👑 UZ LADY 👑

          ХАЙРЛИ ТОНГ. 🌼🌷 АССАЛОМУ АЛАЙКУМ ! 🌺🌸 Сизни севган кадирлаган инсонларни асло асло хафа килманг .... Бу хаёт жудаям киска Дил хиралик шарт эмас...севиб севилиб яшайлик барчамиз💕💕💕💕 Янги Кун муборак 💐💐💐 Чоршанба тонги барчамизга бахт кувонч ОМАД олиб келсин🌻 Яқинларга улашинг ❤️⤵️ 𝙎𝙝𝙞𝙧𝙞𝙣𝙩𝙤𝙮 𝙗𝙤𝙡𝙖𝙟𝙤𝙣𝙡𝙖𝙧𝙣𝙞𝙣𝙜 𝙫𝙞𝙙𝙚𝙤 𝙫𝙖 𝙧𝙖𝙨𝙢𝙡𝙖𝙧𝙞 ❤️ 👇 https://t.me/+Pmn07gPCMe01NWI6

📝ОТАМНИ РУХИМИДИ КАЙТГАН... (вокейлик асосида ёзилди) Ассалому алейкум азизларим... Сог саломатмисизлар... Узр бугун ишларим куплиги сабаб жуда кечга колдим. Мархамат янги хикоям сизларга!!! Хаётда хеч ким канча умр куришлигини олдиндан билмас экан. Баъзилар соппа сог тик оёкда юрган булса хам тусатдан вафот этаркан, баъзи бирлар эса тушакка михланиб ётган булса хам яшайвераркан. 1982 йилнинг 20 - октябри эди ушанда. Мен учун мудхиш вокеа руй берди. Дунёдаги энг азиз инсонларимдан бири яъни Отам вафот этди. Билдирмасдан, огрикларига чидаб юрган экан, ошкозон ракига чалинган экан. Мен жуда хам тушкун холга тушиб гам чекдим. Отам мен учун хамма нарсам эди. У жуда яхши инсон эди, онамни, мени ва кичик укамни жуда яхши курарди. Отам вафот этган пайт, мен ун беш ёшда, укам эса ун икки ёшда эдик. Ёш булишимга карамасдан хамма нарсани эслайман. Дафн маросимини ва ундан кейинги холатни худди кечагидек эслайман. Хаётда бундай вокеаларни куп эшитганман ва укиганман. Лекин унчалик ишонмасдим. Аммо бундай вокеа инсонни узини хаётида булса кейин ишонч хосил киларкансан. Отамни дафн килиб келганимиздан сунг уша тун уйимизда бошка шахарлардан жанозага келган кариндошларимиз хам колишганди. Хамма жисмонан ва аклан чарчаганлиги сабаб эртачи ухлаш учун ётишди. Чунки отамни узокдаги кариндошлари келгунича, отамни жасадини бир кеча мехмон сифатида уйда сакладик, шу сабабли эртаси куни узокдагилар кетмасдан туриб бирдан худойисини яъни еттисини утказишимиз керак эди. Отамни кабри устида купчилик йиглашди, отам кечагина вафот этган булса хам биз билан эди, мен уни курардим, мана энди хеч качон кайтиб келмайди... Эртаси куни худойисини утказдик. Орадан бир кун утиб барча кариндошлар уй уйларига жунаб кетишди. Биз узимизни гам ташвишимиз билан колдик. Онам заводда хисобчи булиб ишларди. Хар куни кеч соат олтидан кейин ишдан чикиб уйга келарди. Мен укам билан иккаламиз укирдик, мен техникумда укам эса мактабда. Нима учун уша тун ухлаш учун кеч ётдик буни эслолмайман. Онам ошхонада стол атрофида утирарди. Биз укам билан уни ёнида утириб хеч нарса хакида гаплашмасдан хаммаиз отамни эслаб гамгин холда эдик. Соат ярим тун бирлар атрофида булганди. Хаммаси уша вактда бошланди. Биз уч хонали биринчи каватдаги квартирада яшардик. Ошхона деразаси подъездга кириш эшиги билан ёнма ён жойлашган булганлиги учун, ким кириб ким чикаяпти хаммаси эшитилиб турарди. Бир пайт эшик кунгироги чалинди. Биз хаммамиз отам