اوشو .ناظر

ﯾﮏ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ : ﯾﮏ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﻭﺍﻥ ﺩﻭﺍﻥ ﻧﺰﺩ ﺍﺭﺑﺎﺑﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ . ﺑﺎ ﻟﺮﺯﺵ ﻭ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﭘﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ، "ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻮﺭﺍ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ! ﻭ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ، ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻐﻞ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ؟ " ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ، "ﺑﻨﺸﯿﻦ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻦ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺵ . ﻣﺎ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻫﺴﺘﯿﻢ . ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ". ﻭﻟﯽ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ، " ﻣﻦ ﺍﻻﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺪﯾﺪﻡ ". ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ، "ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺍﯾﻨﮏ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻌﺎﺑﺪﯼ ﺑﺮﭘﺎ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ، ﻣﺘﻮﻥ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ؛ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻭ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ . ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻭ ﻧﯿﺎﯾﺶ ﮐﻨﻨﺪ . ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﻫﺎ، ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮔﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﻗﺪﯾﻢ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ". ﮐﺸﯿﺸﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩ ﯼ ﺩﯾﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ . ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ : ﺑﯿﻦ ﺗﻮ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﮏ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻭ ﺑﯽ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯼ . ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ : ﻭ ﺁﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺘﻮﺍﻧﯽ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﯽ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﻮﺩ، ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﻌﻨﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﯽ . ﻭ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﻨﺪ . ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﯿﺎﺑﺪ . ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺗﻮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ . ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺶ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﯾﮏ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﭼﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﺗﻮ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﮐﻨﺪ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺪ، ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﯼ ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻗﺎﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﻨﺪ ، ﺯﯾﺮﺍ ﺣﺘﯽ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﺎﻥ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺍﺳﺖ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺣﯿﺎﺕ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮ ﺩﺭ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺳﺖ . ﻣﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ، ﺍﺯ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﺍﯾﻢ؛ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ . ﻣﺎ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﯿﻢ، ﯾﮏ ﺑﺨﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ، ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﺩﺍ ﮐﺮﺩ ﺑﺸﻨﻮﯾﻢ : ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ، ﺳﺮﻭﺭ ﻋﻈﯿﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ، ﺿﯿﺎﻓﺖ ﻣﺪﺍﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺭﺍ . ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ، ﺗﺤﻮﻝ ﺭﺥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ . ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻫﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ، ﻧﻪ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻣﺘﻮﻥ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻭﻟﯽ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﻥ ﻣﻘﺪﺱ ﺁﻧﺎﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ . ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺘﻮﻥ ﻣﻘﺪﺱ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯿﺪ : ﻫﯿﭻ ﺍﻣﻀﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﯾﺎﻓﺖ . ﻫﺮ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﻘﺪﺱ ﺷﻮﺍﻫﺪ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﻤﻖ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻣﺘﻮﻥ ﻣﻘﺪﺱ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺗﻨﺪﯾﺲ ﻫﺎﯼ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﻌﺎﺑﺪ ﻭ ﮐﻠﯿﺴﺎﻫﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺸﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎﻝ ﺷﺮﻃﯽ ﺷﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﻗﺪﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﺭﺑﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ . ﮐﺸﯿﺶ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﻐﻞ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ، ﺣﺘﯽ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻪ ﯼ ﺭﻭﺳﭙﯿﺎﻥ . ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﺭﻭﺳﭙﯽ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ؛ ﮐﺸﯿﺶ ﻓﻘﻂ ﻫﻮﺍﯼ ﺩﺍﻍ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﺍﻭ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻫﺪ . ﻭ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ : ﻫﺮﮔﺎﻩ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﺑﺮﻋﻠﯿﻪ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﺍﮔﺮ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﺷﻮﺩ، ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﮐﺸﯿﺶ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯿﮑﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ . ﻭ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻄﻠﻘﺎٌ ﻏﯿﺮﻣﻮﻟﺪ ﺍﺳﺖ . ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻧﮕﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﮑﯿﺪﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ . ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﮐﺸﯿﺶ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺮﻩ ﮐﺸﯽ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﺁﺯﺍﺩ ﻧﺸﻮﺩ، ﺩﻧﯿﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺷﺒﻪ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﺎﻧﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﻭ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﺎ ﺩﯾﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﺎ ﺩﯾﺎﻧﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﺸﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﺎﻧﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﺷﻌﻒ ﺧﺎﻟﺺ ﻧﯿﺴﺖ . ﻗﻠﺒﺶ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ . ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺩﺭﺁﯾﺪ . ﻭﻟﯽ ﮐﺸﯿﺶ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﯼ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ : ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ ﻭ ﺟﻮ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ .

