کودک و فرهنگ

«کره‌» در کارگاه کتابخوانی آغاز نوجوانی «دختری که به اعماق دریا افتاد» و ما را با جهانی خارق‌العاده آشنا کرد 😅پیش از هرچیزی بگویم که من ساکن دنیای گذشته‌ی ادبیاتم، تولستوی و سعدی و ویل دورانت همراهان زندگی‌ام بوده و هستند اما با بچه‌ها، کاشف دنیاهای جدید شده‌ام و از این بابت خوشحالم. بماند که سال‌ها با دخترم بابت مانگا‌خوانی و دنبال‌کردن انیمه‌ها کشمکش داشتم. مقاومتی را که بالاخره فهمیدم بیهوده‌ بوده، کنار گذاشتم و به جهانی نو رسیدم. دو ماه پیش با بچه‌ها ادبیات جدید ژاپن را تجربه کردم و حالا کره مسحورم کرده. سرزمینی جادویی و زیبا. متفاوت با کی‌دراماهای حوصله‌سربر که حتی من پنجاه‌ساله‌ی کتابخوان حرفه‌ای را هم میخکوب کرده. دختری که به اعماق دریا افتاد»

«کره‌» در کارگاه کتابخوانی آغاز نوجوانی «دختری که به اعماق دریا افتاد» و ما را با جهانی خارق‌العاده آشنا کرد 🔶با کتاب‌ها هیچ‌وقت زندگی تکراری نمی‌شود. شاید محدودیت‌های زندگی مانع گشت و گذار ما در جهان شود ولی کتاب‌ها، تمام مرزها و محدودیت‌ها را می‌شکنند و دری را به روی ویژگی‌های مشترک همه‌ی ما انسان‌ها باز می‌کند و یادمان می‌آورد با تمام تفاوت‌ها، چقدر شبیه هم هستیم. 🐲نوجوانان زیادی در تمام دنیا، امسال تابستان را با کتاب «دختری که به اعماق دریا افتاد» می‌گذرانند. ما هم در باشگاه مجازی آغاز نوجوانی همین کتاب را می‌خوانیم. پر از هیجان، کنش و ماجراهایی احساسی، برگرفته از افسانه‌های این سرزمینی کوچک، دور و دوست‌داشتنی. ♥️در پست بعد، کارگاه دیروز را شرح می‌دهم. #ریحانه_قاسم‌رشیدی #باشگاه_کتابخوانی_مجازی_کودک_و_فرهنگ #مناسب_برای_دوازده‌سال_به_بالا #دختری_که_به‌_اعماق_دریا_افتاد #عشق_و_صلح #کره #افسانه #قصه‌های_قدیمی @farhangkoodak

ما نیز مردمی هستیم کوچه‌ای به یاد روزنامه‌نگار وطن‌پرست 🔸تهران من، تهران آزادمردان و دلیرزنان در نبرد پول و برج و اتوبان شکست‌خورده و گمشده. در این شهر جدید که قدم بزنی فکر می‌کنی، پیش از آسانسور و آیفون تصویری و پمپ آب چیزی و کسی در این پهنه نمی‌زیسته. چه‌برسد به‌ این که برای هدفی بالاتر از زندگی روزانه، برای رویاهایی جنگیده‌ ‌باشد. 🔹 با وجود این نبرد نابرابر، میان گذشته‌ای که هرگز تمام نمی‌شود و مدرنیته‌ی من‌درآوردی پرزرق و برق، هنوز می‌شود، نشانه‌های پنهانی از دیروز را یافت. مثلاً کوچه‌ی «میرزاده‌ی عشقی» در محله‌ی بهارستان، محل زندگی و ترور روزنامه‌نگار و نمایش‌نامه‌نویس مهم عصر مشروطه، اولین شاعری که از هویت ملی برای ایجاد انگیزه و آگاهی مردم استفاده‌کرد و یکی از کشتگان معروف عصر رضاخانی. 🔺شاعری جوان که به‌دست مأموران شهربانی به قتل رسید.استبداد تاب افکار او را نداشت. 🔻بچه‌ها در کلاس نهم درمورد مشروطه و حکومت‌های بعد از آن می‌خوانند. اما با اطمینان می‌گویم که اگر امروز، کمتر از یکماه بعد از امتحان درموردش بپرسیم، چیزی نمی‌دانند. 🔸شاید می‌شد از زاویه‌ای دیگر، تاریخ را به فرزندان این خاک نشان داد و نهال مهر به خاک و هویت را با داستان مردان و زنانی که امروز ما را ساخته‌اند، نه فقط در ذهن‌ها، که در قلب‌ها نشاند. 🔶کوچه‌ی میرزاده‌ی عشقی، کوچه‌ای باریک وطولانی در خیابان نورمحمدی (تنکابن) سابق است. چند قدم پایین‌تر از خیابان مشکی (هدایت گذشته). در محله‌ی بهارستان و سپهسالار به هر کجا نگاه کنیم، نشانه‌ای از آزادی‌خواهان مشروطه را می‌بینیم.

