کانال تخصصی اقتصاد

📌کنترل بازار ارز فقط وظیفه بانک مرکزی نیست 🔺دکتر فتح‌الله تاری، اقتصاددان در گفت‌وگو با تازه‌های اقتصاد: 🔹بخشی از تقاضای نقدینگی توسط بنگاه‌ها واقعی نیست و به دلیل ارزان بودن قیمت پول است 🔹بنگاه‌های بزرگ ارز را به قیمت رسمی از بانک مرکزی می‌گیرند، اما محصولات‌شان را به نرخ ارز تلگرامی نرخ‌گذاری می‌کنند 🔹کنترل بازار ارز فقط دست بانک مرکزی نیست و سیاست‌گذاری‌های سایر بخش‌ها نیز مهم است 🔹بنگاه‌های تولیدی را باید از طریق اتاق‌های بازرگانی یا نهادهای بالاسری نظارت کرد که اگر ارز ارزانی به اینها داده می‌شود، قیمت محصول تولیدی خود را به قیمت بازارسیاه نرخ‌گذاری نکنند

⭕️ چهار فراز 🌐 بپرهيز از اين كه بركسى كه جز خداوند در برابر تو ياورى ندارد، ستم كنى. 🌐 از نشانه هاى خوش نامى و نيك بختى ، همنشينى با خردمندان است. 🌐از نشانه هاى اسباب نادانى ، مجادله با غير اهل انديشه است. 🌐 از نشانه هاى دانا ، نقّادى (و بررسى) گفتار خود و آگاهى او از حقايق فنون رأى (و نظر) است. ⭕️ شهادتش تسلیت باد ❄️ کانال دکتر منجذب

📹 حس اولیه بورس به طیب نیا ▫️مهدی رباطی، کارشناس بازار سرمایه گفت: قطعیتی هنوز در مورد کابینه دولت چهاردهم و تیمی که سکاندار خواهد بود، وجود ندارد، ولی احتمالا سکانداری اقتصادی دولت را طیب‌نیا به عهده خواهد گرفت. ایین موضوع باعث شده تا انتظارات مایل به مثبتی در بازار شکل بگیرد، ولی بازار منتظر انتخاب کابینه تا یک ماه آینده است.

🔵 یک پزشک، معمار مالزی مدرن ✍️سعید معدنی تا ۶۵ سال پیش کشور مستقلی به نام مالزی در میان کشورهای عضو سازمان ملل متحد وجود نداشت. تیرماه ۱۳۴۲ هجری شمسی (۱۹۶۳ میلادی) بود که کشور مالزی که مجموعه‌ای از جزایر با اقوام و مذاهب و نژادهای مختلف است اعلام استقلال از استعمارگران کرد و دارای پرچم و سرود ملی شد. سه سال بعد در سال ۱۹۶۵  سنگاپور از این کشور جدا شد و چندی بعد سلطان‌نشین برونئی هم اعلام استقلال کرد. کشور ۳۳ میلیونی مالزی دارای سلطان و فرمانداران نیمه مستقل محلی است ولی نخست وزیر قدرت بیشتری دارد. اوست که سکان رهبری کشور را به عهده می‌گیرد. با وجود نژادها و اقوام و ادیان متفاوت، مالزی امروز نماد و نمودی از همزیستی مسالمت آمیز است و قوم گرایی در این کشور کمترین تنش را دارد. شعار ملی‌‌شان « قدرتمندی در یکپارچگی است» ثبت شده است.  دو سال از انقلاب ۱۳۵۷ ایران می‌گذشت که مهاتیر محمد معمار مالزی مدرن به نخست وزیری رسید و این کشور را نه تنها از فقر و فلاکت نجات داد بلکه اکنون یکی از کشورهای پیشرفته در میان کشورهای آسیای شرقی است. سرزمینی که تا صد سال پیش مستعمره بوده و کشورهای زیادی این سرزمین را استعمار و استثمار کرده‌اند. از پرتغالی‌ها گرفته تا هلندی‌ها و انگلیسی‌ها و این اواخر ژاپنی‌ها نیز این کشور را تحت سلطه خود داشتند. همانطور که گفته شد حدود شصت و اندی سال پیش در عرصه جهانی مالزی به عنوان یک کشور اعلام استقلال کرد. دکتر مهاتیر محمد از سال ۱۹۸۱ تا ۲۰۰۲ به طور مداوم نخست وزیر بود و توانست پایه‌های توسعه و پیشرفت کشورش را ریل‌گذاری کند. طوری که الان هر ایرانی که به مالزی می‌رود انگشت به دهان می‌ماند که این کشور چگونه از آن کشور مفلوک به این پایه از توسعه رسیده است؟ به تعبیر مهاتیر محمد تا چند دهه قبل مردم کشورش روی درخت زندگی می‌کردند اما الان دانشگاههای معتبر دارد و صادرکننده‌ی تکنولوژی به بسیاری از کشورهاست. دکتر مهاتیر محمد، ژاپن پس از جنگ جهانی دوم را الگوی توسعه خود قرار داد و بنا را براین گذاشت که به یک کشور صادرکننده تکنولوژی تبدیل شود. لذا این کشور چون به لحاظ منابع و متخصص داخلی نمی‌توانست چنین گامهایی بردارد از شرکت‌های خارجی بویژه کشورهای غربی و صنعتی خواست تا در این کشور سرمایه‌گذاری کنند تا ضمن ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی، محصولات از مالزی به سایر کشورها صادر شود. این کشور صرفا نگاه به شرق نداشت زیرا همه جوامع تجربه کرده و می‌دانند که هیچ کشوری نیست که با تکیه صرف به شرق (چین و روسیه) پیشرفت کرده باشند. بلکه بر عکس، هر کشوری که فقط به چین و روسیه تکیه کرده‌، روز به روز در مرداب فلاکت و عقب‌ماندگی غوطه‌ور شده است. کشورهای جهان سوم سابق که امروز توسعه یافته و پیشرفت کرده‌اند یا صرفا به کشورهای سرمایه داری صنعتی تکیه کرده‌اند و یا از هر دو جهان شرق و غرب سود برده‌اند. مهاتیر محمد با الگوبرداری از نظریه نوسازی، همچون ژاپن با تکیه بر کشورهای صنعتی و سرمایه‌داری توانست اقتصاد مالزی را در مدار پیشرفت و ترقی قرار دهد و نام خود را در تاریخ جهان به عنوان رهبری توانمند به یادگار بگذارد. آن هم در زمانه‌ای که رهبران بسیاری از کشورهای جهان سوم فقط و فقط به قدرت اندیشیده‌اند و کشور خود را در سیاهی و تباهی و فقر و عقب‌ماندگی باقی گذاشته‌اند و لعنت ابدی مردم‌شان را برای خود خریده‌اند. مهاتیر محمد اگر چه از یک خانواده پر جمعیت ۹ نفره برخاست، اما با کوشش و تلاش در سنگاپور پزشکی خواند. ضمن طبیب بودن، به روزنامه‌نگاری و سیاست علاقه‌مند شد و حزب تشکیل داد و وارد مجلس قانونگذاری شد. او بعدها نخست‌وزیر نامداری شد و توانست کشورش را نوسازی کند و اعتلای امروز را به ارمغان بیاورد. لازم به ذکر نیست که انتقادهایی هم به دوران نخست‌وزیری ۲۰ ساله وی وارد است. حتی خود اذعان می‌کند که اولویت او اقتصاد بوده و سایر ابعاد مثل آزادی‌های سیاسی در مرحله دوم اهمیت قرار داشت. ولی بهرحال او حزب داشت و با یک نظام انتخاباتی حزبی روی کار آمد و حکومت کرد. وی الان ۹۹ ساله است و مورد تحسین بیشتر جهانیان قرار گرفته و بی شک بعد مرگش از او بیشتر و بیشتر سخن خواهند گفت و خواهند نوشت. مهاتیر محمد، ایران را به خاطر مقاومت در مقابل تحریم های آمریکا و غربی‌ها تحسین می کند اما به خاطر منافع ملی، اجازه نمی‌دهد بانک‌های این کشور با ایران همکاری کنند و تحریم ها را خنثی کنند! زیرا منافع ملی و اقتصاد کشورش به خطر می افتد. این هم از عجایب دنیای حسابگر و عقلانی امروز است. اگر پیامد تحریم فقر و فلاکتی هست برای دیگران (ایران) باشد و آنها فقط تحسین‌اش می‌کنند. اما حاضر نیستند اقتصاد کشور را به خاطر ایران و یا هر کشور دیگری به خطر بیاندازند. برای او فقط مردمش مهم هستند. او پزشک دردها و رنج‌های مردم خویش است.  ♦️ کانال تخصصی اقتصاد