келди деб уйладик. Чунки отам иккинчи сменадан ишдан худди мана шу вактда кайтарди. Бир икки минут жим холда утирдик. Мен жуда куркиб кетдим нимагадир мана шу пайт. Онам билан укамга карасам уларнинг хам рангида ранг колмаган куркканидан. Йук бу булиши мумкин эмас дегим келарди аммо отамни согинганим учун умидвор хам эдим. Шу пайт энди эшик секингина икки марта таккиллади. Аммо мен буни яккол эшитдим. Бу овозни онам хам эшитган шекилли эшик томон югуриб коридорга чикди ва эшик кузчасидан каради. -- Отанг..... Мен укам билан онамнинг бу гапидан котиб колдик. -- Онажон, эшикни очманг!- дея бакирдим. Онам шу пайт биз томонга угрилди... Мен шу пайт онамни юзини тасвирлаб беролмайман. Онам бизга нимадир демокчи булдию, аммо айтолмади. Онам шу он нима килишни билмаган холда турарди. Бироз вакт утиб эшик яна таккиллади. Тугриси бу сафар мен эшитмабман, мен узимни хушвакт сезгандек тутибман. Онам бу холатни кейинчалик дугонасига гапириб бераётганида эшитдим. Эшик ортидан эса отамни овози эшитилибди: -- Онаси эшикни оч, мен жуда чарчаганман, корним хам оч!- деган. Онам эса эшик олдига туриб олдида, отам билан гаплаша бошлади. -- Дадаси, илтимос кетинг, Худо хакки бизни куркитманг!- деб. Яна нималардир деб гапирдида, эшик кузчасидан каради, у ерда хеч ким йуклигига гувох булди. Бир пайт онам мен ва укам иккаламизни кулларимиздан тутиб ичкари хона томон етаклади. Бира тула залдаги ва кираётган хонани чирокларини учириб, пардаларни хам тортиб деразани беркитди. Ташкаридан кимдир биз билан бирга юриб келаётгандек эди. Чунки овоз товушлари эшитилиб турар, дераза подаконнигига кулини куйиб деразадан муралагандек буларди.

​​​​Биз укам билан куркиб колиб, хатто хожатга чикишга куркардик. Онам эса калтирарди. Биз уччаламиз бир биримизга тикилиб диванда утирардик. Тугрироги онам укам иккаламизни кучоклаб утирарди. Мен билан укам иккаламизни ётокхона деразаси уйимизни ховли томонга караган эди. Бироздан сунг уша хонанинг деразаси такиллади. -- Углим, углим...- деган овоз эшитилди. Кимни чакирди, меними укамними? Онам югурганча уша хонага кириб кетди ва : -- Отаси, боллаларимизни куркитяпсиз, илтимос кетинг!- деди. Бир пайт хаммаси тинчиб колди. Хеч нарса булмагандек хаммаси утиб кетди. Онам кейин айтиб беришича, дераза ортидан отамни юзини курибди, у гуё хафа булган болалардек йиглагандек кетаётган экан. Яна мен ун беш яшар йигит, богча боласидек узимни тутибман. Бидмадим мен ушанда жуда куркиб кетгандим. Мен хакимда ким кандай уйласа хам, гапларимга ишонмаса хам менга барибир. Эрталаб онам кимгадир кунгирок килди. Тушликка якин уйимиз кариндошлардан тулиб кетди. Онам хам ишига, биз хам мактабга уша куни бормадик. Катта мулла келиб бир нималарни узок укиди. Кейин бориб отамни кабри устида хам бир нарсаларни укиди. Шундан сунг хамма таркалиб уй уйларига жунашди. Орадан