مدرسه طبیعت ری را

ساعتی با عبدالحسین وهاب زاده (ایده پرداز و موسس مدارس طبیعت) در دیدار با بچه های مدرسه طبیعت ری را مشهد- دیماه ۹۸

🔻وقتی برگزاری تور دوچرخه‌سواری، می‌شود آرزوی یک معلم سبزاندیش!🔻 ✍ الهام قندهاری از مشهد برایم نوشته است: "می‌خواستم بهتون بگم خیلی دوست داشتم تور دوچرخه‌سواری برای کودکان مدرسه‌مون - ری‌را - بذارم و عکسشو براتون ارسال کنم که این برنامه اجرا شد و علاقه‌مند بودم برای شما هم ارسال کنم، چون مسبب اصلی و ایجاد این کار شما رو می‌دونستم و ازتون تشکر کنم ممنونم ..." 🔹️با وجود چنین آموزگارانی مگر می‌شود به آینده‌ی وطن ناامید بود؟ و با شنیدنِ چنین خبرهایی مگه می‌شه خستگی در نکرد؟ #بهانه_های_سرکردن_زمستان 🇮🇷: @darvishnameh

🔺آقای رییس‌جمهور؛ مدارس طبیعت را دریابید!🔺 🇮🇷: @darvishnameh ✍ نامه سرگشاده و بسیار مهم بنیاد کودک و طبیعت به عالی‌ترین مقام جمهور نظام؛ برای اخذ دستور مساعد حسن روحانی مبنی بر ادامه فعالیت مدارس طبیعت از طریق یکی از سه گزینه پیشنهادی که با رایزنی فراکسیون محیط‌زیست، به تایید مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی هم رسیده است. #بنیاد_کودک‌و‌طبیعت #حسن_روحانی #نامه_سرگشاده #مدارس_طبیعت 🇮🇷: @darvishnameh

📖 یادگیری آزاد(چالش فرزندپروری در دنیای مدرن) 🔎 ارائه: مهرداد ابوطالبی ⏱شنبه 98/2/21- ساعت 17 #شنبه_های_کتاب_و_زندگی #مؤسسه_فردای_پارس

