Айымгүл Амангелдіқызы

Розовые очки бьются стеклами внутрь.

Аш бала тоқ баламен ойнамайды.

Италияны сағынып кеттім.

Ешкімді төрге де, көрге де сүйрейтін шамам жоқ, өзімді әрең сүйреп жүргенде. (с) инстадан #әзілғо #өзімеөтті

Таңертең автобусқа асығып міндім. Ақы төлеп тұрсам, жүргізуші бетіме қарап, 👍🏻 деп күлді. Сұраулы жүзбен қарап қалдым. “Қарындас, очкиіңіз күшті екен” деп жымиды. Күліп жібердім. Вб 750 теңгеге алғанымды қайдан білсін? :)

Үлкен кісілер неге ватсапта біреуге жазған аудиосын өзі қайталап тыңдайды?

Таңертеңмен құрылыс дүкеніне барып, іздегенімізді таппай, күнге күйіп базар аралап, 11:00де жұмысқа ұшып келдім. Әке-шешеме шексіз алғыс, “осы қыз үйіне кіріп алсын” деп, барын салып, шапқылап жүр. Әйтпесе мен үнемі жұмыстамын, әрі ер адам болмаса, жұмысшылар да мені онша “авторитет” көрмейді) Жә, бұның бәрін неге жазып отқанымды өзім де білмеймін. Жай бөліскім келді. Айымгүл Амангелдіқызын дұғаларыңызға қосып қойыңыздаршы, бәрі жеңіл әрі тез үйлессін. Назарларыңызға рахмет)

Атыраудың ыстығы мүмкін емес, миқайнатар болып тұр.

Сәлем, достар. Біз жаңа пәтерге жөндеу жұмысын бастадық. Сондықтан мына жақтан жоғалып кеттім.

Құдай-ай, маусым зыр етті, иә? Жылдың жартысы қалай өте шыққанын түсінбей қалдым.