анча йиллар утди. Онам хам бу дунёни тарк этди. Укам бошка шахарга уз оиласи билан ишига боглик холда кучиб кетди. Кам куришиб турамиз. Факат отамни ва онамни хотирлаш кунларида куришамиз уларни кабрларини зиёрат киламиз. Бошка мени хаётимда бунака вокеа руй бермади. Аммо уша тунни бир умр ёдимдан чикармасам керак. Факат уша вокеага булган муносабатим узгарди. Мен энди куркмасдим, хатто уялдим уша холатимдан. Узимни отамни куркитиб юбордим. У бизни канчалик яхши курарди. Бир кун мен хам уларни ёнига борганимда албатта кечирим сурайман. Аллох бу фоний дунёдан утганларни жойларини жаннати килсин... Крик Души Шухрат ✅ Chat guruhimizga marhamat👇 @Uzladyuz Yaqinlaringizga ham ulashing❤️👇 ┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄ https://t.me/+dsA0--9QA0VlZDhi ┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄

😍 Гўзаллик дуосини биласизми? 🤲  Юзини нурли ва чиройли, тиниқ бўлишини истаган кишилар учун Қуръони Карим оятлари ичида бир оят борки, унда ажойиб бир сир яшириб қўйилган. ❗️Бу оятни 7 кун кетма-кет ҳар кеча уйқудан олдин зайтун мойига 21 марта ўқиб дам солиб, юзига суриб ётган кишининг юзларидан ғуборлар кетиб, дилкаш ва тиниқ бўлиб, гўзаллашади. Ушбу оят матни шундай... Давоми👇

💐АССАЛОМУ АЛАЙКУМ!💐 🌷Эзгу амаллар қилиш учун имкон бериб, тонгда уйғотган Аллоҳга беҳисоб шукурлар бўлсин.🤲 🌷Бошлаб олган янги кунингиз муборак бўлсин! Ҳар бир эзгу ишларингизда Аллоҳ Ёр ва Ёрдамчингиз бўлсин!🤲 🌷Тонгимиз - яхшилик билан бошлансин, хонадонларимиздан тинчлик тотувлик, барака аримасин.🤲 🌷Бу кунда Аллоҳ дуоларимизни ижобат, фарзандларимизга салоҳият, ибодатларимизга гўзаллик, ризқимизга барака берсин!🤲 🌸🌸🌤 ХАЙРЛИ ТОНГ! Яқинларга улашинг ❤️⤵️ ✿•┈┈┈┈┈••ৡ🌸🌸🌸ৡ•┈┈┈┈┈•✿ 🧕 Muslimalar kundaligi 👇 https://t.me/+47zmpAgeAI81NWVi

Ҳалима кулиб қўйди ва: – Ҳамма гул ҳам оппоқ атиргул бўлибдими? – деди Меҳрож юборадиган оппоқ атиргулларни назарда тутиб. – Гулга қистирилган хат сизга ёзилган бўлса ҳам, бир кўрсам майлими? – Бемалол, уни менга қизиғи йўқ. У хатга кўз югуртириб, асабийлашди, буниси энди ҳаммасидан ўтиб тушди! Ўйлайманки, гулларни ҳам сизга кераги йўқ? – Йўқ, мана олинг. Лекин уларни нима қиласиз? – Мен тезда қайтаман, беш дақиқага сизни ёлғиз қолдирсам, ранжимайсизми? – Меҳрож, нима қилмоқчисиз, қўйинг, бунинг кераги йўқ. – Ишонинг, буни астойдил рашкдан эмас, сизга нисбатан ҳурматсизлик қилаётгани учун қиламан. Хавотир олманг, ҳаммаси жойида бўлади. Ўзини ҳурмат қилмас экан, ҳеч бўлмаса, бошқаларни ҳурмат қилишни ўргансин. Шу билан Меҳрож қабулхона ходимидан Ҳерардонинг хонасини билиб, ўша ерга кўтарилди. Бориб эшикни тақиллатди. – Сиз?! -Кутмагандингиз-а, жаноб Фернандез? Айниқса, қўлимда гулдаста билан! – Ичкарида гаплашайлик. – Йўқ, бунга ҳожат йўқ, гапларимни айтиб кетаман. Жаноб Фернандез, ҳамроҳимдан узоқроқ юринг, мана бунга