کانال دوم لام میم

بسم الله. لام میم در ایتا و سروش و.... حضور و فعالیت نخواهد داشت. چند هزار مطلب گرانبها در لام میم منتشر شده است که می تواند منبع مطالعه و تحقیقی باشد برای دوستان. کتابها، شخصیت ها و افراد حقیقی و حقوقی معرفی شده در لام میم صرفا جهت تحقیق و آشنایی می باشد. خداوند متعال حافظ و مراقب همه مان باشد ان شاءالله. یــــــــــا علــــــــــے https://t.me/Lam_mim_A

ابتدای کانال پست اول

شرح رساله سلوک بحر العلوم توسط علامه مصطفوی رضوان الله تعالی علیهما هم تمام شد.

آری در مسیر سیر الهی سخن از تحصیل اخلاص و بدست آوردن مقام فناء و عبودیت و شهود اسماء و صفات و حقائق است، ولی در این راه سخن از بدست آوردن پاسخ سوالات چهل درصد با کم و زیاد آن و یا بدست آوردن نتایج مادی و متعلقات آن می باشد. و گذشته از این: این علوم نیز قسمتی از علوم متداوله و رشته مخصوصی است ، و امتیاز آن اینست که بخاطر نتایج سوء و فسادیکه به آن مترتب است در دین مقدس اسلام بالاصاله از محرمات شمرده شده است. ۷- و باید به این نکته باریک نیز متوجه باشیم که: ریاضتهائی که مرتاضیون از مسلم و غیر مسلم متحمل می شوند، یا افرادیکه مدتهای متمادی به ذکرهای مفصل یا ختومات و اوراد مشغول می گردند: هیچگونه آنان در مسیر سلوک روحانی و الهی نیستند، اگرچه نورانیت و آثار معنوی نیز بدست آورند، زیرا هدف در آنها بدست آوردن نتیجه معین غیر عبودیت و کمال حقیقی و رسیدن به مرحله توحید و اخلاص است، و در سلوک الهی آنچه غیر او باشد، لازمست ترک کرده و انداخت اگر چه یک امر معنوی باشد، مانند روشنائی و صفا و تسلط بر امور خوارق و انجام دادن اعمال برخلاف طبیعت و اطلاع یافتن بامور گذشته و آینده و خبر دادن از جریان حالات و امور و امثال اینها و در حقیقت این قبیل ریاضتها نیز شعبه باشد از علوم غربیه، و از لحاظ نوع نتیجه با همدیگر اشتراک دارند. ۸- و برای تذکر لازم است در آخر این کتاب مستطاب بگوئیم که: بهترین برنامه و روش در راه سلوک الهی، همانا علم و عمل است، یعنی از ابتداء شروع به تعلم علوم مربوط به قرآن مجید و کلمات حضرات معصومین علیهم الصلاة والسلام توأم با عمل، به آنطوریکه برنامه آقایان روحانیین است: نموده و با کمال دقت و اهتمام در انجام دادن و پیشرفت این برنامه مجاهدت کند. و چقدر زیبا و تمام است: جمله ای که در آغاز کتاب شرح امثله ذکر شده است - اول العلم معرفة الجبار وآخر العلم تفويض الأمراليه – كه بطور اجمال برنامه كامل يك فرد سالک الهی از ابتدا تا انتهاء ذکر شده است. پس باید بعد از انتخاب استاد روحانی مهذب شروع به تعلم علوم الهی کرده، و بقصد بدست آوردن معرفه جبار قدم برداشت من عمل بماعلم علمه الله ما لم یعلم - و مَن جاهَد فينا لنهدینّم سُبلنا. در اینجاست که اگر استاد روشن ضمیر و متخصصی پیدا نکرد: از ابتداء به راهنمائی های این کتاب شریف بدقت و ترتیب کامل عمل کرده، و در همه حال از پروردگار منان استعانت و توفیق بخواهد. و باید توجه پیدا کرد که: بی رنج گنج میسر نشود، و من طلب العلی سهر اللیالی، جاروب کن تو خانه و پس میهمان طلب. و من یتق الله یجعل له فرقانا و ابی الله ان یجری الامور الاّ

