Sound of atoos🎤

برای خودم لیوانی ویسکی می‌ریزم تا از افکار غوطه‌ور در مالیخولیا خلاص شوم. تا سفری به گذشته‌ام کنم. و از همه بدتر، با حسرت‌ها و پشیمانی‌هایم دست به گریبان می‌شود صفحۀ جلوی چشمانم پر می‌شود از تصاویری متحرک با ردی از نوستالژی و #دلتنگی @atmjtrack

بلوز، از دل صحرا @atmjtrack

دلداده‌ی زیبا، درخت من، بلند میان شاخسار تو با پیشانیِ عور پیش ماه می‌خوابم، دفن در بالهام.‌ —یوهانس بوبروسکی، ترجمه‌ی بیژن الهی @atmjtrack

«تو همه‌چيزی. می‌دونی که همه‌چيزی؟ تو، مادری...خواهری...عاشقی...دوستی... فرشته‌ای...شيطانی...زمينی...خونه‌ای. آره تو خونه‌ای.» فیلمِ زندگی شیرین ۱۹۶۰ / نویسنده؛ فدیریکو فلینی @atmjtrack

آیا زن تنها چیزی نیست که برای ما از بهشت بجا مانده است؟ @atmjtrack

چقدر پای قول‌هایی که دادی موندی؟

احساسات‌ِ ما در قبال «بسیاری» چیزها (موقعیت‌ها، رفتارها، اشخاص...) برای‌مان «تقریباً» روشن است. اما چیزهایی هم هست که، هرچه فکر می‌کنیم، تکلیف‌مان با آن‌ها روشن نیست: انگار از خلالِ مه غلیظی به آن‌‌ها چشم دوخته‌ایم. این «ابهام» که غالباً آزاردهنده است، گاهی آموزنده هم‌ هست: یعنی از یک ناسازگاری، یک درگیری، یک پیچیدگی در درون‌مان پرده برمی‌دارد: «ابهام در احساسات‌»مان، اندکی «وضوح در دانایی»مان به بار می‌آورد: انگار از «ناکجا» راه می‌افتیم و به «جا»یی می‌رسیم: به جایی روشن برای بیتوته، برای اندیشیدن. @atmjtrack

بر زندگی نشسته ام ، مثل سوارکاری ناشی براسب . این را که همین حالا پایین نمی افتم، فقط به نجابت اسب مدیونم. @atmjtrack