ﺑﺮﺗﺮ superman ﺷﻮﯾﺪ . ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭﺑﺮﺗﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ . ﭼﻪ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﻭ ﻣﻌﺒﺪ ﻭ ﮐﻨﯿﺴﺎ ﻫﺴﺖ؟ ﺁﯾﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ، ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ، ﯾﮏ ﻣﻌﺒﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﯿﺴﺖ؟ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺷﺐ، ﺭﻭﺯ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺸﺶ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ، ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ، ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺷﮑﻮﻓﺎ ، ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺧﻠﻖ ﮐﻨﯿﺪ؟ ﺍﯾﻦ ﮔﺴﺘﺮﻩ ﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺖ . ﺑﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺷﺪﻥ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﯾﺪﺋﻮﻟﻮﮊﯼ ﻫﺎﯼ ﮐﺎﺫﺏ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﯾﮏ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﯾﮏ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ . ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﺍﻟﻮﻫﯿﺖ ﻧﯿﺴﺖ . ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ، ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﻣﻘﺪﺱ profane ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﻘﺪﺱ ﻭ ﻧﺎﻣﻘﺪﺱ، ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺩﻭﮔﺎﻧﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺭﻭﺡ . ﺍﯾﻦ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﮏ ﺑﺸﺮﯾﺖ ﺍﺳﮑﯿﺰﻭﻓﺮﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﻫﻤﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﮑﺎﻑ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﻧﺸﻮﯼ، ﯾﮏ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﻫﻤﺨﻮﺍﻧﯽ ﻋﻤﯿﻖ، ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﯽ ﺷﻨﯿﺪ ، ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ، ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ : ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﺍﺳﺖ : ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﺍﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺧﻼﻕ ﺍﺳﺖ . ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﺁﻓﺮﯾﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺘﻢ، ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ، ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﺮﺩ _ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺍﺳﺖ . ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ﯼ ﺍﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻓﺮﺍ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ! ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ، ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﻭﺳﯿﻊ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﯾﮏ ﺭﻭﻧﺪ ﺩﺍﯾﻢ ﺍﺯ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺍﺳﺖ . ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ . ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺪ؟ ﻭ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮﺩ؟ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ . ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﺍﺳﺖ : ﻫﻮﺷﻤﻨﺪﯼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﺍﺳﺖ؛ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺷﺪ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪ، ﮔﻮﺗﺎﻡ ﺑﻮﺩﺍ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪ ﻭ ﻋﯿﺴﯽ ﻣﺴﯿﺢ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪ . ﺍﯾﻨﺎﻥ ﮔﺎﻡ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻻﺗﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭘﻞ ﻫﺴﺘﯿﺪ . ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ being ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﺪﻥ becoming ﻫﺴﺘﯿﺪ . ﺍﯾﻦ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻭ ﺍﺻﺎﻟﺘﺎٌ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ . ﻫﺮﭼﯿﺰ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮﺩ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺷﺪﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﺎٌ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺷﺪﻥ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﻧﻪ ﯾﮏ ﻭﺟﻮﺩ . ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺩﺭﻧﻮﺭﺩﺩ ﻭ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻗﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻗﻠﻪ ﯼ ﺑﻌﺪﯼ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺧﺎﻟﻖ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﻮﺩ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﻧﺪ؟ ﺁﯾﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ : ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎﺭﺍﻥ، ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻨﺎﯾﺘﮑﺎﺭﺍﻥ ، ﺯﯾﺮﺍ ﺗﺨﻢ ﮔﻨﺎﻩ ﻭ ﺗﺨﻢ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺁﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻧﺪ؟ ، ﺍﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻓﺮﯾﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﯼ ﻓﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ، ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺩﯼ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﮐﻨﺪ، ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ؟ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺳﻼﺡ ﻫﺎﯼ ﺍﺗﻤﯽ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺁﺩﻟﻒ ﻫﯿﺘﻠﺮ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺖ؟ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻣﺮﮒ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺖ؟ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺳﻮﻡ ﺭﻭﯼ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﺭﻩ ﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ، ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ؟ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﺶ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﺪ . ﺍﮔﺮ ﺍﻭ ﺧﺎﻟﻖ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﺍﺳﺘﻨﺘﺎﺝ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺍﺑﻠﻬﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ _ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎٌ ﺑﯽ ﺑﺎﮎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ! ﺩﺭ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﯽ ﺑﺎﮐﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ : ﭘﺮﺳﺘﯿﺪﻥ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎﺕ ﺧﻮﺩﺵ، ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ، ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﺎﻗﻞ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺩﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ . ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﯿﺪﻥ ﺍﻭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺰ ﮐﻮﺭﮐﻮﺭﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ ﭘﯿﺮﻭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻧﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮ . ﺧﺪﺍﯾﯽ ﻋﺠﯿﺐ، ﺧﺎﻟﻘﯽ ﻋﺠﯿﺐ؛ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺎﺭﺷﺎﻥ ﮐﺸﺘﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ! ﻋﺠﯿﺐ ﺍﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺗﺮﮎ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺳﺖ ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺧﺎﻟﻖ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺳﺖ . ﺁﯾﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺗﻀﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺧﺎﻟﻖ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺗﺮﮎ ﺩﻧﯿﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﺮﮎ ﺧﺪﺍ . ﺟﻮﺭﺝ ﮔﺮﺟﯿﻒ George Gurdjieff ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺯﯾﺮﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ "ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﯿﺪ ". ﺧﺪﺍﯼ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺶ ﺭﻭﺯ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ﯼ ﺍﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻓﺮﺍ ﻧﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ! ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻼٌ ﻣﺼﺮﻑ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ : ﺭﻭﺯ ﯾﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ ! ﻭ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﯿﺸﻬﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ : ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﯿﺪ . ﺗﺮﮎ ﺩﻧﯿﺎ ﯾﻌﻨﯽ

