مرکز مشاوره افــروز

@Mosavi_psy 🔸انیمیشن float *«پذیرش کودک‌مان همان‌گونه که هست و همراهی هدایت‌گرانه با او، به سوی آنچه باید باشد (و نه آنچه خودمان می‌خواهیم)»* 🔸داستان این انیمیشن زیبای دوست داشتنی از جایی شروع میشود که پدری متوجه میشود فرزندش با بقیه کودکان «متفاوت» است و پس از آن تصمیم میگیرد این «واقعیت» را پنهان کند.* *🔸اما با گذر زمان به خاطر اتفاقاتی که رخ میدهد به این نتیجه میرسد که پسرش را همانگونه که هست «بپذیرد» تا بتوانند با کودک در کنار دیگران زندگی عادی با نشاطی داشته باشند.* *[حالت معلق بودن کودک؛ نماد هر نوع تفاوتی (جسمی و یا روانی) می‌تواند باشد]* https://t.me/joinchat/QEAwmOLXlCulJaQk

در پی انتشار نسخه جدید راهنمای اختلالات روانی DSM_5_TR، اختلالی جدید در طبقه مربوط به استرس و تروما به نام اختلال سوگ طولانی مدت اضافه شد. اختلال سوگ طولانی Prolonged Grief Disorder یا اختلال سوگ مطول PGD به نوعی جدیدترین طبقه تشخیصی در نظام تشخیصی روانشناختی جهان محسوب می شود. این اختلال به تازگی در نظام طبقه بندی آماری و تشخیصی اختلالات روانی امریکا DSM و نظام طبقه بندی بیماری های سازمان ملل ICD-11 وارده شده است. اختلال سوگ طولانی Prolonged Grief Disorder در پاندمی کووید19 به شدت افزایش یافته و می توان گفت در حقیقت یکی از عوارض این پاندمی وحشتناک در حوزه روانشناختی تلقی می شود. با توجه به فوت مداوم بیش از 10 میلیون نفر بابت کووید19 طی 2 سال اخیر، بروز اختلال سوگ طولانی Prolonged Grief Disorder شدت بیشتری یافته است. @Mosavi_psy

