خورشید| نوشته‌های تقی دژاکام

آن دست پر چروک◾️ واکر به دست، پیرزنی خسته می‌رفت سوی تخت خود آهسته در آتش فراق پسر می‌سوخت می‌گفت با غریبه و وابسته: "آیا ز خاک پر زده فرزندم؟ آیا کبوترم ز قفس رسته؟" بیرون خانه منتظرش بودند مردم چه ناشناس چه برجسته هر دم برای تسلیت از هر سو می‌آمدند در صف پیوسته مثل کبوتران حرم پر زد مشهد به سوی آن زن وارسته هرچند او برای پذیرایی جایی نداشت درخور و شایسته حتی نداشت خانه‌ی دلبازی مشرف به صحن و گنبد و گلدسته اما شبیه بال ملائک بود آن دست پر چروک حنابسته ✍🏻افشین علا خرداد ۱۴۰۳ ♻️کانال رسمی افشین علا♻️ ✨ @afshinala ✨

✳️ مداحان چایخانه و رسانه‌های دیگر یک- از باب‌الرضا که وارد حرم می‌شوم، در گوشه‌ای از صحن پیامبر اعظم«ص» جمعیت انبوهی از مردم را می‌بینم که دور کسانی حلقه زده‌اند و بسیاری گوشی‌های تلفن همراهشان را روشن کرده‌اند و مشغول فیلمبرداری‌اند. نزدیک می‌شوم و گروهی از نوجوانان را می‌بینم که با لباس‌های یک‌شکل مشغول سرودخوانی با مضامینی در مدح علی‌بن‌موسی‌الرضایند. مردم فیلم می‌گیرند و اشک می‌ریزند، گویی روضه جانسوزی شنیده‌اند اما نه؛ آنها همه احساسشان را به امام رئوف «علیه‌السلام» در همین آواهای نوجوانان سرودخوان می‌یابند و به همین دلیل چشم‌هاشان بارانی است. این صحنه زیبا را در این ماه‌ها بارها و بارها می‌بینم و بخش قابل تأملش برای من میزان جمعیت فراوانی است که برای دیدن و شنیدن این سرودخوانی‌ها جمع می‌شوند که گاه بخش بزرگی از صحن پیامبر اعظم«ص» را به خود اختصاص می‌دهد. دو- کرونا که حضور منحوسش را جمع کرد، بار دیگر چایخانه‌های حرم مطهر با تعداد بیشتر و خدمات‌رسانی گسترده‌تر در چهارگوشه حرم برپا شدند. حالا این چایخانه‌ها شکل و فرم مشخصی پیدا کرده‌اند که از دور هم می‌توان تشخیص داد اینجا چه خبر است. اما در دورۀ جدید، با یک ارزش افزوده مشغول خدمت‌رسانی هستند. اگر در موکب‌های مسیر نجف به کربلا، شای عراقی با چاشنی مداحی‌های پرشوری است که از بلندگوهای بزرگ موکب پخش می‌شود، در حرم مطهر با چاشنی مداحی‌های زندۀ پرسوز و گدازی است که خادمان بااخلاص این چایخانه‌ها، که هر روز از یک استان و یک گوشه کشورمان آمده‌اند، در وصف امام رضا«ع» می‌خوانند و اینجا هم باز مردمی که چای شیرین حضرت را می‌نوشند و اشک شورشان جاری است و در دست‌‌هایشان گوشی تلفن همراهی که این صحنه‌های زیبای دلدادگی و عاشقی را ثبت می‌کند. شاید غلط نباشد که بگوییم خیلی از زائران حضرت به عشق شنیدن این نواهای پراحساس و دسته‌جمعی به این زاویه‌ها می‌آیند. سه – گلکاری و گل‌آرایی در جای‌جای صحن‌ها و رواق‌ها و ضریح مطهر امام هشتم از دیرباز امری رایج و مرسوم بوده و هست. واقفان بسیاری از سرتاسر جهان فقط نذر و وقف گل برای حضرت دارند که این کار در ایام شادمانی اهل بیت بخصوص در ایام میلاد خجسته حضرت رضا«ع» زینت‌بخش بخش‌های مختلف حرم مطهر می‌شود. اما در ماه‌های اخیر، بخصوص در دهه کرامت امسال، این کار هم با ارزش‌های افزوده بیشتری انجام می‌شود نه فقط از حیث کمیت این گل‎‌آرایی‌ها که این اتفاق هم افتاده، اما بیشتر از لحاظ ذوق و هنر و ابتکارهای جدید. این خوش‌ذوقی‌ها در شیوۀ  گل‌آرایی‌ و ایجاد جذابیت‌های بصری فراوان از جمله آوردن اسامی و القاب زیبای حضرت در فونت‌ها، اندازه‌ها، رنگ‌ها و آرایه‌های مختلف و آبنماهایی در کنار یا همراه این گل‌آرایی‌هاست که برای زائران این روزهای حضرت، فوق‌العاده برای عکس‌انداختن و فیلم‌گرفتن هوس‌انگیز شده و دیگر علاوه بر کودکان و نوجوانان، زوج‌های جوان، خانواده‌ها و حتی پیرمردها و پیرزن‌های زائر حضرت هم از تصویربرداشتن در کنار این جلوه‌های چشم‌پرکن و مشام‌نواز نمی‌گذرند. 