OZORLARNI YASHIR

Assalomu alaykum. Yangilar xush kelibsiz. Hozircha ozroq muddatli tanaffusdaman. Ungacha qadalgan hikoyalarni oʻqib turing. Qaytgach hikoyalarim davom etadu

Qabul qiling

Assalomu alaykum. Yaxshimisizlar? Zayaflar qabul qilmaydimi

Assalomu alaykum yaxshimisizlar hamma sogʻ salomatmi Bayram muborak Yozuvchimiz tatilga chiqdilar 1 oylik kanalga boshqa yozuvchilarni hikoyasidan tashlayveraylikmi🙈

Assalomu alaykum. Yaxshimisizlar? Uzr ancha kun koʻrinish bera olmadim. Hammangizga maʼlum DTM imtixonlari 14-iyuldan boshlanadi. Menda esa katta muammo mavjud. Men ham shu yil oʻqishga topshiraman va oz muddat yaʼni 1 oy qoldi. Men shu muddat ichida tayyorlanib , takrorlab oʻqishimni kuchaytirishim kerak. Agar hikoya yozsam oʻqishim qolib ketadi. Oʻqisam hikoyam qolib ketadi. Shuning uchun 1 oy muddatga taʼtilga chiqyabman. Majbur boʻlmaganimda taʼtilga ham chiqishni istamas edim. Ammo hozir realdagi hayotimni yoʻlga qoʻyib olishim zarur. Shundagina vertualga qayta olaman. Menga ota-onam mana shu bir yilni imkon sifatida bergan , va men bitta ona tilidan tayyorlanib boshlangʻich taʼlim sohasiga kirishim kerak. Agar mana shu yil unday boʻlmasin-kuya , oʻxshamay qolsa meni umuman koʻra olmasliklaringiz mumkin. Meni tushundingiz degan umiddaman. Hech qachon sababsiz va oddiy sabablar tufayli ijoddan ketmayman. Menda 600 , 800 obunachiga ega auditoriya bor. Ularni hech qachon besabab tashlab ketmayman. Menga yozib ,ijoddan ketmang deganlar uchun katta rahmat. Doim yonimda boʻlgangizdan xursandman. Xullas sizlar bilan roppa-rosa bir oydan keyin uchrashamiz

Zayaflarni qabul qilmang❗️

Assalomu alaykum. Yaxshimisizlar? Hozir shaxsiy kanalımdan ehtiyotsizlik sabab ulashish ochiq qolib ketgan ekan. Kimdir 3 tami rasm ulashibdi. Asablarim tarang. Ijoddan ham ketish fikri kelib qoldi. Yoki faollashing , yoki kanaldan hikoyalarimni oʻchirib , boshqaga kanalni topshirib ketay. Birini tanlang

Juda ham charchagan Mohigul egnini alishtirib yotoqqa yotti-yu hech narsaga eʼtibor bermasdan uxlab qoldi. Efilya shahri azal-azaldan chiroyli shahar deb taʼriflanib kelsa-da , ammo xavfsizlik jihatdan kuchsiz edi. Qanchadan-qancha hukmdor kelib harakat qilsa ham bu shaharni xavfsiz shaharga aylantira olmagandi. Efilya shahridagi hukmdorlar avlodiga tegishli bu saroy qurulganiga qariyb bir asr boʻlsa ham hali ham oʻsha-oʻsha mahobatli va jozibador. Bu shahar mana shu saroy bilan obru qozongandir. Saroy tashqi fasadi juda ham katta boʻlib , uch qavatdan iborat. Atrofi quyuq oʻrmon bilan oʻralgan boʻlib , shuning hisobiga havosi juda ham toza. — Shahzoda oʻziga kelmadimi?— dedi Mohigul hali ham shahzodani boshidan ketmay oʻtirgam Qosimga qarab. — Yoʻq , ammo ahvolini yaxshi deyishyabdi. Oʻziga keladi degan umiddaman. — Albatta oʻziga keladi. Siz ham yaralangan edingiz. Borib dam oling. Endi oʻzim qarayman.— dedi Mohigul uyqusizlikdan koʻzlari qizargan Qosimni oʻrnidan turgʻazib. Qosim ketganidan soʻng xonani tartibda keltirib , xona havosini almashtirish niyatida pardalarni ochdi. Ayvondan xira oy nuri kirib xonani yoritdi. Bu shaharning havosidan toʻyib nafas olayotgan Mohigulning yodiga kecha koʻrgan tushi keldi. — Xona sovuq ketdi. Pardalarni endi yop.— dedi Usmon toʻsatdan. — Ha ,hozir. Qachon hushingizga keldingiz?— dedi shoshib Mohigul. — Biz oz boʻldi. — Juda ham qoʻrqitib yubordingiz.— dedi Mohigul grafindan idishga suv solib Usmonga ichirar chogʻi. — Hammasi joyida.— dedi Usmon qizni tinchlantirib , quchogʻiga olar ekan. Oradan shavqatsiz soniyalar , kunlar , oylar oʻtdi. — Bu yerda sovuqqotasan.— deya bogʻda oʻtirgan Mohigulning yelkasiga yopinchiq tashladi Usmon. — Bu yer menga juda ham yoqib qoldi. Ammo har kun chiqadigan urushlardan odamni yuragi olinib qoldi.— dedi Mohigul yoniga oʻtirgan Usmonning yelkasiga boshini qoʻyib. — Albatta bir kun bu kunlar oʻtadi.— dedi Usmon. — Oisha sultonning ahvoli yaxshi ekanmi?— dedi Mohigul. — Tabiblar aniq bir narsa deya olishmayabdi. Volidam esa doimgidek oʻjarlik bilan damlamalari ichmayotgan ekan. Akamlar bilan kelishib shu yaqin kunlarda saroyga borib kelamiz.— dedi Usmon onasining ahvolidan havotir olarkan. — Men xonaga qaytaman. Sen ham koʻp oʻtirmay xonangga qayt. Bu yer sovuq.— dedi Usmon oʻrnidan turib. — Yaxshi. Usmon xonasiga qaytib ish stoliga oʻtirdi va koʻrib chiqishi kerak boʻlgan arznomalarni boshidan tekshira boshladi. Taxminan oʻttiz daqiqalardan soʻng xona eshigi taqqiladi. — Kiring. — Shahzodam yomon xabar bor. — dedi xonaga hovliqib Qosim kirib. — Tinchlikmi? Qanday? — Oisha sultonning ahvoli yomonlashayotgan ekan. Zudlik bilan joriya Mohigul bilan saroyga borar emishsiz. — Bu xabarni kim berdi? Ish qilib pistirma emasmi? Ishonchlimi? — Men ham shuni oʻyladim , ammo chopar yaqin doʻstim boʻlganligi sababli pistirma emasligiga ishonch hosil qildim.— dedi Qosim. — Yaxshi unda bu haqida Mohigulga xabar bering va bir yaxshi or tayyorlang. Foytun shart emas.— dedi Usmon shoshilib.