📝مدت هاست در هر جمع و گروهی این سوال طرح می شود که: چرا در ایران اختلاس زیاد است؟ چرا تهمت فراوان است ؟ چرا دروغ بی شمار است؟ چرا زیرآب زنی در کار و خیانت در شغل و فساد در خانواده افزون شده است؟ چرا جوانان به مواد مخدر روی اورده اند ؟ چرا رابطه های آنچنانی رواج یافته ؟ چرا میزان تصادفات رانندگی زیاد شده؟ چرا دعواهای خانگی و خیابانی و چاقو کشی و قتل و جنایت و تجاوز روز به روز بیشتر می شود؟ چرا تحمل ایرانی ها کم شده.؟ . چرا فحش زیاد شده ..؟ چرا هر کس که سفری به اروپا می کند می گوید انجا احترام دیده و در ایران بی احترامی ....؟ چرا و چرا؟؟ مگر از صبح تاشب نوای دین از صدا و سیما به گوش نمی رسد؟ مگر هر هفته در کل کشور نماز جمعه برگزار نمی شود؟ مگر این همه مداح و سخنران که شب و روز از خدا و پیغمبر می گویند کم است ؟ پس چرا مشکلات اخلاقی جامعه روز به روز اسفناک تر و فجیع تر می شود؟؟ خلاصه :چرا جامعه ایران از اخلاق دور شده است؟ پاسخ این همه سوال فقط یک عبارت است: ابهام از آینده و اخلاقی زیستن در دهۀ ۱۹۶۰ تعدادی از روان‌شناسان اجتماعی فرانسوی با همكاری یك مؤسسۀ تحقیقاتی بزرگ، در اروپا یك مركز شبانه روزی تأسیس كردند. در این مركز، نوجوانان ۱۲تا ۱۹سال آموزش می‌دیدند و زندگی می‌كردند. مدّت یك سال همه چیز به صورت عادی جریان داشت و آزمایش‌های مختلف كمی و كیفی بر روی آنان انجام گرفت. در طول این یك سال، هر نوجوان سه وعدۀ غذایی روزانه با احتساب میان وعده‌ها، ۸۰۰گرم غذا می‌خورد. پس از یك سال به تدریج و آگاهانه شایعه كردند به علت وضعیت اقتصادی نابسامان شبانه‌روزی، ممكن است غذا به لحاظ كمی و كیفی جیره‌بندی شود. شش ماه بعد از این شایعه، میزان غذای مصرفی روزانه هر فرد از ۸۰۰گرم به ۱۲۰۰گرم افزایش یافت. هنگامی كه عملاً جیره‌بندی را آغاز كردند، مصرف غذا از ۱۲۰۰گرم به 1500گرم رسید و حتی در اواخر این دورۀ چهارساله، نوجوانانی بودند كه در شبانه روز بیش از ۵كیلوگرم غذا می‌خوردند. دلیل افزایش مصرف این بود كه نوجوانان آیندۀ خود را مبهم می‌دیدند. هنگامی كه مركز شبانه‌روزی در وضع عادی قرار داشت، افراد غذای خود را به یكدیگر تعارف می‌كردند و نسبت به یكدیگر رابطه‌ای مبتنی بر نیكوكاری، شفقت و نوعی از خودگذشتگی داشتند. امّا هنگامی كه شایعۀ كمبود غذا مطرح شد، تعارفات، رعایت ادب و رفتارهای مهربانانه، نسبت به یكدیگر كمتر شد. در واقع به دلیل مبهم بودن آینده، اخلاقی زیستن بر پایۀ عدالت، احسان، رعایت ادب و.. به مرور زمان كمرنگ گشت. آینده ی مبهم و نامعلوم افراد از نظر مالی، شغلی و.. آستانۀ اخلاق و تحمل را در هر جامعه ای كاهش می‌دهد. به طور مثال، در جامعه‌ای كه همۀ افراد با هر تخصصی می‌توانند شغلی داشته باشند، كارشكنی، حسادت، تهمت، سخن‌چینی، چاپلوسی و.. كمتر است. به طور كلی در جامعه‌ای كه نیازهای اساسی انسان‌ها در آن تأمین می‌شود، افراد بر پایۀ موازین اخلاقی زندگی می‌كنند. پس اخلاقی زیستن ارتباطی به نصیحت های اخلاقی و ازدیاد مجالس دینی ندارد. اخلاقی زیستن نیاز به آرامش ذهنی و ثبات اقتصادی دارد. به جای صرف هزینه های بسیار برای دعاهای مستحب کمیل و ندبه و سخنرانی های خسته کننده و مداحی های سوزناک و خرج برای برپایی مجالس و همایش های بی اثر ؛ بهتر است این ثروت عمومی را به واجبات مردم یعنی مخصوصا ازدواج و شغل منتقل کنید. جوانی که شغل دارد و ازدواج کرده ، با خوش بینی به آینده می نگرد و همین آرامش به او زندگی اخلاقی بهتری هدیه خواهد داد . پس ، لطفا مستحبات را کم کنید و به واجبات برسید. 👤سخنرانی استاد مصطفی ملکیان با عنوان اخلاق و آسیب‌های اجتماعی

