️ شبکه جامعه شناسی ️

📈 ‏ارزش دستمزد کارگران به کمتر از ارزش دستمزد در سال‌های پس از جنگ ایران و عراق رسید. /احسان سلطانی 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی✅️ |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ✅️]

🔰 پداگوژی تعصب!؟ 🖋 علی خورسندی تعصب را خشک فکری و خشک اندیشی هم گفته اند؛ پیش فرض های غیرعلمی که از میراثمان در دل داریم و بر زبان داریم؛ مفروضه های هویت سازی که آنها را از خود و متعلق به خود می دانیم! زبان و نژادمان، ایل و تبارمان، قومیت و ملیت ما، دین و آئین ما، جنسیت ما، زمین و سرزمین ما، اسطوره ها و فرهنگ ما؛ همه اینها میراث هایی هستند که به آنها نرسیده ایم! به ما رسانده شده اند! تعصب شاید مقوم همبستگی اجتماعی بین گروه ها، فرقه ها، عشیره ها، و طرفداران یک تیم ورزشی باشد؛ و یا حتی ممکن است مرجع وفق و وحدت یک ملت شود، اما از هر نوع و جنسی که باشد «زیبایی» ذاتی آدمی را به حاشیه می راند. تعارض بین فرهنگی را سبب می شود؛ تنازع میان فردی را افزایش می دهد. مرجع ستیز می شود؛ غالبا عاملی برای فاصله و دوری می گردد. چه بسا موجب خونریزی های تاریخی بوده است! پند پنهان قصه اینجاست که مرجع تمامی تعصبات آدمی آنچیزهایی هستند که به ارث برده ایم؛ یعنی به ما رسیده اند؛ یعنی با تلاش و‌ کوشش بدستشان نیاورده ایم! زبان مادری ما؛ زیبایی چهره و رنگ چشم؛ ژن و نژاد ما؛ ثروت و دارایی خانوادگی ما، ‌‌دین و کیش ما؛ مرز و بوم پدری ما، ملیت و هویت ما، خون و خاک ما، رگ و ریشه ما و همه اینها را به ارث برده ایم! و بی تردید، تعصب نیز میراث ماست! نکته مهم اینکه تمامی تعصبات ما روی گنج های ارزشمندی است که حاصل رنج های دیگران است! همانند هدایایی هستند که پیش از تولدمان هدیه گرفته ایم! اینها چیزهایی نیستند که اخلاقا و اساسا مایه فخر و افتخار ما باشند! چراکه کوششی برای خلق و ایجاد آنها انجام نداده ایم! یا تلاشی برای بدست آوردن آنها نکرده ایم! بلکه همه اینها بر حسب بخت اخلاقی  (Moral Luck) حاصل شده اند و نه اراده و کوشش های فردی ما! همسان سکه هایی هستند که در بی آگاهی و بدون انتخاب ما در خورجین ما گذاشته شده اند! این بخت های گرانبها می توانست طالع دیگری باشند ولی بر حسب اتفاق و خوش شانسی نصیب ما شده اند! تقریبا اکثریت به اتفاق آنچیزهاییکه شانس اخلاقی ما هستند و به ارث برده ایم، منشا اختلافات تاریخی و تنش های زیست روزانه ما هستند؛ موجب جدایی و فاصله میان ما هستند! زادگاه و زبان مادری؛ مال و اموال خانوادگی؛ دین و آیین پدری، رنگ پوست (نژادگرایی)، تابعیت و ملیت؛ عشیرگی و هم قبیلگی های ما؛ اصل و نسب فامیلی ما! روی آوری خشک اندیشانه به اینها غالبا بهانه هایی برای مناقشه و ستیز و خون ریزی بوده اند! اینها اساسا نمی توانند و نمی باید مایه غرور و برتری ما بر دیگران باشند. چونکه، دفینه های به ارث رسیده ما هستند و برای بدست آوردنشان تلاشی نکرده ایم؛ دوم اینکه، نمایش متعصبانه و برتری جویانه روی آنها منشا اختلاف و فاصله و ستیز هستند. اگر فخر و افتخاری