ره آورد

🔳 بعد از تو تمام دره را پالیدم چون هندوکشِ پیر زغم نالیدم هرجاکه تو پای مانده بودی مسعود خاکش به دو دیده‌ی ترم مالیدم (حنا عثمانی – شاعر نوجوان افغانستانی) 🔥به انگیزه‌ی سالروز شهادتِ جنگاور خراسان، شیر دره‌ی پنجشیر 🕯احمدشاه مسعود (۱۱شهریور ۱۳۳۲ خورشیدی– ۱۸ شهریور ۱۳۸۰ تخارستان) @rahaaaavard

🔳 بعد از تو تمام دره را پالیدم چون هندوکشِ پیر زغم نالیدم هرجاکه تو پای مانده بودی مسعود خاکش به دو دیده‌ی ترم مالیدم (حنا عثمانی – شاعر نوجوان افغانستانی) 🔥به انگیزه‌ی سالروز شهادتِ جنگاور خراسان، شیر دره‌ی پنجشیر 🕯احمدشاه مسعود (۱۱شهریور ۱۳۳۲ خورشیدی– 18 شهریور ۱۳۸۰ تخارستان) @rahaaaavard

🌗 دهانهٔ برخوردی «بیرونی» بر سمت پنهان ماه با دیدِ آپولو ۱۴ ✔️ «بیرونی» نام یک دهانهٔ برخوردی بر سمتِ پنهانِ ماه است که به افتخارِ ابوریحانِ بیرونی و برای پاسداشتِ پژوهش‌ها و کوشش های او در راهِ دانش به نامش نام‌گزاری شده است. دهانهٔ برخوردیِ بیرونی در جنوبِ دهانهٔ جولیت و در شمالِ شرقی گادِرد قرار دارد. @rahaaaavard

📺 مستند ابوریحان بیرونی 📣کارگردان: محمدرضا اصلانی ساخته ی 1354 خورشیدی @rahaaaavard

✔️ ابوریحان بیرونی پدر جغرافیای نوین و دانش تجربی ✍️ فرشيد ابراهيمی 📄 ایران بوم : 📄 http://www.iranboom.ir/nam-avaran/49-bozorgan/3091-aboreihan-bironi-pedar-joghrafia-novin.html @rahaaaavard

جَخ* امروز از مادر نزاده‌ام نه عمرِ جهان بر من گذشته است. نزدیک‌ترین خاطره‌ام خاطره‌ی قرن‌هاست. بارها به خونِمان کشیدند به یاد آر، و تنها دست‌آوردِ کشتار نان‌پاره‌ی بی‌قاتقِ سفره‌ی بی‌برکتِ ما بود. اعراب فریبم دادند بُرجِ موریانه را به دستانِ پُرپینه‌ی خویش بر ایشان در گشودم، مرا و همگان را بر نطعِ سیاه نشاندند و گردن زدند. نماز گزاردم و قتلِ عام شدم که رافضی‌ام دانستند. نماز گزاردم و قتلِ عام شدم که قِرمَطی‌ام دانستند. آنگاه قرار نهادند که ما و برادرانِمان یکدیگر را بکشیم و این کوتاه‌ترین طریقِ وصولِ به بهشت بود! خوش‌بینیِ‌ برادرت تُرکان را آواز داد تو را و مرا گردن زدند. سفاهتِ من چنگیزیان را آواز داد تو را و همگان را گردن زدند. یوغِ ورزاو بر گردنِمان نهادند. گاوآهن بر ما بستند بر گُرده‌مان نشستند و گورستانی چندان بی‌مرز شیار کردند که بازماندگان را هنوز از چشم خونابه روان است. کوچِ غریب را به یاد آر از غُربتی به غُربتِ دیگر، تا جُستجوی ایمان تنها فضیلتِ ما باشد. به یاد آر: تاریخِ ما بی‌قراری بود نه باوری نه وطنی. □ نه، جخ امروز از مادر نزاده‌ام. شاملو - ۱۳۶۳ * جَخ: ناگهان @rahaaaavard

