Ибратдир дунё || Ислом хаёти

Kanal Sotiladi Murojaat: @Tolibjonov_Fayoz

آل رشيد 🌙⁹⁸ Ar Roshid Ma'nosi: Toʻg'ri yoʻl koʻrsatuvchi, hidoyatga boshlovchi.

ٱلْصَّبُورُ 🌙⁹⁹ As Sobur Ma'nosi: Gunohkor bandalariga jazo berishga shoshilmaydigan oʻta sabrli Zot

Nabiy sallallohu alayhi vasallam: "Allohning toʻqson toʻqqizta - bir kami yuzta ismi bor. Albatta, Alloh taolo toq boʻlib, toq (son)ni sevadi. Kimki bu ismlarni oxirigacha sanasa, jannatga kirgay☝️."

نورُوا مَنَازِلَكُمْ بِالصَّلَاةِ، وَقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ. (Яшаш) манзилларингизни намоз ва Қуръон тиловати билан нурлантириб туринглар. ©Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Байҳақий ривояти.

اَللّهُمَّ بِسْمِكَ أَمُوْتُ وَ أَحْيَ 🫀🪴Allohumma bismika amutu va ahya Maʼnosi: Allohim, isming ila o‘laman va tirilaman

#Тунчироқ Ҳар кеча ўқийдиган муъаввизатайн, яъни «Қул аъуузу» деб бошланадиган Фалақ ва Наас сураларига эътиборли бўлинг. Фалақ сурасида Аллоҳга юзланиб, хоҳишимиз йўқ нарсалар хусусида Аллоҳдан ёрдам сўраймиз. Наас сурасида эса Аллоҳга юзланиб, хоҳишимиз бор нарсалар хусусида ёрдам сўраймиз. arabicuz.дан Осуда тун тилаймиз, Яхшилар!