باسبابها، قومی، بجدّ و جهد گرفتند وصل دوست . همینطوریکه بدست آوردن کمالات ظاهری و صناعات، بی جد و جهد و بدون تهیه اسباب و مقدمات میسور نشود: تحصیل مقامات معنوی و رسیدن به کمالات روحی نیز بدون کوشش و طی مراحل و ریاضتها و تحمل زحمات و استقامت، ممکن نیست. و امیدوار شدن به نتیجه مطلوب بدون تهیه مسائل و اسباب و بی زحمت و تحمل مشقت، زهی خیال خام و اندیشه بیهوده و باطل است. آری تحصیل مقامات روحانی نورانی: محتاج است به عزلت قلبی ، ذکر لسانی و باطنی عبادت و طاعت و بندگی، و تزکیه نفس، تحلیه باطن، توجه دائمی، انقطاع از مادیات و علائق دنیوی ، ترک شهوات نفسانی، انعزال از عادات و رسوم. و برای اطلاع به تفصیل و جزئیات در مراتب سیر در این راه: رجوع شود به رساله لقاء الله در سیر و سلوک، با در نظر گرفتن مراتب. تمام شد این رساله شریفه سیر و سلوک بعون الله و تأییده در اول ماه رجب از سنه ۱۴۰۱ هجری، در بلده طیبه قم. و أنا الأحقر العاصى المحجوب حسن المصطفوی

(( تذکرات لازم )) در این مورد که خاتمه کتاب است تذکراتی داده می شود: ۱- منظور از شخص ناسخ که در خاتمه این کتاب، قسمتی از جریان سلوک او نقل شده است: برای ما مشخص نشده است. ۲- این کلامی که از ناسخ نقل شده است، و ما هم نقل کردیم: محض برای اطلاع دیگران، و حفظ امانت در تاریخ است. ۳- این جریان سلوک را که ناسخ بخود نسبت می دهد: مربوط به شخص خود ایشان است که لابد به مقتضای حالات شخصی خود، آنها را اجراء و عمل کرده است، و هیچگونه برای دیگران حجیتی ندارد. ۴- توسل به ستاره عطارد که در کلام ایشان است: صد درصد ضعیف برخلاف مبانی اسلام و توحید است. آری ارباب ختومات و اوفاق و طلسمات و حروف برای کواکب سبعه تأثیرات کلی قائلند، و برای هر یک از آنها اعوان و طبایع و خدمه و حروف و معاون و افلاک و آثاری ذکر می کنند، و مقدار مهمی از احکام و قواعد علوم غریبه مثل اعداد و رمل و اوفاق مبتنی بهمان آثار و خواص کواکب سبعه است، چنانکه در کتب مربوطه ذکر شده است. ۵- و از عجائب اینست که: افرادی که در علوم غریبه مصطلحه اشتغال داشته و از قواعد و اصول آنها اطلاعی بهم می رسانند: تصور می کنند که این علوم از حقائق و اسرار معارف الهی بوده، و صاحبان آنها از اولیاء و بندگان مقرب درگاه الهی هستند. غافلاً از آنکه این علوم از علوم مادیه منهیّه، و برخلاف حق و شرع و معارف الهی است، و صاحبان آنها افراد محجوب و مادّی ومخالف حقائق ومتخلف ار صراط مستقیم الهی هستند، این افراد خودشان در گمراهی و عصیان بسر برده، و افکار دیگران را منحرف می کنند. ۶- البته ممکن است کسی در اثر ریاضتها یا برخورد یا مقدمات دیگر، مادی یا معنوی، بمقداری از این علوم که صحیح و حق است آگاهی یابد، ولی بطور کلی صراط حقیقت و سلوک راه خدا و درک معارف و حقائق الهی: غیر از این راهها و این علوم و اطلاعات می باشد.

