کانون ادبی دانشگاه شیراز

.. کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات بررسی سیر ادبیات عرفانی هدایتگر: محمدحسین حبیب‌اگهی جلسه‌ی چهارم: ذکر ابوالحسن خرقانی 🗓چهارشنبه ١٨ خرداد ماه ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 ------------------------------ اطلاعات بیشتر: @kanoonadabi_shzu 09333057947 📎ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

.. کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر مدرن فارسی جلسه‌ی هفتم: نوآوران داستان کوتاه فارسی همراه با خوانش داستان "خروس" هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه ١٧ خرداد ۱۴۰۱ ⏰ ۶ ب.ظ ورود برای عموم آزاد و رایگان است 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه هم اکنون در حال برگزاری است http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه ششم جریان شناسی نثر مدرن فارسی در حال برگزاری است http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات بررسی سیر ادبیات عرفانی هدایتگر: محمدحسین حبیب‌اگهی موضوع جلسه‌ی سوم: ذکر منصور حلاج 🗓چهارشنبه ١١ خرداد ماه ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 ------------------------------ اطلاعات بیشتر: @kanoonadabi_shzu 09333057947 📎ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

‌ ‌ کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر مدرن فارسی جلسه‌ی ششم: نوآوران داستان کوتاه فارسی هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه ١٠ خرداد ۱۴۰۱ ⏰ ۶ ب.ظ ورود برای عموم آزاد و رایگان است 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه هم اکنون در حال برگزاری است

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر مدرن فارسی جلسه پنجم: سیاست و نثر نوگرای فارسی هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه ٣ خرداد ۱۴۰۱ ⏰ ۶ ب.ظ ورود برای عموم آزاد و رایگان است 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: "شب شعر روشنا" با یادی از هوشنگ چالنگی و اجرای موسیقی ------------------------ شعر خوانی: هرمز علیپور راد قنبری سیروس نوذری و برگزیدگان دانشجویی ------------------------ زمان: شنبه ٣١ اردیبهشت ١۴٠١ مکان: میدان نمازی، آمفی تئاتر خوارزمی ------------------------ پ.ن: این برنامه به صورت لایو هم از اینستاگرام کانون ادبی دانشگاه شیراز پخش خواهد شد. آدرس صفحه اینستاگرام: http://instagram.com/KanoonAdabi_Shzu

نشست در حال برگزاری است http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

نشست تا دقایقی دیگر آغاز می‌شود لینک به جلسه : http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه تا دقایقی دیگر آغاز می شود

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: نشست کتابِ "مدرنیته‌ی گفت و گویی؛ جمال‌زاده و افسانه‌ی پدر داستان نویسی" ------------------ با حضور نویسنده: دکتر حمید رضایی یزدی مترجم: دکتر یاسر فراشاهی نژاد منتقد: دکتر جواد دهقانیان ------------------ زمان: یک‌شنبه ٢۵ اریبهشت ١۴٠١ ساعت ١٨ لینک جلسه: ادوبی کانکت لینک نشست در ادوبی کانکت : http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 پ.ن: ورود برای عموم آزاد و رایگان است. #کانون_ادبی_دانشگاه_شیراز #داستان_کوتاه #محمدعلی_جمال_زاده #ادبیات #ادبیات_فارسی

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: نشست کتابِ "شیراز يک شهر و سی‌ویک داستان" ------------------ با سخنرانی: محمد کشاورز و ابوتراب خسروی خوانش داستان توسط: صمد طاهری و طیبه گوهری با حضور: مجتبی فیلی، مهدی جعفری، ندا کاووسی فر، بابک طیبی، احمد اکبرپور، محمدهادی پورابراهیم و حسین دهقان ------------------ زمان: شنبه ٢۴ اریبهشت ١۴٠١ ساعت ١٨ مکان: میدان نمازی، آمفی تئاتر خوارزمی ورود برای عموم آزاد و رایگان است پ.ن: این برنامه به صورت لایو هم از اینستاگرام کانون ادبی دانشگاه شیراز پخش خواهد شد. آدرس صفحه اینستاگرام: http://instagram.com/KanoonAdabi_Shzu

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات هفتگی شعر جمعه ٢٣ اردیبهشت ماه ١۴٠١ ساعت ۱۸ ------------------------------ هدایتگر: سجاد ایرانپور موضوع جلسه: بررسی شعر "صدا کن مرا" از سهراب سپهری، خوانش و تحلیل اشعار ارسالی ------------------------------ 📎برای ارسال اشعار خود، به دایرکت کانون یا شماره زیر در واتساپ پیام دهید . @kanoonadabi_shzu 09333057947 لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

