اندیشه‌گاه | محمد نوروزی

رزیدنت سال ۱ جراحی ارتوپدی بودم، با حدود ۲۰ کشیک‌ طاقت‌فرسا در ماه، ماه رمضان هم بود و سختی و البته شیرینی کشیک‌ها دوچندان میشد، بخاطر حجم کار کسالتی هم پیدا کرده‌بودم که مزید بر علت شده بود! اما قرار بود جمعی از نخبگان از آیت‌الله رئیسی برای حضور در انتخابات دعوت کنند و تصمیم بر این شد که من آغازکننده پویش باشم. با تمام شرایط سخت آن روزها، در یک سحر ماه مبارک، این کلیپ را ضبط کردم و به دنبال آن ده‌ها نفر از مدال‌آوران و رتبه‌های برتر کنکور و اساتید و دیگر نخبگان علمی به این پویش پیوستند. این روزها جای سید عزیز ما خالی‌ست اما این تفکر و مرام وابسته به اشخاص نیست و همچنان با قدرت پیش می‌رود... @andishegah

نه هر چه جانورند آدمیتی دارند بس آدمی که در این مُلک نقش دیوارند دعای بد نکنم بر بَدان که مسکینان به دست خوی بد خویشتن گرفتارند کسان به چشم تو بی‌قیمتند و کوچک‌قدر که پیش اهل بصیرت بزرگ مقدارند هزار جان گرامی فدای اهل نظر که مال و منصب دنیا به هیچ نشمارند سعدی @andishegah

نزدیک به ۱۹۰۰ نفر در نظرسنجی شرکت کرده‌اند که نتایج رو مشاهده می‌کنید. جامعه آماری بدی نیست و به نظرم قابل اعتناست و به امید خدا در مورد این موضوع مهم بیشتر صحبت خواهیم کرد.

منازعه بر سر قانون‌خواهی در ایران محسن صبوریان - خرداد ۱۴۰۳ قریب به ۲۰۰سال از مواجهه‌‌ی ایرانیان با مسئله‌ی «دولت قانونی» و منازعه بر سر چیستی بنیاد قانون می‌گذرد. ما عمدتا در بررسی تاریخ این منازعات، آنان را از دریچه‌ی دوگانه‌ی متصلب‌شده‌ای مانند سنت و مدرنیته نگریسته‌ایم. چنین دوگانه‌ای ما را بدین سو رانده که معنای تحولات تاریخی ایران را بیش از آنکه در کنش‌ و مقاصد این نیروها دنبال کنیم، آنان را در دل طرح‌های کلان تاریخی‌ای توضیح دهیم که از پیش پذیرفته شده‌اند. چنین چشم‌اندازی معنای درونی این تحولات را برای ما مفقود می‌گذارد؛ چراکه رخدادهای تاریخی را در انگاره‌های نظری ما قالب می‌زنند. پرسش از چگونگی داشتن یک طرح تاریخی و نادیده‌نگرفتن خود وقایع، مسئله‌ای است که گفتگو بر سر آن، امری است ضروری. در گفتگوی سیمافکر با محسن صبوریان، نگاهی اجمالی به تاریخ این مسئله در ایران انداخته‌ شده و چگونگی پیوند دین و قانون بررسی شده‌است. @andishegah

جالب شد!

در روزگارى همه‌چیز بود، امّا او نبود و ما هیچ‌چیز نداشتیم؛ همین ایران بود، همین ملّت بود، همین موقعیّت جغرافیایى بود، همین فقه بود، همین قرآن بود، همین نهج‌البلاغه بود، امّا او نبود، لذا هیچ‌چیز نبود، هیچ‌چیز نداشتیم، روزبه‌روز عقب‌تر میرفتیم، روزبه‌روز بیشتر توى سرمان میخورد و روزبه‌روز بیشتر شخصیّت ما هضم میشد. بعد او پدید آمد، قدم در صحنه گذاشت، مثل وجودى که ماهیّات را هستى میبخشد، تحقّق میبخشد، مثل خورشیدى که میتابد و اشیاء را آشکار میکند، مثل روحى که به کالبدى دمیده میشود و اجزاى آن کالبد را زنده میسازد، ما را زنده کرد، ما را نمایان کرد، ما را به حرکت درآورد. آن‌وقت ارزش جغرافیایى ما، ارزش تاریخى ما، فرهنگ گذشته‌ی ما، قرآن ما، نهج‌البلاغه‌ی ما، انسان ما و ملّت ما به کارمان آمد. او کلید بود؛ او ریشه‌ی این درخت بود. سیدعلی خامنه‌ای - تیر ۱۳۶۸ @andishegah

توی فضای نخبگانی این کشور، در طول تاریخ، شاهد تقابل دو قشر بودیم، یک طرف آدم‌هایی مثل امیرکبیر که با همه نبوغ‌شون، تمام عمرشون رو برای پیشرفت و اعتلای این مملکت و این مردم صرف کردند و در ذهن تاریخی همه ما به عنوان اسطوره‌های شرافت جاودانه هستن. و آدم‌هایی که از اول در سودای فرنگ و فرنگی‌مآب شدن بودند و نهایت افتخارشون دوتا رتبه و مدال بوده (اونم حاصل ضریب هوشی خدادادی و ساپورت اجتماعی خوب بوده که نقشی توش نداشتن) که همونم دستاویز فرار از وطن و خدمت به اجنبی میشه، شاید این‌ها توی این عصر با زور رسانه دیده بشن ولی مثل کف روی آب از تاریخ این کشور حذف میشن. @andishegah

🇮🇷 برادرهای عزیز و دوست‌داشتنی من، اعضای تیم ملی المپیاد زیست‌شناسی ایران در مسابقات جهانی امسال خدا به همراه‌تون ❤️ @andishegah

آدم‌ها بنده دنیا هستن و ۹۹ درصد رفاقت‌ها و صمیمیت‌ها و فعالیت‌ها و تعاملات‌شون از سر منفعت‌طلبیه، نباید گول ادعاها رو خورد که "من از سر محبت به شما سر میزنم"، "من از سر تکلیف کاندید شدم"، "من برای خدمت میخوام فلان مسئولیت رو بگیرم"، "من بخاطر اخلاق و منش والای شما باهاتون دوست شدم" و ... البته باور نکردن این حرف‌ها به معنی پس زدن آدم‌ها نیست، اون برخورد باعث ایزوله شدن خودمون میشه، چاره‌ای هم جز تعامل نداریم، اما به معنی اتکا نکردن به این حرف‌هاست، ما باید بر اساس همین ظواهر با آدم‌ها تعامل کنیم ولی از پشت‌پرده مطلع باشیم و آمادگی روی دیگر سکه رو داشته باشیم، اون‌ موقعی که ضرر تعامل با ما از نفع‌مون برای آدم‌ها بیشتر بشه، احتمالا خیلی تنهاتر از الان میشیم! و خوش به حال اونایی که رفقاشون رو توی سختی‌ها پیدا می‌کنن. @andishegah