ўхшаган қилиқларингизни ортиқ такрорлай кўрманг. Минг уринманг, бундан барибир ҳеч нарса чиқмайди. У аёл менга тегишли, шуни яхшилаб эслаб қолинг! Унга нисбатан ҳурматсизлик қилишингизга асло йўл қўймайман, у сизни хушомадларингизга муҳтож эмас. Биласизми, ҳурматда ҳам чегара бўлади, агар сиз ўша чегарадан ўтсангиз, ишонтириб айтаманки, мен ҳар қандай тарбиясизликка тайёрман! Сизларда қандай билмадим-у, лекин биз ўзбекларда кимгадир тегишли бўлган аёлга дуч келган эркак кўз олайтирмайди, бунга йўл ҳам қўйишмайди. Бекорга вақтингизни сарфламанг, мени яхши тушундингиз, деб ўйлайман. Ҳа, яна бир гап мана бу гулларингизни олиб қўйинг, ҳамроҳимни қизил атиргулларга аллергияси бор, уни берадиган одамларга ҳам, – киноя қилди Меҳрож. – Омон бўлинг, – дея ундан узоқлашди ва Ҳалиманинг ёнига тушди. –Куттириб қўймадимми, бону? – Унга нима дедингиз? – Шунчаки қизил атиргулларга ва уларни совға қиладиган одамларга аллергиянгиз борлигини тушунтириб қўйдим. У энди бизни безовта қилмайди. – Ажойиб одамсиз-да… Эртаси куни улар дунёга маълум ва машҳур Лувр музейини томоша қилишга боришди. Кейин Париж кўчаларини сайр қилишди. Хуллас, кун кеч бўлганда меҳмонхонага қайтиб келишди. Овқатланишгач, энди хоналарига чиқиб кетишмоқчи эди Ҳалиманинг кўзи муҳташам қилиб безатилган шахмат столига тушиб қолди. – Қаранг, шахмат ўйнаш учун ажойиб шахмат столи бор экан, шахмат доналари ҳам ҳашамдор экан. – Бу ўйинга қизиқасизми? – Жуда эмас-ку, лекин ўйнаб тураман. – Унда юринг, бир ўйнаймиз – деди Меҳрож. – Майли, лекин мен доим ютганман, – деди кулиб Ҳалима. – Буни ҳозир кўрамиз, хўш нима учун ўйнаймиз? – Билмадим, нима учун ўйнамоқчисиз? Улар шахмат столи атрофига жойлашгач, ўйинни бошлашди. – Агар мен ютсам, менга бўса қарздор бўласиз? – деди Меҳрож. – Агар мен ютсам-чи? – Унда сиз нимани ихтиёр этсангиз, шуни бажараман. Ўйин қизигандан қизиди, ҳар иккаласи ҳам жуда яхши ўйнашётганди. – Шох ва мот! Сиз ютқаздингиз, бону, – деди кулиб Меҳрож. – Афсус, биринчи марта ютқазишим, сиз жуда яхши ўйнаркансиз, Меҳрож Саидович, – кулди Ҳалима ҳам. – Хўш, энди келишувимиз нима бўлади? – Мен мард аёлман, айтган сўзимга жавоб бераман. – Унда истаган пайтим сиздан имтиёзимни оламан. Энди, юрақолинг, хонага бора қолайлик. – Бугун чарчадингиз шекилли, кўринишингиз ғалатироқ, яхшимисиз, Меҳрож? – Яхшиман, хавотир олманг. Шунчаки кечаси ухлолмадим, шунга сал бошим оғрияпти, – кулди Меҳрож. – Унда кириб дам олинг, мен ҳам ҳозир хонамга чиқаман . – Яхши, эртагача. Яхши ухлаб туринг. – Сиз ҳам. Меҳрож хонасига чиқиб кетди, Ҳалима Меҳрож учун хона хизматидагилар бўлимидан дори сўраттирди. Ходим ундан бироз кутиб туришини сўради. (Давоми бор...) ✅ Chat guruhimizga marhamat👇 @Uzladyuz Yaqinlaringizga ham ulashing❤️👇 ┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄ https://t.me/+dsA0--9QA0VlZDhi ┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄

