آسیب اجتماعی‌شناسی

شر، «شیطانی»، اسرارآمیز و فهم ناشدنی نیست، بلکه نتیجه نیندیشیدن است. نیندیشیدن بسی خطرناکتر از خباثت است. چه از سر ترس، چه به سودای نمایش بزرگی و برازندگی، آدمیان به ندرت مقهور میل به ویران کردن می‌شوند، ولی سر باز زدن از تأمل در پیامد رفتارهای معمول و سنت‌پسند، آنها را آسان‌تر به سمت ارتکاب شر می‌راند و از این ر‌‌و، تهدیدی واقعی‌تر و مکررتر برای انسان است. 📕 انسان‌ها در عصر ظلمت #هانا_آرنت @zemiology

مراد از استبداد این است که شخص در کاری که محتاج و مستلزم مشورت باشد به رأی خود اکتفا کند. استبداد این است که یک نفر یا یک گروه در حقوق یک ملت هر نوع تصرفی که می‌خواهد بکند، و امور مربوط به یک مملکت را به میل خود بگرداند، بی‌آنکه ترسی از بازخواست داشته باشد. استبداد عبارت است از مسلط بودن یک فرمانروا بر سرِ یک قوم و تحکّم کردن یک یا چند نفر بر تمام ساکنین یک مملکت و ایشان را بر خلاف میل‌شان به کاری واداشتن و رأی ‌و اراده‌ی خود را مافوق رأی و اراده‌ی  عموم ملت شمردن.     #مجتبی_مینوی از مقالهُ آزادی مطبوعات @zemiology

https://t.me/sociologycenter/12428 قسمت بیست و هشتم

https://t.me/sociologycenter/12424 قسمت بیست و هفتم

خطرناک ترین و جنون آمیزترین عقیده  این است که؛ ما عقیده و باور خود را واقعیت محض بدانیم. #پاول_واتسلاویک @zemiology

چگونه آدم‌ها به این نوع مجازات روی می‌آورند؟ در حمله به زندان باستیل، مردم بیش از مخالفان خود به خاک و خون غلتیدند، اما ۴ یا ۵ نفر به دست جمعیت هیجان‌زده گرفتار شدند و بلافاصله کشته شدند که این چند نفر عبارتند از رئیس زندان باستیل، شهردار پاریس که خیانتش به مردم به اثبات رسیده بود و نفر بعدی فولون یکی از اعضای وزارتخانه جدید، و برتیه داماد او که پذیرفته بود مستوفی و مباشر شهر پاریس باشد. سر این چند نفر را به روی نیزه کردند و در شهر گرداندند. بنابراین بررسی کنیم که چگونه آدم‌ها به این نوع مجازات روی می‌آورند. مردم از حکومت‌هایی که تحت لوای آنها زندگی می‌کنند مجازات را می‌آموزند و با تکرار همان مجازات که به آن خو گرفتند انتقام می‌گیرند. سرهای بریده که سال‌ها روی گل میخ‌های تِمپل‌بار نصب بودند از سرهایی که در پاریس توسط مردم گردانده شدند، کمتر خوف‌انگیز نبودند و آن سرها را حکومت انگلستان بریده بود. ممکن است گفته شود که پس از آنکه انسانی مرده دیگر سر بریده برای زندگان چه اهمیت دارد، این سرها یا احساسات مردم را جریحه‌دار می‌کند و شکنجه‌شان می‌دهد و یا بر سنگدلی آنها می‌افزاید در هر دو حالت به آنها یاد می‌دهد که اگر قدرت به دست آنها رسید چگونه حاکمان را مجازات کنند. پس به ریشه‌ها برسیم و به حکومت‌ها درس انسانیت بدهیم مجازات خونین حکومت‌ها بشریت را فاسد می‌سازد. در انگلستان در مواردی مجازات دار زدن، به چارچوبی بستن با درشکه‌ای کشیدن و قلب محکوم را از سینه در آوردن و به جمعیت ناظر نشان دادن انجام شده است. در فرانسه تحت حکومت سابق مجازات‌ها کمتر از انگلستان سبعیت نداشت. چه کسی است که اعدام دامین را که زیر سم اسبان له و لورده شد فراموش کند؟ اثر آن صحنه‌های شنیع و دلخراش بر روی مردم، از بین رفتن مهربانی و برانگیختن حس انتقام است و حکومت‌ها با فکر غلط حکومت رعب، خود سابقه‌ای برای مجازات ایجاد می‌کنند. حکومت‌ها برای مرعوب کردن فقیرترین و دون‌پایه‌ترین اقشار حکومت رعب را اجرا می‌کنند، و بر روان فقیرترین اقشار بدخیم‌ترین اثر را به جای می‌گذارد. فقیرترین آدم‌ها حس می‌کنند که هدف رعب آنها هستند و آنها نیز به نوبه خود نمونه‌های رعبی را که خود تعلیم دیده‌اند روزی به کار می‌بندند. 📕حقوق انسان #توماس_پین @zemiology

https://t.me/sociologycenter/12421 قسمت بیست و پنجم

از جرم‌شناسی تا آسیب اجتماعی‌شناسی ✍ استاد گران‌قدر دکتر علی‌حسین نجفی ابرندآبادی

در هشتمین رویداد ردپا، خیر و شر آدمی، جناب آقای دکتر حمیدرضا نیکوکار با موضوع "اندیشه های ویرانگر: آیا آیشمان هیولا بود؟" به ارائه خود پرداختند. سخنرانی ها را می توانید در کانال تلگرام روما و نیز در فصل ردپا در روماکست از طریق پلتفرم های کست باکس و شنوتو می توانید بشنوید.