‍ ۱۲ تیر، سالروز ترور میرزاده عشقی، شاعری که با شعر به جنگ استبداد رفت. امروز، ۱۲ تیر، سالروز کشته شدن میرزاده عشقی، شاعر و روزنامه‌نگار برجسته‌ی ایرانی در عصر مشروطه است. عشقی که از پیشگامان شعر نو در ایران به شمار می‌رود، به خاطر انتقادات تند و صریح خود از حکومت و در دفاع از آزادی و عدالت، هدف ترور قرار گرفت و جان خود را فدای وطن کرد. اشعار عشقی سرشار از مضامین اجتماعی و سیاسی است و در آن‌ها به وضوح می‌توان درد و رنج مردم تحت ستم را مشاهده کرد. او با لحنی طعنه‌آمیز و گاه تند، مفاسد و ظلم و ستم‌های موجود در جامعه را به باد انتقاد می‌گرفت و خواهان آزادی و عدالت برای مردم بود. میرزاده عشقی از جمله پیشگامان شعر نو شناخته‌ می‌شود و از نخستین ادبای معاصر ایران است که به مقوله شعر نو توجه نمود و پیش از نیما یوشیج، اشعاری به سبک نو سرود. لازم به یادآوری است که نخستین آثار نیما یوشیج برای نخستین بار در روزنامه قرن بیستم میرزاده عشقی چاپ شد. مزار او در ابن بابویه و در گوشه‌ای متروک (در نزدیکی مزار نصرت الدوله فیروز) قرار دارد. این شعر معروف بر کنار سنگ قبر وی حک شده‌است: خاکم به سر، ز غصه به سر خاک اگر کنم خاک وطن که رفت، چه خاکی به سر کنم؟ من آن نیم به مرگ طبیعی شوم هلاک وین کاسه خون به بستر راحت هدر کنم معشوق عشقی ای وطن ای مهد عشق پاک ای آن که ذکر عشق تو شام و سحر کنم شعری که می‌شنوید، یکی از چندین و چند شعر ماندگار عشقی با مطلع #وطن است که رشید کاکاوند بخشی از آن را دکلمه کرده است. برگرفته از ص اینستاگرام: مجله «وزن دنیا» @sahandiranmehr

توضیح موبد کوروش نیکنام درمورد دستبند هفت‌رنگ تیر و باد که سال‌های اخیر خیلی رایج شده و در جشن‌های تیرگان ساخته‌می‌شود. این شعر زیبا و امیدبخش را هم احتمالاً شنیده‌اید: تیر بیا، باد برو شادی بیا، غصه برو با آرزوی شادمانی برای همه♥️♥️♥️ #جشن_تیرگان #دستبند_تیر_و_باد @farhangkoodak