Bu hikoya saida aziz kanalidan olingan huquqiy ega men emasman

#ЯНГИ_ҚИССА #ЙИҒЛАМА, ЮРАК... МУАЛЛИФ: САИДА АЗИЗ Шунча йиллик синовлар бу имтиҳон қаршисида чикора эди. Мен ҳақиқаий маънода синалаётгандим. Профессор: “Сиз жуда тиришқоқсиз. Астойдил ҳаракат қилсангиз мендан ҳам ўзиб кетишингиз аниқ! Мартаба, обрў, карьера, севимли аёл... ёки... шу ердаги ҳаёт!” Шу вақтгача бирор марта бирор кишига кўз ёшимни кўрсатмагандим! Ҳаёт мени ўз тегирмонида қанча майдаласа ҳам, қайта оёққа туравергандим. Бирор марта йиғимни, қийналганимни на сўз билан, на кўз билан ифода этмаган йигит эдим. Лекин ўша куни Салимовнинг қаршисида чидаб туролмадим. Илк бора эркак бўлиб кимнингдир ёнида кўз ёшимни тўкдим. Гўёки, қалбимдаги алам кўзимдан тошиб чиққандек эди... Шу маҳал самолётга чиқишга охирги марта огоҳлантириш берилди. Акбар ака дуо қилганча ўрнидан турди. Мен ҳам унга эргашдим. -Қолганини она юртда гаплашамиз, Беҳрузжон. Мен сизни кутаман. Манзилим, телефон рақамим сизда бор, - деганча у мен билан хайрлашди. Иккимиз ҳам жимгина йўлак бўйлаб кетиб борардик. Уч соат аввалги Беҳруздан асар қолмаганди. Хаёлимни Акбар аканинг тақдир ҳикояси бутунлай банд қилиб олганди. *** Самолёт Тошкент тупроғига қўна бошлади. Қалбим ўзгача сурур туйди. Айнан шу бугундан мен бошқача яшашга қарор қилгандим. Акбар аканинг кечмишини тинглаб, ўзимда борига шукр қилмаётганимни тушуниб етгандим. Телефон ишлаши ҳамон, дадам ва онам мени кутиб олишгани чиқишганини билдиришди. Самолётдан тушишда Акбар акани кутиб турдим. Уни оилам билан таништиришни истагандим. Акбар ака мени кўриб: “Яхши етиб келдингизми?” деб сўради. “Раҳмат! Ўзингизчи? Сизни ота-онам билан таништирмоқчиман!” дедим. У қаршилик қилмади. “Ҳикоянгизни давомини айтиб бугун айтиб берасиз. Акс ҳолда кўзимга уйқу келмайди”, дедим. “Жуда қизиқувчан инсон экансиз?” деди Акбар ака ўша мулойим табассум билан. Юкларимизни олиб, ташқарига чиқдик. Дадам ва ойим мен томонга юришди. Қучоқлашиб сўрашдик. Мен ортимга ўгирилиб, Акбар акани таништирдим. Негадир Акбар аканинг ҳам, дадамнинг ҳам қиёфасида ўзгариш бўлди. - Кечирасиз, мен кетишим керак! – деди Акбар ака тўсатдан. – Майли, соғ бўлинглар... Акбар ака мендан узоқлашди. Дадам эса қандайдир ғалати ҳолатда қолганди. - Бу одам билан қаерда танишдинг? – деб сўради. - Аэрапортда... - У сенга нималар деди... - Ҳеч нарса... ҳаётини сўзлаб берди. Сиз уни танийсизми? - Йўқ... шунчаки сўрадим. Қани кетдик! Мен ҳайрон эдим. ДАВОМИ БОР https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#ЯНГИ_ҚИССА #ЙИҒЛАМА, ЮРАК... МУАЛЛИФ: САИДА АЗИЗ Эртаси куни Акбар акани излаб топдим. У кечагидек самимий қарши олмади мени. -Атайин ҳикоянинг давомини эшитиш учун келдим, - дедим кулимсираб. У эса келганим ёқмаганини сездириб: - Бугун вақтим йўқ. ишим росса кўп. Беморларим ҳам кутиб қолишди, узр, - деди. - Мен кутиб тураман. Бирга тушлик қилайлик, - дедим. У ўйланиб қолди. - Бугун эмас, эртага! - Хўп, келишдик! Фақат тушликмас, кечки овқатга... Кўпроқ гаплашамиз, майлими? - Яхши! Шу билан ортга қайтдим. Дарвозани очиб, ҳовлига кирарканман, дадам мени сўроққа тутди. - Қаердан келаяпсан? - Акбар акани ёнидан. - Уни ёнида нима бор сенга? - Шунчаки ўзим... Нега сўраяпсиз? У одамни танийсизми? Кечаям, ғалати бўлгандиз.. - Йўқ, танимайман! – деганча жим бўлди дадам. Сўнг қўшимча қилди: – Ишларингни нима қилдинг? - Гаплашдим. Дўконни ўзим юритаман! Энди ҳаммаси сиз айтгандек бўларди, дада... – дедим дадамнинг елкаларидан тутиб. Бош қимирлатиб, табассум қилди отам. Эртаси куни эса, Акбар аканинг иш жойига киришда дадамнинг машинасига кўзим тушиб, ҳайрон бўлдим. Ичкарига кирдим. Акбар аканинг эшиги ёнига келдим. Ичкаридан докторнинг ким биландир гаплашаётгани қулоққа чалинди. Овоз дадамники эди. эшик бироз очиқлиги учун овозлар яқин турган одамга эшитиларди. - Ўғлимни қаердан топганиз, у билан нималарни гаплашганизни билмайман! Аммо у билан қайта учрашмасликни сўрайман! – деди дадам. - Мен Беҳруз ўғлингизни эканини билмадим ҳатто. Биз тасодифан учрашиб қолдик, - деди Акбар ака. - Ўтган воқеаларда унинг айби йўқ! Илтимос, боламни менга қарши қайраманг! - Мен нимага болангизни қайрайман! Нималар деяпсиз, Ботир ака? Биз аэрапортда кўришиб қолдик, холос. - Лекин у кеча сизнинг ёнингизга келган... - Ҳа, суҳбатимиз чала қолганди, деб келди. - Ўйлайманки, ҳақиқатни айтиб бермагансиз! - Мен сир сақлашни яхши биламан! Айниқса, касбим билан боғлиқ сир бўлса... Хавотир олманг, мен ўғлингизга унинг онаси руҳий хаста бўлганини ҳеч қачон айтмайман! Мен қотиб қолдим. Шокда эдим. Онам... руҳий хаста... Қанақасига? Мен она деган аёл ким? ДАВОМИ БОР