هست، و یا غروری اگر باشد، برای آن چیزهایی است که به آنها دست یافته ایم؛ برایشان تلاش کرده ایم، سرمایه عمر را هزینه داده ایم! هر آنچه را که یاد گرفته ایم و یا ساخته ایم! مهارت و حرفه ما، دانش و تحصیلات ما، آگاهی و دانایی ما، ادب و شعور اجتماعی ما، منش ارتباطی و یا کنش اخلاقی ما، هنری که یاد گرفته ایم، تصویری که ساخته ایم! مدرک و مدالی اگر گرفته ایم! اعتباری اگر کسب کرده ایم! ابزاری که یاد گرفته ایم؛ موسیقی اگر می نوازیم؛ اگر نقاش یا خطاط چیره دستی هستیم، و یا انسان دوستی ما؛ جاییکه رنجی را کاهیده ایم! و یا حتی دستپخت و هنر آشپزی ما! اینها هستند که منبع برتری و مایه خودبزرگواری ما هستند! ما می توانیم بی نهایت به اینها افتخار کنیم! چونکه برای کسب تک تک اینها تلاش کرده ایم؛ گنج هایی که حاصل رنج های خود ما هستند! سویه نقیض قضیه را بیشتر می پسندم! شخصی اخلاقا و ذاتا نمی تواند نکوهش شود برای بخت اخلاقی که نداشته است؛ گنج ارزشمندی که به وی نرسیده است؛ یا به ارث نبرده است! سرزنشی اگر هست برای آنچیزهایی است که خواسته ایم ولی نتوانسته ایم! آرزویش را در دل داشته ایم ولی قدمی بر نداشته ایم! خیالش را پرورانده ایم ولی تلاشی نکرده ایم! بنابراین اگر سیاست های دستگاه تعلیم و تربیت منحصرا در خدمت بخت اخلاقی و میراث ما باشد، پداگوژی تعصب را بازتولید کرده است. پیامد اجتماعی پداگوژی تعصب تکثیر مستمر معارضه و مناقشه و ناسازگاری است. اما اگر تمرکز گفتمان آموزش روی آنچیزهایی نیز باشد که منش و شخصیت ما را فراسوی میراث و متروکات ما شکل می دهند، به سوی پداگوژی آزاد و غیرمتعصبانه حرکت کرده ایم! یعنی بسوی تعلیم و تربیت تعالی جو، انسانی و اخلاقی حرکت کرده ایم. پداگوژی انسانی و آزاد، مخالف و متضاد پداگوژی تعصب است! چراکه روی سزاواری های شخصی و شعور اجتماعی سرمایه گذاری می کند! روی آموزش هنرها و یادگیری مهارت ها ثروت سازی می کند. روی کسب دانش ها و نگرش های اخلاقی و انسانی سیاستگذاری می کند. [ شبکه جامعه‌شناسی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

🔰 تهی‌شدن دولت و پایداری فقر 🖋 تلخیص از رضا امیدی روزنامۀ اعتماد در شمارۀ 1402.2.3 گزارشی از تحلیل مرکز پژوهش‌های مجلس دربارۀ وضعیت فقر در ایران منتشر کرده است. بخش‌هایی از این گزارش را در ادامه می‌خوانید. 🔸خط فقر مطلق سرانه در سال 1401 حدود دو ميليون و 561 هزار تومان است. با استفاده از داده‌های تورم در سال گذشته، خط فقر سرانه برآوردی برای پايان سال 1402 در حدود سه ميليون و 740 هزار تومان است. خط فقر خانوار سه نفره برای سال 1401 حدود پنج ميليون و 634 هزار تومان و برای سال گذشته، هشت ميليون و 232 هزار تومان برآورد شده است. 🔸نرخ فقر در ايران از ابتدای دهۀ 90 تا سال 1396 روند ثابتی داشته، اما از سال 1396 تا 1398 حدود ده درصد افزايش يافته و از سطح 20 درصد به 30 درصد رسيده است. افزايش 10 درصدی نرخ فقر به معنی افزايش حدود 8 ميليون نفر به تعداد فقرا در كشور است. به عبارت ديگر بعد از سال 1396 حدود 50 درصد نسبت به گذشته به جمعيت فقرای كشور افزوده شده است. از سال 1398 به بعد نرخ فقر نوسان بسيار اندكی داشته و همواره در حدود سطح 30 درصد باقی مانده است. 