احتمال تغییر رویکرد بایدن نسبت به ایران در دور دوم ریاست جمهوری دکتر مهران کامروا، استاد دانشگاه جورج تاون به فرارو گفت: «رئیس جمهورهای آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری و در سالهای هفتم و هشتم، تغییر رویکرد می دهند. چند رئیس جمهور اخیر آمریکا که 2 دوره ای شدند، در سالهای آخر ریاست جمهوری، دیگر نگران انتخاب حزب خود نیستند بلکه بیشتر نگران وجهه خود می شوند و در نتیجه در سیاست خارجی منعطف می شوند. اگر بایدن دوباره انتخاب شود، شاید با ایران سیاست های جدیدی در پیش بگیرد. »/فرارو

*آنچه بعد از ۹۷ در دولت روحانی اتفاق افتاد، ناشی از تحریم‌هایی بود که خود اصولگرایان از سال ۹۰ به این سو عامل آن بودند/ رقم بدهی در دولت سیزدهم به ۸۳۰ همت رسید که نشان می‌دهد دولت نتوانست با گرایش به سمت شرق تحریم‌ها را خنثی کند/کلیه ذخایری که دولت‌ها برای رفع چالش‌های اقتصادی داشتند در سه سال اخیر مصرف شد* دکتر مرتضی افقه: وي درباره نخستین اولویت‌های اقتصادی پزشکیان گفت: مجلس باید با دولت همکاری جدی داشته باشد تا مدیران متخصص به وزارتخانه‌ها بروند. پزشکیان باید در فقدان درآمد‌های نفتی، سریع‌تر ردیف‌های هزینه اضافه دولت را کم کند. نخستین اولویت اقتصادی پزشکیان، رفع تحریم و تلاش برای گفتگو با غرب است. الان کشور در وضعیتی نیست که بدون رفع تحریم بتواند هدف‌های اقتصادی میان مدت خود را پیش ببرد. مرتضی افقه، کارشناس اقتصاد، درباره افزایش بدهی‌های دولت در زمان رئیسی به «انتخاب» گفت: متأسفانه معیشت و رفاه مردم بازیچه‌ی اهداف سیاسی گروه‌های قرار گرفته است. آن موقعی که دولت رئیسی مستقر شد، مدعی بود بدون حل تحریم می‌تواند مسائل اقتصادی را حل کند. وقتی از سال 97 به این سو، دولت روحانی با تحریم فزاینده مواجه شد و سال 98 هم با کرونا مواجه شد که دو سال هم طول کشید و موجب از کار افتادن بسیاری از واحد‌های اقتصادی شد. از همان موقع گروه‌های رقیب شروع به تبلیغات علیه کارآمدی دولت کردند. دولت روحانی ضعف داشت اما آنچه بعد از 97 اتفاق افتاد، ناشی از تحریم‌هایی بود که خود اصولگرایان از سال 90 به این سو عامل آن بودند. دولت در فقدان درآمد نفتی، ناچار به فروش اوراق شد. آن 350 همتی که طرفداران رئیسی علیه روحانی تبلیغ می‌کنند، ناشی از اوراق بود. دولت رئیسی چون مدعی بود که می‌تواند بدون رفع تحریم‌ها مشکلات را حل کند، قاعدتاً نباید به سمت استفاده از اوراق می‌رفت. اینکه رقم بدهی به 830 همت رسیده، نشان می‌دهد وعده‌های اقتصادی و سیاست خارجی دولت رئیسی به نتیجه نرسیده است. این دولت نتوانست با گرایش به سمت شرق تحریم‌ها را خنثی کند و دولت را بدهکار‌تر کرد./متن کامل

