♡ 𝐧𝐨𝐯𝐞𝐥 𝐛𝐢𝐢 ♡

នាពេលល្ងាចឡើង Mina : និយាយចឹងខ្ញុំបង្រៀនលោកបន្ថែមនៅកន្លែងណា? Kamio : នាងចង់ទៅទីណាក៏បានដែរ Mina : អឹមម តាមចិត្តលោកកន្លែងណាក៏បង្រៀនបានដែរ Kamio : ទៅផ្ទះខ្ញុំបានអត់? Mina : អឹមមមម....(និយាយទាំងស្ទាក់ស្ទើក្នុងចិត្ត) Kamio : នាងមិនប្រកាន់ណាហី? Mina : មិនអីទេហើយនៅទីនោះលោកនៅតែម្នាក់ឯងមែនទេ? Kamio : អត់ទេគឺនៅជាមួយម៉ាក់ប៉ាដូចគេដូចឯងតើគ្រាន់ថាបើសិនជានាងមិនចង់ជួបម៉ាក់ប៉ាខ្ញុំក៏បានចាំខ្ញុំនាំនាងចូលទៅផ្លូវក្រោយ Mina : ហា៎ផ្ទះលោកមានផ្លូវមុខផ្លូវក្រោយទៀត Kamio : អឹមមមចង់ឃើញអត់ Mina : ហឹមចង់តើ..តែមិនបាច់ទេចូលទៅជួបម៉ាក់ប៉ាលោកទៅយ៉ាងណាទៅផ្ទះគាត់ហើយមិនជម្រាបសួរវាមិនសមណាមួយខ្ញុំទៅបង្រៀនលោកតើហើយពួកយើងក៏ជាមិត្តរួមថ្នាក់និងគ្នាដែរ Kamio : ម៉ោង5:30ហើយតោះទៅ "Kamioគឺជាកូនអភិជនប៉ុន្តែគ្មានអ្នកណាដឹងនោះទេហើយគេក៏មិនសូវរាប់អានអ្នកណាដែរតែគេរួសរាយជាមួយតែអ្នកណាគេគួររាប់ទេ" តៃកុងឡាន : លោកប្រុសតូចអ្នកនាងអញ្ចើញចូល Mina : អគុណ *6:00ល្ងាច Mina : WowលោកកកកជាRich kid🤑 Kamio : ធម្មតាៗ Mina : ធម្មតាៗការពិតមិនធម្មតា ភូមិគ្រឹះដ៏ធំយ៉ាងស្តុកស្តម្ភគ្រាន់តែបើកទ្វារមកភ្លាមភាយក្លិនអំណាចទឹកលុយយ៉ាងសម្បើមនាពេលមេឃចុះត្រជាក់ខ្លាំងមេឃក៏ចាប់ផ្តើមងងឹតមានកុមារីនិងកុមារាកំពុងតែចុះពីលើឡានដំណើរសំដៅទៅក្នុងភូមិគ្រឹះដ៏ធំស្គឹមស្កៃ Kamio : កុំនិយាយថាខ្ញុំRichប្រាប់អ្នកណា! Mina : ហេតុអ្វី Kamio : ខ្ញុំត្រូវការជីវិតបែបសាមញ្ញ Mina : Orrចឹងបានជាលោកអោយពូតៃកុងឡានឈប់ឆ្ងាយពីសាលាម្លេះ Kamio : កុំនិយាយច្រើនពេកប្រយ័ត្នខ្ញុំចាប់យកទៅលក់បាត់ទៅ (ហើយក៏យកដៃផ្ទាត់ថ្ងាស់Mina) Mina : អួច..! ឈឺណាស់ដឹងទេ ទ្វាក្នុងផ្ទះក៏បានបើកឡើងមានអ្នកបម្រើជាច្រើនក៏បានបើកទ្វារមកចាំស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្ដៅហើយក៏ធោនគោរពអ្នកទាំង2ជាការស្វាគមន៍ ពេលនោះក៏មានស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់ដើរមករកពួកគេទាំង2មីណា ក៏អោនក្បាលជាការគោរពទៅកាន់អ្នកមីង លោកស្រី មិណុគិ : កូនប្រុសមកពីរៀនវិញហើយហេ៎?ចេះមានមិត្តស្រីមកជាមួយទៀត Mina : អត់ទេអ្នកលោកស្រី ខ្ញុំគឺជាមិត្តរួមថ្នាក់របស់ កាមិអុទេ លោកស្រីមិណុគិ : ពិតមែនទេកូន? Kamio : បាទម៉ាក់គឺពិតមែន លោកស្រីមិណុគិ : មិនថាជាអ្វីក៏ដោយនោះទេកូនប្រសារម៉ាក់រូបសម្ភស្សប្រហាក់ប្រហែលនិងគឺបានហើយកូននាំនាងមកទីនេះដើម្បីបង្រៀនកូនមែនទេ? Kamio : បាទ!ម៉ាក់ លោកស្រីមិណុគិ : រំខានឯងហើយណាក្មួយស្រី បើសិនគេរៀនមិនចេះប្រាប់មីងបាន ហើយក្មួយត្រូវការប្រាក់ថ្លៃបង្រៀនទេចាំមីងបង់អោយ Mina : ហូ! មិនបាច់ទេលោកស្រីគឺពួកយើងមិត្តនិងគ្នាមិនចាំបាច់ទេបង្រៀនតិចតួចប៉ុណ្ណោះ លោកស្រី មិណុគិ : ហឹម ក្មួយស្រីកុំហៅមីងថា លោកស្រីទៀតហៅថា ម៉ាក់ទៅ Mina : ដូចមិនសមទេដឹងលោកស្រី (និយាយទាំងអោនមុខចុះ) Kamio : ហៅគាត់ម៉ាក់ទៅមិនអីទេមិណា លោកស្រី មិណុគិ : ចាត់ទុកថាឯងជាកូនធម៌របស់យើងចុះឯងចាត់ទុកយើងជាម៉ាក់ធម៌ចុះ Mina : អគុណណាស់ម៉ាក់ Kamio : ម៉ាក់កូនសុំទោសបន្ទប់សិក្សារហើយ លោកស្រី មិណុគិ : អឹមស្អែកនាំកូនធម៌ម៉ាក់មកផង ពួកគាត់ក៏បំបែកគ្នាទៅរាងៗខ្លួន ម៉ែដោះ : លោកស្រី ម្ដេចក៏យកក្មេងស្រីម្នាក់នោះធ្វើជាកូនធម៌ថែមទាំងមិនទាន់ស្គាល់ពីនាងច្បាស់ផង លោកស្រី មិណុគិ : ខ្ញុំទុកចិត្តកូនរបស់ខ្ញុំព្រោះគេមុននិងរាប់អានអ្នកណាគឺគេរើសណាស់មួយទៀតគេមិនដែរនាំអ្នកណាមកផ្ទះនោះទេទាល់តែមនុស្សដែរគេអាចទុកចិត្តបាន "នៅក្នុងបន្ទប់សិក្សាយ៉ាងធំមានគ្រប់យ៉ាងទាំងសៀវភៅប្រលោមលោកសៀវភៅកំណែនិងច្រើនទៀតដែរអ្នកសិក្សារគ្រប់រូបប្រាថ្នា ពួកគេទាំងពីរក៏រៀនជាមួយគ្នាយ៉ាងក្ដីរីករាយ" ទៅមើលខាង OsakaជាមួយនិងMitomaម្ដង ពួកគេទាំងពីរក៏មិនខុសពីគូរមុនដែរកំពុងតែអង្គុយរៀនជាមួយគ្នានៅឯបណ្ណាល័យមួយកន្លែង Mitoma : និយាយចឹងម៉ោងជិត8យប់ហើយទៅរកញាំអីសិនទៅចាំរៀនទៀត Osaka : អឹមចឹងក៏បាន អាកាសធាតុក៏ចុះត្រជាក់ខ្លាំងមេឃក៏រលឹមទៀត Osakaក៏រងារMitomaក៏បានដោះអាវស្របរបស់គេអោយOsakaថែមមួយជាន់ទៀត Mitoma : មើលទៅនាងដូចជារងារណាស់យកអាវក្រៅរបស់ខ្ញុំដណ្ដប់មួយជាន់ទៀតសិនទៅ Osaka : មិនបាច់ទេលោកមិនរងារទេហេ? Mitoma : អោយតែនាងកក់ក្ដៅខ្ញុំយ៉ាងមិចក៏បានដែរ Osaka : កូនបិសាច អគុណឯងហើយណាដែរតែងតែនៅក្បែរខ្ញុំគ្រប់ពេល ពួកគេទាំងពីរក៏ទៅញាំស៊ុបដើម្បីកាត់បន្ថយភាពត្រជាក់ ទៅមើលពីរអ្នកនោះវិញម្ដង ដោយដាក់លំហាត់អោយkamioធ្វើច្រើនដែរនាងអផ្សុកពេកក៏ទៅយកសៀវភៅប្រលោមលោកអានប៉ុន្តែដោយខ្លួននាងល្អិតពេកទើបយកមិនដល់ពេលនោះក៏លេចមុខវិរៈបុរសជិះសេះសជួយយកអោយក៏បង្កើតចេញជាឈុត Sweet Kamio : ខំញាំបាយអោយលូតកម្ពស់តិចទៅ(លូកដៃចាប់សៀវភៅបណ្ដើរនិយាយឌឺបណ្ដើរminaដែរនៅពីមុខក៏ងៀកមកចង់ដាលKamioដែរនិយាយឌឺខ្លួនប៉ុន្តែពេលដែរបែរមកថ្ងាស់របស់នាងក៏ប៉ះនិងមាត់របស់kamioរួចកាមិអុក៏យកសៀវភៅនោះអោយនាង) Mina : អគុណ (រត់ទៅយ៉ាងលឿនដោយអៀនខ្លាំងពេក) "Kamioក៏ទៅធ្វើលំហាត់ទាំងមុខក្រហមយ៉ាងខ្លាំង" Mina : Kamio ខ្ញុំអាចខ្ចីសៀវភៅនេះទៅផ្ទះ2-3ថ្ងៃសិនបានអត់? Kamio : យកទៅមិនបាច់អោយវិញក៏បានដែរ Mina : ហឹមមិនបាច់ទេខ្ញុំនិងយកមកសងវិញ Kamio : ចង់ទៅផ្ទះវិញឥឡូវមែន?