🔸شكاف فقر نيز تا سال 1396 روند ثابتی داشته و عدد شكاف فقر تا قبل از سال 1396 در حدود 0.23 است به اين معنی كه فقرا در اين سال‌ها به‌طور متوسط در حدود 77 درصد خط فقر درآمد داشته‌اند. اما بعد از سال‌های 1396 و 1397 شكاف فقر افزايش داشته است. يعني همزمان با افزايش نرخ فقر در كشور، وضعيت فقرا نيز وخيم‌تر شده است و اين روند صعودی همچنان ادامه دارد. شكاف فقر در سال‌های 1400 و 1401 در حدود 0.27 است و تفسير آن اين است كه فقرا 73 درصد خط فقر درآمد دارند و نسبت به سال‌های قبل از 1396 شرايط معيشتی سخت‌تری را تجربه میكنند. 🔸روند شاخص فاصله غيرفقرا به خط فقر كم و بيش تا سال 1397 ثابت بوده هر چند يك شيب نزولی بسيار خفيف ديده می‌شود. تا قبل سال‌های 1396 و 1397 اين شاخص به‌طور ميانگين در حدود 0.80 نوسان داشته است. به بيانی ديگر غيرفقرا به‌طور ميانگين حدود 1.8 برابر خط فقر درآمد داشته‌اند. بعد از سال 1397 رفاه غيرفقرا افت شديدی داشته و عدد شاخص به حدود 0.6 كاهش داشته است. يعني غيرفقرا در سال‌های بعد از سال 1397 به صورت ميانگين حدود 1.6 برابر خط فقر درآمد داشته‌اند و به خط فقر نزديك شده‌اند. احتمال ورود غيرفقرا به زير خط فقر افزايش داشته و لذا ظرفيت تأمين منابع بودجه از جمعيت غيرفقرا كم شده است. 🔸روند نسبت بودجۀ عمومی كشور به توليد ناخالص داخلی به قيمت‌های جاری و نرخ فقر در طي يك بازه زمانی سيزده ساله اهميت پيدا می‌كند. اين نسبت از ابتدای دهۀ 90 تاكنون يك روند نزولی را تجربه كرده و آهنگ تغييرات روند نزولی از سال 1397 شدت گرفته است. همزمانی افزايش شدت روند نزولی شاخص مذكور با افزايش خط فقر نكتۀ قابل تأملی است. همراه با كاهش رفاه خانوار و افزايش ميزان فقر در كشور، بودجۀ عمومي نيز به‌شدت تحت تأثير شرايط نامطلوب اقتصادی قرار گرفته است و ظرفيت فقرزدايي را از دست داده است. نسبت بودجۀ عمومي به توليد ناخالص داخلي از حدود 20 درصد در سال 1394 به 10 درصد در سال 1402 كاهش يافته و با توجه به ارقام برآوردي برای توليد ناخالص داخلی براي سال 1403 و بودجۀ امسال اين رقم به زير 10 درصد كاهش می‌يابد. روند نزولی قدرت سياست‌گذاری بودجۀ عمومی در مقابل با افزايش وسعت فقر و پايداری آن در چهار سال اخير همراه شده است يعني با وجود افزايش فقر در جامعه، دولت امكانات كمتری برای سياست‌گذاری در جهت كاهش فقر در اختيار دارد. 🔸از ابتدای دهۀ 90 شاخص سرانۀ بودجۀ عمومی به ترتيب روند نزولی، صعودی، نزولی و سپس صعودی داشته است. پايين‌ترين مقدار اين شاخص در دهۀ 90 مربوط به سال 1399 بوده است يعنی بودجه در اين سال حدود 2.2 ميليون تومان براي هر ايراني هزينه كرده است. بعد از سال 1399 بودجه نسبت به جمعيت رويكرد انبساطی داشته تا در نهايت بر اساس داده‌های برآوردی در سال 1403 به سطح سال 1390 خواهد رسيد به عبارت ديگر بودجۀ عمومی برای هر ايرانی در حدود 5 ميليون تومان در سال 1403 هزينه خواهد كرد. اما به‌لحاظ سياست‌گذاری برای كاهش فقر در حالی سرانۀ بودجه عمومی در سال 1403 به سطح 1390 خواهد رسيد كه جمعيت فقرا در كشور حدود 10 ميليون نفر بيشتر از سال 1390 است. 🔗 متن کامل گزارش در روزنامۀ اعتماد🔻 👈 گزارش کامل مرکز پژوهش‌های مجلس 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