– Биз ҳам сизларга қўшилсак майлими? – деди аёл Меҳрожга очиқдан-очиқ ишва билан. – Марҳамат, – деди Меҳрож ичида ёқинқирамай. – Исмим Фабиола Фернандез, ёнимдаги бу киши менинг акам Ҳерардо Фернандез. Ака, бу киши ўзбекистонлик машҳур жарроҳлардан, Меҳрож Саидович. – Танишганимдан хурсандман, – деди акаси Меҳрожга қўл узатиб. – Мен ҳам. – Ёнингиздаги гўзал хонимни таништирмайсизми? – Бу хоним менинг яқиним Ҳалима Расуловна бўладилар. – Танишганимдан хурсандман, бениҳоя гўзал экансиз, – деди Ҳерардо. – Раҳмат, – деб қўйди Ҳалима. – Тўғри айтасиз, ака, сиз ҳақиқатдан ҳам жуда хушсурат аёл экансиз! Ўзбек аёлларини гўзал дейишганича бор экан, – деди Фабиола. -Раҳмат. – Ҳали ҳам уйланмадингизми, Меҳрож Саидович? – сўради Фабиола. – Ҳозирча йўқ, лекин ниятим бор. – Кўришмаганимизга икки йил бўлган бўлсада, сиз ўша-ўша кўркам ва салобатлисиз, – деди Меҳрожга жилмайганча. – Сиз ҳам ўзгармабсиз. – Яхшиликкамикин? – Умид қиламан. – Сиз нима иш қиласиз, хоним? – сўради келганидан бери Ҳалимадан кўзларини узмай ўтирган Ҳерардо. – Мен педогогман, ўқувчиларга дарс бераман. – Сизга бу ер ёқдими? – Мен бугун келдим, шаҳар айланишга ҳали улгурмадим, – деди Ҳалима. Меҳрож меҳмонларни ёқтирмай ўтирар, лекин буни Ҳалимадан бошқа ҳеч ким сезмасди. – Сизга шаҳарни мен кўрсатсам нима дейсиз? – деди Ҳерардо Ҳалимага. – Бунга ҳожат йўқ деб ўйлайман, жаноб Фернандез. Бизни ўз режаларимиз бор, – деди Меҳрож ўзини босишга уриниб. – Менимча, буни хонимнинг ўзлари ҳал қилишлари керак, – деди Ҳерардо. – Ростдан ҳам бунга ҳожат йўқ, – деди Ҳалима қатъий. Меҳрож унга истеҳзо билан қараб қўйди. – Меҳрож, мен билан рақсга тушмайсизми, – деди Фабиола. – Мен рақс тушишни билмайман, кейин буни истамайман. – Сиз-чи, хоним, сизни рақсга таклиф қилсам майлими? – сўради Ҳерардо Ҳалимага қараб. – Энди буниси ошиб тушди, – деди Меҳрож ўзбекчалаб ва Ҳалиманинг ўрнига жавоб берди. – Жаноб Фернандез, бировларнинг ёнидаги аёлга хушомад қилиш бизда одат эмас. Умуман олганда биз овқатланмоқчи эдик. – Тушунарли, сизларга ёқимли иштаҳа. Бизни ҳам столимиз кутиб қолди, – деди Фабиола. – Танишганимдан хурсандман, яна кўришамиз деб умид қиламан, – деди Ҳерардо. Сўнг улар кетишди. – Тавба, тавба! Биридан қутилсанг, иккинчиси чиқиб туради дарров! “Рақсга таклиф қилсам майлими, бирга сайр қилсак, нима дейсиз, хоним” эмиш! – Меҳрож қўйинг энди, – деди мулойим табассум билан Ҳалима. – Шунақа ҳам бўладими? – Синглиси ҳам қолишгани йўқ, кўҳликкина аёл эканми? – киноя аралаш кулиб сўради Ҳалима. – Бўлса бордир, лекин ҳеч ким сизга етолмайди, бону. – Яхшиси овқатланайлик. – Иштаҳани ҳам боплаб кетди анави Ҳерардо деганлари! – Рашк қиляпсизми? – Албатта! Ахир сизга қандай қараганини сезмадингизми? – Буни менга аҳамияти йўқ, кейин у мени мутлақо