Art Cafe

ولی بیا بپذیریم زن‌هایی که بیرون از خانه کار می‌کنند، هرچقدر هم موفق و خودساخته؛ اما همیشه از درون خلاء عظیمی را احساس می‌کنند. دخترک آرامش‌خواهی درون همه‌ی زن‌ها هست که گاهی وسط سختی‌های روزگار و دنیای بیرون کم می‌آورد و دلش امنیتِ خانه و رسیدگی بدون محدودیت زمانی به گل‌ها و لم دادن روی مبل و با خیال تخت کتاب خواندن و رقصیدن و موزیک شنیدن و به اتفاقات خوب فکر کردن می‌خواهد... من شک ندارم اکثر زنان شاغل، در جنگی تمام نشدنی با دخترک درونشان هر صبح به محیط کار می‌روند و  بر می‌گردند در حالی که هیچ روزی آنطور که دلشان می‌خواهد، فرصتی برای رسیدگی به دلخوشی‌های خودشان نمی‌یابند و دلخوشند به همین: که روی پای خودشان ایستاده‌اند. #نرگس_صرافیان_طوفان #کافه_هنر☕️🎨📚 @cafee_art

به یک کارگر ساده نیازمندیم که گاهی با هم حرف بزنیم... #شاهین_بهرامی #کافه_هنر☕️🎨📚 @cafee_art

از آشنایی با شما خوش‌وقت شدم! ما از آشنایی یا ملاقات با دیگران خوش‌وقت می‌شویم، نه خوش‌بخت. وقتِ کسی خوش شدن یعنی حالِ خوشی به وی دست دادن. هنگامی‌که می‌گوییم «از آشنایی با شما خوش‌وقت شدم»، یعنی حسِ خوبی پیدا کردم و خوش‌حال شدم. گر دیگران به وصل تو خوش‌وقت می‌شوند صائب دلش خوش است به فکر و خیال تو بنابراین نباید واژۀ «خوش‌وقت» را با واژۀ «خوش‌بخت»، به‌معنای سعادت‌مند، اشتباه بگیریم. - گارسون، ایشان آقای رئیس هستند. - خوش‌وقتم، قربان! یادآوری: یکی از معانی قدیمی واژۀ «وقت» نیز وضع و حالت روحی شخص در لحظۀ کنونی است. بر تو، صائب، نمک عشق و جنون باد حلال که مرا وقت شد از شور سخن‌های تو خوش #سید_محمد_بصام #کافه_هنر☕️🎨📚 @cafee_art

مدتهاست سوار ترنی شده‌ايم که بچه‌ها جای لکوموتیوران نشسته‌ و در خیال ‌شان پیچ کوه را می‌تازند ریل‌ها زنگ زده و علف‌ها و خزه ها پنجره‌ها را پوشانده‌اند و سوزنبان پیر سوت اش را آویخته و راهی ناکجا آباد شده است مدتهاست که قطار همچون پوسته‌ای که از پوست‌اندازی ماری به جا مانده باشد به خاک نشسته است مدتهاست که ما سوار ترنی شده‌ايم که ایستگاه اش رفته است #حمیدرضا_اقبالدوست #کافه_هنر☕️🎨📚 @cafee_art

«من همین چندوقت پیش هفده‌سالم بود، یک‌دفعه نفهمیدم کی چهل‌ودو سالم شد… مگه بعد هفده هجده نیست؟!» . تاکسی‌سواری/ سروش صحت

ما باقیمانده های دهه ی پنجاه و چهل خاطرات زیر خاکی ای داریم که وقتی برای نسل جدید  تعریفشان کنیم ،  جوری ما را نگاه می کنند ، گویی از فضا آمده ایم . یکی از این خاطرات  ابراز عشق و علاقه با نوار کاست است. روزگاری بود که موزیک این همه لای دست و پا ولو نبود . پیدا کردن یک نوار کاست جدید خوش کیفیت خودش صفایی داشت، وای به حال اینکه سلکشن خفنی هم به نیت تو انجام شده باشه! این که کسی  میتوانست  سلکشنی روی نوار 90 دقیقه ای هدیه بدهد  دو معنی داشت ، یا در خانه ضبط صوت دو کاسته داشتند و یا پدر و مادرش جلوی چشمش آمده بود و هزاران منت کشیده بود   و 16 تا کاست  را  تا سر آهنگ دلخواهش پلی کرده و بود و آماده گذاشته بود تا  آنرا برایش ضبط کنند .  و خب هر دوی اینها یک معنی داشت : اینکه : "تو را دوست دارد." باور کنید از بس کار پر زحمتی بود  و از بس ممنوعیت نوار و دیدار و همه چیز بود که نوار کاست سلکش مظهر عشق بود و ردخور نداشت! در این وسط بعضی ها خلاقیت به خرج می داند و مثلا برای عشقشان که اسمش مریم بود ، جان مریم و مریم گل ناز من را  تنگ سلکشن می انداختند و خلاصه مریم نامی را ذوقمرگ می کردند. بگذریم که خواننده های آن دوران و این دوران همه بی احساسند و تا به حال کسی  برای راضیه شعر نگفته ! خلاصه  که ،شخص مربوطه  به هزار و یک بدبختی نوار را به دستت می رساند و تو به  هزارو صد بدبختی بیشتر، گوشش می کردی . طرف را جای خواننده می گذاشتی و خودت را جای دلبرش و هزار تا قند توی دلت آب می شد! الان چیزی که زیاد است موزیک ، چیزی که ریخته سرچ گوگل ، دانلود غیر قانونی هم که فت و فراوان ...تلگرام و واتساپ هم که آلت دست ... موزیک خوب هم که قحط است و سلیقه ها که بیمار... این  روز ها اگر همه ی ادوات بالا جور باشد و کسی  آهنگی به دستت برساند  هم ، بی غرض  و مرض نیست ... چقدر دلم نوار کاست می خواهد ...حتی اگر سر تاسر ناهید و  دلکم دلبرکم داشته باشد ، ولی به نیت من ضبط شده باشد. #راضیه_ایرانشهر #کافه_هنر☕️🎨📚 @cafee_art