#در_دست_آماد‌سازی شیرینی‌ها و مصائب فرزندآوری -چرا والدین خوب فرزندان حرف‌نشنو دارند #آلن_دوباتن و همکاران ترجمهٔ #رشید_جعفرپور دو خانوادهٔ بسیار متفاوت را تصور کنید که در یک شب معمولی هر کدام دور میز شام‌‌شان نشسته‌اند. 🔹در خانوادۀ یک: فرزندان خانواده رفتار خیلی خوبی دارند: می‌گویند غذا چقدر خوشمزه شده است، دربارهٔ اتفاقاتی که در مدرسه افتاده است صحبت می‌کنند، به چیزهایی که والدین‌شان در نظر دارند گوش می‌دهند، و در آخر می‌روند سراغ تمام کردن تکالیف باقی‌ماندۀ مدرسه. 🔹در خانوادۀ دو: اوضاع نسبتاً متفاوت است. مادر‌شان را ابله خطاب می‌کنند، وقتی پدرشان چیزی می‌گوید با استهزا خُر‌خُر می‌کنند، نظری جلف می‌دهند که نشان می‌دهد درمورد بدن‌شان حجب و حیایی ندارند؛ اگر والدین‌شان بپرسند که تکالیف مدرسه در چه حالی است، می‌گویند مدرسه مسخره است و با عصبانیت اتاق را ترک می‌کنند و در را پشت سرشان می‌کوبند. به نظر می‌رسد در خانوادۀ یک همه‌چیز رو‌به‌راه است و در خانواده دو اوضاع خراب است. اما اگر درون ذهن بچه‌ها را نگاه کنیم ممکن است تصویر متفاوتی ببینیم. 🔹در خانوادۀ یک، بچهٔ به اصطلاح خوب، گسترهٔ کاملی از احساسات را در درون خودش دارد که آن‌ها را از چشم دیگران دور نگاه می‌دارد. نه به خاطر ‌این‌که خودش این را می‌خواهد، بلکه به این خاطر که احساس نمی‌کند این امکان هم برایش وجود دارد که والدینش او را آن‌چنان که واقعاً هست تحمل کنند. احساس می‌کند نمی‌تواند بگذارد والدینش ببینند که خشمگین، دمغ یا کسل است. زیرا این‌گونه به نظر می‌رسد که والدین هیچ‌گونه درایت درونی برای کنار آمدن خودِ واقعی او ندارند. باید خودِ جسمانی، زمخت و بی‌ثباتش را سرکوب کند. هر انتقادی از جانب یک بزرگسال (در ذهن او) آن‌چنان جانکاه و کوبنده است که قابل بیان نیست. 🔹در خانوادۀ دو، بچهٔ به اصطلاح بد، می‌داند که اوضاع مستحکم است. او احساس می‌کند که می‌تواند به مادرش بگوید که یک ابله بی‌خاصیت است زیرا در دلش می‌داند که مادرش او را دوست دارد و او مادرش را دوست دارد و دوره‌ای کوتاه از بی‌ادبیِ عصبی نابودش نمی‌کند. می‌داند که پدرش از این‌که مسخره شود به هم نمی‌ریزد و در صدد انتقام برنمی‌آید. محیط به اندازۀ کافی گرم و قوی است که تندی، خشم، کثیفی و ناامیدی کودک را جذب کند. 🔹نتیجه این‌که خروجی غیرمنتظره‌ای خواهیم داشت: بچهٔ خوب به سمت مشکلات زندگی بزرگسالی روانه است که معمولاً مربوط است به تبعیت شدید، مقرراتی بودن، کمبود خلاقیت و وجدانی که به طرز غیرقابل‌تحملی بی‌رحم است و ممکن است او را به سمت خودکشی سوق دهد. و بچهٔ حرف‌نشنو در راه بلوغی سالم است که تشکیل شده است از صرافت طبع، انعطاف‌پذیری، تحمل شکست و حسی از پذیرش خود. 🔹آن‌چه ما حرف‌نشنویی می‌نامیم، در واقع جستجوی ابتدایی اقتدار و استقلال است. به عنوان کودکان سابقاً حرف‌نشنو، می‌توانیم خلاق‌تر باشیم زیرا می‌توانیم ایده‌هایی را که در ابتدا با تایید مواجه نمی‌شوند امتحان کنیم. می‌توانیم اشتباه کنیم یا ریخت و پاش کنیم یا مسخره به نظر برسیم و این یک فاجعه نباشد. چیزها را می‌توان تعمیر کرد یا ارتقا داد. تمایلات جنسی‌مان ذاتاً مورد پذیرش ماست و مجبور نیستیم در معرفی آن به یارمان به شدت احساس شرمندگی و عذاب داشته باشیم. می‌توانیم انتقادات دربارهٔ خودمان را بشنویم و تحمل داشته باشیم تا حقایق آن‌ها را جستجو کنیم و غرض‌ورزی‌هایشان را رد کنیم. 🔹ما باید یاد بگیریم بچه‌های حرف‌نشنو را، چند صحنهٔ آشوب‌ناک و بالا رفتن گه‌گاه صدا را نشانهٔ سلامتی بدانیم تا نشانهٔ قصور و کوتاهی. و متقابلاً یاد بگیریم از آدم‌های کوچکی که هیچ دردسری درست نمی‌کنند بترسیم. و اگر هرازگاهی لحظات شادکامی و خوشی را تجربه می‌کنیم، باید مخصوصاً قدردان باشیم که مطمئناً کسی آن بیرون در گذشتهٔ دور بوده، که تصمیم گرفته از دریچهٔ چشمان عشق به بعضی از رفتارهای عمیقاً بی‌منطق و آشکارا ناخوشایند ما نگاه کند. #کتاب_زندگی #نشر_کرگدن دبیر مجموعه و ویراستار: #بابک_عباسی @eudemonia