қизиқтирмайди. – Унда сизни ким қизиқтиради, хоним, – кулиб сўради Меҳрож. – Овқатингизни енг, Меҳрож Саидович, – деб кулди Ҳалима ҳам. Улар овқатланиб бўлишгач, меҳмонхона боғини бироз сайр қилишди. Кейин ўз хоналарига қайтишди. Эртаси куни нонуштадан сўнг Меҳрож машина буюртирди. Улар машинага ўтириб, дунёга машҳур бўлган Эйфел минорасини кўргани боришди, минорани айланишди, томоша қилишди, расмга тушишди. Овқатланиб, меҳмонхонага қайтишди. Сўнг бироз қаҳва ичиб ҳордиқ чиқариш учун меҳмонлар учун ажратилган қаҳвахонага киришди. Бу ер жуда сокин, доим файзли ва шинам бўлган. Улар ўтиришди. Шу пайт меҳмонхона ходими уларга яқинлашиб қизил атиргуллардан ясалган чиройли гулдастани Ҳалимага узатди. – Хоним, буни сизга бериб юборишди. – Менга?! Адашмаяпсизми, балки англашилмовчилик бўлгандир? – Йўқ, хоним, гулни айнан сизга беришимни буюришган. – Ким? – Жаноб Ҳерардо Фернандез. – Буни қабул қилолмайман. Илтимос, уни қайтариб юборинг. – Бизни тўғри тушунинг хоним, афсус, бундай қилолмаймиз. Маъзур тутасиз, – деб меҳмонхона ходими улардан узоқлашди. – Гуллар уни юборган эгасига ўхшаган совуқ экан, – деди Меҳрож.

Аэропортда ўтирган Меҳрожнинг юраги ҳам ҳаяжондан Ҳалиманикидан кам урмасди. “Келармикин, келмасмикин”, деб жони ҳалак эди. Самолётдан тушишга рухсат берилгач, бирин-кетин одамлар кўрина бошлади, Меҳрож интизор нигоҳлари билан Ҳалимани қидирарди. Ниҳоят у жуда ҳам зориқиб кутган, жуда ҳам соғинган чеҳра кўринди. Наҳотки, наҳотки, бу Ҳалима бўлса?! Кўзлари алдамаяптими, ишқилиб. Ҳа, бу ўша, юрагини ларзага солган инсон эди. Ҳалима Меҳрожни узоқдан таниди, жилмайганча у томонга қараб келаверди. Меҳрож унга шунақа меҳр билан боқиб турар эдики, ҳатто Ҳалиманинг саломини эшитмади ҳам. – Ассалому алайкум, Меҳрож, – деди яна у табассум билан. – Сизни бағримга боссам майлими, – деди ва унинг жавобини ҳам кутмасдан бағрига босди. – Ҳой, ундай қилманг. – Наҳотки бу ўзингиз бўлсангиз?! Ҳозир сизни қучиб турганим наҳотки рост бўлса! – Меҳрож, одамлар қарашяпти, ҳамманинг кўзи бизда, – деди Ҳалима. Унинг учун бу бироз хижолатли, лекин ёқимли ҳолат эди. – Кечирасиз, мен астойдил қувонганимдан, – деб уни қучоғидан бўшатди Меҳрож. – Очиғи келишингизга ишонмагандим. – Сизга бир сюрприз қилай дедим-да, ёқдими? – Ёққанда қандоқ! – Агар келмаганимда нима қилган бўлардингиз? – Бугуноқ ёнингизга учиб борган бўлардим! Майли, меҳмонхонага борайлик, чарчагансиз, бироз дам олинг. Улар меҳмонхонага боришди, Меҳрож ҳар эҳтимолга қарши ёнидаги хонани брон қилдириб қўйганди. Ҳалима хонасига жойлашди. – Бу сизнинг хонангиз, бону, ёнингиздаги хона меники. Бирор ёрдам керак бўлса, қай маҳал бўлса ҳам албатта хонага киринг, майлими? Ўзингиз учун бирор нарса керак бўлса, хона хизматчиларига айтсангиз, дарров муҳайё қилиб беришади, бемалол, нимани қандай хоҳласангиз, уларга айтишингиз