نعمت صالح

✅ چاپ دوم قرآن کریم با ترجمۀ گرانسنگ آیت‌الله شیخ نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی و با ویراستاری دقیق استاد محمدعلی کوشا، سرانجام پس از یکسال انتظار، منتشر شد. 🌸 این ترجمۀ قرآن به عنوان ترجمۀ شایستۀ تقدیر کتاب سال ۱۳۹۵ انتخاب شده بود. 🌸این اثر از طریق انتشارات کویر منتشر شده است و برای خرید آن می‌توان از راه‌های زیر اقدام کرد. آدرس: میدان هفت تیر، خیابان کریم‌خان زند، خیابان قائم مقام فراهانی، کوچۀ یکم، پلاک ۲۰، ساختمان کویر، واحد 1 تلفن: ۹-‌۸۸۳‌۴۲۶‌۹۸ و ۸۸۳۰۱۹۹۲-۰۲۱‌‌ 🍃ضمنا این اثر گرانسنگ در ماه مبارک رمضان با تخفیف ۲۰ درصد عرضه می گردد. 📢👇🏻خرید آنلاین با لمس لینک زیر👇🏻📢 https://forush.co/12159/462980/ @salehinajafabadi

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌹 ( قسمت سوم3️⃣) ✍️مصاحبه ی خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا ) با استاد محمد علی کوشا همزمان با سالگرد رحلت آیت الله صالحی نجف آبادی ✳️ایکنا ـ مرحوم صالحی نجف‌آبادی در زمینه قرآن نیز آثار متعددی دارد و ارجاعات قرآنی در آثار ایشان زیاد به چشم می‌خورد. ایشان در زمینه قرآن‌پژوهی چه رویکرد و متدی داشتند؟  ✅استاد کوشا: در خصوص قرآن‌پژوهی آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی باید بگویم ایشان هم مفسر بسیار ریزبین، نکته‌سنج و موشکافی است و هم مترجمی دقیق و نیکونگار است که ترجمه ایشان از قرآن کریم کتاب ممتاز شایسته تقدیر سال شناخته شد. برای فهم عمیق نگاه تفسیری ایشان به کتاب «جمال انسانیت درتفسیر سوره یوسف» ایشان نگاه کنید که قبل از آنکه جلد اول تفسیر المیزان چاپ شود پیش از انقلاب از سوی بنیاد قرآن در تهران چاپ و منتشر شد و پس از انقلاب هم دفتر تبلیغات اسلامی قم آن را منتشر کرد و چاپ‌های بعدی آن نیز توسط نشر امید فردا در تهران انجام گرفت. به گمانم در خصوص تفسیر سوره یوسف، این کتاب تاکنون به دلیل تحقیق و تفسیر تحلیلی و همچنین دلپذیری و روانی نثر بی‌نظیر است. تفسیر سوره انسان، تفسیر آیه مودّت، تفسیر آیه تطهیر و همچنین تفسیر شماری از آیات به صورت تحقیقی مثل آیه رفث، آیه محاربه و نیز مفهوم محکم، متشابه و حقیقت تأویل در قرآن، کم‌نظیر و در بعضی جهات شاید بی‌نظیر باشد. محققان قرآن‌پژوه برای درک عمق قرآن‌شناسی استاد صالحی نجف‌آبادی به کتاب «پژوهش‌های قرآنی» از ایشان که از سوی نشر کویر در تهران چاپ شده است مراجعه کنند. 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼 https://telegram.me/salehinajafabadi