پس باید سالک ذکری انتخاب کند که با حال و وضع معنوی خودش وفق بدهد، و تا موقعی که نتیجه روحانی می گیرد آنرا ادامه و تکرار کند. بدانکه اصل عمل مراتب اذکار است، و اوراد از اعواذ و متممات است (اعوان و)، پس ترک بعضی از آنها محظور نه. و در این ایام در حالت فراغ به مناجات علویه و سجادیه اشتغال داشتم، و باسامی مبارکه آل اطهار و صحابه کبار رسول مختار و ارکان اربعه ملائکه کرام و انبیاء عظام و مشایخ شریعت و استادان طریقت: تبرّک جستم، و اکثر ایّام برایشان به تفصیل رحمت فرستادم و سلام کردم، و از بواطن ایشان همّت طلبیدم. آری برنامه اساسی و اصیل سالک: مراقبت باذکار با آن شرائط و خصوصیات و با حفظ مراتب و درجات آنها است، و اما باقی از اوراد و اعواد و ادعیه و مناجاتها معین سالک خواهد بود. و اما همت و یاری طلبیدن از بزرگان و اولیاء الهی: بسیار مؤثر و مفید است تا برسد به توسل ودعاء وتوسط بحضرات انبیاء عظام صلوات الله علیهم اجمعین، و یا حضرات ائمه معصومین مطهرین سلام الله و تحیاته علیهم، و بآن کیفیاتی که در کتب معتبر از احادیث و ادعیه و زیارات وارد شده است. و در تمام این امور و اعمال و توسلات نیز آنچه لازم است: اولاً - باید توأم با مجاهده نفس و مراقبت باطن و ظاهر و حفظ اخلاص در نیت و در تمام امور باشد، و به کوچکترین خلاف و عصیان و انحرافی را از شریعت مقدسه و احکام الهی روا ندارد. وثانياً – در تمام اوراد و اذکار و ادعیه و توسلات از هر جهت (انتخاب آنها، وقت تعداد، مدت، کیفیت، شرائط، خصوصیات دیگر) متوجه باقتضاء حال شخصی خود باشد، و باید هر عملی توأم با توجه و حضور و خضوع و خشوع و حال باشد، و اگر نه هیچگونه نتیجه مطلوبی نبخشیده، و بلکه موجب قساوت و ظلمت هم خواهد بود. (( الحاق ناسخ رساله )) ناسخ گوید: من نوبتی اربعينيّات رابطريق مذکور بقدر امکان بسر رسانیدم، و نوبتی در آن شروع کردم و اوراد اربعینیه را کلمات ادریس (ص) قرار دادم، به ترتیب و شرائط و آداب و مقدار و اوقات، و چنانچه در ترجمه رساله سید بزرگوار ابن طاووس که در اینخصوص نوشته مذکور است. و در مبادی اربعینیّات اول: بذکر - و الهکم آله واحد لا آله الاّ هو الرحمن الرحیم، ۱۰۸۰ مرتبه، در یک مجلس اشتغال نمودم ( ۱۰۰۸ نوبت ) و چند دفعه آنرا بجا آوردم، و در مدت سه اربعین چهل هزار مرتبه سوره مبارکه والعادیات را خواندم، و در این سه اربعین عقب هر فریضه صد

