سهند ایرانمهر

علیرضا قربانی #نوای_واپسین_شب @sahandiranmehr

نه عمو! مردم زودی ناامید نمیشن مردم از امید واهی که روی هوا باشه زود رو بر میگردونن. اصلاً چرا فکر نمی‌کنید شمایید که نمی‌خوایید اونها رو بفهمید، یا مشکلات و محدودیت‌ و دغدغه هاشون رو درک کنید یه بار فکر نکردید که اونها هم آدمن و باید یه چیزی ببینن که به شما اعتماد کنن و امید ببندن؟ یه امید واقعی، یه دورنما، به راه حل قانع کننده مگه میشه اونها نخوان که زندگیشون بهتر شه؟ هیچ‌وقت راه حلی به این بدبخت‌ها ندادی به راه حل عملی، چیزی که شدنی باشه. راه حلی که پاش رو زمین باشه نه رو جون و زندگی مردمی که دنبال کشت و زرعشونن و نمیخوان مثل جوونی فتح ا،لله سیانور توی دهن و چریک باشن و سر پیری، حمّالِ لقب «پیکریک». چیزی که شما برای خلاصی از شمایل عمو هاشم و حاجی سدیف و بقیه بهشون نشون دادی همه طرفش شمایل اوستعلیه اون هم اوستعلی‌ای که اندازه عمو هاشم با هر کی که بهش نقد داره بی رحمه هر راستی هم که بهشون گفتید، فقط نصف حقیقته و خودتون هم میدونید که نصف حقیقت برابر با کل دروغه... رمان «گزارش آخرین تابستان» ✍️سهند ایرانمهر ص۲۷۴ نشر ثالث @sahandiranmehr

🔸کارل دویچ، قدرت را توانایی برتری یافتن در تعارضات و غلبه بر موانع ودیوید سینگر قدرت را مستلزم نفوذ می‌داند. ماکیاولی در «شهریار» اما متمم قابل توجهی بر آن‌می‌افزاید: «فضایلی که شهریار می نمایاند، تظاهرند، حتی من می‌گویم فضایل برای او زیانبارند و تظاهر بیشتر به کار او می‌آید». سریال شوگان، کلاس درس فهم قدرت و‌نقش آن در عمل سیاسی است، پنبه قدسیت و فضایلی که بدان زینت می‌بندند را می‌زند و در نشان می‌دهد که تغییر بدون سیاست و‌سیاست بدون قدرت و‌قدرت بدون ملزوماتش ممکن نیست! این سریال ضد رمانیستم سیاسی و نمایی دقیق از مفهوم سیاست و‌قدرت است. ‎ویدیو حاوی خطر اسپویل است ⚠️ @sahandiranmehr

‍ 🔸منطقه رومانيا پیش از آنکه پاپ آلکساندر ششم شهریاران کوچک را از آنجا بیرون کند، نمونه زندگی فسادآلود بود و هر بهانه کوچک در آنجا سبب دزدی و غارت و آدمکشی می‌گردید. مردمان آن منطقه از آن رو چنان بودند که زمامدارانشان فاسد بودند نه از آن رو که، طبیعت مردمانش فاسد باشد. آن زمامداران می‌خواستند، توانگر باشند. از این رو چاره نداشتند جز اینکه راه دزدی و غارت در پیش گیرند؛ و این کار را به انحاء گوناگون انجام می‌دادند. یکی از وسایل زیانباری که از آن استفاده می‌کردند این بود که با وضع قانون، عملی را ممنوع می ساختند و آنگاه خودشان نخستین کسانی بودند که موجبات تجاوز از آن قانون را فراهم می‌کردند؛ ولی کسانی را که خلاف قانون عمل کرده بودند هنگامی مجازات میکردند که می‌دیدند مردمان بسیاری مرتکب آن تقصير شده‌اند: پس مجازات برای نگاه داشتن حرمت قانون نبود بلکه مرادشان این بود که جریمه‌هایی هر چه بیشتری وصول کنند. نتیجه این بود که مردم روز به روز فقیرتر می‌شدند ولی بهتر نمی‌شدند؛ و فقیرشدگان به اموال کسانی دست درازی می‌کردند که ضعیفتر از خود ایشان بودند. از اینجا همه معایبی ریشه گرفتند که پیشتر برشمردم و منشأ اصلی همه آنها خود زمامداران بودند. 🔸گزارش «تیتوس لی ویوس»سخن مرا تأیید می کند: وقتی که فرستادگان روم مقداری از غنیمت شهر «ویی»را که وقف پرستشگاه آپولون بود به پرستشگاه می‌بردند، راهزنان دریایی شهر لیپاریس در سیسیل آنان را دستگیر کردند و به شهر بردند. چون تیماسی تئوس شهریار لیپاریس شنید که آن اموال را چه کسان و به چه منظور روانه کرده‌اند، با اینکه در شهر لیپاریس به دنیا آمده بود مانند شهروندی رومی رفتار کرد، و به مردم شهر گفت غارت کردن چنین مالی دور از انصاف است، و فرستادگان روم را با اموال وقفی شان آزاد کرد. 🔸لیویوس در این‌باره می‌گوید: «مردمان همیشه مشابه زمامدار خویشند و تیماسی تئوس با رفتار خود، دلهای آنان را اینگونه با احساس خدا پرستی آشنا کرده بود». ‍ 🔸هیچ زمامداری حق ندارد از تقصیرهایی که شهروندان مرتکب می‌شوند، شکایت کند چون تقصیرهای اینان یا از اهمال خود او نشات می‌گیرند یا از اینکه خودش سرمشق بدی برای شهروندان است. 🔸لورنتسو دِ مدیچی نیز در تایید این سخن می‌گوید: «مردمان از زمامدار الگو می‌گیرند چون همیشه چشمشان به او دوخته است». ✔️گفتارها ‎نیکولو ماکیاولی ‎ترجمه: محمدحسن لطفی ‎نشر خوارزمی @sahandiranmehr