@oshoe خداوند ابدا یک شخص نیست. تو نمیتوانی خدا را بپرستی، اما میتوانی به روشی خداگونه زندگی کنی. کسی برای پرستیدن وجود ندارد. تمام پرستش شما حماقت خالص است. تمام تصورات شما از خدا فقط مخلوق خودتان است. خدا اینگونه که شما شناخته اید اصلا وجود ندارد. برای همین است که مولانا گفته است " مردم خیال خود را به خدایی گرفته اند" اما البته خداگونگی وجود دارد. در گلها، در پرندگان، در ستارگان، در چشمان مردم. وقتی که ترانه ای در قلبت بر میخیزد و شعری احاطه ات میکند. تمام اینها رد پای حضور خداوند است. بگذار بگویم " خداگونگی" زیرا واژه ی " خداوند" به شما تصوری از یک شخص را میدهد که مثلا جایی در عرش نشسته است. خدا یک شخص نیست، یک حضور است. خدا کمتر شبیه به گل و بیشتر شبیه رایحه است. #اشو @oshoe

موسیقی بی کلام قطرات باران و رنگین کمان اثر :Dan Gibson @oshoi

من نمى گويم در زندگى اشتباه نخواهى كرد، حتما خواهى كرد، فقط بدان: يك اشتباه را دوبار تكرار نكن بار دوم حماقت است نه اشتباه. #اشو @oshoi

#مراقبه_شبانه ۱۳ خرداد @oshoi

زندگی، تغییر است. حتی هیمالیا نیز تغییر می کند پس بدبختی تو نمی تواند بدون تغییر باشد. به شیوه ی خود تغییر می کند ، و تو خواهی دید که تغییر می کند و ناپدید می شود و کنار می رود ، و تو احساس سبکی می کنی و تو کاری نکرده ای یکبار که راز را بدانی می توانی هر چیزی را توسط خودش از بین ببری امّا آن راز: "بودن در سکوت بدون انجام هیچ کاری است ." خشم آنجاست، پس باش، فقط باش . هیچ کاری نکن اگر بتوانی این را زیاد انجام دهی، این بی عملی، اگر فقط بتوانی آنجا باشی – حاضر، مشاهده گر، اما بدون هیچ تلاشی برای تغییر هیچ چیزی – با اجازه دادن به چیزها تا راه خودشان را داشته باشند، خواهی توانست هر چیزی را از بین ببری #اشو کتاب اسرار تانترا @oshoi

#سوال_از_اشو اشوی عزیز, حقیقت چیست؟ آیا نمادها و متون مقدس بیانگر حقیقت هستند؟ #پاسخ خیر، هیچ کلامی نمایانگر حقیقت نیست، واژه "خدا" خدا نیست همانطور که واژه "آتش" آتش نیست تو نمیتوانی فهرست نام غذاها را بخوری و سیر شوی فهرست غذا خود غذا نیست همه نمادها همچون فهرست غذا هستند و مردمان بسیاری هستند که این فهرست را می خورند و رنج می برند گرسنگی میکشند و درعجب اند که چرا رنج می کشند تصاویر، تندیس ها، متون مقدس، و جملات همگی نماد هستند و بی فایده حقیقت ربطی به کلام ندارد حقیقت بی واژه است حقیقت فراسوی کلام است حقیقت را نمیتوان به سطح یک نظریه تقلیل داد حقیقت پهناور است و کلام محدود. به هیچ چیز جز تجربه خودت گوش نده. تنها تجربه وجودین است که میتواند حقیقت را برایت آشکار کند کمال، خیر، حقیقت، همگی باید توسط خودت تجربه شوند شاید بودا یا مسیح آن را تجربه کرده باشند ولی تجربه آنها ربطی به تو ندارد تجربه آنها تجربه تو نیست من حقیقت را دیده ام، شناخته ام،و مایلم آن را با شما سهیم شوم و آن را به شما بدهم، ولی این ممکن نیست نمیتوانید با چشمان من نگاه کنید و با قلب من احساس کنید. هرچه را که من بگویم برایت نماد می شود تا زمانی که گفتن من تو را تشنه تر نکند نه برای کلام بیشتر، بلکه برای تجربه کردن خودت تا زمانی که خودت بدنبال تجربه کردن نروی به وطن یا همان حقیقت نخواهی رسید وطن تو نزدیکترین نقطه به خودت است. باید هم چنین باشد حقیقت دقیقا در وجود خودت است. #اشو @oshoi

مراقبه روزانه 13 خرداد @oshoi