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌻 ( قسمت دوم 2️⃣) ✍️مصاحبه ی خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا ) با استاد محمد علی کوشا همزمان با سالگرد رحلت آیت الله صالحی نجف آبادی(ره) ✳️ایکنا ـ ایشان در حوزه اخلاق و فقه چه خصوصیاتی داشتند و چه نوع قرائتی از اخلاق و فقه در نزد ایشان وجود داشت؟  ✅استاد کوشا: در حوزه اخلاقیات نیز، مرحوم آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی به تعبیر حوزی «کفّ نفس» داشت و بسیار بر نفس خویش مسلط بود. به آسانی چیزی را باور نمی‌کرد و هرگز ندیدم که پشت سر کسی، حتی کسانی که او را آزرده بودند غیبتی کرده باشد. بلکه گاه ناقدان خویش را از اینکه از روی اعتقادشان با او سرمخالفت داشتند، عذرشان را موجه می‌دانست و می‌گفت: «فلان و بهمان هرچه باشند دشمنی با من ندارند فقط براساس عقیده‌شان چیزی می‌نویسند». شکیبایی او سبب شده بود که برخی از ناقدانش بعد از پیروزی انقلاب از او حلالیت بطلبند. ایشان به من گفت: «چندماهی از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود که در حیاط مسجد اعظم قم، آقای صدیقین اصفهانی که از علمای معروف بودند با من پس از سلام و علیک گرم گرفت و صریحاً طلب حلالیت نمود.من هم با گرمی با اوسخن گفتم و از او تشکر نمودم». اما درحوزه احکام، مرحوم آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی مجتهدی بسیار دقیق و موشکاف بود. بهترین معرّفِ او در این باره کتاب «پژوهش‌های فقهی» اوست که نشر کویر در تهران آن را چاپ کرده است. از دیگر آثار فقهی ایشان کتاب «پژوهشی جدید در چند مبحث فقهی» است که بابی جدید از نوع پژوهش را در فقه به روی طلاب حوزه‌ها گشوده است. این کتاب از سوی نشر امید فردا در تهران چاپ شده است. همچنین کتاب «جهاد در اسلام» که اثری نوین در فقه الجهاد است می‌تواند الگوی کسانی باشد که در حوزه‌ها درس خارج کتاب الجهاد را تدریس می‌‎کنند. و نیز اثر دیگر مستقل و ماندگار ایشان کتاب «ولایت فقیه، حکومت صالحان» است که با کتاب‌هایی که در این باره نوشته شده است، متفاوت و مفهوم جدیدی را که معقول است از این موضوع ارائه کرده است.... 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼 https://telegram.me/salehinajafabadi

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌹 ( قسمت اول 1️⃣) ✍️مصاحبه ی خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا ) با استاد محمد علی کوشا همزمان با سالگرد رحلت آیت الله صالحی نجف آبادی(ره) ✳️ایکناـ مرحوم آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی چه قرائت و فهمی از دین و دینداری داشت؟  ✅ استاد کوشا: مرحوم آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی کلاً نسبت به دین (اعتقادات، اخلاقیات و احکام با همه فروعاتش) نظر عقلانی بر اساس اجتهادات خویش داشت. در مسائل اعتقادی همان‌طوری که همه گفته‌اند و در آغاز توضیح‌المسائل‌ها نیز نوشته‌اند شدیداً مردم را از هرگونه تقلید برحذر می‌داشت و توصیه می‌کرد مبادا تلقینات دوران کودکی از دین و مذهب را وسیله تبلیغ آن قرار دهند. ایشان بارها از اینکه بزرگانی با منطق تلقینات دوران کودکی مسائل اعتقادی را که از این و آن شنیده‌اند و یا از پدر و مادر و خانواده و محیط اجتماعی خویش به ارث برده‌اند، شدیداً انتقاد داشت و همگان را دعوت به تفکر و تعقل می‌کرد به ویژه آنکه شماری از حوزویان و دانشگاهیان و کسانی که زمینه تحقیق و مطالعه داشتند، اما در این باره خود را اسیر تلقینات و تقلیدهای کورکورانه کرده بودند، به شدت به باد انتقاد می‌گرفت و می‌گفت: «شماری از این افراد باورها و اعتقادات مذهبی خود را از فلان ملای کم سواد روستا و یا فلان گروه تعزیه‌خوان در دوران کودکی در ذهن خویش جای داده‌اند و حالا هم که سالیانی در علومی مثل فقه و اصول کار کرده‌اند، همین علوم را سرپوش همان اعتقادات تلقینی وتقلیدی نموده‌اند و با همان پیش‌فرض‌های ذهنی می‎خواهند عقاید خویش را به ویژه درباب امامت بر اذهان دیگران تحمیل کنند». از این رو ایشان بارها به اینجانب گفتند: «من وقتی که مراحلی از دانش را طی کردم در همه اعتقاداتم به دیده شک نگریستم و همه آنچه را از کودکی به ارث برده بودم در سنجه عقل نهادم و در نتیجه همه آنها را از ذهنم دور ریختم و از نو براساس تعقل و خردگرایی به طور مستحکم عقاید خویش را با دلیل و برهان باز اندیشی نمودم و شکر خدای را که من در حوزه اعتقادات به حد یقین و ایقان رسیده‌ام و برای هرعقیده‌ای که دارم، قوی‌ترین برهان و دلیل را می‌توانم بدون کمترین تزلزلی ارائه نمایم». آری، واقعاً صالحی نجف‌آبادی چنین بودند و همین سبب شده بود که بیشتر شاگردان ایشان نیز چنین باشند. از مواجهه اعتقادات گوناگون هیچ بیمی به خود راه نمی‌دادند، بلکه استقبال هم می‌کردند. در یکی دو سال اول انقلاب، مسؤلان زندان گوهردشت از ایشان دعوت کردند که چند ساعتی برای زندانیان سیاسی و عقیدتی آن روزگار به بحت بپردازد و اشکالات آنان را پاسخ گوید. ایشان با قرار یک یا دوجلسه به آنجا رفته بود ولی شگفت‌آور اینکه استقبال زندانیان از بحث‌های مستدل و منطقی ایشان سبب شده بود تا نزدیک یک ماه با آنان به گفت‌وگوی علمی بپردارد. یکی از مسؤلان آن روز برای من نقل کرد کسی از زندانیان سیاسی و عقیدتی نبود که داوطلبانه به سالن بحث او نرود. افسوس که قدر و منزلت چنین شخصیت بزرگ علمی آن‌گونه که باید و شاید دانسته نشد.... 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼 https://telegram.me/salehinajafabadi