🔹حالا دیگر تبلیغ و تذکر معارف رضوی و تشدید حب و محبت به حضرت به بلندگوهای رواق‌های حرم منحصر نمانده و رسانه‌های نوینی وارد عرصه شده‌اند که گاه برای برخی اقشار مردم جذاب‌تر، دلنشین‌تر و تأثیرگذارترند؛ سرودهای نوجوانان، آواهای بلند «رضارضاجان»های خادمان مداح چایخانه‌های حضرت و آواهای خاموش و بی‌صدای گل‌آرایی‌های اخیر حرم همگی به‌مثابۀ رسانه‌های جدید و پرنفوذی‌اند که دل‌های محبان و مشتاقان انیس‌النفوس را جلا می‌دهد و پیام را بسرعت و درستی به گیرندگان می‌رساند. کسی چه می‌داند شاید آن جوانانی که دو روز پیش در زیر رگبار تگرگ‌های درشت و شدید مشهد، خودشان را به آب‌وآتش می‌زدند و به وسط صحن می‌دویدند تا کبوترهای افتاده را نجات دهند، نیم‌ساعت قبلش از چایخانه حضرت آمده بودند یا سه‌ربع قبل‌تر کنار گل‌آرایی‌های حرم و کلمات زرین «یا شمس‌الشموس» عکس انداخته و جانشان را جلا داده بودند... @tdejakam

این یادداشت پیش از خبر شهادت رئیس‌جمهور و یارانش به مناسبت میلاد امام هشتم علیه‌السلام در صفحات اول و دوم #روزنامه_جوان دوشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ منتشر شد. @tdejakam

🔹 مردان جمهوری اسلامی! بقعه ای که شفاء می دهد، امامزاده اش قلابی نیست! دستگاه حکومتی که هربار یکی از رجالش از دست می رود، فضایلشان بیشتر هویدا میشود، فاسد نیست. در قرآن، حکومت مردمیِ اسلامی، "حسنه دنیا" است (۴۱نحل) جمهوری اسلامی، حرم است؛ هنوز راه "شهادت" و "خدمت" درش باز است و اهلش را حاجت می دهد. "شجره طیبه" است، "اُجتُثَّت مِن فُوقِ الاَرض" نیست. "تُوتِی اُکُلها کُلِّ حِین" است[۲۴ تا ۲۷ ابراهیم]؛ چند کرم و لانه موریانه، میوه اش را تلخ نکرده است. همین سالها چند دزدِ دین باز در کسوت مناصب را با سلیمانی، زاهدی، رئیسی، عبداللهیان، آل هاشم و... مقایسه کنید؛ کدامیک رجال جمهوری اسلامی اند؟! فکر می کردی بعد سلیمانی دیگر طلای ناب در این دستگاه پیدا نشود؟! معدن طلا، طلا می دهد؛ اندازه و عیارش فرق می کند. پ.ن: #رئیسی_عزیز ممنون که امام رضا(ع) را برای مردم ایران گذاشتی! بعضی نگران بودند دین باز باشی و گفتند امام رضا(ع) را خرج دنیایت می کنی! امام رضا(ع) روز تولدش خوب ازت دفاع کرد؛ رضوان الله علیک! محسن قنبریان ☑️ @m_ghanbarian