بخشی از فیلم شبهای روشن با شعری از نصرت رحمانی 🔸سالگرد درگذشت @sahandiranmehr

عيد قربان سال ۱۲۰هجری بود. خالد بن عبدالله قسری، فرماندار كوفه نماز عید گزارد و بر فراز منبر خطابه‌ای بلند و انتقامجويانه خواند و در پايان گفت: «مردمان روانه شويد و قربانی كنيد. خدای از من و شما بپذيرد. من، امروز، جعد بن درهم را قرباني می‌كنم زيرا كه او به محاربه خدا رفته و فتنه انگيخته است». خطيب به زيركی بر سر منبر گريست و جماعت هم بر اين ستم كه برخدا رفته بود، گريستند. جعد را به پای منبر كشاندند وعبدالله قسری در برابر نمازگزاران، كارد بر گلوی جعد كشيد و او را سر بريد . گناه جعد -آن گونه كه حاكم و خطيب وقت كوفه اعلام كرد- نفی صفات خداوند و محاربه با او بود. در برابر اين عقيده‌ی «جعد بن درهم» هرچه بگوييم، گمان نداريم كه آن عقيده برای بريدن سر مسلمانی در برابر نمازگزاران آن هم در مسجد، توجيه مناسبی باشد. ازاين رو، در ميان مورخان؛ شبه اتفاقی نظری وجود دارد كه ذبح جعد با انگيزه‌ای سياسی بوده است اما -همچون هميشه- به ناروا بر فراز منبر و برزبان خطيب، جامه‌ی دين به تن كرده است . ✔️خودكامه، دكتر امام عبدالفتاح امام. صفحه ۲۷۱ @sahandiranmehr

قصهٔ رنجور و رنجوری بخواند بعد از آن در پیش رنجورش نشاند رنگ روی و نبض و قاروره بدید هم علاماتش هم اسبابش شنید گفت هر دارو که‌ایشان کرده‌اند آن عمارت نیست ویران کرده‌اند بی‌خبر بودند از حال درون استعیذ الله مما یفترون دید رنج و کشف شد بَر وی نهفت لیک پنهان کرد و با سلطان نگفت رنجش از صفرا و از سودا نبود بوی هر هیزم پدید آید ز دود دید از زاریش کاو زار دل است تن خوش است و او گرفتار دل است… آفتاب آمد دلیل آفتاب گر دلیلت باید از وی رو متاب مولانا @sahandiranmehr

🔸جوک‌ها چگونه بازنمای اندیشه و نگاه جامعه‌اند؟ @sahandiranmehr

چرا رمان اهمیّت دارد؟ دی.اچ لارنس از معتبرترین چهره‌های ادبیات انگلیسی در مورد رمان می‌گوید: هیچ چیز جز زندگی مهم نیست. رمان کتابی تابناک از زندگی است.کتاب‌ها زندگی نیستند. آنها ارتعاشاتی در اثر هستند. اما رمان به عنوان یک ارتعاش می‌تواند مقاومت انسان زنده را بلرزاند. ارتعاشی که بیش از شعر، فلسفه، دانش و هر کتاب دیگری می‌تواند انجام دهد. [ترجمه از دکتر احمد ابومحبوب، مجلهٔ رودکی ۱۳۸۶، شمارهٔ ۱۶] ویدیو: سخنرانی فیلسوف و نویسندهٔ فقید استاد داریوش شایگان در شب مارسل پروست، دی‌ماه ۱۳۹۶ به همت مجلهٔ بخارا برگرفته از «هزاران» @sahandiranmehr

🔸مصدق این احساس را در انسان ایجاد می کرد که بی اندازه تنهاست و به کسانی که همراهش به آمریکا آمده‌اند، حتی به کسانی در ایران که طرف مشورت او هستند و از جانب او حکومت می‌کنند، اعتماد ندارد. بسیاری از هواداران او دارای عقاید افراطی مذهبی و ملی بودند. به نظر می‌رسید همیشه احساس می کند که ممکن است مانند سَلف خود ژنرال رزم آرا - که چون با انگلیسی ها درباره نفت مذاکره می‌کرد کشته شد- او هم کشته شود. مصدق از این واقعیت دردناک آگاهی داشت که محال بود رئیس دولتی در ایران بتواند... با کمپانی متعلق به کشور نیرومندی مانند انگلستان توافق کند..سخت‌تر اینکه او در عین حال دشمن انگلیس هم محسوب می‌شد. Envoy to the Middle World: Adventures in diplomacy – 1983 George Crews McGhee 🔸سالگرد درگذشت مصدق @sahandiranmehr