مدرسه های طبیعت، چالش تعطیلی و بی عملی وزیر! محمدرضا نیک نژاد، ص اجتماعی روزنامه شرق، 15 اردیبهشت 98 🔻یکی از بنیادی ترین نقدها به آموزش های رسمی دورماندن دانش آموزان از طبیعت است. این فاصله افزون بر بیگانگی آسیب زا و حتی دشمنی نسل های گوناگون دانش آموزی با طبیعت، نوآموزان را از پرورشی طبیعی و بهینه نیز دور می کند و آسیب های جبران ناپذیری به رشد جسمی و روحی آنان وارد کرده و می کند؛ شوربختانه گسترش شهر نشینی و زندگی در خانه های چند ده متری، بر شدت این بیگانگی افزوده است. بر خلاف یافته های تجربی و دانش بنیاد در گستره آموزش، ساختار آموزشی رسمی و اقتدار نهفته در آن، فرصت زیستن در طبیعت یا دست کم آشتی با آن را از دانش آموزان گرفته و اجازه رشد طبیعی را به آنان نمی دهد. سبک زندگی شهری، خانواده ها را نیز از گشت و گذار در طبیعت و رفاقت آنان و فرزندان شان با محیط زیست باز داشته است. 🔻 امید به باز کردن این گرهِ نه چندان کوچک در ایران را مدرسه های طبیعت فراهم کرده بود. مدرسه های طبیعت، مدرسه هایی هستند که در مناطق روستایی و در دامن طبیعت برپا می شوند و هدف کلی شان آشتی دادن کودکان و نوجوانان با طبیعت و عناصر آن است. چند سالی است که این مدرسه ها در شهرها و استان های گوناگون راه اندازی شده و گسترش کمی و کیفی یافته اند. به گواه خانواده هایی که در روز یا روزهایی فرزندان خویش را به این مدرسه ها برده و برای ساعت هایی آنان را به دست اندرکاران مدرسه سپرده اند، می توان دریافت که این مدرسه ها دستاوردی ارزشمند در راستای آشتی کودکان با طبیعت بوده و در جهان کوچک و محدود کودکانِ آپارتمانی امروز، تجربه ای ارزشمند، شگرف و دوست داشتنی می باشد. 🔻روز پنجم اردیبهشت 98 در روزنامه شرق و در گزارشی از شهرزاد همتی آورده بود که این مدرسه ها در برخی از شهرها به خاطر شکایت آموزش و پرورش تعطیل شده و یا رو به تعطیلی اند! در بخشی از گزارش می خواندیم که:"حسین وهاب‌زاده، طبیعت‌شناس و مؤسس مدارس طبیعت در ایران می گوید: 80 مدرسه فعال طبیعت در ایران بیش از نیمی تعطیل یا نیمه‌تعطیل شده‌اند. ما برای مشخص‌کردن وضعیت این مدارس، موضوع را از مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش و سازمان حفاظت از محیط زیست پیگیری کرده‌ایم. جلسات زیادی برای رئیس شورای آموزش و پرورش گذاشته‌ایم، اما عملا کاری پیش نبرده‌ایم. همه در لفظ به ما می‌گویند مدارس طبیعت گمشده ماست، وزیر آموزش و پرورش می‌گویند ما اجازه نمی‌دهیم مدارس طبیعت تعطیل بشوند، اما برای مثال مدرسه کاوی‌کنج مشهد که اولین مدرسه طبیعت ایران بود، با شکایت وزارت آموزش و پرورش تعطیل شده است... آنچه من برداشت می‌کنم، این است که از سازمان محیط زیست و وزارت آموزش و پرورش خواسته شده مدارس طبیعت محدود شوند، من دلیل این ماجرا را نمی‌دانم." 🔻نگارنده از چرایی تعطیلی این مدارس بی خبر است اما آن چه مایه شگفتی ست همراهی یا دست کم بی عملی وزیر آموزش و پرورش در تعطیلی این مدرسه هاست. بطحایی از آغازِ سکانداری بر بزرگ ترین نهاد آموزش کشور، خود را هوادار آموزش و پرورش نوین و پیشرو نشان داده و از هر فرصتی برای به نمایش گذاشتن این گرایش بهره گرفت. برپایی اتاق بازی در دبستان ها، حذف مشق شب و تکلیف نوروزی، مبارزه با مافیای کنکور، تکرار این شعار که با گسترش شادی در مدرسه باید کاری کنیم که کودک، کودکی کند و ... نمونه های از کنش های ایشان بود. بی گمان یکی از هدف های نوین در ساختار آموزشی آشتی دادن نوآموزان با طبیعت و رشد همه جانبه آنان در کنار دیگر جانداران است. اما پرسش این است که چرا وزیر آموزش و پرورشی که خود را هوادار آموزش نوین می نمایاند، باید با تعطیلی مدرسه های طبیعت همراهی کرده و زیر دستانش شکایتی برای تعطیلی قدیمی ترین شان تحویل دادسرا دهد؟ در پیوند با تعطیلی این مدرسه ها انتظاری از دبیر شورای عالی آموزش و پرورش نداریم! چراکه در توجیه همراهی با شکایت کنندگان می گوید: این مدرسه هاهمخوانی درخورد با ساختار رسمی آموزش کشور را ندارند! اما از وزیر مدعی نوگرایی در آموزش، انتظار می رود یا علت همراهی خویش با این عمل ضد آموزشی را توضیح دهد و اگر توضیحی نداشت برای تحکیم این مدرسه های ارزشمند، بی عملی را کنار بگذارد؛ بی گمان این مدرسه ها در صورت گسترش می توانند کامل کننده خوبی برای ساختار آموزشی میان مایه ما باشد. http://uupload.ir/files/zpfa_photo_2019-05-06_07-06-35.jpg

