روجین

نوزده سالگی با تو قطعا قشنگ میشه، تو قلبم رو داری تک درخت بلوط جنگل زاگرس.

نرگس عزیزم، رفیق، خانم، روجین قشنگم فقط از خدا می‌خوام به قشنگ‌ترین شکل ممکن نوزده سالگیت رو شروع و به پایان برسونی؛ چشم‌هات رو می‌بوسم و زادروزت مبارک. @aboutnarsiii

فی الجمله حال ما خوب نخواهد شد، انتظار بیهوده‌ است.

سلام، امید که نورانی باشید. بابت فعالیت کم چنل عذرخواهم؛ دلم برای نوشتن، برای شما، برای صمیمیت بینمون و حرف‌زدن باهاتون بی‌نهایت تنگه. این‌ روز‌ها دستم به نوشتن نمیره و این خودم رو هم آزار میده اما یک روز میام و باز هم می‌نویسم، بازهم از غم سنگین این‌روزها می‌گم و باز روجین مثل همیشه پر رونق میشه. دیر و زود اون روز معلوم نیست اما اگر تا اون روز صبر کردید و اینجا موندید ازتون ممنونم، اگر هم نه باز هم ممنونم که روز‌های خوب و بد من رو شاهد بودید، غم‌هام رو خوندید و مثل همیشه مرهم بودید. اگر کارم داشتید اینجا در خدمتم. وجودتون سبز و پر نور✨🌱

من آب از سرم گذشت غریق را نظاره کن روجین؛

امروز هم زنده‌ ماندم؛ در میان انبوهی از حوادث نا‌گوار، خبر‌های بد و آدم‌های بدتر.

بغلم کن که حرف زدن کافی نیست.

به عدم رسیده‌ام. او تمام من بود، او نیست و من هنوز زنده‌ام.

به عدم رسیده‌ام. تو تمام من بودی، تو نیستی و من هنوز زنده‌ام.

یکشنبه، نهم اردیبهشت‌ ماه می‌خواست چیزی بگوید اما اندوه زبانش را لال می‌کرد. کلمات عاجز‌تر از آنی بودند که مقابل قامت غمش قد علم کنند.