولانا و فردوسی و سعدی و حافظ و خاقانی و بیدل را دو چندان کرد و لازم است نسل اکنون از دلنویسی و فحش نویسی به رفتار با کلمه و اندیشه با کلمه و زیستن با کلمه در قاب زندگی و انسان و ...بازبه حرمت کلمه جواز نام شعر را به هر نوشتاری ندهد و این میسر نیست جز یک تجمیع حرفه ای و آکادمیک (منظور دانشگاهی نیست ) برای دست کم تعیین سطح یک نوشتار که مخاطب سرگشته دراین جزایر مجاز و واقع متن را بخواندالبته دراین کتاب شعرهم خواندم اما چیزی که بسیار آزارم میدهد آن است که انگار بیش از هفتاد درصد متون را یکی دو نفر نوشته اند واین یعنی عدم زبان شاعرانه یعنی تکرار شباهت های نخ نما #پانویس شعر هفتاد شناسنامه ای پر افتخار شعر فارسی است زبانیت یکی از مباحث بسیار جدی شعر فارسی است شعر حجم شعری است به غایت شعر شعر دیگر شناسنامه ای پر افتخار دارد #فرزاد_میر_احمدی @faraspidpoetic

گزارش شدنم را گزارش نکنید که گوش باد وزوِزی مزمن دارد و ملایم ؛ صفتِ بچه بادهایی است که نمای بازِ یک گلدان را درخت می دا می نا می خوا می بینند ...هندسه وقتی می رقصد که داریه نام عمومی پنهان است به قایقانه موج میزنم که دریا تاخیر باران نیست #فرزاد_میراحمدی #فراسپید @faraspidpoetic

خوابی یقه اسکی تا جایی از کمر درخت را خفه کرده ، شالی کبیسه تا دراز به برف خیره شده ،لانگ شات هایی که رنگ را مات متمایل به باران نشان می داد سینه ی جاده بوی خیز می دهد ، برداشت هایی متساوی الساقین من را راه می رفت ..روایت روسپی شده بود و این مرگ مداد نیست ..جوکر ، بارسلونا ، سفیدِ برفی با گروه خون منفی ،کامنت های گوژ ، بوسه بدون عینک و چای ماسالا که اسب را به آنفولانز ربط می داد اینها هوشِ همه نیستند همه صفت فاعلی زیاد است به استعداد خراش #فرزاد_میراحمدی #فراسپید #اواخر_یکسگ عکس : نماهایی از دوفیلم اسب تورین و طبیعت بیجان @faraspidpoetic

#فرزاد_میراحمدی #فراسپید

https://www.instagram.com/p/B6OTNMKJIaXVwV3TLAJ90Jg97akr3Ifitr0_GM0/?igshid=1mxtgvuept31p شما که می شود ؛ تناسبِ دریا بهم می ریزد و ریختن دقیقا ریختن ، ریختن کلمه بر مزار الفبا ،شیوع غوغاست تا رنجِ ِموازی چند خیالِ مودب ...دوستی دارم از اهالی کنار، با هوا سلفی که می گرفت شما را تا قاب ِاسب شیهه می کشید #فرزاد_میراحمدی #فراسپید

جاگذاشتن ام اگرهم اتفاقی باشد خودم را جاگذاشتم به کجایش فکرنکنید که گوشت دریاست و سبوس باران ، بازهم باید گفت سوفیست ها ساعت مچی را نساختند ، دیالوگم را از وسط پاره کردم دادم به اواخر یک سگ تا زل زدنش را تمرین کند #فرزاد_میراحمدی #فراسپید #اواخر_سگ

بالم را بکوبید ! تنُد ، به آسمان که سوراخ است و ساده و کمی عوزی ، خودِ کنایه من هستم تو بگو گفتگوی تک نفره یعنی به پایین درخت خیره شدن ... یعنی سوت ؛ آخرین اشاره ی شهری است #فرزاد_میراحمدی #فراسپید @faraspidpoetic

@faraspidpoetic #فرزاد_میراحمدی #فراسپید