✳️ سر و ته بحث آقای قالیباف دکتر #سعدالله_زارعی از روزنامه‌نگاران بسیار سالم و تحلیلگران برجسته و عمیقی است که مانند او واقعاً بسیار کم داریم. او شخصیتی و رفتاری بشدت اخلاقی و متواضع دارد و من در این مدت دوستی حدود ۲۵ساله جز صداقت و حقیقت از او ندیده و نشنیده‌ام. مطلبی که امروز از ایشان درباره رئیس مجلس آقای #قالیباف منتشر شده، منطقی و متقن و به نظرم تمام‌کننده است. با هم بخوانیم: 🔹️قصد نداشتم وارد این بحث شوم و اصولاً سعی‌ام این است که در چنین مواردی که ورود باعث تلخکامی دوستی می‌شود، سکوت کنم. گاهی سکوت  سبب شرکت در ظلمی می‌شود. سر و ته بحث آقای قالیباف چهار چیز است: - زندگی اشرافی - مقابل بعضی لوایح قرار داشتن - وضع فرزندان - ماجرای سیسمونی نوه 1️⃣ زندگی اشرافی وی با توجه به مسئولیت‌های سنگینی که داشته می‌توانسته به‌صورت خیلی عادی زندگی مرفهی داشته باشد که البته از مدیر جهادی و انقلابی پذیرفته نیست، بدون آنکه چنین چیزی خلاف شرع یا عرف باشد. زندگی اشرافی در زمانه ما سه وجه دارد: اسراف در خرج کردن، منزل آنچنانی  و خودرو غیر متعارف. اما قالیباف در این سه وجه چطور است؟ منزل او در شهرک شهید دقایقی است. من منزل او نرفته‌ام، اما منزل شهید سلیمانی، منزل آیت‌الله موحدی کرمانی و منزل محسن رضایی که کاملاً شبیه منزل قالیباف است رفته‌ام و انصافاً منزل متعارفی است که سپاه در اختیار آنان قرار داده است. خودرو وی پژوپارس است که متعارف می‌باشد. هیچ گزارش مستندی درباره مخارج غیر متعارف او ندیده‌ام. یک بار اخیراً برای توضیح جنگ غزه به دفترش دعوت شدم در خیابان شهید عراقی که واقعاً منزلی کوچک و محقرانه بود. در این جلسه خیلی متواضعانه پرسید مجلس برای کمک به غزه چه کاری می‌تواند بکند؟ مواردی عرض شد و واقعاً در زمانی کوتاه دنبال شد. 2️⃣  دربارۀ توقف بعضی لوایح، که به‌دلیل وجود اشکالات، صلاح نظام در اصلاح آنها بود، لذا فشارهای زیاد را بر خود هموار کرد و چیزی نگفت. 3️⃣ در مورد فرزندی که سنش به چهل رسیده و ما به‌طور غیر منطقی پدر را مسئول کار پسر می‌دانیم واقعاً هنوز معلوم نیست پسر چه کار منکری مرتکب شده و پدر در این منکر چه نقشی داشته است. بله، یک وقت پسر از موقعیت پدر سوء استفاده می‌کند و اگر این رابطه نبود آن استفاده واقع نمی‌شد، یک موقع از استفاده یا استفاده سوئی حرف می‌زنیم که جمع کثیری بدون نسبت یا با نسبت انجام می‌دهند و یکی هم فرزند یک یا چند مسئول است، در اینجا پدری را قطعاً شریک جرم پسر و مشارکت‌کننده در آن دانستن درست نیست. سکوت ظاهری پدر در چنین مواردی، ملاکی برای راضی شمردن پدر از موضوع نیست. سخن گفتن چنین پدری هم تمام‌کننده جوی که ساخته شده نیست چون جوسازان از هر کلمه توضیحی باز داستان تازه‌ای ساز می‌کنند. 4️⃣ در مورد سفر دختری که شوهر دارد و به یک سفر خارجی دارای روابط حسنه با ایران رفته و به فرض خریدهایی هم کرده است، مثل خرید سیسمونی، باز همین نکات وجود دارد. اولاً از جنبه انقلابی درست نیست. ثانیاً خلاف شرع و عرفی رخ نداده است. ثالثاً به فرض خلاف بودن، به پدر ربط ندارد. رابعاً هیچ دلیلی بر رضایت پدر و توان او از بازداشتن دختر و داماد وجود ندارد. خامساً دلیلی بر اظهار مخالفت علنی پدر از فعل دختر و دامادی که زندگی مستقلی دارند وجود ندارد. سادساً هیچ نشانه‌ای از عدم اعتراض پدر به فعل دختر و داماد در اختیار نداریم. 🔹️ اما، اما، اما عملکرد قالیباف در مسئولیت‌های مختلف پیش روی ماست؛ عملکردی که به صفت پرکاری، امانتداری، جهادی‌بودن و انقلابی‌بودن متصف شده است و چه ملاکی برای داوری منصفانه از اینها پر ارج‌تر است؟ آیا روایت رهبری برای ما به اندازه روایت سیسمونی هم حجیت ندارد؟ آیا آماج قرار دادن این مدیر توسط دشمنان شناخته‌شده کافی نیست تا ما در چنین جایی نایستیم؟ 🔹️قالیباف یکی از معدود تکیه‌گاه‌های قطعی حاج قاسم سلیمانی در مدیریت دشوار بحران‌های سوریه، لبنان، فلسطین، عراق و یمن بود. قالیباف با شجاعت تمام و بدون محاسبهٔ حرف و حدیث‌ها به قاسم کمک کرد و هیچ‌جا یک کلمه نگفت. 🔹️کاش می‌شد اندکی از خاطرات در این مورد را مرور کنم تا فرق قالیباف با کسانی که مسئول بودند و سر قرار قاسم در سوریه نرفتند و خسارت عظیمی به منافع ملی ایران زدند تا مبادا کسی را از خود برنجانند، معلوم شود. کاش و صد کاش.

و افزوده بودند: «منتخبان #مجلس_جدید مراقبت کنند و نگذارند شیرینی تشکیل مجلس در کام مردم و فضای سیاسیِ باطراواتِ کشور تلخ شود، ضمن اینکه اگر مجلس دچار دعوا و ستیزه و مقابله و جبهه‌بندی‌های گوناگون شود، از کار اصلی خود باز می‌ماند.» در حقیقت همان هشدار دیروز، همین نگرانی امروز و فرداست که نکند در مجلس آتی با همین حجم از کینه‌ورزی و اتهام‌پراکنی و تخریب مواجه باشیم و نمایندگان به‌جای رسیدگی به وضع مردم و حل مشکلات جاری کشور، به سند رو کردن علیه همدیگر و دعوا بپردازند. خوشبختانه بسیاری از سران و اعضای فهرست‌های گوناگون با خویشتنداری و نجابت به سکوت در برابر هجمه‌ها پرداختند که جای تشکر و قدردانی دارد، اما در هر صورت نگرانی از وضعیت مجلس آتی همچنان باقی است. حدود ده سال پیش نویسنده کتاب #جانستان_کابلستان در کتابش نوشت: «یک رانندهٔ تاکسی عضو #امل، در لبنان به من می‌گفت که شما مگر انقلابتان مادر ندارد؟ چرا مثلِ دو دایه بر سرِ این نوزاد مجادله می‌کنید؟ هر دو راضی هستید به نصف‌شدنِ این نوزاد! بعد هم می‌گفت: به ایرانی‌ها بگو جدلِ شما در ایران، یعنی ذبح ما در لبنان.» اشاره به آن داوری امیرالمؤمنین علیه‌السلام که دو زن ادعای مادری یک کودک را داشتند و کوتاه هم نمی‌آمدند و حضرت آخرین راه حل را در نصف‌کردن کودک دانست اما «مادر واقعی» تا این را شنید کوتاه آمد و گفت: مادر، آن یکی زن است! با تأسف بسیار باید گفت تنها چیزی که در مقصود آبروبَران این دو سه ماه وجود نداشته است همین سلامت انقلاب اسلامی و آبروی پاکان و خوبان این نظام است که دستخوش رسیدن آنان به قدرت به هر قیمت شده است. حالا راز تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب به مسئولان و کارگزاران نظام در مناسبت‌های مختلف این سال‌ها را می‌فهمیم که در ابتدای هر سخن، آنها را به پاکیزه‌سازی اخلاق و تقویت معنویت و ارتباط آنها با خداوند متعال توصیه اکید کرده‌اند و رعایت‌نکردن آن را موجب خسران جدی در دنیا و آخرت دانسته‌اند. خدا کند همه اعم از ما اهالی رسانه (صداوسیما و روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و سایت‌ها و توییتر و اینستاگرام و دیگر فضاهای مجازی و حقیقی) و بخصوص نمایندگان محترمی که به مجلس جدید راه یافته‌اند، همه اختلافات و خطاهای خود را کنار بگذارند و عزمشان را بر اصلاح وضعیت کشور و ارتقا و اعتلای ایران اسلامی معطوف کنند و اگر در آبروبری‌ها و ناروایی‌های اخیر دست داشته‌اند توبه کنند. یادمان باشد که خداوند متعال در سوره مبارکه #نصر، کسانی را که پیروز شده‌اند، توصیه به ذکر خداوند سبحان (فَسَبِّح) و استغفار از خطاهایی که در جریان پیروزی خود داشته‌اند (فاستغفرهُ) توصیه می‌کند و در این صورت امید می‌دهد که: اِنِهُ کانَ تَوّاباً. خداوند خیلی توبه‌پذیر است. این توصیه برای کسانی هم که رأی نیاورده‌ و شکست خورده‌اند و حتی کسانی که بناحق و بر اثر همین اتفاقات ناجوانمردانه از راهیابی به پارلمان بازمانده‌اند هم هست! #روزنامه_جوان دوشنبه 24 اردیبهشت 1403