📖 بازی آزاد 🔎 ارائه: محسن مشارزاده ⏱شنبه 98/2/14- ساعت 17:30 #شنبه_های_کتاب_و_زندگی #مؤسسه_فردای_پارس

در واقع این بیانیه ی موجز و مختصر مدرسه طبیعت است. با تشکر از انتخاب مدرسه طبیعت قلب بیدار @madresehtabiat @natureschool

از این بهتر چه؟ خوش تر از این گوشه پادشاه ندارد. @madresehtabiat @natureschool

یابتی و قلبی عروقی آن افزوده می شود و از آمار شهروندان سالم و پویای آن کاسته می شود و همچنین با توجه به عملکرد چهل سال نظام آموزش و پرورش کشور که خود به صنعت کنکور داری برای عده ای تبدیل شده و با فاصله گرفتن از اصل و رسالتش کودکانی را در سیستم رقابتی تربیت کرده که از ارزش هایی چون همدلی، کار مشارکتی و گروهی فاصله گرفته و همه چیز را فدای کسب نمره و برترین شدن می کنند و از آن طرف خانواده را به سمت و سویی برده است که تنها هدف از تحصیل کودک را کسب شغل در آینده می داند. در چنین شرایطی است که می بایست مدارس طبیعت برای داشتن کودکانی شاداب، توانمند، اجتماعی با روحیه نقدپذیری، مشارکت جویی و مسئولیت پذیری به رسمیت شناخته شود تا خانواده های بتوانند در کنار مدارس معمول در جامعه، مدارس طبیعت را بعنوان بستری برای رشد و پرورش کودکشان انتخاب کنند. مدارسی که بعنوان طرحی نو و راهی جدید و بنا بر ضرورت و نیاز جامعه از سوی اساتید و جامعه مدنی کشور ظهور یافته است. در آخر با توجه به مطالب بیان شده و همچنین حال ناخوب طبیعت ایران، به جرات می توان گفت که #مدارس_طبیعت #نیاز_مغفول کشور است که می بایست به شکل مطالبه ای اجتماعی بیان شده و با #تعاملی_سازنده از سوی مسئولین به رسمیت شناخته شود که اگر غیر از این باشد، در آینده ای نه چندان دور شاهد جامعه ای بیمار، ناشاد با طبیعتی از دست رفته خواهیم بود. 🖊مریم منصوری تسهیلگر ارتباط کودک و طبیعت بیست و سوم فروردین نود و هشت @Gandomak_Yazd