هنر برای هنر

مسیح در خانه والدینش — ۱۸۵۰ #جان_اورت_میلایس Christ in the House of His Parents — 1850 #Everett_Millais مسیح در خانه والدینش اثر جان اورت میلایس (مورخ ۱۸۵۰) از اعضای جنبش پیشارافائلی* است. اثر مذکور توسط چارلز دیکنز به باد انتقاد گرفته شد و به دلیل تصویر کردن عوامانه و غیر آیینی قدیسان خصوصا حضرت مسیح و مادرش مریم (س) کفر آمیز خوانده شد. #انجمن_برادری_پیشارافائلی* جنبشی هنری بود که در سال ۱۸۴۸ توسط گروهی از نقاشان و شاعران #انگلیسی آغاز گردید. این جنبش حرکتی معترضانه علیه رویال آکادمی و تاثیرات سلطه گرانه آثار نقاشانی چون رافائل و میکل آنژ بود. بعضی از پیش رافائلی ها موضوعات مذهبی را خارج از عرف به تصویر می کشیدند و این امر مورد اعتراض عموم و انتقادات تند از سوی متفکران قرار می گرفت که یکی از این تابلو ها "مسیح در خانه والدینش" است. این گروه توسط ویلیام هولمن هانت، جان اِورت میلایس و دانته گابریل روستی تشکیل شد و پس از مدت کوتاهی ویلیام میکائیل روستی، جیمز کلینسون، فردریک جورج استفانس و توماس وولنر نیز به بنیان‌گذاران این گروه پیوستند تا "انجمن برادری" #هفت عضو داشته باشد. @artforartt

سینما و نقاشی فیلم‌ها به ترتیب: ۱: صحرای سرخ، آنتونیونی نقاشی اثر جورجو د کیریکو(Mystery and Melancholy of the Street) ۲: یک آمریکایی در پاریس، وینسنت مینلی نقاشی اثر آگوست رنوار ۳: مارکیز اوی، اریک رومر نقاشی کابوی اثر هنری فوسلی ۴: پیرو خله، ژان لوک گدار نقاشی ژاکلین با گلها، پابلو پیکاسو ۵: آینه، آندره تارکوفسکی نقاشی شکارچیان در برف پیتر بروگل #سینما #نقاشی @edmaanart

• الهام گرفتن سینما از #نقاشی نقاشی‌ منبع خوبی برای سینما ست چون قوانین بصری را به درستی رعایت می‌کنند، کارگردانان خوب سینما سراغ نقاشی‌ها می‌روند و از آن‌ها چه به لحاظ داستانی و چه به لحاظ بصری الهامات فراوانی می‌گیرد این ویدیو نشان می‌دهد که نقاشی چه منبع خوبی برای سینما است. @edmaanart

اگر به هنر و نقاشی علاقه مندید @aholetochildhood

سفر . The travelling companions, Augustus Leopold Egg 1862

دلتنگی‌های آدمی را، باد ترانه‌ای می‌خواند رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می‌گیرد و هر دانه‌ی برفی به اشکی ناریخته می‌ماند سکوت سرشار از سخنان ناگفته است از حرکات ناکرده اعتراف به عشق‌های نهان و شگفتی‌های بر زبان نیامده در این سکوت حقیقت ما نهفته است حقیقت تو و من ... اکولالیا، مارگوت بیکل؛ ترجمه ی احمد شاملو و محمد زرین بال. از مجموعه سکوت سرشار از ناگفته‌هاست @artforartt

📌کانال «هُنرواره» با محتوایی خاص برای علاقمندان به «هُنر»، «ادبیات»، «موسیقی»، «عکاسی»، «نقاشی» و «سینما» لینک ورود 🔻🔻🔻 https://t.me/Honarrvareh https://t.me/Honarrvareh ●

•ایزاک لویتان، به تماشای طبیعت روسیه «ایزاک لویتان» را بزرگترین نقاشِ منظره‌ساز روس دانسته‌اند. توانایی کم‌نظیر او در درک و انتقال جنگل‌های شمالی (تایگا)، دشت‌های وسیع مه‌آلود، گرگ‌ومیش‌های گرفته و مرطوب، جلوه‌های نور و سایه‌‌ در پاییزهای زرین و غروب زمستانیِ اقلیم روسیه، او را به منظره‌سازی یگانه بین نقاشان روس تبدیل کرده است. در قیاس با سنت منظره‌سازی اروپایی و به ویژه نقاشی رمانتیک، مکان‌نگاری‌های او فاقد عناصر دراماتیک مانند کوه و دریا و ساحل است و مناظر نقاشی‌هایش در امتداد دشت‌های وسیع یا فلات‌های همیشه سبز و یا برگ‌ریزان‌های پاییزی گسترش می‌یابد. گفته شده است که ظواهر و خلقیات مردم اسلاو بیش از هر چیز برآمده از طبیعت ویژه‌ای است که در آن زیسته‌اند، و لویتان نقاشی بود که به‌رغم عمر کوتاهش، توانست «روح» این طبیعت را به چنگ آورد. از این‌رو رگه‌ای از هنر روسیه‌‌ی معاصر، چه در نقاشی و چه در سینما، وامدار نگاه اوست؛ نگاه نقاشی که شوریده حال و متعصبانه عاشق طبیعت روسیه بود و از این رنج می‌برد که نتواند هر آنچه را که دیده و حس کرده به تصویر بکشد. زندگی او شباهت چشم‌گیری با چهره‌ی نمادین هنرمندان و نویسندگان روسی دارد که فقر و تنگدستی نه تنها از شور و آرمان هنری آن‌ها نکاست بلکه تا حد جنون بر تب‌وتاب آن افزود؛ نوعی شمایل «دستایوفسکی‌وار». @edmaanart @artforartt