قس‌علی‌هذا

ری‌اکشنا رو دوباره باز کردم ببینم دیگه مشکل‌تون چیه

حماقت شکل‌های مختلفی داره. یکیش اینه که فکر کنی اگه پشت سر هم بوق بزنی خیابون گشاد می‌شه.

تراپی امروز: ‌

کافیه صبح خلاف میلت از خواب بیدار شده باشی، همین می‌تونه یه روز معمولی رو برات به بدترین روز تبدیل می‌کنه؛ عصبی و کلافه و بی‌حوصله و رنجور... علت اینه که شب دیر خوابیدی؛ اما چرا؟ چون روز سختی داشتی، پر از دوندگی و نرسیدن و تصاویر ریز و درشتِ نه چندان خوشایند، پر از احساسات متناقض و افکاری که مثل کلافِ سردرگم، نه شروع بجایی دارن نه انتهای درستی. و تنها کاری که میشه کرد، شکستن این دور باطله. ساید شروعش با ما نباشه اما یقینا ادامه و پایان دادنش با ماست.

صبح رو با کیف کردن از یکی از نامه‌های عاشقانه‌ی صادق هدایت شروع کنیم: قربانت گردم؛ تا کنون دو سه کاغذ برایت فرستاده‌ام که بی‌جواب مانده. شاید مُرده‌ای؛ خدا بیامرزدت...

صبح رو با کیف کردن از یکی از نامه‌های عاشقانه‌ی صادق هدایت شروع کنیم:

بازم روز شد؛ مع‌الاسف...

در آخرین عکس‌مان آن‌قدر مرا دوست داری که باورم نمی‌شود رفته‌ای... シ

‏رابطه مثل پینگ پنگ می‌مونه. نمی‌شه یک‌نفره بازی کرد. وقتی که تو یه ضربه می‌زنی اون هم باید خودش رو به توپ برسونه و ضربه بزنه، وگرنه توپ رها می‌شه، می‌افته، بازی تموم می‌شه...

به‌نظرم هیچ آدمی نمی‌دونه چشه تا اینکه یکی بیاد و به‌ش بگه چشه. بعد آدم می‌بینه که اع...! می‌دونسته چشه، ولی نمی‌دونسته چه‌جوری باید بگه چشه.