អត់មានកម្លាំងចិត្តសរសេរភាគបី:)អត់អ្នកអាន

ភាគពីរសរសេរហើយតាំងពី5ថ្ងៃម្លេះប៉ុន្តែរឿងនេះដូចជាមិនសូវមានអ្នកអានផងទោះផុសភាគពីរក៏គ្មានអ្នកអានដដែលចឹងហើយadminសម្រេចថាប្រហែលជាអត់ផុស

តភាគOr not?

Your Smile make me Happy ភាគ1 បន្ទាប់ពីCovidបានធូរស្បើយឡើងវិញសាលាក៏បានបើកដំណើរការឡើងវិញរីឯសិស្សជាច្រើនក៏បាននាំគ្នាមកសាលា កាត់ទៅដល់ សាលាមួយនៅទីក្រុងTokyoដែរមានបរិស្ថានស្រស់ស្អាតក្នុងចំណោមសាលាដែរនៅក្នុងរាជធានីប្រទេសជប៉ុន 🏞️ 10ថ្ងៃក្រោយមក នៅក្រោមដើមផ្កាSakuraកំពុងតែរីកស្គុះស្គាយមានក្មេងស្រី2នាក់ កំពុងតែអង្គុយអានសៀវភៅនិងនិយាយជាមួយគ្នាលេងបណ្ដើរពួកគេទាំង2មានឈ្មោះថាMisakiOsakaជាមួយOzamakiomina ដែរOsakaនាងបានលួចស្រលាញ់mina ប៉ុន្តែមិនហ៊ានបង្ហាញខ្លាចបាត់បង់មិត្តភាព ពួកគេទាំង2គឺជាក្មេងស្រីដ៏ស្រស់ស្អាតនិងមានមន្តស្នេហ៍ខ្លាំងណាស់អាចថាជាស្រីស្អាតប្រចាំសាលា Mina : ខានមកសាលាយូរហើយពិតជាប្លែកណាស់ Osaka : កូវីដនៅតែផ្ទះរៀនតាម Online ពិតជាស្ត្រះខ្លាំងណាស់ Mina : មែនហ្ហើយធុញណាស់តែឥឡូវសាលាបើកវិញហើយពិតជាគួរអោយអំភើបណាស់ Osaka : និយាយចឹងនៅផ្ទះយូរចឹងមាននឹកយើងអត់? Mina : នឹកគឺនឹកហើយមិត្តយើងណោះមិននឹកយ៉ាងមិចចុះឯងវិញនឹកយើងអត់? Osaka : និយាយមិននឹកមិចស្រលាញ់ចង់ងាប់ហើយ មិត្តសម្លាញ់ ងៀកមកមើលសិស្សប្រុសម្នាក់ដែរជាសិស្សថ្មីទើបមកសាលានេះជាលើកដំបូងគេក៏ដើរវង្វេងពេញសាលាហើយក៏បានជួបជាមួយនិងមនុស្សcute2អ្នក Minoki Kamio : សួស្តីអ្នកនាងតើអគារទីចាត់ការនៅទីណាដែរ? Osaka : លោកដើរទៅមុខហើយបតឆ្វេងទៅដល់ហើយ Kamio : បាទ! អគុណហើយ (កាមីអូបានលួចសម្លឹងមើលទៅមីណាដែរកំពុងតែអង្គុយឆ្ងោកអោនអានសៀវភៅធ្វើព្រងើយ) Mina : និយាយចឹងលោកសិស្សទើបតែប្ដូរមកថ្មីមែនទេ?(ងើបមុខមកសួរ) Kamio : បាទ គឺទើបប្ដូរមកថ្មី Mina : Orr (កែវភ្នែកទាំង2គូរសម្លឹងគ្នាធ្វើអោយអ្នកទាំង2មានអារម្មណ៍ភ័យៗ) Kamio : ខ្ញុំទៅសិនហើយ Mina : ចា៎ Osaka : មីណា! ឯងអត់អីណាហ្ហី?មិចក៏ដូចជាភ្លឹកចឹង? Mina : អឹមមមមមិនអីទេ នៅក្នុងថ្នាក់រៀន អ្នកគ្រូ : សួស្តីកូនៗមានសិស្សថ្មីម្នាក់ណែនាំអោយស្គាល់.. ចូលមកណែនាំខ្លួន សិស្សស្រីៗមួយចំនួន : សង្ហារណាស់ៗ Osaka : អេមីណា គេគឺជាម្នាក់ដែរសួរផ្លូវពួកយើងព្រឹកមិញតើ Mina : ហ្ហា៎! Kamio : សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា! ខ្ញុំបាទឈ្មោះ មីណុគិ កាមិអុ អាយុ16ឆ្នាំរីករាយដែរបានស្គាល់អ្នកទាំងអស់គ្នា (ពេលកំពុងណែនាំខ្លួនក៏ក្រលែកភ្នែកឃើញ មីណាគេក៏ចាប់ផ្តើមមុខក្រហម) អ្នកគ្រូ : Kamio អង្គុយតុនៅខាងក្រោយminaទៅ Kamio : បាទអ្នកគ្រូ ម៉ោងចេញលេង Osaka : មីណាចេញពីរៀនទៅអានសៀវភៅហើយញាំបាយជុំគ្នាជាមួយម៉ាក់ប៉ាយើងបានអត់ Mina : បានតើមានអី (ជាធម្មតាពួកគេតែងតែបែបនេះទៅផ្ទះគ្នាទៅវិញទៅមកសឹងតែរាល់ថ្ងៃទៅហើយ) នៅតុអាហារកំពុងញាំអី Kamio : សួស្តីអ្នកទាំង2 Osaka : ចា៎ សួស្តី Mina : ចៃដន្យណាស់ Kamio : ពិតជាចៃដន្យមែនជួបគ្នាតាមផ្លូវហើយក៏បានរៀនថ្នាក់ជាមួយគ្នាទៀត (ពួកគេទាំង2ក៏អៀនគ្នាតែក៏រាប់អានគ្នាធ្វើជាមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធទៀតផងចំណែកឯOsakaក៏មានអារម្មណ៍ប្រចណ្ឌ) Kamio : ថ្ងៃនេះចេញពីរៀនអាចបង្រៀនខ្ញុំបន្ថែមបានអត់ខ្ញុំគឺខ្សោយខ្លាំងណាស់ Mina : តែ.... Kamio : មានណាត់ជាមួយអ្នកផ្សេងមែនទេ? Mina : គឺថាមានណាត់ទៅរៀននិងញាំអីពេលល្ងាចជាមួយនិង Osaka Osaka : អឹម មិនអីទេឯងទៅផ្ទះយើងក៏ញឹកដែរទៅជាមួយ Kamio ទៅមិនអីទេណាមួយគ្នាមកថ្មីមិនសូវស្គាល់គេឯង Kamio : អឹម តាមចិត្តនាងចង់ទៅរឺអត់សម្រេចលើនាងចុះ Mina : អឹមអូខេ Kamio : Osakaទៅជាមួយគ្នាដែរទៅ Osaka : អត់ទេខ្ញុំភ្លេចគិតថាខ្ញុំមានណាត់ជាមួយនិងមនុស្សម្នាក់ដែរ (អូសាកាខំផ្សំផ្គុំគេតែឈឺខ្លួនឯង) Mina : crរបស់ឯងមែនទេ? ភ្លាមៗក៏មានក្មេងប្រុសវ័យជំទង់ម្នាក់លិចមុខមក Ao Mitoma : hello Osaka ទៅនោះជាមួយខ្ញុំបន្តិច (មីតូម៉ាគឺជាមិត្តភក្តិរបស់អូសាកាគឺជាអ្នកពិភាក្សារឿងក្នុងចិត្តរបស់osakaគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់របស់Osakaគេដឹងស្ទើទាំងអស់គេមកហៅOsakaអោយទៅជាមួយគេក៏ព្រោះតែគេដឹងថាOsakaកំពុងតែប្រចណ្ឌនិងMinaគ្រប់ពេលOsakaមានបញ្ហាគឺគេតែងតែលេចមុខកាពារនិងនៅក្បែរចាំផ្តល់កម្លាំងចិត្តជានិច្ច) Mitoma : បានហើយឈប់អន់ចិត្តទៅគេជួបមនុស្សដែរគេពេញចិត្តយើងអ្នកស្រលាញ់គេគួរតែសប្បាយចិត្តនៅពេលយើងឃើញគេមានក្ដីសុខ Osaka : ឯងមិនយល់អារម្មណ៍ស្រលាញ់គេម្នាក់ឯងនោះទេ Mitoma : រឿងអីថាមិនយល់ Osaka : យើងមិនដែរលឺឯងនិយាយថាស្រលាញ់អ្នកណាម្នាក់នោះទេឯងមិនយល់រឿងអំពីស្នេហាទេកុំកុហកយើង Mitoma : យើងមិននិយាយមិនប្រាកដថាយើងមិនបានលួចស្រលាញ់អ្នកណាឯងណា Osaka : ឯងស្រលាញ់អ្នកណា? Mitoma : គឺឯ...... គ្មានស្អីទេយើងមិនដែរលួចស្រលាញ់គេមែនតើ(ធ្លោយមាត់បិះបែកធ្លាយកាពិត) Osaka : យើងគិតច្បាស់ហើយថានិងធ្វើមេអណ្ដើកអោយគេចុះ Mitoma : គិតច្បាស់ហើយហេ? Osaka : នៅពេលដែរយើងឃើញនាងមានក្ដីសុខទោះបីជាយើងឈឺចាប់បន្តិចមែនតែយើងក៏សប្បាយចិត្តនៅពេលដែរនាងមានស្នាមញញឹម និពន្ធដោយ : Yumi (@Thinkaboutya)

Coming soon និពន្ធដោយ : Yumi( @Thinkaboutya )

Admin និងសរសេររឿងនេះតភាគទៅជាតិក្រោយសុំទោសនូវការចេញរឿងយឺត😭🫶🏻

ចង់អានរឿងប្រភេទមិច?

ចង់អានរឿងបែបមិច?