мумкин. – Яхши, раҳмат. – Кечки овқатгача бироз дам олинг, дам олиб бўлганингиздан сўнг бирга овқатлангани тушамиз, хўп? – Хўп. Меҳрож чиқиб кетди, Ҳалима ҳам бироз дам олиш учун ётди. Меҳрож ўзида йўқ хурсанд эди. У Ҳалиманинг келишига унчалик ҳам ишонмаганди, лекин ҳозир улар бирга, ёнма-ён хоналарда, ўртада девор бор, холос. Кечки овқат учун меҳмонхона ресторанига стол буюртма қилди. Икки соатдан сўнг Ҳалиманинг эшигини тақиллатди. – Нега бундай қараб қолдингиз? – сўради эшикни очган Ҳалима ўзига тикилиб турган Меҳрожга қараб. – Сиз яна-да очилиб кетибсиз, бону… – Ҳа, энди биз Париждамиз, Меҳрож Саидович, Париж – гўзаллик шаҳри бўлганидан кейин шунга мослашай дедим-да, – кулди Ҳалима. – Марҳамат, ичкарига киринг. – Бироз дам олдингизми? – Раҳмат, дам олдим. – Кимлигини сўрамай ҳам эшикни очаверасизми, – кулди Меҳрож. – Сизлигингизни билганим учун ҳам очавердим. Сиздан бошқа ким ҳам тақиллатади, бу ерда мени ҳеч ким танимаса, бегона келмайди-ку? – Ким билади дейсиз, чиройингиз бу ердагиларни ҳам мафтун қилган бўлса, ҳамма нарсани кутиш мумкин. – Ҳар ҳолда ўғирлаб кетишмаса керак? – кулди Ҳалима. – Бунга ким қўйиб бераркан?! Ўзи зўрға эришдим-ку, мендан сизни оладиган бирор жонидан тўйган йўқ деб, умид қиламан. – Бу ерда мендан гўзал ва ёш аёллар тўлиб ётгандир. – Эҳтимол, лекин ҳеч бири сиздек бўлолмайди. Тайёр бўлсангиз, пастга тушамиз, бизга жой банд қилинган, овқатланамиз, суҳбатлашамиз. – Кетдик, тайёрман, – деди Ҳалима хонадан чиқиб. – Хўш, хоним, юринг бўлмаса, – деб унга қўлини узатди. Ҳалима ҳам кулиб уни қўлтиқлаб олди. Улар меҳмона ресторанига тушиб, брон қилинган столга бориб ўтиришди. – Жуда чиройли безатишибди, – деди Ҳалима атрофга қараб. – Ҳа, беҳад гўзал… – деди Меҳрож ундан кўзларини узолмай. – Мен ўзим ҳақимда эмас, ресторан декорациясини назарда тутиб гапиряпман, Меҳрож Саидович. Шу пайт ресторанга бир эркак билан бир аёл кириб келди. Меҳрож уларга кўзи тушиши билан “Оббо”, деди. – Тинчликми, уларни танийсизми? – Ҳа, биттасини. Ўша аёл билан халқаро конференцияда иштирок этгандик. Улар биз томонга келишяпти. Меҳмонлар етиб келишди ва рус тилида саломлашишди. Улар испаниялик бўлиб, мулоқот қилиш учун энг қулай тил рус тили эди. – Салом Меҳрож Саидович, мени танидингизми? – деди аёл жилмайиб унга қўл узатаркан. – Яхшимисиз, Фернандез хоним?

🤩 Ukoldan qoʻrqadiganlar, yaqinroq keling, sizga yangilikning "voy-dod" deydiganini tayyorlab qoʻydik! — Har gal oynaga qaraganingizda yuzingizdagi ajinlar kayfiyatingizga soya solyapti-yu, ammo kosmetologga borishni xayolingizga ham keltirmaysiz. 🤨Chunki siz: — Ukol olishdan, — Botoks qildirishdan judayaaam qoʻrqasiz. 🥳 Bizda innovatsion yechim bor! Oʻzbekistonda yagona — hech qanday igna muolajalarisiz goʻzal boʻlish imkonini sizga taqdim etamiz! Biz bilan goʻzallik olamini qaytadan kashf eting ❤️