🫧Kulgich xonim🫧

-Menga sening yuraging kerak-dedi kulgancha. Keyin birdan chap koʻksimga bir qirrali narsa sanchildi. Buning pichoq ekanini bilish qiyin emasdi. Birdan butun kuchimni yoʻqotgandek his qildim. Xuddi menga eng qadrli narsani mendan olib qoʻyishgandek his edi bu. Shunda birdan bir narsa yuz berdi. Mister Niqobning qoʻliga bir qilich sanchildi. Qilich qoʻlining bir tarafidan kirib ikkinchi tarafidan chiqdi. -Senga bir narsani aytib qoʻyay, laʼnati nomaʼlum shaxs. Laraning yuragini koʻpchilik istaydi va men bor ekanman, unga hech kim egalik qila olmaydi-dedi Dengiz Shahzodasi... River...

-Bir kuni oʻlsam ham, buning sening qoʻllaringda boʻlishini istardim, voz kechishi oson boʻlgan goʻzal qiz-dedi. * * * * -Voz kechganimdan afsusda emasman, Lara-dedi bu safar. Menga voz kechishim osonligini aytib, oʻzi mendan voz kechgandi...

-Meni sogʻindingizmi?-dedim unga kulib. -Toʻxtang, notoʻgʻri savol boʻldi-dedim tabassumimni kattalashtirgancha. -Oʻzi meni hech esladingizmi?-dedim unga tik qaragancha. Zimiston koʻzlari bilan tikilib turgandi. -Eslash uchun aqlimdan chiqishing kerak edi, sen aqlimdan chiqishni har safar rad etding-dedi.

Jahl bilan Aroyening qoʻlidan ushlab olgancha oʻrmon ichida qayerlargadir sudrayotgandi uni Ryan. Oʻrmonda hamma daraxtlardan ajralib turadigan, har doim barglari oltin rangda turadigan bir daraxt bor edi. Aroye kuz faslini yoqtirardi. Daraxt tagiga kelganda toʻxtadi Ryan. -Esingdami?-dedi Aroyega qarab. -Esimda emas, Ryan-dedi Aroye. -Esimda emas, yuragimda-deb javob berdi qiz. -Yuragimda... Hech unutarmidiki? Axir Ryan Aroyega sevishini birinchi marta shu yerda aytgandi. Oʻn besh yil oldin...