پِـــژاره

هر چند که بر سینه ردِ آه می افتد دل باز در این وادی جانکاه می افتد خورشید سر نیزه رود،،اشک بریزید از اوج بلندای خودش ماه می افتد ای تشنه،،ز مجنون تو فریاد بلند است تا یاد همین جمله ی کوتاه می افتد با اهل و عیال آمده تا دست بگیرد هر سال برای دل ما راه می افتد تا گرد قیامت به رخ ما ننشیند در پیش نگاه حرمش شاه می افتد هر جا که به زنهای حرم بوده نگاهی از نیزه سری هست که ناگاه می افتد -حسین واعظی

از تعریف و تمجید آدم‌ها خوشحال نشو بچه،خوشحال نشو،از اخم و تَخم شونم ناراحت نشو،هرگز،آدم‌ها زودتر از اونچه که فکر کنی عوض میشن،غم و شادیتو بهشون گره نزن،همین.

انا لست حزینة انا حزن العالم! ففی صدری وطن یبکی.. من اندوهگین نیستم خودْ اندوه عالمم! و سرزمینی در سینه‌ام گریه می‌کند.. -غاده‌السمان 

من دردی که از حرفهای گفته شده باقی می‌ماند را می‌دانم، و درد دردناک تری که از ناگفته‌ها باقی می‌ماند را نیز می‌دانم.. -نزار قبانی

روزهای زیادیه که دارم با شک به همه چی زندگی میکنم،از اون لحظه‌ای که پای شک به سرم باز شد بارها و بارها از اول شروع کردم،بار ها وبارها این جورچینِ عجیب غریب از هم پاشید و دوباره سر هم کردم و تا امروز قدم های زیادی برداشتم و در عین حال هنوز سرجای خودمم،حرکت های زیادی داشتم و در عین حال تکون نخوردم و این لذت بخش ترین تشویشیه که تا حالا تجربه کردم،هربار به بن بست میرسم یک چیز جدید یاد گرفتم اما هنوز تا اون آرامش مطلق راه زیادیه.

اگر عمل نمیبینی،نپذیر.

جز شانهء پرمهر تو کو شاخه امنی؟ گنجشک ِ- کم و بیش - هراسان شده‌ات را -سجاد‌ رشیدی‌پور

یه چیزی رو خیلی خوب فهمیدم،اینکه یه سری از دریافت ها و احساسات و باور ها کاملا درونی‌ و قلبیه،یعنی چی؟!یعنی اینکه تا خود آدم به اون حد نرسیده باشه هیچکس با هیچ روشی نمیتونه اون احساس و اون باور رو بهش القا کنه،مثلا هیچ راهی وجود نداره که من به کسی که خدارو باور نداره خدارو نشون بدم،تا اون شخص خودش قبول نکنه که اره خدایی هست و دلیلی برای این جهان وجود داره،تقلا و تلاش من نوعی کاملا بیهوده‌ست، و این راجب همه چی صدق میکنه،هرکجا که سعی شد با اجبار یه اعتقاد قلبی از آدمها گرفته بشه یا یه چیز جدیدی که کسی بهش باور نداره به زور القا بشه همه چی شکست خورد.