📜 یک شماره از روزنامه مکافات @rahaaaavard

📜برگی از تاریخ روزنامه نگاری 📄 یادداشت کوتاه: روزنامه مکافات و میرزاآقاخان مرندی (روزنامه امرداد، دوشنبه، ۲۶ مهر، شماره ۴۴۶) @rahaaaavard

📜برگی از تاریخ روزنامه نگاری 📄 یادداشت کوتاه: روزنامه مکافات و میرزاآقاخان مرندی (روزنامه امرداد، دوشنبه، ۲۶ مهر، شماره ۴۴۶) @rahaaaavard داني‌كه خون ناحقِ پروانه، شمع را چندان امان نداد كه شب را سحر كند؟! این بیت که بالای رویه‌ی نخست روزنامه‌ی انقلابی «مکافات» چشم را می‌نوازد، یادآور یکی از چهره‌های برجسته، اما فراموش شده‌ی تاریخ معاصر و همچنین از پیشروان جنبش مشروطه در آذربایجان است که در راه آزادی‌خواهی چند جبهه را درنوردید؛ زنده‌یاد میرزاآقاخان مرندی شناخته شده به میرزاآقاخان مکافات. زنده‌یاد مکافات در زمینه‌ی گشایش‌های اجتماعی و فرهنگی و کوشش‌های خیرخواهانه نیز پیشگام بود و نخستین مدرسه شهر مرند در سال ۱۲۸۵خ (۱۳۲۴ ق) به وسیله‌ی او و گروهی از بزرگان و فرهیختگان این شهر بنیاد گذاشته شد. انتشار یکی از ارزنده‌ترین روزنامه‌های مشروطه‌ی شهر خوی به وسیله‌ی میرزاآقاخان با نام «مکافات» (۱۲۸۸خ/۱۳۲۷ق) انگیزه‌ای بر نام‌گرفتن او به «مکافات» شد. نشریه‌ای که در جنگ‌های ۱۱ ماهه‌ی مشروطه‌خواهان تبریز با نیروی خودکامه، کوشش‌های شایسته‌ای برای بازتاب اخبار مشروطه به‌کار بست. صاحب‌امتیاز مکافات سرهنگ ميرزانورا... يكاني (هموند كادر رهبري جنبش آزاديستان شيخ محمد خياباني) بود و درونمایه‌ی اين روزنامه که در چهار رویه و به‌ بهای یک عباسی چاپ می‌شد، بیشتر به قلم ابوالحسن‌خان محمدعلي‌زاده (سعيدالممالك) و ابوالحسن اميرحشمت نيساری است که در زمان انقلاب مشروطيت، خوي و سلماس را از سوی انقلابيون گشوده بود. میرزاآقاخان مکافات پس از پیروزی انقلاب مشروطه به اورمیه رفت و سال‌ها در جایگاه سرپرست اداره‌ی دارایی اورمیه، به خدمت پرداخت پس از بازنشستگی به زادگاهش مرند بازگشت و در میانه‌ی دهه‌ی ۱۳۴۰خ از جهان دیده بربست و در گورستان امامزاده احمد این شهر به خاک سپرده شد. ✍️ فرشید ابراهیمی @rahaaaavard

🌿🌿🌿راست باز باش، پاک باز باش، امیر باش! «.....روزی شیخ ما - بوسعيد رضي الله عنه - در نشابور بر نشسته بود و جمع متصوفه در خدمت او بودند و به بازار فرو می شدند. جمعی بُرنایان می آمدند برهنه، هر یک ارپایی (کفش) چرمین در پای کرده و یکی را بر گردن (بر دوش) گرفته می آوردند. چون پیش شیخ رسیدند، شیخ پرسید: این کیست؟ گفتند: امیر مقامران (رئیسِ قماربازان) است. شیخ او را گفت: این امیری به چه یافتی؟ گفت: ای شیخ به راست باختن و پاک باختن ... شیخ نعره ای بزد و بگفت: راست باز باش و پاک باز باش و امیر باش.» ✔️اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر، محمد بن منور @rahaaaavard