یا حیّ یا قیّوم: ۱۸۰ روز، از سحر تا طلوع صبح، یا از طلوع تا استواء هر روز ۲۷۱۶ مرتبه.(۳۸۱۶ مرتبه). یا مُهیمن: یک اربعین یا دو اربعین ۱۰۴۰ نوبت هر روز، با غسل و قبل از تکلم. الله: اربعینی هر روز بمقدار امکان با وسعت، بشرط صوم و ترک نوم، الا بی اختیار و باید همزه اظهار و بهاء اسکان شود و بعد به این ذکر مداومت نماید، و من چنین تمام کردم. و لکن جمع بعضی از این اوراد با یکدیگر در ایام اربعین با امکان جائز، و تضعیف مدت در یکی از آنها مجوّز، و در همه این اوراد اربعینیّه خلوت و تعطیر و اجتناب از بقولات کریهة الروائح و افتتاح و اختتام به این صلوات لازم است: اللهمَّ صلّ علی المصطفی محمّدِِ، والمرتضى علىِّ، والبتولِ فاطمةَ، والسبطين الحسنِ والحسینِ، و صلّ علی زین العابدین علیِّ، و الباقر محمّد، و الصادقِ جعفرِ، و الکاظمِ موسی، والرضا علیِّ، التقّی محمّدِِ، والنقّی علی، و الزکّی الحسن، و صلّ علی المهدیّ الهادی صاحبِ الامر والعصر والزمانِ و خليفةِ الرحمن و قاطع البرهان و سيّد الانس و الجانِّ، صلوات الله و سلامه عليه و علیه اجمعین. بطور مسلم انتخاب هر یک از این اذکار از لحاظ زمان و مرحله و تقدم و تاخیر و عدد: مطابق حالات و مقتضیات بوده است، خواه انتخاب از جانب استاد و یا به تشخیص خود باشد. و عدد مجمل و مفصل: یعنی مکتوبی و ملفوظی - در نفی خواطر گذشت. و در خصوص مدت ایام ذکر و تعداد آن باید توجه کرد که: یک روز و ده روز و صد روز، و سه روز و یکماه و سیصد روز، و چهار روز و چهل روز و چهارصد روز که ده اربعین می شود، و هریک از اینها بطریق تصاعد عشرات صورت می گیرد. و گذشته از این لحاظ: عدد مجمل، عدد مفصّل، تعداد حروف ذکر ظاهراً و تصاعد آنها به عشرات و مأت و الوف، و همچنین جهات دیگری که در مورد معیّن منظور می شود: همه اینها در انتخاب مدت ذکر و عبادت و تعداد آنها، ممکن است مورد توجه باشد، و انتخاب یکی از آنها مطابق حال و باقتضای مقتضیات و موانع صورت خواهد گرفت. و آنچه بیشتر باید منظور شود: مضمون و مفهوم ذکر است که لازم است صد در صد با احتیاجات سالک وفق بدهد، و این معنی چون انتخاب نوع دواء است که مقدم بر کیفیت و کمیت است. مثلاً ذکر یا حیّ در مورد تحصیل حیاه باطن است، و آن در صورتیست که موانع برطرف شده باشد، و ذکرهای یا فتاح، یا هادی، یا غفّار، یا ستّار، یا رحمن، یا حنّان، یا منّان - مقدّم و برای ایجاد اقتضاء است، چنانکه ذکرهای - یا الله، یا نور، یا قریب، یا قیّوم، یا مهیمن - بعد از حصول نورانیّت و روحانیّت است.

نوبت ، (ده نوبت) سوره فاتحه را خواندم، و فائده کلیه این سه ذكر رفع عوایق دنیویه است. و گاه گاه بروحانیّت عطارد متوسل و از ان استمداد همت می کردم، چه اهل اسرار را از روحانیت آن مدد می رسد، چنانکه بعد از غروب آفتاب یا پیش از طلوع در هنگامی که توان عطارد را دید، به آن نظر کند، بعد از سلام به آن گامی بازپس نهد، و بگوید: عطار دایم الله طال ترقّبی صباحا مساء اکی اراک فاغنما پس گامی دیگر نهد و بگوید: و ها انافا منحنی قُویً ادرک المنی بها و العلومُ الغامضاتِ تکرما. پس گامی پس نهد و گوید: و ها انا جدلی الخیر والسعد کلّه و ان اتّقی المحظور والشر کلّها بأمر مَلیکِِ خالقِ الارض والسماء. تکرار اینعمل در مبادی امر مطلوب است. و امکنه شریفه و مساجد کریمه و مشاهد عالیه را در استعداد فتوحات و فیوضات مدخليتى تمام است، و اکثر اهل حال را در یکی از اماکن مکرمه باب فیض گشوده شده، سید بزرگوار گوید: مرا در سر مَن رای از فیض آن محل حالتی حاصل شد که وراء مرتبه شرح است. و اکثر مقرا و در ایوانی بود که محاذی در سرداب مقدس بود، و سید بعد از آن در آنجا مسجدی عظیم بناء نهاد، والحال از بناء آن اثری باقی نیست و به مسجد ابن طاوس شهرت داشته است.

