غول درونت را بیدار کن

‏پای صحبت یه آدم 60 ساله بشینی میگه دیگه دیر شده،باز اگه 50 سالم بود یه چیزی. 50 سالهه میگه باز اگه 40 سالم بود 40 سالهه میگه باز اگه 30 سالم بود 30 سالهه میگه.... آقا دیرِ چی؟کجا مسابقه است بگین ما هم بدونیم شاید برامون دیر شده خبر نداریم😊 تا زنده‌اید دیر نشده،برای چیزهای جدید

این پیام رو خیلی وقت پیش نوشتم ولی نصفه موند الان دیدم یکی از بچه ها پیام داد که نصفه اومده ممنونم از همه دوستانی که نصفش رو لایک کردن خدا رو شکر وقتی به قانون عمل میکنی وقت سر خاروندن کم پیدا میشه دلیل من بابت کم سر زدن به کانال هم همینه و البته بعد از قضیه مهسا امینی واقعا دل دماغم برای خیلی چیز ها کم شد خدا کمک کنه بتونم بزودی کانال رو مجددا راه اندازی کنم و ممنونم از شما رفقا مطمن باشید همین ویس هایی که توی کانال هست و دوره هایی بعضا اینجا بخشیش گذاشته شده ، برای رشد خودتون و کسب و کارتون و شروعش عالیه شک نکنید که رشد در همه شرایط اتفاق میفته حتی در شرایط تورم وحشتناک منِ الان با منِ 4 سال 5 سال پیش خیلی متفاوت هستم تجربه ای که الان دارم خیلی متفاوت هست با تجربه ای کم که در گذشته و زمان راه اندازی این کانال داشتم ... دوباره این کانال رو شروع میکنیم این کانال شاید یکی از کوچک بهانه هایی برای حال خوب من بود یه کلام بگم پول خوشحالی نمیاره خوشحالی از درون ماست من الان آدم غمگین تری هستم ولی با کسب و کار بزرگ و سود ده و اون زمان ها آدم خوشحال تری بودم ، بدون شاید کسب و کار درست حسابی میشینیم راجع به این داستان ها بزودی صحبت میکنیم با هم

الان که این فایل رو بعد از مدت ها فوروراد کردم توی کانال ، خیلی خیلی حرف دارم... خیلی چیز ها عوض شد ، از روزهایی که همیشه به این ویس و امثال این ویس ها گوش میدادم ... صحبتم از ویس نیست... صحبتم از نیرویی هست که در این فایل ازش صحبت میشه حتی صحبتم دیگه از عباسمنش نیست... فقط و فقط خدا ، یا اون نیرویی که تو هرچی دوست داری میتونی اسمش رو بزاری... اون زمان ها که خیلی

وقتی بعد ده سال مادرت سوپرایزت میکنه ... باور کنی یا نه ، یک سری نعمت ها بما داده شده... اونجوری نیست که بای دیفالت خودمون داشته باشیم... چشمی که میبینه گوشی که صدایی میشنوه... نفسی که راحت میره و میاد دستایی که لمس میکنن و پاهایی که صبح میزاریم روی زمین و یاعلی و بلند میشیم و کنار همه اینایی که داده شده و بخوام بشمارم قطعا نمیتونم، خانواده هست... حواسمون بهشون باشه... اگر بزرگ شدیم و دیگه لازم نیست پدر مادر گردنمون رو بگیرن ، گردنکشی نکنیم بزرگترین ویژن و هدف زندگیت میتونه مادر و پدرت باشن... اینا هدف های خونی هستن ... وای به اون روزی که بفهمی و درک کنی اینو، نه استادی میخوای نه دوره ای میخوای نه کتابی میخوای نه فایلی میخوای نه جمله انگیزشی... انگیزشی ترین فیلم و فایل دنیا میشه نگاه مادر و پدرت که بریُ و جِرررر بدی اهدافت رو خدا رو شکر کنیم بابت نعمت هایی که بهمون داده شده🙏🙏🙏 مخلص محمد مهدی💪 https://t.me/joinchat/AAAAAD_29r5i_XoIf9N1GA