🍃🌸‌‌‌‌ مصاحبه ی خبرگزاری بین المللی قرآن ( ایکنا ) با استاد محمد علی کوشا؛ شاگرد و یار همراه آیت الله صالحی نجف آبادی رحمه الله علیه به مناسبت شانزدهم اردیبهشت، چهاردهمین سالگرد رحلت فقیه مظلوم . 👇👇👇 https://telegram.me/salehinajafabadi

✍️همزمان با شانزدهم اردیبهشت، چهاردهمین سالگرد رحلت فقیه فرزانه و مظلوم، آیت الله شیخ نعمت الله صالحی نجف آبادی رحمه الله علیه یاد و نام آن محقق ژرف نگر، اسلام شناس نواندیش و مجتهد مجاهد را گرامی داشته و از همه علاقه مندان آن عبد صالح خدا و دلبستگان آیین رحمانی و شریعت عقلانی خواهشمندم با قرائت فاتحه الکتاب و توحید، در ماه مبارک رمضان، علو‌ِ ّ درجات را برای ایشان از درگاه حضرت احدیت مسئلت نمایند. @salehinajafabadi

و خاک، خاک پذیرنده اشارتیست به آرامش

👆👆👆👆👆 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌻 🌹 💠 تذهیب؛ تخریب؛ تهذیب ✍️ رضا بابایی 🍃مرحوم آیت الله صالحی نجف‌آبادی، به رغم همۀ نوآوری‌هایی که در علوم دینی داشت، هیچ‌گاه از چارچوب اجتهاد سنتی بیرون نیامد و نمی‌توان از عنوان‌هایی مانند روشنفکر دینی برای او استفاده کرد. روشنفکری دینی، ابایی ندارد که مبانی سنت را نقد و طرد کند، اما آیت الله صالحی نجف‌آبادی چنین بنا و مبنایی نداشت و در چارچوب اجتهاد سنتی می‌زیست و می‌اندیشید و البته پیوسته آن را تهذیب و ویرایش می‌کرد. او نه همچون برخی عالمان در اندیشۀ تذهیب سنّت بود و نه مانند روشنفکران در تخریب سنت می‌کوشید؛ بلکه میان تذهیب و تخریب، راه تهذیب را برگزید. اندیشه‌های اصلاحی و انتقادی آیت الله صالحی نجف‌آبادی، سنت‌گرایان را با ایشان نامهربان کرد، و چون آن اصلاحات و نوآوری‌ها در قالب و چارچوب سنت بود، نه بیرون از آن، میان ایشان و روشنفکران دینی هم فاصله انداخت. از این رو آیت الله صالحی نجف‌آبادی نه در میان سنت‌گرایان جایگاهی در خور مقام علمی‌‌ خود یافت و نه حلقه‌ای از سلسلۀ روشنفکران دینی به شمار آمد؛ اگرچه تحقیقات و دستاوردهای علمی ایشان، سرمایه‌ای گرانقدر برای روشنفکری دینی شد. این استقلال و جدایی از دو جریان مهم دین‌شناسی کشور، بر گمنامی و مظلومیت ایشان افزود. 🍃تحقیقات آیت الله صالحی نجف‌آبادی در حوزۀ دین‌شناسی، برای روشنفکران دینی بسیار گره‌گشا است؛ اگرچه در مرحلۀ نتیجه‌گیری، گاهی از هم جدا می‌شوند. مثلا ایشان نخستین کسی بود که در حدیث «ان الله قد شاء أن یراک قتیلا» تردید کرد و سایۀ سنگین و مخرّب این روایت جعلی را از سر عاشوراپژوهی برداشت(ر.