کومه شعر جابر فدایی

یک وطن را به حراج گذاشتند و آن را دارند می فروشند، جنوبش را به هند و چین، شمال آن را به روسیه، طالبان تا مشهد می آیند و می روند، امروز وقت گفتن شعر عاشقانه نیست هموطن، شاید فردا زنگ در خانه ات را بزنند بگویند ما این خانه ات را خریده ایم. بیدار شو هموطن بیدار شو، بیخیال هر چه شعر و عشق.... #جابرفدایی

یک مشت بی سواد و به دور از آگاهی از دنیای مدرن مملکت را در دست گرفتند، رئیس جمهور یک کشور حتی زبان فارسی را با غلط املایی حرف می زند، چقدر ما باید بدبخت باشیم که این جماعت بر ما حکم دهند ، جوانان ما را بالای دار ببرند، مادر شهید و همسر شهیدان ما را در بند اسیر کنند، کاش شهدا بودند و می دیدند امروز وطن را و اسلحه را می دانستند طرف چه کسانی بگیرند، تمام جوان‌های خوش قامت و سالم قبل انقلاب را در یک جنگ ساختگی هشت ساله ازبین بردید ، چرا چون آن نسل بود که کشور را دو دستی دست شما داد ، اما کارما طبیعت به سر شما می آورد، بنیان شما را از ریشه در می آورد، فعلا بخورید، بکشید، در بند کنید دختران و پسران شجاع وطن را که روزی نه چندان دور شما را این نسل له خواهند کرد با کمک همین مردم ، و جز یک صفحه از

#داستان_کوتاه شب ششم ● « درخت چنار» نوشتهٔ رعنا سلیمانی با روایت: بهناز بستان‌دوست

بايد بدانى كه عشق؛ كاملاً بى كلام است! و هيچ كلمه اى قادر به توصيف آن نيست. جلال الدين رومی

#داستان_کوتاه شب پنجم ● « کاناپه چرمی » نوشتهٔ رعنا سلیمانی با روایت: بهناز بستان‌دوست

او تنهاست و من در برابر زیبایی‌اش تنهایم... محمود درویش