حُسینیـه‌ی کلمات

«نَحنُ الفُقرَاءَ الذينَ أغنَاهُم اللهِ بِحُب الحُسَين.» که ما همواره به حسین علیه‌السلام محتاجیم. به فهم‌‌ش، به راه‌ش، نگاه‌ش، کلمات‌ش، الگوی مبارزه‌اش و سبک زندگی شجاعانه‌اش. عاشورای تاریخی یک روز بود و گذشت؛ ولی عاشورای انسانی همواره زنده است و گواه بر بینش و گرایش و رفتار ما. حبّ او را چگونه پاسداری می‌کنیم و در کجای سپاه او نقش‌آفرین خواهیم بود؟

قالَ الصَّادِق عَلَیه‌ِالَّسلام: «مَنْ أَرَادَ اللهِ بهِ الْخَيْر قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبُّ الْحُسَيْن» خونی که با محبتت در رگ‌های عروقی قلب پمپاژ میشود، دستی که از غم عزیز تو بر سر و سینه می‌زند، اشکی که گوشه‌ی چشم‌ را نمناک می‌کند، فکری که به منظومه‌ی قیام تو می‌اندیشد و آهی که از عمق جان بلند می‌شود؛ همگی به اذن و اراده و مرحمت خداست. این‌چنین است که آفتاب پر فروغ تو هرگز غروب نمیکند.

بِالحُسَينِ سَنَعْبُرُ سلوک جمعی و باور قلبی ملّت امام حسین علیه‌السلام است. در کشاکش تنگناها و سختی‌ها، در مسیر‌های صعب‌العبور و در پیچ‌های هولناک تاریخی، در هجوم توأمان تاریکی و یأس، هرگاه که ظلم پیش پای مظلومان جولان داد و اراده کرد که بر انسان با رعب و حیله‌ی و نیرنگ مسلط شود، باید به احترام تمام خون‌های ریخته شده بر هامون حقیقت بایستیم و فقط یک جمله را مشق کنیم: «سَوفَ نَعْبُرُ بِالحُسَینْ.»

بِالحُسَينِ سَنَعْبُرُ سلوک جمعی و باور قلبی ملّت امام حسین علیه‌السلام است. در کشاکش تنگناها و سختی‌ها، در مسیر‌های صعب‌العبور و در پیچ‌های هولناک تاریخی، در هجوم توأمان تاریکی و یأس، هرگاه که ظلم پیش پای مظلومان جولان داد و اراده کرد که بر انسان با رعب و حیله‌ی و نیرنگ مسلط شود، باید به احترام تمام خون‌های ریخته شده بر هامون حقیقت بایستیم و فقط یک جمله را مشق کنیم: «سَوفَ نَعْبُرُ بِالحُسَینْ.»

یکی از دوستان هنرمند کلمات، پیام داد و گفت: «میتواند به اسم حُسینیه‌ی کلمات یک تایپوگرافی بزند.» از لطف‌اش قدردانی کردم و خواستم این شعار هیئه الامام الحسین علیه‌السلام لبنان را بدون هیچ نشانی از کلمات، طراحی کند. چنین شد و من با دیدنش آرزو کردم، در مسیر هنر متعهد رشد کند و «خدمت» رزق مکررش باشد در تمام عمر.

یادت در قلب ما می‌جوشد و در تمام شریان‌های اصلی وجودمان جاری‌ست؛ مادامی که به امتداد راهت فکر میکنیم. هر کجا که مجاهدی برای نجات حق از جنگال باطل میجنگد، ما تو را به خاطر می‌آوریم. هر گاه از ظلم‌ستیزی و عدالتخواهی، حرف می‌زنیم، قیام تو در ذهنمان تداعی میشود و هرجا که قصه‌ی مظلومی روایت می‌شود، ما به داستان مظلومیت تو گره‌اش میزنیم. تو ابتدا و انتهای همه‌ی زمان‌ها، در همه‌ی سرزمین‌هایی... آقای ذبح عظیم. حضرت خون‌های جاری در شاکله‌ی حقیقت.

این گل، نماد نسل‌کشی سربرنیتساست. نمادی از یک تابوت سبز که مادران شهدا به دورش حلقه زده‌اند.

مارش‌میرا امسال همزمان شده با دهه اول محرم. عجب تقارن با معنایی! و شعارش؟ «دیروز بوسنی, امروز غزه»