🔳 شایسته گزینی و سیستم معیوب! ✍️ دکتر نعمت الله اکبری  استاد دانشگاه اصفهان ▫️دولت چهاردهم در تب و تاب انتخاب اعضای کابینه است و مشفقانه به نهادها و گروه‌های مختلف اعلام کرده است که ضمن معرفی افراد برای تصدی مناصب مختلف، معیارها و شاخص های مورد نظر برای انتخاب افراد را نیز پیشنهاد بدهند. ▫️با چنین رویکردی، همه انتظار دارند دولت چهاردهم شایسته‌ترین و خوبترین افراد را در کابینهٔ خود به کار گیرد. این تصور که "نجات کشور با نصب مسئولان پاکدست، مخلص و متخصص میسر است" ناشی از خطایی شناختی در حکمرانی است که طی چندین دهه پیوسته مدیران بالادستی کشور به آن گرفتار بوده اند. ▫️اشکال درست در همین جاست. یعنی: اگر دولتمردان تصور کنند که شایسته گزینی نیروها، عامل اصلی موفقیت آنها است، دچار خطای شناختی شده اند. چرا که صرف وجود افراد و نیروهای مطلوب در یک ساختار نهادی معیوب هرگز نتیجه مطلوبی به همراه نخواهد داشت. ▫️سوال این است که چند درصد از مدیران قبلی که در سطوح مختلف طی چند دهه اخیر برای احراز پست های اجرایی تمامی مراحل تأیید صلاحیت نهادهای مختلف امنیتی، قضایی و نظارتی را کسب کرده اند، این روزها برای به کار گمارده شدن در امور اجرایی توسط همان نهادها دوباره تائید صلاحیت می شوند؟ ▫️مگر این افراد در گذشته به عنوان افراد مناسب و خوب انتخاب نشده اند؟ مگر مراجع ذیصلاح امنیتی و قضایی و نظارتی بر خوب و مناسب بودن آنها صحه نگذاشته بودند؟ پس چه چیزی باعث شده است‌ که در هر مرحله افرادی به عنوان افراد مناسب تحویل گرفته شوند و پس از چند سال تبدیل به نیروهای نامطلوب شوند؟! ▫️آیا رسانه ملی اجازه دارد تصویر قابل اعتنایی از رئیس جمهورهای قبلی که در قید حیات هستند نشان بدهد یا در امور جاری کشور با آنها مصاحبه کند؟ راستی چرا؟ ▫️مگر طی نزدیک به پنج دهه پس از انقلاب، تلاش مسئولان نظام برای یافتن آدم های شایسته و افراد خوب برای مدیریت نبوده است؟ پس مشکل از کجاست؟ ▫️به نظر می رسد مشکل اصلی خطای شناختی مسئولان است یعنی تشخیص آنکه مشکل اصلی، وجود ساختارهای معیوب است و آنچه ضرورت دارد، کوشش برای اصلاح ساختار است نه جستجوی قهرمان‌ها. ▫️این واقعیت را باور کنیم بهترین آدم‌ها هم در یک سیستم معیوب و نامطلوب یا حذف می‌شوند یا معیوب (بخوانیم: فاسد). ▫️زمانی نویسندهٔ این سطور در مقابل اصرار دکتر دژپسند وزیر اقتصاد وقت برای قبول مسئولیت رئیس سازمان مالیاتی کشور، با همین استدلال که "هر شخصی در سیستم معیوب یا نابود می‌شود یا فاسد" از قبول پیشنهاد وی خودداری کردم. ▫️اگر دکتر پزشکیان یا هر فرد دیگری به عنوان رئیس جمهور، فکر کند که به صِرف "یافتن آدم های خوب" به تعبیر گذشته، و یا شایسته گزینی به تعبیر امروزی می‌تواند موجب بهبود در روند توسعه و پیشرفت کشور شود، به عنوان یک کارشناس توسعه و برنامه ریزی اصلا خوشبین نیستم که این راه رفته چند دهه گذشته است و نتایج تلخ آن در حال حاضر در مقابل دیدگان همه قرار دارد. ▫️به صراحت، اصرار بر یافتن و گزینش افراد شایسته در ساختار حکمرانی فعلی هرگز نتیجهٔ مطلوبی به دنبال نخواهد داشت. ساختار یا