چشم تنگ دنیادوست را یا قناعت پر کند یا خاک گور، اگه انیمیشن بود😏👌 @AkhbareFori

~این متن توسط یک خانم نویسنده بازنشسته نوشته شده که احساسش را زمان انتقال به خانه سالمندان به نگارش در آورده است:~ *دارم به خانه سالمندان میروم،مجبورم.* *وقتی زندگی به نقطه ای میرسد که دیگر قادر به حمایت از خودت نیستی،* بچه هایت به نگهداری از فرزندان خودشان مشغول اند و نمی توانند ازتو نگهداری کنند، این تنها راه باقی‌مانده است. خانه سالمندان شرایط خوبی دارد: اتاقی ساده، همه نوع وسایل سرگرمی، غذای خوشمزه، خدمات هم خوب است. فضا هم بسیار زیباست اما قیمتش ارزان نیست. حقوق بازنشستگی من به سختی می تواند این هزینه را پوشش دهد. البته اگر خانه ی خودم را بفروشم به راحتی از پس هزینه اش برمی آیم. می توانم در بازنشستگی خرجش کنم؛ تازه ارث خوبی هم برای پسرم بگذارم. پسرم میگوید : «پول ها و اموالت باید به خودت لذت بدهد. ناراحتِ ما نباش.» حالا من باید برای رفتن به خانه سالمندان آماده شوم. به هم ریختن خانه خیلی چیزها را دربرمی گیرد: 1⃣ جعبه ها، چمدان ها، کابینت و کشوها که پر از لوازم زندگی است، لباس ها و لوازم خواب برای تمام فصول. 2⃣ از جمع کردن خوشم می آمد. کلکسیون تمبر، ده ها نوع قوری دارم. کلکسیون های کوچک زیاد، مثل گردنبندهایی از سنگ کهربا و چوب گردو و از این قبیل. 3⃣ عاشق کتابم. کتابخانه‌ام پر از کتاب است. انواع شیشه بطری مرغوب خارجی. از هر نوع وسایل آشپزخونه چند ست دارم. 4⃣ دیگ و قابلمه و بشقاب و هر چه که می شود دریک آشپزخانه پر تصور کرد. ده ها آلبوم پر از عکس و... به خانه پر از لوازم نگاه می‌کنم و نگران می شوم. خانه سالمندان تنها یک اتاق با یک کابینت، یک میز، یک تخت، یک کاناپه، یک یخچال، یک تلویزیون، یک گاز و ماشین لباسشویی دارد. دیگر جایی برای آن همه وسایلی که یک عمر جمع کرده ام ندارد. یک لحظه فکر می کنم مالی که جمع کرده ام، دیگر متعلق به من نیست. در واقع این مال متعلق به دنیاست. به این ها نگاه می کنم، با آن ها بازی می کنم، از آن ها استفاده می کنم، ولی نمی توانم آن ها را با خودم به خانه سالمندان ببرم. می خواهم همه اموالم را ببخشم، ولی نمی توانم؛ هضمش برایم مشکل است. از طرفی بچه ها و نوه هایم برای کارهایم و این همه چیز جمع آوری شده ارزش آنچنانی قائل نیستند. به راحتی می توانم تصور کنم که آن ها با این همه چیزی که با سختی جمع کرده ام، چطور برخورد می کنند: همه لباس ها و لوازم خواب دور ریخته می شود. عکس های با ارزش نابود می شود، کتاب ها، فله‌ای فروخته می شود. کلکسیون هایم چه ؟؟!!!! مبلمان هم با قیمتی بسیار کم فروخته می شود. از بین کوه لباسی که جمع کرده بودم، چند تکه برداشتم، چند تا وسیله آشپزخانه، چند تا از کتاب های مورد علاقه‌ام و چند تا قوری چای. کارت شناسایی و شهروندی، بیمه، سند خانه و البته کارت بانکی، تمام. این همه متعلقات من است. میروم و با همسایه‌ها، خداحافظی می‌کنم.... *سه بار سرم را به طرف درب خانه خم می کنم و آن را به دنیا می سپارم.* *بله در زندگی، شما روی یک تخت می خوابید و در یک اتاق زندگی می کنید بقیه اش برای تماشا و بازی است.* بالاخره مردم بعد از یک عمر زندگی می فهمند: ما واقعا چیز زیادی نیاز نداریم. 1⃣ دور خودتان را برای خوشحال شدن، شلوغ نکنید. 2⃣ رقابت برای شهرت و ثروت خنده دار است. 3⃣ زندگی بیشتر از یک تختخواب نیست. 4⃣ افسوس که هر چه برده ام، باختنی است. 5⃣ برداشته ها، تمام گذاشتنی است. پس در لحظه و حال زندگی کنید. زیاد در گیر تجملات، خانه، ماشین و.... نباشید. *در یک کلام انبار دار نباشید.* *سبکبال باشید، از زندگی لذت ببرید، خوب باشید، با خودتان، با دیگران، با همه.* *خوب بخورید، خوب بپوشید، خوب سفر کنید،زندگی را زیاد سخت نگیرید.*

🚨 رابطه امواج موبایل با ♋سرطان 🔺باز هم ردپای پول‌های کثیف شرکت‌های تولید کننده گوشی همراه در ممانعت از انتشار تحقیقات علمی 🔺فقط ۹ ساعت در هفته امواج گوشی تلفن همراه را به سمت موش‌ها روانه کردند، بدون استثناء همه موش‌ها یا سرطان گفتند یا تومور مغزی

♦️نداشتن «خوراک» کافی و کاهش «درآمد» بزرگ‌ترین اثرات فوری کووید ۱۹ بر زنان و مردان رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران: 🔹اگرچه همه افراد تحت تاثیر نگرانی، اضطراب و خستگی روحی ناشی از پاندمی کووید ۱۹ هستند، اما میزان عوارض جدی روحی روانی این بیماری نظیر اضطراب، بی‌اشتهایی، بی‌خوابی و اختلال در توان انجام کارهای روزمره در زنان سه برابر مردان است. 🔹ازجمله عوامل افزایش فشار روانی بر زنان "مسئولیت خانه" است، به طوری که زنان حتی اگر شاغل باشند بار اصلی مسئولیت خانه و امور فرزندان را به­ عهده دارند و همین امر بار روانی بیشتری را به آنها تحمیل می­‌کند. 🔹حدود ۴۱ درصد از زنان گفته‌اند که بر اثر همه‌گیری کووید۱۹، خوراک کافی نداشته‌اند و ۳۰ درصد از مردان نیز از نداشتن دسترسی به غذا صحبت کرده‌اند./ ایسنا @AkhbareFori