من چراغ‌ها را روشن می‌کنم.

چشم به هم می‌زنی می‌بینی بیست و چند سالت شده. حالا دیگه تقریبا یاد گرفتی چطور وقتی سرت شلوغه، وقتی کار داری، وقتی باید بدویی، غمتو بندازی پشت گوشت و بری ادامه بدی. تقریبا یاد گرفتی که ممکنه روزای مهمِ زندگیت، تنها باشی، روزایِ سختِ زندگیت تنها باشی، یه روزایی باشه که دلت بخواد جشن بگیری ولی تنها باشی. تقریبا یاد گرفتی که قرار نیست همه شبیهِ تو فکر کنن، قبولت داشته باشن، باورت کنن. دیگه یاد گرفتی وقتی خسته‌ای با کدوم موزیک می‌تونی بخوابی، وقتی غم داری با کدوم قطعه می‌تونی گریه کنی، وقتی می‌خوای بری پیاده‌روی، هر قدمت کدوم شعرو می‌تونی زیر لبت زمزمه کنی. بیست و چند سالت شده و می‌ری تکیه می‌دی به یه صندلی تویِ کافه و چندین دقیقه به شکافِ میزِ چوبی نگاه می‌کنی و با هجومِ افکارت روبرو می‌شی. دیگه اندازهٔ قبل سر و صدا و داد و بیداد نمی‌کنی، تو سکوت ادامه می‌دی، حتی وقتی مضطربی، تو سکوت مضطربی. بزرگ می‌شی، بزرگ شدی.

برام افتخار بوده که با انسانِ فوق‌العاده‌ای مثل تو آشنا شدم قشنگم و همچنان برام مایه افتخاره که دارمت:)

روشنای عزیز قشنگم؛ هرگز فراموش نمی‌کنم روزها و شب‌هایی رو که باهات درد دل گفتم و تو صبورانه به حرف‌هام گوش کردی و بهم دل‌گرمی دادی. به قول خودت، تو همیشه چراغ‌ها رو‌ روشن می‌کنی. من از راه دور هدیه‌ای نمی‌تونم بهت بدم به غیر از یه بغل گرم و بزرگ و یه دسته گل لوندر برای تویی که قشنگ‌ترین دختر بنفشی. :>💜 تولدت مبارک روشنای عزیز ما.🎈 ‌

کلماتت انقدر قدرتمنده که الان‌ قلبم برای تک‌تک این کلمه‌ها تند می‌تپه. دوستت دارم. زیاد.

این دنیا می‌تونه بالاخره یه جایی هم خوب باشه و از ته دل بخندونتت! اصلا انقدر که دیگه خنده به تنهایی کافی نباشه و در حالی که از ذوق لبریزی گریه کنی. این دنیای مادی، می‌تونه به واسطه‌ی دنیای غیر حقیقی که در خودش جای داده، تو رو با آدم هایی از جنس احساس و افکارِ خودت آشنا کنه. آدم هایی که روز های اول حتی ندونی لبخندشون چه شکلی هست، تا حالا صدای خنده هاشون رو نشنیده باشی، ندونی وقتی داره غصه می‌خوره چه شکلی میشه، اما بودنِ اون آدم ذره ذره وجودت رو گرم کنه و بشه یک پناهِ امن و گرم برای همه‌ی وقت هایی که هیشکی دورت نیست؛ اما اون هست. خیلی ازت دوره اما هست و نزدیک ترین جا به قلبت، تو تقاطع احساس و درد منتظر تو ایستاده! که هر وقت شکستی، شونه بشه واسه اشکات. که هر وقت خسته شدی، با باوری که نسبت به رویاهات بهت میده خستگی از تنت در کنه. که لبخند و خوشحالی ببخشه به قلبت. عزیزِ دور از دست های من، بودنت همیشه برای من مبارک بوده و هست. ممنونم که یکی از امن ترین، موندگار ترین و نزدیک ترین های زندگیم شدی! تا روزی که رفاقت پا برجاست همراهتم، روشن بمون و روشنی ببخش به دنیایی که با وجود تو، سخت در برابر تاریکی مقاومت می‌کنه، روشنای من! تولدت مبارک💜

تو آرزوی برآورده شده منی سپیده:)

تولدت مبارک روشنای بنفش من!💜 خوشحال‌ترینم که امروز کنارهم بودیم. دستمون رسید به بلندای قامت آرزوهامون... آرزوی همیشگیم دیدن خنده‌هات و خوشحالی رسیدنت به آرزوهاته.✨ بغل برات، برای تو که نوری توو دل روزهای سخت.🫀

خودت می‌دونی که برایِ من به اندازهٔ همون آدمی که صداش برات پررنگه، پررنگی.:)

راستش برای تو نوشتن سخته. اولش سخت و سرد و تاریک و جدید بود. بعد؟ بعدم سخت بود،ولی خب مثل بار اول دوچرخه‌ سواریه. خلاصه، ی شب و روزایی بود که:) اصلا گفتنی نیست دختر،چجوری میخوام بگم؟ خودت میدونی دیگه:) فقط دلم میخواد بگم همونجوری بمون،شاد قوی تجربه گر تولدت،مبارکککک!!🩵🫂🌱 @roshantarin

قلبم با وجود تو روشنه چشمهٔ نورِ من✨