سیستم مجموعه ای از دو یا چند جزء مرتبط است و رفتار هر جزء بر رفتار کل تاثیر دارد. ▫️برای درک بهتر مفهوم سیستم، از قول نظریه پرداز معروف تفکر سیستمی "راسل ایکاف"، مثالی می‌زنم: بدن انسان سیستمی متشکل از قلب، ریه، کلیه و ... است. دقت داریم که هر یک از اجزاء بر عملکرد بدن که انسان است تاثیر دارد. ▫️هیچ عضوی در بدن نیست به عنوان یک جزء که بر کل تاثیر نداشته باشد (البته به استثناء آپاندیس که از مفهومش پیداست). دقت داریم که در سیستم که در مثال ما انسان است عملکرد هر جزء حداقل به عملکرد جزء دیگر بستگی دارد. به عبارت دیگر هیچ عضوی تاثیر مستقل از سایر اعضا بر کل بدن ندارد. ▫️عملکرد قلب و شیوه تاثیر آن بر انسان که همان کل است، به عملکرد مغز و سایر عضوها بستگی دارد. در سیستم مطلوب، اجزاء آنچنان به یکدیگر متصلند که امکان ایجاد و شکل گیری اجزاء و گروههای فرعی مستقل وجود ندارد. چرا؟ ▫️چون سیستم یک کل است که نمی شود آنرا به اجزاء مستقل از هم تفکیک کرد. هر عضو اگر از سیستم جدا شود خاصیت خود را از دست می دهد‌. اگر چشم از بدن جدا شود دیگر نمی بیند و اگر گوش جدا شود، نمی شنود. در نتیجه خاصیت های هر سیستم به عنوان کل از رابطه و تاثیر متقابل اجزاء آن حاصل می شود نه از فعالیت های جداگانه و مجزا. ▫️شناخت سیستم به صرف تحلیل، ممکن نیست و آنچه برای شناخت سیستم لازم است تفکر سیستمی است. بنابراین یکی از معیارهایی که در انتخاب کابینه به شدت به آن نیاز است انتخاب افراد با نگرش سیستمی و تفکر مبتنی بر سناریو است... ♦️ کانال تخصصی اقتصاد

💠سیاست، اقتصاد و دروغ ✍محمدرضا يوسفی 🔹 همواره اقتصاد از موضوعات بسيار مهم بحث‌های سیاسی بوده است. به هنگام انتخابات، بيشترين تمركز بر متغيرهايي مانند رشد اقتصادي، بيكاري، تورم،  نابرابري و مانند آن است. دولت مستقر تلاش مي كند تا از عملكرد خويش دفاع كند و ساير كانديداها تلاش زيادي مي كنند تا عملكرد دولت را ناموفق جلوه دهند. از اين رو اهمیت عملکرد اقتصادی برای بقای سیاسی دولت ها به خوبی شناخته شده است. دولتهايي كه به تازگي قدرت را به دست مي گيرند با يك چالش مواجه مي شوند. از سويي به تخطئة دولت پيشين پرداخته اند و از سويي ديگر با وعده هاي خود، انتظارات زيادي در مردم ايجاد كرده اند. آنان به زودي متوجه مي شوند كه تحقق اين وعده ها ممكن نيست و يا در برهة زماني مورد انتظار شدني نيست. از اين رو دولت‌ها با توجه به امكانات تبليغي و رسانه اي خود، انگیزه زیادی برای اغراق در بيان عملکرد اقتصادی خود دارند. يكي از روشهاي مرسوم در گزارش هاي خلاف واقع؛ ارائة آمارهاي دستكاري شده و يا گزينش شده و يا مستندسازي هاي فريبنده و يا جعل مفاهيمي كه دلالتي گمراه كننده دارند، است. اين امر با توجه به دولتي بودن منابع آماري مانند مركز آمار ايران و يا بانك مركزي امكان پذير است. گرچه نهادهاي كارشناسي دو منبع يادشده در مورد دستكاري آمارها مقاومت مي كنند، اما در ارائة‌ گزينشي و مستندسازي و جعل مفاهيم، اين امكان برايشان وجود ندارد. 