اگه شما دی ماه ۲۰ میلیون تومن یعنی ۴۰۰ دلار حقوق میگرفتین فروردین ماه بعد از ۲۰ درصد افزایش حقوق ۳۷۰ دلار حقوق میگیرین! 🔗توییتر hadinik 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

🔰 نقدی بر محمد قوچانی و تحلیل کنشگران مرزی‌اش! 🖋 تهمتن برومند وضعیت طوری است که هر هفته ما باید در مورد یک «ممدِ» توسعه‌طلب(!) چیزی بنویسیم! حالا امروز دیگر تمام آنچه دوربین‌ها را به سمت این فعالیت‌های ریزریز و زیر‌زیر کشیده بود، تمام شده، چیزی به‌جز شکست مفتضحانه و روحیه‌ی طلبکارشان هم نمانده است که در کمال حقارت یا زیر سخنان و حرف‌هایشان بزنند یا محکوم کنند که چون «شما‌ها» کم‌کاری کردید که «ما» خودمانی‌ها باز سر سفره نشستیم! اما بی‌خیال این‌ها باشیم، من می‌نویسم چون باید از حقیقت دفاع کرد! باید از حقیقت صیانت کرد! تا فشار آخر روی کیبورد، یا نفس آخر داخل گونی یا به‌رسم همیشه تا آخرین شیهه‌ی خنده! محمد قوچانی روزنامه‌نگار منتصب به اصلاح‌طلبان در ایران، سردبیر‌، صاحب‌امتیاز، ستون و مقاله‌نویس بسیاری از روزنامه‌ها و مجلات بیست تا سی ساله‌ی گذشته‌ی ایران[1] که همواره از آنان به‌عنوان رسانه‌های جریانات مترقی یا اصلاحات و بعد‌تر «توسعه» در ایران یاد شده، به تاریخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ در سرمقاله‌ای تحت عنوان ظهور جنبش کنشگران مرزی با وام گرفتن از نظریه‌ی کنشگر مرزی فراستخواه نوشته و در شرح ما رقم همین کافی که گویی دعوای درون یک خانواده سر سفره‌ی غذا را دم پنجره‌ها جار زده‌اند که سهم غذا سر سفره چرا این‌طور تقسیم شد و آن‌طور نشد؟ چرا نگذاشتند موز برداریم و غذا‌های خوب را به مهمان‌ها دادند! ولی مشکل (من حداقل) این بار اصلاً حتی خیلی به تحلیل محتوای نوشته شده بر نمی‌گردد. مشکل اصلی و عمده‌ی واقعی، صورت (یعنی همان برابر‌نهاد فرم) ماجراست. مقاله با تصویر روی جلد ترکیب غریبی از بزرگترین چهره‌های سیاست‌مداری در ایران چاپ شده بود. همین عنوان، این‌طور متبادر می‌کند که این‌ها همان کنشگران مرزی‌ای هستند که فراستخواه نوید داده است. من از همین‌جا شروع می‌کنم... متن کامل یادداشت را در اینستنت‌ویو 🔻 بخوانید. 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