روحانی و الهی رسید: بهتر می تواند در بعضی از خصوصیات عبادات و اذکار و وظائف دیگر، مطابق حالات و مقتضیات مزاج و مشاهده آثار و موافقت با وظائف شخصی و با در نظر گرفتن امور دیگر انفرادی و اجتماعی و خانوادگی که در انجام آنها موظف است، اظهارنظر کرده، و در تعیین ذکر و عبادت کماً و کیفاً صاحب نظر باشد. و اوراد من در اینمدت بر دو گونه بود: اول - آنکه وظیفه هر روزه بود، و آن باینطریق بود: الحق: در اسماء صد نوبت بعد از دو رکعت نماز با برداشتن دستها به آسمان یا حیّ یا قیّومُ یا مَن لا اله الاّ انت برحمتک استغیثُ: مابین سنت و فرض، صبح، چهل نوبت. یا احد یا صمد: بعد از فرائض خمس بعدد مجمل ۱۶۹ یا مفصل ۶۱۹. یا علی: بقصد ولی، در اسحار، و بعد از فریضه صبح، بعدد مجمل ۱۲۱ نوبت. یا قریب: هر روز بعدد مجمل ۳۲۳ مرتبه۰ آیه ملک: بعد از فریضه صبح ۲۲ نوبت. - ۲۵/۳. الله : در اسحار، بعداد کبیر با امکان. یا نور یا قدّوس: در اسحار، بعدد مجمل ۴۴۸ مرتبه. دوم - آنچه در این مدت تمام شد، ابتداء از مبداء ذکر - ربِّ انّی مسّنی الضّر و أنت أرحمُ الراحمین : اربعینی بعدد محمل ۲۵۰۰ مرتبه . يا لاَ الهَ الاّ أنت سبحانك انّى كنت من الظالمین: اربعینی بعدد مجمل ۲۳۸۶ مرتبه. یا هادی: اربعینی هر روز پنجهزار مرتبه، و در آخر روز صد مرتبه. یا هادیَ المضلّین یا فتّاح: هیجده روز ۸۷۹۹ مرتبه. یا بصیر: اربعینی، هر شب ۸۸۲۵ مرتبه. یا علی: اربعینی، هر روز بعد از هر فریضه ۱۳۳۰ مرتبه، و غسل هر روز با امکان. آیه الکرسی: بعد از هر فریضه. نفی و اثبات مرکب و بسیط و الله و هو و سوره توحید و اعلی، هر یک هزار مرتبه، دو اربعین در اسحار. یا سُبّوح یا قُدّوس: شش اربعین، هر روز ۲۸۷۰ مرتبه، از شرایط غسل هر روز با امکان. و صحت وجوع. یا حنان یا منان: ۱۰۸ روز، هر روز ۱۲ هزار مرتبه، شرط ترک حیوانی بلکه از چهل روز قبل از آن هم. یا دَیّان: ۷۰ روز، هر روز پنج هزار مرتبه. یا کبیر: سه اربعین، هر شبانه روز ۱۴۶۶ مرتبه، و در اربعین آخر ترک حیوانی، و هر روز هر قدر که ممکن باشد، و اگر هفتاد هزار مرتبه ممکن شود بهتر. یا نور: چهل و نه روز، بعد از خواندن هفت مرتبه سوره نور، بعدد کبیر، در شبها نیز بی سوره باینعدد، ابتداء از شنبه .