اشعار"مهنازمحمودی"

اول پیِ نذری آمدند اهل محل از پیر و جوان و سالم و کور و کچل با تابه و دیگ ، روی هم کوبیدند با این همه قیل و قال شد جنگ جمل #مهنازمحمودی @mahk3

آدمهايی که بیشتر از من و تو سرشان میشود می‌گویند انسان متمدن آن کسی است که در تنهایی احساس تنهایی نکند. تو باید برای خودت یک دنیای درونی داشته باشی و همچنین تکیه‌گاه‌های ثابت روحی و فکری! یعنی در عین حال که در میان مردم زندگی میکنی خودت را کاملا از آنها بی‌نیاز بدانی. مردم هیچ به ما نمی‌دهند که ما خودمان از به‌دست آوردنش عاجز باشیم! از مردم، فقط رنج و ناراحتی و سر و صدای بیخود نصیب آدم میشود! حتی از پدر و مادر و خانواده ... 📕 #جادوی_جاودانگی ✍🏻 #فروغ_فرخزاد 📝 از نامه‌های فروغ فرخزاد به برادرش

دو چشمش سر به من همواره می‌زد هزاران رنگ از آن فواره می‌زد در اوج دلبری ، طرز نگاهش کمی پهلو به سنگ خاره می‌زد #مهنازمحمودی @mahk3

تصویر هزار تکه پازل بودیم در حسرت مجموعه ی کامل بودیم یک قطعه ی کوچک اساسی گم شد عمری که گذشت در پی دل بودیم #مهنازمحمودی #خط_دکتر_عدنان_دولتی @mahk3