شماره جدید «سرونامه» گاهنامۀ علمی‌تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه خوارزمی ‌ سال سوم، شمارۀ ۷-۱۰ بهار تا زمستان ۱۴۰۲ ویژه‌نامۀ بازخوانی انتقادی مطالعات توسعه در ایران پرونده‌ای دربارۀ آثار و آراء سیدجواد طباطبایی پرونده‌ای دربارۀ آثار و آراء علی رضاقلی و چهار ضمیمه ۷۳۲ صفحه با آثار و نوشتارهایی از همایون کاتوزیان، حسن محدثی گیلوایی، سیدجواد میری، شروین وکیلی، عمران گاراژیان، علی‌اصغر سمسار یزدی، صادق پیوسته، نیما شجاعی، فرشته رضائی، روزبه آقاجری، مصطفی نصیری، مهران صولتی، آیدا نوابی، احمد فعال، مینا شیروانی ناغانی، احمد جعفری، افسانه محمدی شاهرخ‌آبادی، مژگان غفاری، انسیه جلالوند، نیلوفر اورعی، شهاب تقی‌پور، مسیح پویا، میلاد محبی، امیرحسین احمدی، شکیب ضربی، جواد خوش‌یاران، امیر مردانی، سمیرا نوری، علی خانمحمدی، نگار رمضی، نیما شمسایی، یگانه محسنی پویا، حدیث ملاحسینی، سورن مصطفائی، امید مهاجری، محمدرضا بابایی، مهدیه دادوند، عزیز کلانتری، رضا مجیدزاده، ابوالحسن واعظی تنکابنی. 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

‌🔰 ناوالنی برگشت تا اثرگذار بماند 🖋 محمدرضا تهمک گرامشی جامعه شناس روشنفکر، روزنامه نگار و رهبر حزب کمونیست ایتالیا ذهنش سخت مشغول تأمل درباره نقش روشنفکران در تحول تاریخی بود. او سخت ترین دوران زیستش را در زندان‌های ایتالیا با بیماری کشنده گذراند، تا حدی که رومن رولان «شهادت گرامشی در زندان‌های موسولینی» را درباره اش نوشت. گرامشی مبارز هرگز نپذیرفت که حتی تقاضای بخشودگی کند تا چه رسد به این که بخواهد کشورش را ترک کند و برای زندگی راحت تر به پیش همسر روس و فرزندانش در مسکو برود. او حتی تقاضای بخشودگی را به منزله خودکشی دانسته بود. گرامشی در یکی از نامه هایش می نویسد: «این اصل شکل گرفته است که کاپیتان یک کشتی در حال غرق شدن باید آخرین نفری باشد که کشتی را ترک می کند. یعنی زمانی که تمامی سرنشینان نجات پیدا کرده باشند ... یا با سایر سرنشینان می‌میرد و بدین ترتیب وجود چیزی را تضمین می‌کند که بدون آن زندگی جمعی غیرممکن است. یعنی اینکه هیچ کس قبول نمی‌کند که مسئولیت شخصی اش را به دیگری واگذار نماید»*. ناوالنی رهبر اپوزیسیون و مبارز روس، فارغ از داوری درباره ایده هایش، بازگشتش تحسین برانگیز بود؛ مبارزی واقعی. وال استریت ژورنال او را ترسناک ترین مرد برای پوتین نامید. ناوالنی نهراسید که رقیبش یکی از مخوف‌ترین سیستم های امنیتی و قدرترین دولت‌های دنیا را در اختیار دارد و به سابقه اش در ک. گ. ب. می نازد. مبارز سیاسی ای که اخراج یا تبعید نشده و خود سرزمینش را ترک می‌کند، چه بخواهد چه نخواهد از زمین رقابت خارج شده و شکست خورده است، و دیگر اثرگذاری چندانی نخواهد داشت. * آنتونیو گرامشی، نامه های زندان، ترجمه مریم علوی نیا، نشر آگاه. 💡 #رسانه شمایید. اگر می‌پسندید، برای دوستان‌تان بفرستید. 🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه @Atu_Sociology

🔰 محمد فاضلی، دل جوونا رو می‌بری 🖋  بهمن برومند   اولش واقعا باورم نمی‌شد. یعنی محمد فاضلی معروف خودمان، چنین چیزی نوشته بود؟ با کمترین احتمالی هم حدس نمی‌زد شاید کسی از بین این اجتماع کوچک جامعه‌شناسان جدی، از فضای اکو سیستم استارتاپی و دسته‌بندی‌ها و تیم‌کشی‌ها و منابع و مأخذ و اهداف سرمایه‌گذاری‌ها خبر داشته باشد؟ حتما باید چیزی می‌گفت که به قول معروف هزاران خلل درو باشد؟! ولی دیدم که نه، واقعا محمد فاضلی خودمان است و واقعا در مورد بوردیو و لزوم خشمگین بودن سرشت جامعه‌شناس و شفافیت او در پرده بر‌انداختن از روابط قدرت و نقد خود جامعه‌شناس و جامعه‌شناسی گفته است! درست در همان روزگاری که در کمال تعجب بنده، به عنوان سخنران کلیدی در پنل اختتامیه‌ی مسئولیت‌های اخلاقی جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی دادِ سخن هم در داده بود، دست روی چیزی می‌گذاشت که دیگر هیچ جای توجیهی برای پنهان شدن در پستو‌های هزار‌توی تعارضات اخلاقی‌اش هم نداشت! محمد فاضلی همانی است که در طی یک سال و نیم اخیر کنار افرادی مثل برادران نیلی (اقتصاددانان بازار آزادی، همان مشاوران دولت‌هایی که سردمدار آزاد‌سازی قیمت حامل‌های انرژی و مفاهیم من‌دراوردی همچون فوب خلیج فارس و آزاد‌سازی قیمت ارز و کاهش نزدیک به دوهزار درصدی ارزش پایه‌ی پول ملی بودند و با بازیگری نقش اولی غنی‌نژادهایی برای تسلط جریان لیبرال راست افراطی در ایران دلربایی می‌کردند و افکار عمومی را به سمت صورتی‌سازی از ویرانی اقتصادی سوق می‌دادند و می‌دهند...   🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر یا اینستنت ویو بخوانید 🔻  📎 lmy.de/YhUN پی‌نوشت: اگر پاسخی بر یادداشت نوشته شود، ذیل همین یادداشت منتشر می‌شود. 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

176- احمد شکرچی حمله به دانشگاه ادامه دارد... 🔻 دکتر احمد شکرچی، جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه #شهید_بهشتی اخراج شد! دکتر احمد شکرچی، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه بهشتی، طی انتشار پستی با تصویر بالا، از دریافت نامه خاتمه رابطه قراردادی از سوی هیئت جذب دانشگاه و پایان همکاری با دانشگاه خبر داد. ایشان یکی از امضاکنندگان بیانیه بیش از ۲۰۰ نفر از اساتید و مدرسین دانشگاه‌ها در محکومیت بازداشت دانشجویان و ضرورت آزادی هرچه سریع‌تر آن‌ها در ایام اعتراضات سال ۱۴۰۱ بودند که حال بنحو ظالمانه از سوی مسئولان دانشگاه اخراج شدند. وضعیت تدریس و حقوق مالی ایشان از ترم تحصیلی گذشته برای ایامی طولانی معلق و قطع گردیده بود و به تبع این تعلیق، تعدادی از کلاس های ایشان نیز از برنامه آموزشی دانشجویان دانشکده‌های گوناگون حذف گردید و اکنون طی ابلاغ این نامه، قطع همکاری با ایشان را قطعی نمودند. بازنشر از کانال صنفی مستقل بهشتی 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]

🔰 سیاست برابری فایل متن گفتگوی احمد میدری و حسین راغفر در انصاف نیوز دربارۀ کتاب «تاریخ مختصر برابری» نوشتۀ توماس پیکتی است. در این گفتگو با ارجاع به کتاب پیکتی این پرسش مطرح شده که: + آیا برابری‌خواهی میتواند به پروژۀ اجتماعی در ایران تبدیل شود؟ + جامعۀ مدنی چگونه میتواند به عامل و پیشران چنین پروژهای تبدیل شود؟ + این پروژه چه امکان‌ها و محدودیت‌هایی دارد؟ بازنشر از کانال سیاست‌گذاری اجتماعی 🏌‍♂ رسانه، شمایید. لطفاً به اشتراک بگذارید. [ شبکه جامعه‌شناسی |  رویدادنگار علوم انسانی | کاریابی علوم اجتماعی | ‌انگاره ]