یادآوری جلسه شعر امروز

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات هفتگی شعر شنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ١۴٠١ ساعت ۱۸ ------------------------------ هدایتگر: سجاد ایرانپور موضوع جلسه: بررسی شعر "پنجره" از فروغ فرخزاد، خوانش و تحلیل اشعار ارسالی ------------------------------ برای ارسال اشعار خود، به دایرکت کانون یا شماره زیر در واتساپ پیام دهید . @kanoonadabi_shzu 09333057947 لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 📎ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

با عرض پوزش از تاخیر به وجود آمده 🙏🏻 جلسه هم اکنون در حال برگزاری است

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات بررسی سیر ادبیات عرفانی هدایتگر: محمدحسین حبیب‌اگهی موضوع جلسه‌ی دوم: ذکر بایزید بسطامی 🗓یک‌شنبه ١١ اردیبهشت ماه ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 ------------------------------ اطلاعات بیشتر: @kanoonadabi_shzu 09333057947 📎ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

جلسه در حال برگزاری است لینک جلسه: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات هفتگی شعر شنبه ١٠ اردیبهشت ماه ١۴٠١ ساعت ۱۸ ------------------------------ هدایتگر: سجاد ایرانپور موضوع جلسه: بررسی شعر "شبانه" از احمد شاملو، خوانش و تحلیل اشعار ارسالی ------------------------------ 📎برای ارسال اشعار خود، به دایرکت کانون یا شماره زیر در واتساپ پیام دهید . @kanoonadabi_shzu 09333057947 لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 📎ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

🦋✨ . از تو سخن از به آرامی از تو سخن از به تو گفتن از تو سخن از به آزادی وقتی سخن از تو می‌گویم از عاشق از عارفانه می‌گویم از دوستت دارم از خواهم داشت از فکر عبور در به تنهایی من با گذر از دل تو می کردم من با سفر سیاه چشم تو زیباست خواهم زیست من با به تمنای تو خواهم ماند من با سخن از تو خواهم خواند ما خاطره از شبانه می‌گیریم ما خاطره از گریختن در یاد از لذت ارمغان در پنهان . 📖: شعر و صدای یدالله رویایی 🎬: سکانسی از فیلم «دشت گریان ۲۰۰۴» به کارگردانی تئو آنجلوپولوس

جلسه در حال برگزاری است

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر مدرن فارسی جلسه چهارم: هدایت هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه۶ اردبیهشت ۱۴۰۱ ⏰ ۶ ب.ظ ورود برای عموم آزاد و رایگان است 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه در حال برگزاری است

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات بررسی سیر ادبیات عرفانی هدایتگر: محمدحسین حبیب‌اگهی 🗓یک‌شنبه ۴ اردیبهشت ماه ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15 ------------------------------ اطلاعات بیشتر: @kanoonadabi_shzu 09333057947

یادآوری جلسه تا دقایقی دیگر آغاز می‌شود http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

🌾✨ . . آغشتۀ منی معشوق جان به بهار آغشتۀ منی تو شانه بزن اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم می‌خوانم خونم را بلند می‌کنم به گلوگاهم می‌خوانم خونم را مثل آوازی می‌خوانم نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاه گلوگاه پنهانی منی اگر تو مرا نبینی اگر تو مرا نخوابانی، من هم نمی‌بینمم من هم نمی‌خوابانمم زانو بزن بر سینه‌ام تو شانه بزن پاهای تو چون فرق باز کرده از سرِ زیبایی به درون برگشته بر سینه‌ام تو شانه بزن زانو! من پشت پاشنه‌هایت را چون میوه دوقلو می‌بوسم می‌بوسم هر پایت را در رختخواب عشق جداگانه می‌خوابانم بیدار می‌شوی می‌خوابانم ببین! آری ببین تو مرا تا ته ببین زیرا اگر تو مرا نبینی من هم نمی‌بینمم.. . شعر و صدا: #رضا_براهنی 🎶:لالایی قشقایی 🎬: سکانسی از فیلم « خاک مُهر شده ۱۳۵۶» به کارگردانی : مروا نبیلی ✨

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر معاصر جلسه سوم: جمال‌زاده و هدایت هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه ٢٩ فرودین ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