ک: شهید جاوید، ص393-407 و قضاوت زن در فقه اسلامی، همراه چند مقالۀ دیگر، ص92-100). فقط کسی با مایه‌های علمی و توانمندی حدیث‌شناسی ایشان می‌توانست ثابت کند که این روایت مشهور و مخرب، جعلی است. این روایت، یکی از موانع نواندیشی و روشنفکری دینی در زمینۀ عاشوراپژوهی بود. این مانع و ده‌ها مانع دیگر را آیت الله صالحی نجف‌آبادی از سر راه روشنفکران دینی برداشت. به عبارت دیگر، دستاوردهای علمی آیت الله صالحی نجف‌آبادی، از منابع روشنفکری دینی است؛ اگرچه این منبع در زمین سنت روییده است. 🍃مظلومیّت و گمنامی ایشان دلایل دیگری نیز دارد؛ ولی شاید مهم‌ترین عامل، همان استقلال و جداسری از دو اکثریت نسبی در حوزۀ دین‌شناسی است. به قول عطار نیشابوری: ره میخانه و مسجد کدام است که هر دو بر من مسکین حرام است نه در مسجد گذارندم که رند است نه در میخانه، کین خمار خام است... 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼 https://telegram.me/salehinajafabadi

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌻 ✍️پس از انتشار دو یادداشت وزینِ استاد رضا بابایی درباره فقیه مظلوم؛آیت الله صالحی نجف آبادی(ره) " صالحی نجف آبادی و روشنفکری دینی " https://t.me/salehinajafabadi/953 و "دانای فروتن " https://t.me/salehinajafabadi/996 در این فضا، یکی از همراهان کانال، به طرح پرسشی پیرامون چرائی مظلومیّت آیت الله صالحی نجف آبادی در میان روشنفکران دینی پرداخته است. متن کامل پرسش این همراه پرسشگر و پاسخ استاد بابایی در ادامه می آید. قبلا از حسن عنایت همه همراهان کانال و لطف استاد بی نهایت سپاسگزاری می نمایم. 💠پرسش آقای سید عماد طباطبائی: ...دو مطلب از استاد رضا بابایی و یک فایل صوتی از آقای سروش و مطالبی از مرحوم احمد قابل، در تکریم شخصیت مرحوم آقای صالحی را در کانال نعمت صالح خواندم. اما یک سوال که فقط امکان طرح آن را از آقای بابایی از میان آن سه نفر که هر سه عضوی از مدرسه روشنفکری بوده و هستند دارم؛ اینکه چرا شخصیت آقای صالحی نجف آبادی اینقدر مظلوم و ناشناخته است،البته دربین عوام که جوابش معلوم است، سوال من این است که چرا ایشان با آن نقشی که شما برایشان قائل شده اید تا این حد بین روشنفکران دینی هم مظلوم هستند؟ آیا روشنفکران دینی ما هم مرعوب فضای حاکم شده اند. فقط کافی است در پیام های تسلیتی که پس از درگذشت ایشان صادر شد دنبال ردّی از روشنفکران بگردید که البته نمی یابید. این درد بزرگ و آسیب روشنفکران دینی علتش چیست؟!ببخشید اگر زیاد نوشتم. پاسخ استاد بابایی به این پرسش را در ادامه بخوانید: 👇🏽👇🏽👇🏽👇🏽 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼

💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌷 🌻 💠ویژه یازدهمین سالگرد رحلت فقیه مظلوم آیت الله صالحی نجف آبادی(ره) ✳️دانای فروتن ✍️یادداشتی از دکتر رضا بابایی 🍂 آیت‌الله نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی، دانشی‌مردی وارسته بود كه بسیار می‌اندیشید، و كمتر به دام مشهورات بومی و مسلّمات فرقه‌ای می‌افتاد. 🍃 برخی در همه عمر خود چند سطر هم ننوشته‌اند؛ اگرچه چندین كتاب و صدها مقاله دارند. او چیزی ننوشت، مگر نتیجۀ تحقیقات و تأملات خویش را. مهار قلمش در دست اندیشه‌اش بود. درباره هر چه نوشت، روزها و سال‌ها خواند و اندیشید. كودك‌صفتانه هر چه را كه می‌شنید یا می‌خواند در انبار باورهای موروثی خود نمی‌ریخت. اگر به او می‌گفتی تو را محققی بزرگ می‌دانم، باید همان‌دم برای او ثابت می‌كردی كه تحقیق چیست، و محقق كیست، و چرا او را بزرگ می‌شماری؛ وگرنه این تمجید ناهنگام را كم از ناسزا نمی‌دانست. 🍂 سال‌ها پیش در دفتر نشریه‌ای دیدمش و گفتم: شما نه محقق كه آموزگار تحقیق‌اید. اندكی تأمل كرد و سر به زیر انداخت. ناگاه سر بر داشت و چشم در چشم من دوخت و گفت:‌ چرا؟ از كجا به این نتیجه‌ رسیده‌ای؟ تحقیق چیست كه من را معلم آن می‌دانی؟ كدام كتاب من را خوانده‌ای و در آن چه دیده‌ای كه این قضاوت را كردی؟ آن روز دانستم كه تحقیق و دانشوری برای او نه شغل است، و نه راهی برای فضل‌فروشی و مرتبت‌جویی. تحقیق برای او همان است كه از واژۀ تحقیق می‌تراود: حقیقت‌جویی. 🍃صالحی، مرد كتاب بود و قلم، و همه عمر را صرف خواندن و باورنكردن كرد. اصل، نزد او نپذیرفتن بود. هر باوری را به قلعه ذهنش راه نبود؛ اگرچه آن باور بر هزاران و میلیون‌ها ذهن و اندیشه، حكومت می‌كرد. جنگجویی بود كه خون صدها خرافه را ریخت، و شاید تیغ آخته‌اش، گاه سر و روی حقیقتی را هم ‌خراشیده باشد؛ اما تعهدی شگفت به حقیقت و پژوهشگری‌های عالمانه داشت؛ تا آنجا كه نمی‌گفت مگر آنچه را كه خود بدان رسیده بود، و نمی‌نوشت مگر دانسته‌های تحقیقی خویش را. 🍂ایران، مانند او بسیار كم دارد. بازار علم و كتاب، سرشار از نام‌ها و یاد‌هایی است كه همۀ شكوه و عظمت خود را وامدار زودباوری مردم و ساده‌لوحی خوانندگان‌‌اند. او اما هرگز از این سفرۀ رنگین، لقمه برنداشت؛ اگرچه هماره تیغ لقمان‌كشی بر بالای سرش جولان می‌داد. 🍃نزاع علمی را دوست‌ می‌داشت و تا پایان آن می‌رفت. هیچ‌گاه از منازعات فكری خسته نمی‌شد و اگر بر دهانش لجام تعصب نمی‌زدند، هرگز سكوتش را نمی‌دیدند. او دیروز مُرد؛ و پیش از آن زنده بود. برخی هرگز زنده نبودند، و روزی كه مردند، مرگی دیگر را بر مرگ‌های خود افزودند. 85/2/17 🌹 🌿 🌾🍂 🍃🌺🍂 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼 https://telegram.me/salehinajafabadi