🎧 #خدا از این میکس زیبا لذت ببرید❤️ #میکس #عباسمنش 🆔 @imake

#️⃣ #psych_mikani 📆 1402/11/17 13:26:28 📃 : تجربه‌‌شو داری؟ خیلی‌ها دچار این انجماد عملکردی میشن و بعد خودشون رو به خاطر تنبلی سرزنش می‌کنن. در حالی که، بدنشون فقط داره ازشون محافظت می‌کنه ✅ انجماد عملکردی چه حالتیه؟ - عضلات پرتنش و سفت - صدای یکنواخت و بی‌حال - بی‌تفاوتی و بی انگیزگی - به تعویق انداختن - احساس پوچی - میل به خواب - بی‌میلی به ارتباط گرفتن با دیگران - حس خوابگردی یا حالت اتومات بودن ✅ اگر در این حالتی، تنها نیستی. این حالت سایکوفیزیولوژیکی شایع هست که ریشه در این‌ها داره: - استرس پر‌تکرار - فشار کاری زیاد - ترومای حل نشده - مشکلی اساسی در زندگی عاطفی، شغلی و خانوادگی که حل نشده و اضطراب حاصل ازش مدام در پیش‌زمینه‌ی ذهنمون در جریانه ✅ اما برای حل و رهایی ازش چه می‌توان کرد؟ ✳ در کوتاه مدت: - وصل شدن به خود: اون لحظاتی که این احساس انجماد رو داری، از بدنت تا حدی جدا شدی و باید با خودت صحبت کنی و خودت رو برگردونی. بگو "من دچار این حالت شدم اما خطری تهدیدم نمی‌کنه و جام امنه. من یک ساعته حرکت نمی‌کنم ولی الان می‌تونم به آرومی از این حالت در بیام و حرکت کنم." در حال حرکت به محیط، زمان، تنفس و بدنت توجه کن - تخلیه‌ی انرژی: رقصیدن، دویدن یا حتی گریه کردن بهت کمک می‌کنه اون انرژی فیزیکی ذخیره شده بعد از مدت طولانی بی حرکتی رو آزاد کنی ✳ در بلند مدت: برای حل ریشه‌ای این مشکل باید در ابتدا توجه کنیم که تجربه‌ی مکرر انجماد عملکردی، زمانی اتفاق میفته که ارتباط با خودمون رو از دست میدیم و استرس‌ها، نگرانی‌ها و بی انگیزگی‌هامون رو ندید می‌گیریم. طوری که حد بالایی از استرس به تجربه‌ی هیجانی روزمره‌مون تبدیل میشه و اون رو به عنوان حد پایه می‌پذیریم از بیرون معمولی به نظر میایم، با دیگران تا حد امکان معاشرت می‌کنیم و به اندازه کافی کارمون رو انجام میدیم، فقط تا حدی که به نظر بیاد مشکلی نداریم اما از داخل، تنها چیزی که باهاش ارتباط داریم، انرژی لازم برای کار‌های ضروری و روزمره‌ست و چیزی جز انگیزه‌ی بقا ما رو به حرکت در نمیاره. سردرگم و بی‌هدف زنده‌ایم در حالی که هیچ ارتباط عمیقی با خودمون، آدم‌های دیگه و کاری که انجام میدیم نداریم مغزمون در یک حالت ابتدایی برای تضمین بقا کار می‌کنه و در پیش‌زمینه با سیکلی از اضطراب درگیره. پس برای حل ریشه‌ای این مسئله، باید به خودشناسی بالاتری برسیم و در ابعاد مختلف زندگی از جمله خانواده، رابطه عاطفی، زندگی شغلی و اجتماعی مسیر‌های بهتری رو انتخاب و در اون‌ها قدم بگذاریم. طوری که علاقه و انگیزه‌ی عملکرد مثبت در ابعاد مختلف زندگی بهمون برگرده و از بی‌انگیزگی در بیایم ▫️

روزی که شرف نداشته خیلی ها مثل دم خروس زد بیرون #تروریست_سبزپوش