این که از ادبیات بپرسیم «تو چیستی؟»، حتما روشی خواهد داشت. با توجه به طرز پرسشگری خودِ ادبیات، به نظر می‌رسد برای این که زبانش را بفهمیم و بتوانیم با آن ارتباط بگیریم، بهتر است به‌شیوه‌ی خودش پرسش کنیم. اما پرسیدن به شیوه‌ی ادبیات چگونه‌ است؟ همه پرسش می‌کنند! کسی که در خیابان ایستاده، می‌تواند بپرسد «از کجا آمده‌ای؟»، می‌تواند گم شده باشد و بپرسد «من کجا هستم؟». اگر همین‌ها در «متن ادبی» هویدا شوند، پرسش‌هایی اساسی هستند؛ علت این که ادبیات به‌واسطه‌ی متن، پرسش را از زمین عادت و پیش‌فرض کنده و «من کجا هستم» را تبدیل به پرسشی اساسی می‌کند؛ پرسشی درباره‌ی چیستی و چگونگی چیزها. «من کجا هستم»، من را مورد پرسش قرار می‌دهد: می‌دانم در اتاق نشسته‌ام، می‌دانم در خیابان راه می‌روم، می‌دانم در کازرونِ فارس قدم می‌زنم، اما من، از این جهت که من هستم، کجایم؟ کجای چه؟ این پرسش ، مکان و زمان و فضا و خاطرات را در تداخل با یکدیگر می‌بیند. کجای زندگی هستم؟ کجای بودن هستم؟ کجای خودم‌بودن هستم؟ این‌ها همه رو در روییِ سوژه‌ی ادبیات، با پرسشی ساده‌ و روزمره‌ است که آن را از سادگی و روزمرگی جدا می‌کند. اگر این‌گونه از ادبیات بپرسیم «تو چیستی؟!»، هر بار آن را از روزمرگی جدا کرده و هم‌زمان خود را از پاسخ‌دادن منع می‌کنیم. ادبیات، خود هرگز پاسخی قطعی و همیشگی و قاطع به هیچ‌کدام از پرسش‌هایش نمی‌دهد. وقتی براهنی می‌پرسد «ما راه‌های که را راه می‌رویم»، باعث می‌شود به راه‌رفتن، رفتن، ما، راه و ... فکر کنیم. باعث می‌شود سکونت در زبان را به حالت تعلیق دربیاوریم؛ یعنی از همیشگی‌بودن و بدیهی‌بودنش جدایش کنیم و سعی کنیم خود را و راه را در بستری از پرسش بگذاریم. ادبیات، خواهان پاسخ است، اما خود، هرگز پاسخ قطعی نمی‌دهد؛ همین است که همیشه زایا و مولد می‌ماند؛ درواقع ما را در اندیشیدن حفظ می‌کند. باید در همان اندیشیدن بمانیم و فرایند اندیشه را تا ابد طی کنیم. ادبیات جایی تمام می‌شود که بگویند «تویی که می‌پرسی «من کجا هستم!»، تو در خیابانِ انقلاب هستی». از همین‌جا، به‌جای اندیشیدن، در خیابان انقلابی که هر روز در آن راه می‌رفتیم، راه می‌رویم و دیگر فکر نمی‌کنیم. پس ادبیات، یک محل و فرصت و جایگاه اندیشه است. اگر هایدگر درمورد تفکر می‌پرسد و پرسش خود را در ادبیات پی می‌گیرد، به این علت است که گوهر اندیشه، در ادبیات حفظ شده و همان‌جا می‌ماند تا به‌طور مداوم، عمل ناپوشیدگی و آشکارسازی جهان را به انجام رساند. ادبیات چیست؟ ادبیات، فرصت پرسشگری درمورد خودِ ادبیات و درمورد چیزهایی است که به فضای ادبی دعوت شده‌اند. اگر در متن و جلسه‌ی پیشین به یاد داشته باشید، ادبیات، نه از متن ادبی، بلکه از «پیش از متن»، و از خودِ زندگی و تجربه‌ی زیسته‌ی ما آغاز می‌شود. اگر واقعاً چنین باشد، ادبیاتی که خود را در تجربه‌ی زیسته‌ آغاز کرده است، همواره پرسش را نیز آغاز می‌کند. و اگر ما در هر پرسش، خودِ تازه‌ای را کشف می‌کنیم یا ادبیات را در چهره‌ی دیگری می‌بینیم، به این علت است که ادبیات، همیشه و هر بار از نو، یک آغاز است. اگر انسان -به‌قول هوسرل- همیشه از نو می‌آغازد و این کار را به مدد فلسفه انجام می‌دهد، ادبیات نیز آن پرسشگری را چنان که پرسش، درون‌ماندگار و درخود بماند، انجام می‌دهد. پس ادبیات از آن جهت که ادبیات است، پرسشگری است. و این پرسشگری، نه برای پیداکردن آدرس یا برای فهمیدن قیمت یک کالا، بلکه برای این است که فرصت اندیشه‌ورزی فراهم شود. ادبیات چیزی است که پرسش می‌کند تا چهره‌های متکثر حقیقت و روایت‌های متفاوت زندگی را ناپوشیده کند. در خلال متن، نکته‌ی عجیب و زیبایی نهفته است که می‌تواند خصوصیت ادبیات به‌شمار بیاید: ادبیات را روبه‌روی خود می‌گذاریم و از او می‌پرسیم «تو چیستی؟» و او در پاسخ، پرسش‌هایی می‌کند تا به ما نشان بدهد «ما»یی که پرسش می‌کنیم، چه‌کسی هستیم. از سارتر تا دریدا و والری و بلانشو، اگر به این پرسش «ادبیات چیست» پرداخته‌اند، کاری جز این نکرده‌اند: آشکارسازی ابعاد مختلف انسان. و هر بار فکر کرده‌اند، ادبیات را آشکار کرده‌اند.