✳️ لطفاً استغفار کنید! - بخش دوم و آخر حالا راز تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب به مسئولان و کارگزاران نظام در مناسبت‌های مختلف این سال‌ها را می‌فهمیم که در ابتدای هر سخن، آنها را به پاکیزه‌سازی اخلاق و تقویت معنویت و ارتباط آنها با خداوند متعال را توصیه اکید کرده‌اند و رعایت‌نکردن آن را موجب خسران جدی در دنیا و آخرت دانسته‌اند. خدا کند همه اعم از ما اهالی رسانه (صداوسیما و روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و سایت‌ها و توییتر و اینستاگرام و دیگر فضاهای مجازی و حقیقی) و بخصوص نمایندگان محترمی که به مجلس جدید راه یافته‌اند، همه اختلافات و خطاهای خود را کنار بگذارند و عزمشان را بر اصلاح وضعیت کشور و ارتقا و اعتلای ایران اسلامی معطوف کنند و اگر در آبروبری‌ها و ناروایی‌های اخیر دست داشته‌اند توبه کنند. یادمان باشد که خداوند متعال در سوره مبارکه نصر، کسانی را که پیروز شده‌اند، توصیه به ذکر خداوند سبحان (فَسَبِّح) و استغفار از خطاهایی که در جریان پیروزی خود داشته‌اند (فاستغفرهُ) توصیه می‌کند و در این صورت امید می‌دهد که: اِنِهُ کانَ تَوّاباً. خداوند خیلی توبه‌پذیر است. این توصیه برای کسانی هم که رأی نیاورده‌ و شکست خورده‌اند و حتی کسانی که بناحق و بر اثر همین اتفاقات ناجوانمردانه از راهیابی به پارلمان بازمانده‌اند هم هست! @tdejakam

✳️ لطفاً استغفار کنید! - بخش اول آن‌شب برای پرسیدن نشانی یک حدیث به سراغ حاج‌آقا مجتبی تهرانی «رضوان‌الله تعالی علیه» رفته بودم. حاج‌آقا معمولاً بعد از نماز، دقایقی به مرور بحث آن‌جلسه می‌پرداخت و سپس حدود هفشت دقیقه به پرسش‌های کسانی که کنار دستشان به‌ردیف نشسته بودند پاسخ می‌داد. جوابم را گرفتم و پس از تشکر بلند شدم تا بروم در میان جمعیت بنشینم. ایشان دستش را روی زانوی من گذاشت که یعنی بمان! گفت: شما در روزنامه کار می‌کنی دیگه؟ گفتم: بله. گفت: من این تذکر را به [یکی از سران روزنامه‌ها] هم داده‌ام؛ نکند کاری کنید که آبروی کسی را ببرید. توصیه ناخواسته حاج‌آقا برایم هم عجیب و هم جالب بود. پس از تشکر، بلند شدم که باز دست روی زانوی من گذاشت و گفت: فهمیدی چی گفتم؟ نکند در روزنامه آبروی کسی را ببرید که خدا از هر چیز بگذرد از بردن آبرو نخواهد گذشت. دوباره تشکر کردم و... این تذکر ایشان سه بار و هربار جدی‌تر از قبل تکرار شد و فهمیدم که ایشان بشدت نسبت به این موضوع و بردن آبروی افراد در رسانه‌ها حساس و ناراحت شده‌اند. در جریان برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، اتفاقی تلخ افتاد؛ اتفاقی که با رفتار نادرست سران یکی از فهرست‌ها آغاز شد و با مقابله به مثل سران و اعضا یا هواداران فهرست دیگر ادامه یافت و باز هم اعضا و