بهاره منفرد

کسی در خواهد زد و خواهد آمدکه چشمان تو راخواهد داشت و همان حرف تو راخواهد زد ولی من او را نخواهم شناخت. اگر کسی مرا خواست بگویید رفته باران‌ها را تماشا کند. و اگر اصرار کرد، بگویید برای دیدن طوفان‌هارفته‌است! و اگر باز هم سماجت کرد، بگوییدرفته‌است تا دیگر بازنگردد. #بیژن_جلالی t.me/BaharehMonfared

داستان دنباله‌دار، بزودی.

مادر! کاش می‌توانستی از قبر خود بیرون آیی و بدانی و ببینی که چه بر سرم آوردند. #فئودر_داستایوفسکی #محمدرضا_موسوی_ترجمه_عربی t.me/BaharehMonfared

مادر! کاش می‌توانستی از قبر خود بیرون آیی و بدانی و ببینی که چه بر سرم آوردنند. #فئودر_داستایوفسکی #محمدرضا_موسوی_ترجمه_عربی t.me/BaharehMonfared

گفت: «اونم مثل آرزوهای نوجوونیمونه که از دست رفت.» گفتم: «برای خیلی چیزا دیره، برای خیلی حرفا مهلتی باقی نمونده. زندگی در دنیا همیشه اونی که ما می‌خوایم نیست، اما بدم نیست. رویاهای سوخته و حسرتهای بر باد رفته، حسابشون جداس. هر کس سهمی از دنیا و رویا داره. و چه خوب ‌که رویاهای ما شبیهِ همن. درک و حسی که از اونا داریم، مثل هم و در یه مسیره.» خندید. خندیدم. و ما هر کدام در پیِ رویایی سوخته، بال‌هایمان را با پَر خورشید سوزاندیم. #بهاره_منفرد t.me/BaharehMonfared

وقتی حسرتِ دیدارِ کسی را داشته باشی، سال‌های سال به دنبالش باشی، در هر صورت و صدایی او را بجویی، او را بخوانی، او را بخواهی، و سرانجام در زمانی اشتباه او را بیابی، زمانی از دست رفته که مجالی برای جبران باقی نگذاشته، آن وقت حس خفگی در وجودت بالا می‌آيد، از اعماق قلبت، سینه‌ات، گلویت... بغضی می‌شود که شکستنی نیست، چون گلوله‌ای سرد و سخت گلویت را می‌فشارد. هر چقدر گریه کنی، فریاد بزنی، رهایی از آن ناممکن است. و دلتنگی ابدی خواهد بود... #بهاره_منفرد 📚 بهار کاغذی جلد دو t.me/BaharehMonfared