*پرسش از ادبیات چیست* اشاره: متن زیر به قلم محسن پناهی، دانشجوی مردم‌شناسی دانشگاه تهران، نوشته شده است. در ادامه برگزاری مجموعه «نشست‌های ادبی بیشاپور» و در پیگیری مبحث نشست قبلی، متنی که اکنون پیش‌روی شما قرار دارد موضوع بحثِ نشست جدیدی خواهد بود که روز دوشنبه 29 فروردین 1401، در دفتر هفته‌نامه بیشاپور واقع در خیابان بهجت‌العلما (ارشاد) برگزار می‌شود. حضور در این نشست برای عموم علاقمندان آزاد است. * تاکنون بسیاری به این پرسش «ادبیات چیست؟» پاسخ داده‌اند، اما هر پاسخ، گشودگیِ تازه‌ای برای ادبیات بوده؛ درواقع هر پاسخی که می‌دهیم، چهره‌ی دیگری از ادبیات را به یکدیگر نشان داده‌ایم. هیچ‌کدام از پاسخ‌ها، دقیقاً پاسخ قبلی نیستند! مثل این که یا از ادبیات‌های مختلفی پرسش کرده‌ایم؛ یا هر بار، به‌طرز متفاوتی این دو کلمه را تکرار کرده‌ایم: «ادبیات چیست؟» می‌شود در پاسخ‌بودنِ هرکدام از اندیشه‌ورزی‌های فلسفه‌ی ادبیات شک کرد و گفت هرکدام، یک پاسخ نبوده‌اند، بلکه تنها پرسشگری از چیستی ادبیات را، چهره‌های تازه بخشیده‌اند. ادبیات تاکنون چهره‌های بسیار داشته و هیچ چهره‌ای، مگر در نظام و نظریات ایدئولوژیک، نمی‌تواند خود را چهره‌ی اول و چهره‌ی اصیل بنامد. در این مطلب کوتاه، از منظر مفهوم «پرسش»، این مسئله را واسازی کرده و سعی می‌کنم دوباره به «ادبیات» نگاه کنم: بسیاری به‌جای پاسخ‌دادن به «ادبیات چیست؟»، تلاش کرده‌اند بگویند اثر ادبی چیست! یا نهایتاً به متون و آثار فاخری اشاره کنند و بگویند ادبیات یعنی همین! ادبیات یعنی حافظ! یعنی نیما! یعنی بلانشو! یعنی پاز! اینجا «کار» با چیستیِ «هنر»، این‌همان شده و تنها پرسش و رنج پرسیدن را حذف می‌کند. خطای این پاسخ‌دادن این است که پرسش از چیستی ادبیات را از محدوده‌ی متافیزیکی پرسش خارج می‌کند، اما باز هم بر چهره‌های بسیار ادبیات، تفوق نمی‌یابد: اگر ادبیات یعنی حافظ، پس نمی‌توان در طرز نو، چیزی نوشت و نام ادبیات بر آن گذاشت. تفاوت اینجا حذف می‌شود. و ازطرفی، ذهنیت پیشین، نه‌تنها در پرانتز گذاشته نمی‌شود، بلکه بیش از پیش خود را نمایان می‌سازد و روح ادبیات با روح حافظ، این‌همان می‌شود. هرچند نمی‌توان در شهریاریِ نامی مثل حافظ بر ادبیات، تردید کرد اما باید پرسید چنین شاعر بزرگی، هنگامی که پرسشی مشابهی از خود می‌کرده، به کدام شهریار ادبیات ارجاع می‌داده و او را ادبیات می‌خوانده؟ و پیش از آن چطور؟ شهریار قبلی تا کجا؟ این دُور هرگز به پاسخ نمی‌رسد.