هواداران فهرست اول و باز بقیه فهرست‌ها وافراد و طرفداران و حقوق‌بگیران و پروژه‌بگیران آنها ادامه یافت تا آخرین لحظات قبل از برگزاری دور دوم انتخابات تهران و حتی تا همین الان که پس‌لرزه‌های این تکانه ادامه دارد. در این مثلاً افشاگری‌ها و انتسابات درست و نادرست و مستند و غیرمستند و واقعی و جعلی به افراد و گروه‌ها، هر دوسه طرف نهایت تلاش خودشان را کردند تا برگ بالاتری روی میز بگذارند و دیگری را شدیدتر مفتضح کنند. آن یکی علیه لیست رئیس مجلس افشاگری می‌کند، آن دیگری فلان عدالتخواه را به دریافت مبالغ سنگین به اسم فرزند سه‌ساله‌اش و عدم پرداخت مالیات متهم می‌کند، دیگری حساب‌های بانکی مؤسسه سردمدار فهرست مقابل را با گردش مالی چندین ده میلیاردی رو می‌کند و... و این راست و دروغ‌های درست و غلط و تهدید به شکایت از همه طرف‌ها تا لحظه نگارش این یادداشت ادامه دارد. این دقیقاً چیزی بود که رهبر فرزانه انقلاب اواخر سال گذشته در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری با تیزبینی، هشدار و تذکر داده و با مخاطب قراردادن منتخبان جدید پارلمان را مخاطب قرار داده و گفته بودند: «سخنان اختلاف‌انگیز، دعوا راه‌انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند موجب تلخ‌شدن شیرینی تشکیل مجلس جدید می‌شود» و افزوده بودند: «منتخبان مجلس جدید مراقبت کنند و نگذارند شیرینی تشکیل مجلس در کام مردم و فضای سیاسیِ باطراواتِ کشور تلخ شود، ضمن اینکه اگر مجلس دچار دعوا و ستیزه و مقابله و جبهه‌بندی‌های گوناگون شود، از کار اصلی خود باز می‌ماند.» در حقیقت همان هشدار دیروز، همین نگرانی امروز و فرداست که نکند در مجلس آتی با همین حجم از کینه‌ورزی و اتهام‌پراکنی و تخریب مواجه باشیم و نمایندگان به‌جای رسیدگی به وضع مردم و حل مشکلات جاری کشور، به سند رو کردن علیه همدیگر و دعوا بپردازند. خوشبختانه بسیاری از سران و اعضای فهرست‌های گوناگون با خویشتنداری و نجابت به سکوت در برابر هجمه‌ها پرداختند که جای تشکر و قدردانی دارد، اما در هر صورت نگرانی از وضعیت مجلس آتی همچنان باقی است. حدود ده سال پیش نویسنده کتاب جانستانِ کابلستان در کتابش نوشت: «یک رانندهٔ تاکسی عضو امل، در لبنان به من می‌گفت که شما مگر انقلابتان مادر ندارد؟ چرا مثلِ دو دایه بر سرِ این نوزاد مجادله می‌کنید؟ هر دو راضی هستید به نصف‌شدنِ این نوزاد! بعد هم می‌گفت: به ایرانی‌ها بگو جدلِ شما در ایران، یعنی ذبح ما در لبنان.» اشاره به آن داوری امیرالمؤمنین علیه‌السلام که دو زن ادعای مادری یک کودک را داشتند و کوتاه هم نمی‌آمدند و حضرت آخرین راه حل را در نصف‌کردن کودک دانست اما «مادر واقعی» تا این را شنید کوتاه آمد و گفت: مادر، آن یکی زن است! با تأسف بسیار باید گفت تنها چیزی که در مقصود آبروبَران این دو سه ماه وجود نداشته است همین سلامت انقلاب اسلامی و آبروی پاکان و خوبان این نظام است که دستخوش رسیدن آنان به قدرت به هر قیمت شده است. @tdejakam

این یادداشت در صفحات اول و دوم #روزنامه_جوان امروز دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ منتشر شده است. متن کامل آن را در لینک زیر ببینید: https://www.javanonline.ir/fa/news/1228781 @tdejakam