اینجا داستان | مصطفی مردانی

مهربونا هیچوقت اولویت نیستن چون بقیه خیالشون راحته که اونا همیشه هستن... 💬AmirHossein NiNa @Kafiha

دچار افسردگی بود! می‌دانی افسردگی یعنی چه؟ تا به حال کسوف دیده‌ای؟ خوب این هم مثل آن است: ماه جلوی قلب می‌آید و قلب دیگر نوری از خودش نمی‌پراکند. روز روشن تبدیل به شب تاریک می‌شود ♦️انجمن ادبی سار♦️ 🔷مارادنبال کنید🔷 @saranjoman #کریستین_بوبن

آنان که با خاطره‌ای خوش از هم جدا می‌شوند، هرگز از هم جدا نمی‌شوند. سیلویا پلات✨

به قول کتاب #کاش_وقتی_بیست_ساله_بودم_میدانستم، هر روز می‌تواند یک شگفتی تازه باشد. هر روز آدم‌ها می‌توانند ما را شگفت زده کنند. و این تازه شروع بازی است. ژیکان بوک @ZhikanBook

#کلمات_تاثیرگذار 02 فقط یک هفته است که برای درمان افسردگی، تصمیم گرفتم که کارمندی را امتحان کنم. شاید روزهای اولی که رزومه‌ام را بازنویسی می‌کردم قصدم این نبود که وارد یک مجموعه بزرگ بشوم. همین گوشه کنارها هم اگر جایی بود، قبول می‌کردم. اما وارد مجموعه‌ای شدم که چند تا شعبه دارد و من توی خلوت‌ترین شعبه مشغول شدم. روزهای اول خیلی ارتباط نمی‌گرفتم، چون هنوز از درمان افسردگی خیلی جواب نگرفته بودم و مسلماً هنوز خیلی حال و حوصله نداشتم. با دوستانم که صحبت می‌کردم، حرفشان این بود که ارتباط بگیر، صحبت کن، حرف بزن، و واقعاً مدیریت کن. تا روز سوم هیچ کس را دوست نداشتم. و می‌دانستم که تاثیر افسردگی است و واقعاً از کسی متنفر نیستم. تصمیم گرفتم مسیر را با کلمات تاثیرگذار عوض کنم. به این فکر کنم که دیگران بخشی از ما هستند که در جسم دیگری زندگی می کنند. پس شروع به ارتباط گرفتم. کار به جایی رسید که انتهای هفته اول، همکار کنار دستی‌ام گفت: «تو که استراتژیت اینه توی شرکت همه رو خر کنی!» البته منظورش این بود که با همه ارتباط صمیمانه گرفتی و حسابی بلدی. گفتم: توی محل کار، باید با همه یک رفتار محترمانه داشت، حتی اگر طرف مقابل بی‌ادب، بی‌حوصله یا افسرده بود. اینجا داستان | مصطفی مردانی

این روزها فشار کاری بالایی را دارم تحمل می کنم و خب همین باعث شده که ذهنم به شدت فعال شود. اما این پرکاری می تواند مشکلات دیگری هم ایجاد کند. اضطراب بالا برای انجام کارها، ترس از موفق شدن یا نشدن و هر کدام از این‌ها، جلوی کار آدم را می گیرد. و هر کسی که بیشتر کار می‌کند، بیشتر هم به بدن خودش آسیب می‌زند. این روزها دنبال راهی هستم که تغذیه نویسندگان را پیدا کنم. نوشتن هشت تا ده هزار کلمه در روز، می‌تواند ذهن را حسابی خسته کند. پس باید فکری به حالش کرد. اینجا کلمات | مصطفی مردانی @Das_tann

#کلمات_تاثیرگذار 01 کلمه شفاست. این کلمه لعنتی شفاست. چند هفته گذشته با کسی درگیر موضوعی بودم که درکش نمی‌کردم. توی ذهنم این بود که دارم عقلم را از دست می‌دهم، از مصطفی بعید است. اصلاً مگر می‌شود من وارد چنین مسیری بشوم؟ این مسیر اساساً خط قرمزم بود و حالا داشتم خودآگاه یا ناخودآگاه واردش می‌شدم. تا این‌که حرف زدیم. نشستیم و در یک نشست دو سه ساعته همه حرف‌ها را به هم گفتیم. تمام حس‌ها را ریختیم روی دایره و مثل دو تا دوست، سو تفاهمی که بین خودمان پیش آمده بود را حل کردیم. بعد از آن آرام گرفتم. انگار که زلزله تمام شده باشد. آرام و راحتم. باید یاد بگیریم که حرف بزنیم. امیدوارم زودتر از دست این افسردگی راحت شوم و بتوانم کارهای عقب افتاده را یکی یکی تمام کنم. آینجا کلمات | مصطفی مردانی @Das_tann

این روزها واقعاً آن مصطفایی که بودم، نیستم. نوشتن برایم تفریح و ساده شده. متن‌ها را می‌گیرم و به قول برنامه‌نویس‌ها Generate می‌کنم. اما وقتی می‌نویسم خوبم. می‌دانم که این نوشتن برایم مثل درمان عمل می‌کند. انگار که قرار بوده از اول هم نوشتن را فقط برای درمان دنبال کنم. در کتاب باشگاه مغز نوشته، اگر می‌خواهید ذهنتان فعال بماند، روزی یک داستان کوتاه یا بخشی از آن را بنویسید. و شاید دلیل نویسنده شدنم همین باشد. مغز! اینجا کلمات | مصطفی مردانی @Das_tann

#کتابخوانی برای رسیدن به جایی که تا امروز نرسیدیم، لازم نیست تمام مسیرها را امتحان کنیم. همین قدر کافی است که بدانیم دیگرانی که در این مسیرها رفته‌اند، چه چالش هایی داشته اند، چه اتفاق‌هایی برایشان افتاده و چه شکلی فکر می‌کنند. شاید چالش مسیری که دیگران رفته‌اند، برای ما جذاب باشد، شاید هدف جذاب‌‌تر باشد اما حاضر نباشیم چالش رسیدن به آن را به جان بخریم. هر کسی خودش تصمیم می‌گیرد کدام مسیر با مدل خودش منطبق است. ژیکان بوک @ZhikanBook

#کتابخوانی تمام بخش‌های یک کتاب را لازم نیست بخوانیم. یک دستور کلی برای همه وجود ندارد.. هر کسی باید مدل خودش را پیدا کند.. ژیکان بوک @ZhikanBook