‎ پرسش‌کردن از ادبیات این‌گونه‌ است که چیزی که از بودن و چگونگی هستی‌یافتن آن پرسش می‌کنیم، قامت و پیکر و هیبتی پیدا کند و روبه‌روی ما گذاشته شود؛ خود را روبه‌روی ما بگذارد، برابر ما بایستد؛ چنان‌‌که انگار پیش از این، «هیچ‌گاه» آن را مقابل خود نداشته‌ایم. برای دست‌یافتن به این «هیچ‌گاه» است که ذهنیت پیشین خود را در پرانتز می‌گذاریم؛ یعنی از قضاوت و شناخت پیشینی آگاه می‌شویم تا آن را در گوشه‌ای (در پرانتز) نگه داریم و بار دیگر به چیزی که روبه‌روی ماست، نگاه کنیم. پرسش در این طرز، یعنی پیش رو گذاشتن! یعنی چیزی که از آن می‌پرسیم، بدیهی نیست. کانال تحریریه هفته‌نامه بیشاپور https://chat.whatsapp.com/CvsPXMJXDNN1xRgqpZhwxS پرسشی که در عنوان این متن مطرح شده، پرسشی همیشگی‌ست؛ یعنی بارها و بارها رو در روی ما ایستاده، چه بخواهیم و چه نخواهیم، این کار را می‌کند. شاید خصوصیت ادبیات این باشد که همیشه با پرسش همراه است: «در اندرون من خسته‌دل ندانم کیست..» « آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بود که گوشه‌ی چشمی به ما کنند؟» «ما راه‌های که را راه می‌رویم؟» «ثقل زمین کجاست؟ من در کجای جهان ایستاده‌ام؟» «سویدای دل است این یا سواد عالم امکان که تا وا می‌کنم چشمی، غباری در نظر دارم؟» پرسش‌هایی از این دست، در آثار ادبی بسیار است. می‌توان دانش‌نامه‌ای از پرسش‌های شاعران تاریخ ادبیات جمع‌آوری کرد که ازقضا، غالباً پرسش‌های بی‌بدیل و ناب هستند و تجربه‌ی زیسته، تخیل، عواطف و احساسات انسانی را درگیر می‌کنند. اما بسیاری از عبارات، مصرع‌ها و جملات هستند که کارشان پیش‌کشیدن و رو در رو کردن انسان با چیزهاست. فرمالیست‌ها حالت ساده‌ی آن را «آشنازدایی» می‌گفتند. به مدد استعاره و تشبیه و آشکارکردن هم‌چشمی و هم‌دلی و تخاصم عناصر جهان، بینش و برداشت تازه‌ای از روایت «در جهان بودن» زاده می‌شود و چیزها دوباره روبه‌روی ما قرار می‌گیرند. بنابراین با بسیاری از آثار ادبی روبه‌رو می‌شویم که مستقیماً پرسشی نمی‌کنند، اما دقیقاً فرایند پرسش را طی می‌کنند: چیزی را پیش روی ما می‌گذارند.

کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: 📚جلسات جریان شناسی نثر معاصر جلسه سوم: جمال‌زاده و هدایت هدایتگر: زهرا بانشی 🗓 سه شنبه ٢٩ فرودین ١۴٠١ ⏰ ۶ ب.ظ 📎لینک جلسه در ادوبی کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15

جلسه شعر تا دقایقی دیگر آغاز می‌شود

.. . کانون ادبی دانشگاه شیراز برگزار می‌کند: جلسات هفتگی شعر شنبه ٢٧ اسفند ماه ١۴٠١ ساعت ۱۸ ------------------------------ هدایتگر: سجاد ایرانپور موضوع جلسه: بررسی شعر "آی آدم‌ها" از نیما یوشیج، خوانش و تحلیل اشعار ارسالی ------------------------------ 📎برای ارسال اشعار خود، به دایرکت کانون یا شماره زیر در واتساپ پیام دهید . @kanoonadabi_shzu 09333057947 لینک جلسه در ادوب کانکت: http://vroom.shirazu.ac.ir/farhangi15