🔹 ارائه آمار با كيفيت يادشده از جهات مختلف بسيار زيانبار است. زيرا همیشه به دليل احساس عمومي در جامعه و امكان انعكاس ديدگاه هاي تحليلگران و فعاليت رسانه‌ها در دنیای امروز، آمارها در انظار عمومي زيرسوال مي روند. گاه تناقض گويي مقامات به كشف حقيقت كمك مي كند. رئيس جمهور مي گويد كسري بودجه در سال جاري صفر است، مقامي ديگر كسري بودجه را بيست همت،  ديگري هفتاد همت و بر اساس پيش بيني رياست سازمان مديريت مبني بر عدم تحقق چهل درصد درآمد نفتي تا پايان سال جاري، كسري بودجه حدود 250 همت برآورد مي شود. اين داستان در مورد ميزان فروش نفت، قيمت نفت و مانند آن نيز جاري است. نتيجة اطلاعات غلط و متناقض، كاهش اعتبار دولت در نزد مردم و نخبگان خواهد بود. 🔹از آنجا كه اطلاعات درست آماري، ابزار بسيار مهمي براي اقتصاددانان و فعالان است، گزارش درست و بهنگام داده هاي آماري موجب مي شود تا تحليل گران درك درستي از اقتصاد ايران داشته و با اتكاء بر اين اطلاعات، به سياستگذار كمك كنند. همچنين كارگزاران اقتصادي نيز در صورت شفافيت اطلاعات، برنامه ريزي دقيقتري از فعاليت هاي خود خواهند داشت. ايجاد فضاي بي اعتمادي به ويژه در مورد متغيرهاي پيش نگر موجب سر درگمي فعالان اقتصادي شده و به تصميمات غلط و يا محتاطانه منجر مي شود كه در نهايت اقتصاد از آن زيان مي بيند. يكي از زيان هاي آمارهاي نادرست، وزن دهي هايي است كه ميتواند منجر به سياستگذاري هاي غلط شود. زيرا علم اقتصاد، علمي داده محور بوده و در نتيجه، داده هاي آلوده موجب مي شوند تا اقتصاددان در ريشه يابي و درك علل معضلات اقتصادي دچار اشتباه شده و مشاوره هاي هزينه زايي به سياستگذار دهد. 🔹 يكي ديگر از مظاهر بیان خلاف واقع، جعل مفاهيم توسط مقامات است. با وجودي كه تمامي شواهد نشان از مشكلات متعدد براي كشور دارند، مقامات از طريق ارائة معيارهايي خاص، شاخص هايي معرفي مي كنند كه در ادبيات علمي نه توجيه پذیرند و نه صحت آنها می توان بررسي کرد. به‌عنوان مثال، کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی می‌گوید اكنون ما تبديل به يك ابرقدرت جهاني شده ايم، در حاليكه مردم اين كشور از امكانات ابتدايي دنياي معاصر محروم هستند، يك مفهوم جديد از ابرقدرت ارائه شده است و عده اي نيز سعي در آمارسازي و ايجاد شاخص هايي براي اثبات اين ادعا دارند. در اين صورت، جعل يك مفهوم همراه با شاخص هاي گمراه كننده رخ داده است. هر چند برخي نخبگان متوجه نادرستي اين ادعا مي شوند اما در چنان فضايي امكان بيان حقايق بسيار محدود است و البته در فضاي پروپاگاندايي حكومت، اين ادعا  بر گروههايي از مردم اثرگذار خواهد بود و ممكن است آنان به چنين پيشرفتهايي كه هرگز با واقعيت همخواني ندارد، ببالند. 🔹اما بدتر از آن هنگامي است كه اين مفاهيم و معيارهاي آن به باور مقامات تبديل شوند.در اين صورت جهت گيري سياستگذاري تغيير كرده، هدفگذاري رفاه جامعه از اولويت هاي حاكميت خارج مي شود و رابطة حاكميت بسته با مردم و دغدغه هاي آنان محدود شده و درك متقابل از بين مي رود. ▫️