غآيت وجود.

گل یاسِ دفتر من.

یه امشب، چندتا آهنگ خوب برام بفرستید لطفا. @Seniake

سلام بچه ها🌿 از اون جایی که هم من هم میم، امسال کنکور داریم، این مدتِ ده روزه، شاید خیلی کمتر فعالیت بکنیم. ولی بعدش دوباره چنل اون حالت زنده رو به خودش میگیره. اگر این مدت هم پشیمون باشید و جمعمون رو ترک نکنید، بسیار خوشحال خواهیم شد🤍

دیشب خواب دیدم یک پرنده‌‌ی کوچک دوستم دارد، او چشم‌‌هایم شد و کمک کرد جنگل پرتقالی که ازش آمده بود را ببینم. لحظه‌‌ای کوتاه بیدار شدم، او هم دیگر به خوابم برنگشت.

مرا ببوس که پس از بوسه های تو، من بر لبانِ خشکیده‌ی کودکی جنگ زده، شعری به زبان مادری خواهم شد.

این اولین متنِ بلندیه که اینجا می‌زارم. موقتیه چون به ریتم چنل نمی‌خوره، ولی خب دلم خواست بفرستمش امشب.

گاهی فکر می‌کنم من چطور آدمی هستم؟ یا چطور نویسنده ای؟ اصلا چطور می‌توانم بارِ سنگین نویسنده بودن را به دوش بکنم در صورتی که روزهای طولانی ذهنم متروک و قلمم سرد می‌ماند؟ مگر یک نویسنده راه ابرازش نوشتن نیست؟ پس من چه موجود عجیب الخلقه ای هستم که راهی برای ابراز خود ندارم؟ کاش می‌توانستم بگویم. کاش می‌توانستم از آدمها پیش شما شکایت کنم، تا بگویم به چه اندازه عاشق، و به چه اندازه از آنها بیزار هستم. سالیان زیادی گذشته اما هنوز نفهمیدم ادمیزاد در تنهایی آدم تر است، یا هنگامی که با دیگری یکی می‌شود. نمی‌دانم باید اجازه بدهم قلبم توسط احساسات لبریز شود، یا او را در بقچه قدیمی مادر بزرگ پنهان کنم و هرگز نگذارم سمت عشق و عاشقی برود. کاش می‌توانستم بنویسم دوست عزیز. کاش می‌توانستم بگویم که چقدر رنجور و بی تابم، کاش کمی عمیق تر به چشم هایم نگاه می‌کردید. شب ها می‌گذرد و امید هر بار کمی دور تر می ایستد، انگار او هم از دست من ذله شده. حرف هایم به حنجره نرسیده آب می‌رود و کوچک و کوچک تر می‌شود، آنقدر کوچک می‌شود که درون گلو گیر می‌کند و برای عبورِ نفس از من باج می‌خواهد. مگر قلم برای این نیست که بگویم من هم هستم ؟ من هم گوشه ای ایستاده ام و این جهانِ به ظاهر رنگارنگ شما را نظاره میکنم. اما صد حیف که دستم از لمس آن کوتاه است. راستش دستم از همه جا کوتاه است. چرا که من اگر قدرتی داشتم در میان واژگان بود و خوشحالی ام حاصل از کتاب ها. اما حالا؟ هر شب با رنج‌ همبستر می‌شوم و خاکستر تفکراتم را از زمین جارو می‌کنم. دوست عزیز، کاش می‌توانستم بگویم تا چه اندازه کوچک و بی پناه هستم. کاش حتی به دروغ هم که شده می‌گفتید که درد مرا می‌فهمید. به راستی می‌فهمید ؟ شما هم خم شدن کمر مرا می‌بینید؟

حرفام شبیه اونایی شد که اخرش میگن البته نمیدونم باز نظر خودته

البته اگه جلیلی رئیس جمهور بشه دیگه خارجم نمیزاره بریم✨😔

ایران فایده نداره